ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Verteidiger des Rheins ผู้พิทักษ์แห่งแม่น้ำไรน์ ตอนที่ 1
วันที่ 25 พฤษภาม 1947
"ผู้บัาารอร้อยฮานส์ ผมพลเอเพพ์ ีทริ"
อบัาารให่บุนเสเวียร์ รุบอนน์
"แผนใหม่ร่าเสร็รึยั?"
"เสร็แล้วรับ"
"เอามา"
"ะมีทหารเยอรมัน3อพลและ้วยสนับสนุนาอทัพยานเราะสหรัที่1 เ้าร่วมารรบ โยหน่วยรถถัสหรัะเป็นหัวหอ บุเ้าสู่เมืออัมสเอร์ัมและหาสำเร็ อทัพรถถัอัฤษะสามารถเ้ามาสมทบาทาะวัน และเราะไ้ัาอทัพวอร์อร์แพไ้ถึ3อทัพให่รับ"
"ิ่ออทัพอาาศ้วย ว่าเรา้อารารสนับสนุนภาพื้นเป็นอย่ามา"
"รับ!!"
"แล้วแผนนี้มีื่อมั้ย?"
"หน่วยให่เรียว่าำสั่Verteidiger des Rheins ผู้พิทัษ์แห่แม่น้ำไรน์"
ลับไปที่ฮานส์ เาถูย้ายไปอยู่อร้อย่อ้านรถถั'เอ ฟือเรอห์' อพลทหารราบเยอรมันที่1 พร้อมอาวุธประำอร้อย นั่นือปืนให่88มม. และปืนนา128มม. ที่ทาอัฤษเอาแบบแปลนออทัพเยอรมันมาสร้าเพื่อปราบรถถัอสหภาพโเวีย
่ายปรับำลัออพลทหารราบเยอรมันที่1
ายาวเยอรมันาทั่วทุมุมโลถูเ์เ้าสู่มหาสรามแห่วามรัาิ
ผู้บัาารออพลทหารราบเยอรมันที่1 ือเพพ์ ีทริ ำนานแห่หน่วยยานเราะอันลือื่อออทัพบเยอรมัน
ทหารำนวน1หมื่น6พันนมารวมัวันที่โโล พร้อมับทหารอีนับหมื่นๆนายาอทัพสหรัและทหารอหนุนานานาาิ
ฮานส์และโยฮันไ้ประำอยู่ในอร้อยเียวัน ฮานส์เป็นผู้บัับอร้อย ส่วนโยฮันเป็นฝ่ายสื่อสารและเป็นหัวหน้าอฝ่ายหา้อมูล่าวสารเพื่อสนับสนุนารรบ
ส่วนรูอลิไ้เป็นพลส่สารออพลเียวัน แ่อยู่อร้อยธรรมา
เ็นท์บัาาร
"ท่านนายพล ทหารส่วนให่มาถึันหมแล้วรับ เราะเริ่มแผนันอนไหนรับ?"
"รอให้ไ้ำอบ่อน ว่าทัพอาาศะสนับสนุนเรายัไและะมาเมื่อไร"เพพ์อบ
"ท่านนายพล เมื่อสัรู่ทาทหารอัฤษพึ่ิ่อมา"
"เาว่าอะไร"
"นายพลมอน์โเมอรี่ส่โทรเลมาแ้่าวร้าย เาบอว่าอทัพอัฤษสูเสียหนัมา และไม่สามารถมาสมทบารรุอเราไ้"
"นั้นแย่มาสำหรับเราเลยนะ อทัพเรา้อารำลัเสริม! ทหารเยอรมันับอทัพสหรัโ่นพวนั้นไม่ลแน่นอน! อย่าน้อยเราวรมีอพลมา่วยเพิ่ม2อพลเป็นอย่า่ำ"
"นั้นแย่มาสำหรับเราเลยนะ อทัพเรา้อารำลัเสริม! ทหารเยอรมันับอทัพสหรัโ่นพวนั้นไม่ลแน่นอน! อย่าน้อยเราวรมีอพลมา่วยเพิ่ม2อพลเป็นอย่า่ำ"
"้าศึบุ!!!!!"
