[รามเกียรติ์] : บุปผาพานรินทร์
"หากเจ้ายอมช่วยเรา ทุกสิ่งที่เจ้าปรารถนาจักเป็นจริง" ดวงเนตรมรกตสบเข้ากับตาทรงคมตามฉบับคนไทยเชื้อสายจีน ปากหนาได้รูปยกยิ้มโปรยเสน่ห์ใส่เด็กสาว "การได้ผ่าตัดดูอวัยวะภายในของคุณน่ะหรอคะ?" "..."
ผู้เข้าชมรวม
4,445
ผู้เข้าชมเดือนนี้
20
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
‘The meeting of two personalities is like the contact of two chemical substances: If there is any reaction, both are transformed’
‘การพบกันของคนสองคนก็เปรียบเสมือนพันธะระหว่างสารเคมีสองตัว หากเกิดปฏิกิริยาอะไรขึ้น การเปลี่ยนแปลงจะเกิดต่อทั้งคู่’
– Carl G. Jung
ꕥ
ดอกเหมย ผองผกาอันเป็นสัญลักษณ์แห่งความอุตสาหะ อดทน และเข้มแข็ง
‘เรียนให้มันเก่งๆ จะได้ทำงานเป็นหมอแล้วเก็บเงินพาม๊าไปถ่ายรูปกับลีโอนาร์โด ดีแคพรีโอที่อเมริกา’
นับตั้งแต่เธอสอบได้ที่หนึ่งของระดับชั้นเมื่อประถมศึกษาตอนต้นปีที่ 2 ประโยคข้างต้นก็แทบจะกลายเป็นสโลแกนประจำตัวหม่าม้ามาได้เกือบหลายปีเลยทีเดียว
‘นางสาวณัฏฐริกา แซ่ลี้’ หรือ ‘เหมย’ (น.) เด็กสาวผู้ถูกมารดาบังเกิดเกล้าหมายหัวให้มีคำว่าด็อกเตอร์เป็นคำนำหน้าชื่อเพียงเพราะคุณครูเคยชมว่าเรียนเก่งสมัยร่ำเรียนอยู่อนุบาลสาม
เกิด เรียน ทำงาน พาหม่าม้าไปเจอสามีทิพย์ ป่วย ตาย
นั่นคือภาพรวมแผนระยะยาวสำหรับชีวิตของเหมย
อยู่ในกรอบ ตายในกรอบ สงบสุขชนิดปราศจากเรื่องน่าปวดหัวเหมือนในโฆษณาประกันภัย
เหมยคิดและคาดหวังมาโดยตลอดว่ามันควรจะเป็นอย่างนั้น แต่ในเวลาเดียวกัน กราฟชีวิตของใครจะคงเส้นคงวาถาวรตราบสิ้นนิรันดร์ได้เสมอเล่า เธอเองก็รับรู้ถึงความจริงข้อนี้ดี
รวมถึงนิยามคำว่า ‘ชีวิตธรรมดา’ ของเธอซึ่งค่อนข้างเข้าข่ายแตกต่างจากมนุษย์ทั่วไปพอสมควร เส้นทางในฐานะนางสาวณัฏฐริกา แซ่ลี้ จึงดูจะยากเย็นใช่ย่อย
หากทว่าผลลัพธ์หรือตัวแปรบางจำพวกกลับอยู่เหนือความคาดหมายของสาวเจ้ามามากนัก อาจเรียกได้ว่ามากเสียกระทั่งเหมยยังเกือบรับมือกับมันไม่ไหว
อาทิเช่น สิ่งมีชีวิตประหลาดโครงสร้างคล้ายมนุษย์ซึ่งนอนแน่นิ่งอยู่บนดงดอกเข็มกลางสวนหลังบ้านของตระกูลแซ่ลี้
สิ่งมีชีวิตจากต่างภพตนใหม่ ผู้มาพร้อมตำแหน่งก้อนภาระตัวใหม่ รวมถึงอีกความรับผิดชอบที่ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าทุกคนในสถาบันจะเลือกให้เหมยเป็นผู้แบกรับ
เอาเถอะ อย่างน้อยคุณตัวประหลาดก็ต้องให้อะไรตอบแทนเธอได้บ้างล่ะ!
