ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : หลุมดำ 1
ในช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์ เหล่าหนุ่มสาวมักออกมาใช้ชีวิตกันอย่างสนุกสนาน ยกเว้นชีวิตของเด็กหนุ่มคนนี้.......
\" ว้ากกกกกกกก \"
เสียงโวยลั่นจากเด็กหนุ่มผมดำ เล่นเอาฝูงนกพากันบินหนีให้วุ่น
\" เฮ้ย เฮ้ย! หายไปไหนกัน!? \"
\" เคนจิ! โวยวายอะไรกัน เงียบๆหน่อย! \"
\" แม่ฮะ! แม่เห็นหมวกคู่ใจของผมรึเปล่า? \"
\" ไม่เห็นนี่ \"
\" แล้วมันหายไปไหน ให้ตายดิ....หมวกใบโปรดซะด้วย \"
ระหว่างที่เคนจิกำลังโอดครวญกับหมวกของเขา เด็กสาวผมแดงก็เดินเข้ามาพร้อมกับถุงขนมใบใหญ่
\" กลับมาแล้วค่า \"
\" มาแล้วเหรอ แล้วไหนของที่แม่วานไปซื้อล่ะ \"
\" นี่คะ \"
\" อ๋าาาาาาาา!! \"
เด็กหนุ่มโวยลั่นพลางชี้ไปที่ตัวน้องสาว
\" อะไรเหรอ? \"
\" นั่นมันหมวกของฉันนี่ \"
\" เอ๋ นี่เหรอ? \" พลางถอดหมวกออก
\" เธอขโมยของพี่ไปงั้นเรอะ? \"
\" เปล่า \"
\" \' เปล่า \' แล้วมันไปอยู่กับเธอได้ยังไงกัน! \"
\" อ๋อ ก็เห็นมันปลิวลงมาทางหน้าต่างชั้นบน คงเป็นห้องของพี่สินะ \"
\" หา? \"
\" ก็พี่นั่นแหละ ดันไปวางหมวกไว้ที่หน้าต่างเองทำไมเล่า.....เฉิ่มซะไม่มี \"
\" ว่าไงนะ!? \"
\" ฮิๆ เฉิ่ม \"
ตั้งแต่เกิดมาอยู่บนโลกใบนี้....ไม่เคยพบเด็กคนไหนที่กวนบาทาได้ขนาดนี้......นี่ถ้ามันไม่ใช่ \' น้องสาว \' ป่านนี้คงไม่เหลือซากแล้ว!
\" งั้นหนูขอออกไปข้างนอกอีกรอบนะ บ้ายบาย \"
แล้วก็วิ่งออกไปอย่างฉับไว
\" อย่าหนีนะ! \"
\" ทั้งสองคนอย่าเอะอะกันได้มั้ย? เคนจิมาช่วยแม่เก็บผ้าข้างนอกบ้านด้วยนะ \"
\" ....เฮ้อ คร้าบๆ \"
............................................
บนถนนแถบย่านชิบุยะ ฮิคารุสาวน้อยจอมแก่นได้มายืนอยู่ที่หน้าร้านบุฟเฟ่ต์แห่งหนึ่ง
ภายนอกของร้านดูรวมๆแล้วก็ออกแนวคลาสสิคย้อนยุค ผนังอิฐสีน้ำตาลถูกเรียงอย่างเป็นระเบียบ โคมไฟเก่าถูกติดอยู่กับหัวประตูทางเข้า พร้อมกับกระดิ่งสีเทาอันเล็ก
แสงไฟที่สอดส่องออกมาจากโคมให้ความรู้สึกลึกลับ ตรงกลางร้านมีป้ายเขียนไว้ว่า \' HUNT HUNT FACTORY \'
ตกแต่งร้านได้สมชื่อจริงๆ ลึกลับเป็นบ้า......