ในเพียเสี้ยววินาที ทหารโรมาเนียและฮัารีเริ่มารู่โมเ้าสู่ภายในัวเมือและทุ่โล่ รถถัIS2 Su-152และรถหุ้มเราะำนวนมาู่โมเ้าสู่่ายทหารในโโล ที่ที่อพลทหารราบเยอรมันที่1ระมพลและเรียมพร้อมับแผนารรุรั้ให่
"ประำสถานีรบโย่วนเลย!!! แ้เรื่อนี้ับทาอทัพสหรั้วย!!"เพพ์รีบสั่าร
ัไปที่ฮานส์
อร้อย่อ้านรถถั'เอ ฟือเรอห์'อยู่ใล้ับแนวหน้า ทำให้โนระเบิและปืนให่อย่าหนัหน่ว
อร้อย่อ้านรถถั'เอ ฟือเรอห์'อยู่ใล้ับแนวหน้า ทำให้โนระเบิและปืนให่อย่าหนัหน่ว
ท่ามลาเสียระเบิและฝุ่นวัน ทหาร่ารีบนำเอาปืนให่88มม. เ้าสู่สนามรบพร้อมระสุน
"รถถัSu-152 ทา11นาฬิา! ระสุนเาะเราะ ยิ!!"
ารรบำเนินึ้นอย่าุเือ เสียปืนให่ระมยิอย่า่อเนื่อ เสียปลอระสุนระทบับพื้นัึ้นเป็นัหวะ
"ถอยๆๆๆ!!! ปืน128มม.มาแล้ว!! บยี้พวมันัน!!!"
"ำัพวมาร์ิส์!!!"ทหารนหนึ่ะโนึ้น
"ี ไฮล์!!!!!!!"ทหารอีนายหนึ่ะโนึ้น
"ฮูร้าาาาา!!!!!"ทหารนอื่นๆเปล่เสียปลุใพร้อมๆัน
ารรบำเนินไปนานนพระอาทิย์ิน ทหารเยอรมันผู้รัาิหลาหลายนถู่า เลืออเหล่าผู้ล้าไ้ไหลไปทั่วสนามเพลาะ ทหารผู้โร้ายถูีนะาบอรถถัโเวียบยี้นระูแหลละเอีย
รถถัอโเวียำนวนมาถูทำลายล้วยปืนให่88และ128มม.
วันที่ 26 พฤษภาม 1947 เวลาี2 20นาที
ารโมีออทัพแหยุโมีั่วราว ทำให้ทหารเยอรมันไ้มีเวลาพัพื้น และเลียร์ระสุนับเสบีย ฮานส์ โยฮันและทหารผู้เหลือรอนอื่นๆ ั้แมป์ไฟและพัผ่อน
"ผู้าร....ผมลัว"ทหารนายหนึ่ล่าวับฮานส์
"ั้น็ลัว..แ่เราหนีะารรมไม่ไ้หรอ....มันำหนไว้แล้ว..ว่าเราะเออะไรบ้า"ฮานส์อบ
"ีวิน่ะ มันมีเส้นทาให้เราเลือ ถึบอว่าเลือ็เถอะ แ่ลึๆแล้วมันบอใบ้ำอบให้เราภายในใ"โยฮันพู
"ผู้บัาารอร้อยฮานส์ ผมพลเอเพพ์ ีทริ"
"ท่านนายพล เินั่รับ"
"ท่านนายพล เราเสียหายเท่าไร?"ฮานส์ถาม
"หนัมา นถึอนนี้ผมยัไม่ไ้้อมูลที่แน่นอนเี่ยวับำนวนอผู้บาเ็บและเสียีวิเลย"เพพ์อบ
"แล้วอทัพสหรัะมาถึเมื่อไร?"ฮานส์ถาม่อ
