ไทยอง ( Tai Yong )

เนื้อเรื่อง

 ไทยอง ( Tai Yong )

เมืองยอง สร้างขึ้นเมื่อราว พุทธศตวรรษที่ 19 โดยชาวพื้นเมือง ต่อมาเมื่อมีผู้คนอพยพจากเมืองเชียงรุ่ง เข้าไป สร้างบ้านแปงเมืองด้วย โดยมีเจ้าเมือง ซึ่งเป็นชนชาวพื้นเมืองเชื้อสายไทลื้อ ปกครองบ้านเมืองสืบต่อ กันมา ประมาณ 48 องค์ บางช่วงเวลาเป็นเมืองร้างอันเนื่องมาจากการศึกสงคราม จนถึงสมัย เจ้าหม่อมหงส์ดำ (พ.ศ.2493-2497) เจ้าเมืองลำดับที่ 48 ทางการพม่าได้ยกเลิกระบบเจ้าเมือง ปัจจุบันเมืองยองมีฐานะเป็นอำเภอหนึ่งใน จังหวัดเชียงตุง บรรพบุรุษชาวยองได้อพยพมาตั้งถิ่นฐานในล้านนาตั้งแต่สมัยพญาติโลกราชแห่งราชวงศ์ ์เม็งราย และครั้งสำคัญที่สุด ใน ปี 2348 สมัยพระเจ้ากาวิละซึ่งได้พยายามรวบรวมผู้คนเพื่อทำการฟื้นฟูเมือง เชียงใหม่ และเมืองลำพูนขึ้นมาอีกครั้ง จากอุบายกลการศึก "เก็บผักใส่ซ้าเก็บข้าใส่เมือง" ในครั้งนั้นได้ ้ทำการกวาดต้อนผู้คนจากเมืองยองแบบเทครัว จึงเป็นเหตุให้มีคนไทเชื้อสายไทยลื้อที่กองทัพไทยได้ทำการ กวาดต้อนมาจากเมืองยอง เข้ามาตั้งถิ่นฐานที่เมือง ลำพูน ประชากรส่วนใหญ่ของ ลำพูนจึงเป็นชาวยอง ซึ่ง นิยมตั้งถิ่นฐานในบริเวณ ที่ราบลุ่มแม่น้ำ เหมาะต่อการทำการเกษตร เช่น ลุ่มน้ำปิง (แสวง มาลาแซม 2544) ทั้งนี้จวบจนปัจจุบันชาวยองยังคงรักษาขนบประเพณีและวัฒนธรรม ของตนไว้ได้
ชาวล้านนาส่วนใหญ่มักนิยมสร้างรูป หม้อดอก ซึ่งเป็นลวดลายตกแต่งลงรักปิดทองล่องชาด รูปหม้อน้ำมีเถาไม้เลื้อย เป็นสัญลักษณ์ของชีวิตที่งอกงามและการสร้างสรรค์ หรือเป็นกระถางดอกไม้บูชา ที่แสดงถึงความร่มเย็น ความสมบูรณ์พูนสุข ปรากฎอยู่ตามฝาผนังวิหารและสถาปัตยกรรมของวัดในล้านนา ล้านช้าง สิบสองปันนา และหัวเมืองรัฐฉาน ประเทศพม่า และโดยเฉพาะที่วิหารบาตรตั้ง ดอยจอมยอง เมืองยอง ประเทศพม่า