‘ไม่ตลกเลยนะคะ’
ꕥ
นามขุนกระบี่นี้ องคตเสมอนอ
กากาศราชเอารส ฤทธิ์ล้า
สีเขียวดุจมรกต มงกุฎกลีบ สามแฮ
เถลิงยศอุปราชค้า เขตด้าวขีดขิน ฯ
– รามเกียรติ์
หากจักต้องกล่าวตามจริง
การจรจากพิภพบ้านเกิดเมืองนอนมาอย่างกะทันหันชนิดมิทันได้ตั้งตัว สร้างความตื่นตระหนกแก่พระยาอินทรนุภาพมิน้อย
หากอย่างกระนั้นเลย ทหารเอกเยี่ยงเขาย่อมปรับตัวเข้ากับปัจจัยรอบกายาได้ง่ายดาย แม้นกระทั่งในโลกาซึ่งครั้นลองเทียบกับภพบ้านเกิด ดูเหมือนจักคล้ายก็มิใช่ จักต่างราวฟ้ากับเหวก็ไม่เชิง
อนึ่งต้องนับว่าเป็นโชคมหางามยามดีขององคตด้วยกระมัง ตรงที่ตนดันได้พึ่งพิงอาศัยอยู่กับเหล่ากุญแจสำหรับผู้จักส่งเขาหวนคืนสู่ขีดขินนครได้อย่างปลอดภัยพอดิบพอดี
ทว่าอุปสรรคแลกาลเวลาคือสิ่งที่รัชทายาทหนุ่มมิสามารถหลีกเลี่ยงมันได้ผิว่าจักประทับอยู่แห่งหนใด ยิ่งกับต่างถิ่นเฉกเช่น ณ เพลานี้ ต่อให้วานรหนุ่มจักมั่นอกมั่นใจในพลังของตนมากเพียงไหน เจ้าถิ่นผู้คุ้นเคยต่อสภาพนานาถ้ามีไว้ติดตัวได้ล้วนแล้วแต่มีประโยชน์กว่าหลับตาวิ่งเสมือนคนตาบอดแน่แท้
ดังนั้น การมองหามิตรสหายเชิงเกื้อหนุนประโยชน์ซึ่งกันแลกันระหว่างทั้งคู่จึงบังเกิดขึ้นโดยปริยาย
‘แต่ที่พองแก้มอยู่ก็เพราะกลั้นขำมิใช่หรือ?’
ꕥ
“ชื่อเหมยค่ะ ไม่ใช่หมวย”
“หมวยเล็ก”
“…ลิงน้อย”
“มะเหงกนี่”
ꕥ
“คุณนี่มัน…ลิงโง่ชัดๆ”
“กระไรหนา เจ้าต่างหากเล่า กระรอกดื้อ!”
ꕥ
“วางใจเถิดเจ้า พี่อยู่นี่แล้ว”
“ไปทำอันใดผิดมาเจ้าคะ?”
“หื้ม?”
“เอาร่างปลอมเดินมาอ้อนเช่นนี้ ไปทำสิ่งใดมา”
ꕥ
‘แด่ทุกหยดน้ำตาที่ข้าพเจ้าจำใจปล่อยปละให้มันไหลอาบแก้มเพียงเพราะความทรมานแสนหอมหวานซึ่งผองผู้ใหญ่นิยามมันว่า ‘การเติบโต’ ’
‘แด่ครอบครัวซึ่งอบอวลด้วยความรักที่ข้าพเจ้ามิเคยต้องร้องขอ’
‘และสุดท้าย แด่คุณตัวประหลาดผู้กลายมาเป็นชิ้นส่วนสำคัญในชีวิตของข้าพเจ้า’
จงปิดเปลือกตาของเจ้าลงเสีย เรื่องราวแสนธรรมดากำลังจักถูกถ่ายทอด ณ บัดนี้
#ลิงน้อยกับหมวยเล็ก
เกี๊ยวปลาบนดาวเสาร์
twt : @fishyonsaturn.
29/9/2021 อ่านตรงนี้หน่อยนะคะ
สวัสดีค่ะรี้ด แฮะๆ เรื่องนี้อยู่AU เดียวกันกับยัยเต๋อนะคะ เป็นtimeline หลังจบศึกกรุงลงกาครั้งที่1ค่ะ ช่วง13ปีก่อนเกิดครั้งที่2 ต้องขอความกรุณาด้วยนะคะ
เนื้อเรื่องไม่น่ามาปนเปกันมากนักค่ะ ใครอยากอ่านเรื่องเต๋อก็จิ้มๆได้เลยค่ะ ยัยเต๋อกับพี่ครีพ มาอ่านแก้ขัดรอเรื่องนุ้งเหมยกับพี่องคตก่อนเลยก็ได้นะคะ
ผลงานอื่นๆ ของ เกี๊ยวปลาบนดาวเสาร์ ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ เกี๊ยวปลาบนดาวเสาร์
ความคิดเห็น