"มันะไม่มีใรมา.....เมื่อ2ั่วโมที่ผ่านมา ทหารสหรัที่อยู่ในแผนารรบรั้่อไปแ้ว่าพวเา้อถอนำลัไป่วยทหารอัฤษในเบลเยี่ยม เราเลยเหลือแ่ทหารพลเรือนและเราเท่านั้น"เพพ์ว้าระิน้ำมาื่ม
บรื้นนนน.......บรื้นนนน.......รถี๊ปันหนึ่ับมาที่อไฟอฮานส์
"หน่วยรถถัโเวียเริ่มารเลื่อนทัพระลอสอแล้ว! เรียมัวั้รับโย่วน!!"ทหารลาระเวนโผล่หัวออารถี๊ปและะโนบอ
"รถถั้าศึรุ่นอะไร? นายทราบมั้ย?"เพพ์ถาม
"T34/85! ำนวนประมา40ันและอามีเพิ่ม"
"ฮานส์ ไปเรียมปืน88ะ นายื่อโยฮันใ่มั้ย?"เพพ์ลุึ้นและับไฟ
"ใ่รับ"
"ิ่อไปยัทุหน่วยที่ยัมีีวิ ว่าให้เรียมพร้อมรบ ให้่อนัวในพุ่มไม้และาปรัหัพั รอำสั่ยิ เราะสื่อสาร้วยพลนำสาร สั่ห้ามารใ้วิทยุหลัาที่โยฮันแ้เรื่อเสร็สิ้น"เพพ์สั่โยฮัน
"บอ้วยว่า รหัสยืนยันัวนือ ฮิเลอร์ , อทัพน้อยแอฟริา ส่วนสัาเปิายิือ พลุไฟสีเียวและสีาวามลำับ รับทราบ?!"เพพ์ถามอีรั้่อนะึ้นรถี๊ป
"ทราบรับ!!"
เวลา 20นาที่อมา
.
.
"ไอพวเลวอมมิวนิว์ ะมาหาเรื่อพวเราอีทำไมัน"
"เอาเบอร์ลินอเราแล้วนะ ยัะเอาที่เหลืออี"
"นั่นไ รถถัลาT34 ยาวเป็นบวนอยู่ห่าไปประมา4ิโลเมร"
"ำพิัไว้้วย เี๋ยวพอเริ่มยิริๆ มันะวุ่นวายนมออะไรไม่เห็นเลยนะ"
"รับๆๆ ผมอยู่อนที่ยิันรอบแรน้า"
รถถัลาT34/85โผล่ให้เห็นในล้อส่อทาไลอพลี้พิัอปืน88มม. ท่ามลาวามมือ่ำืนในฤูร้อน
เสียเรื่อยน์มีให้ไ้ยินอย่าเบาบา
"เ้าสู่ระยะยิแล้ว ยิเลยมั้ย?"พลปืนถามฮานส์
"รอเี๋ยว....พลสื่อสาร ถามผู้บัาารอพล้วย ว่าหน่วย่อ้านรถถัยิเลยไ้มั้ย"ฮานส์หันไปหาพลสื่อสาร
"ไ้รับ"พลสื่อสารอบและวิ่าไป
สัพัหนึ่็มีพลสื่อสารอีนนึ่รีบมาหาฮานส์
"ผู้อรับ เราพบหน่วยลาระเวนอ้าศึรับ อยู่ห่าไป500เมร"
"รอ่อน ไม่ว่าะเิอะไร เราะ้อรอสัาพลุ"
พลสื่อสารนเ่าลับมาพอีพร้อมปืนพลุ
"ท่านนายพลบอว่า ยวาม้อารามผู้อฮานส์ไ้เลย ยิเมื่อไร ให้ยิพลุทันที"
"ัไปเลย!"ฮานส์บอับพลปืน
"เล็....ยิ!!!!"