หลังจากที่พิจารณาภายนอกอยู่นาน หล่อนก็ตัดสินใจเดินเข้าไปในร้านทันที
/ กริ๊งง /
\" เชิญครับ \"
\" สวัสดีคะ อยู่ที่นี่จริงๆด้วย \"
ชายหนุ่มที่หล่อนพบกับเธอที่สุสาน คือเจ้าของร้านบุฟเฟ่ต์อย่างที่เธอคิดไว้ นัยน์ตาน้ำตาลคู่นั้นยังคงดูสงบเหมือนเดิม แถมหล่อนเพิ่งเห็นเขาในสภาพเจ้าของร้าน รูปร่างสูงโปร่งได้ส่วน ร่างใหญ่สวมชุดพนักงานเสิร์ฟเต็มยศแถมยังมีผ้ากันเปื้อนสีดำผูกไว้ แปลกที่ดูมีสง่าราศีซึ่งต่างจากพนักงานที่เธอเคยพบมา
\" แปลกจริงที่คุณมาถึงที่นี่ \"
\" ฉันสิต้องบอกว่าแปลก ทำไมคุณถึงรู้จักชื่อของฉันและคุณเป็นคนส่งจดหมายจดหมายฉบับนี้มาใช่มั้ย? \"
\" เชิญนั่งก่อนครับ \"
\" เฮ้ นี่ชั้นถามอยู่นะ กรุณาตอบมาด้วย \"
\" ครับ ผมทราบดี เพราะฉะนั้นเชิญนั่ง \"
\" ขอบคุณ...เอาล่ะ ตอบคำถามมาได้แล้ว \"
แต่ดูท่าคุณเจ้าของร้านจะไม่สนใจกับคำถามของเธอ เขาส่งยิ้มพลางยื่นเมนูอาหารให้
\" นี่ฉันไม่ได้กะจะมานั่งทานและฉันก็ไม่มีเงินด้วย \"
\" ทุกคนที่เข้ามาในร้าน ผมถือว่าเป็นลูกค้าทุกราย ดังนั้น... \"
\" ดังนั้นคุณก็ต้องทำให้ฉันพึงพอใจ เพราะฉันเป็นลูกค้าของคุณอยู่นะ \"
\" ......... \"
\" คราวนี้ก็ตอบมาซะดีๆ นะ-คะ \"
นัยน์ตาน้ำตาลเข้มมองเธออยู่นาน แล้วรอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นที่มุมปาก
\" ครับ ผมเป็นคนส่งจดหมายฉบับนี้มาและผมรู้จักชื่อของคุณได้ยังไง...ก็ \"
เขาเดินไปที่เคาร์เตอร์แล้วหยิบแก้วใบหนึ่งขึ้นมาเช็ด
\" ก็ผมเป็นนักล่าหัวนี่ครับ เป็นธรรมดาที่เหล่ายมทูตจะรู้จักชื่อของทุกคนในโลกใบนี้ \"
\" นักล่าหัวอีกแล้วเหรอ? ฉันล่ะสงสัยจริงๆว่าคุณเป็นพวกคลั่งลัทธิรึเปล่า \"
\" ฮ่าๆ ไม่หรอกฮะ ว่าแต่...คุณตัดสินใจได้รึยังครับ? \"
น้ำเสียงของเขาจริงจังขึ้นมาทันทีที่พูดถึงเรื่องนี้
\" !!! ? \"
ยังไม่ทันที่จะอ้าปากตอบ จู่ๆก็มีหลุมดำขนาดใหญ่โผล่ออกมาจากเท้าของเธอ มันขยายตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว ทันใดนั้น...
\" ระวังครับ!! \"
\" ว้ากกกกกกกก...... \"
แล้วเธอก็ถูกใครบางคนคว้าตัวเข้าไปที่หลุมดำนั่น มันเริ่มหดตัวและจางหายไปในที่สุด
\" แย่ล่ะสิ.... \"
....................................................
ขอขอบคุณทุกท่านอีกครั้งฮะ ( ^ ^ - )
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น