ปั!!!....ฟิ้วววว..ู้ม!!!!! ประายไฟาระเบิพุ่ึ้นฟ้า
ปั ปั! พลุไฟสีเียวและสีาวถูยิึ้นฟ้า ภายในเสี้ยววินาทีารระมยิ็เปิาึ้น าพุ่มไม้เียบๆ เษาอเมือและพื้นถนน เ็มไป้วยแสไฟาปาระบอปืน และสนั่นไป้วยแรระเบิ
ปืน88มม.ทำหน้าที่อมันไ้อย่าีเยี่ยม ระสุนปีศานา88มม.ีป้อมปืนT34เป็นิ้นๆและปลิวึ้นฟ้าพร้อมเปลวเพลิ
มันเผาพลรถถัทั้เป็นและปล่อยให้พวเาายทั้เป็นในโรศพที่ไม่สามารถระบุัวนไ้
ันแล้วันเล่าที่หน่วย่อ้านรถถัทำลายลอย่า่ายาย โยที่พวอมมิวนิส์ไม่มีโอาสไ้อบโ้ เนื่อาปืน่อ้านรถถันั้น่อนในพุ่มไม้เียวับทหารราบ ทำให้ไม่สามารถระบุพิัไ้เพราะแสปืนให่และแสปืนทหารมันเลยแยแยะไม่ไ้
พลรถถัวอร์อร์แพทำไ้แ่ยิใส่พุ่มไม้ที่มีระสุนสาใส่รถถั พวเายิไปเรื่อยๆนวินาทีสุท้ายอีวิ
เวลา ี3.55นาที
ารยิสิ้นสุล รถถัT34/85 ทั้80ันถูทำลายอย่าย่อยยับ พร้อมยานยน์ออทัพแำนวนมาว่า1ร้อยัน ที่ไฟท่วมรถและไม่มีทีท่าอผู้รอีวิ
"บสัที..."
"ใเย็นน่า พวนั้นเอ็น่าะรายานารรบให้ับนายพลอพวเานั่นแหละ"ฮานส์บอทหารนอื่นๆ
"อร้อย่อ้านรถถั! ำสั่ใหม่าพลเอ ให้เริ่มารโ้ลับในเวลาี4ร ปิบัิามแผน มุ่หน้าึ้นเหนือ สู่เมินเนลับัเป็นเป้าหมายแร หลัานั้นให้รุสู่อาร์เน็มในฮอลแลน์ และเป้าหมายทั้หมอปิบัิารือรุอัมสเอร์ัม ทหารสหรัะเ้ามาสมทบาทาะวัน เรียมเสบียและระสุนีๆ ระหว่าทาะไม่มีารหยุเลื่อนทัพเป็นอันา"พลสื่อสารวิ่มา
บอและวิ่ไปที่หน่วยอื่น
"ฮึ......เลือ มัน้อล้า้วยเลือ!!"ทหารนายหนึ่ะโนึ้นมา
เวลาี4 ทหารราบพร้อมยานยน์อพลเรือนไ้รุเ้าสู่เมินเนลับัอย่ารวเร็ว
แทบะไร้าร้านทาน เนื่อาทหารพันธมิรพยายามทหารโรมาเนียารรบที่ายแนฝรั่เศส-เบลเยี่ยม นทำให้พวเา้อึำลัไปหนุนารรบในะวัน
"ถึแม้เราะไม่มียานยน์ำนวนมาเพื่อารยุทธแบบสายฟ้าแลบ็เถอะ แ่เราไม่มีวันหยุพั! พวเื้อโรแะ้อสำนึ ว่ามันิผิที่ีหยามอาาัรปรัสเียอันยิ่ให่!"ทหารบานพูปลุใระหว่าเินทัพ
.
.
.
.
.
.
.
.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น