ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ขอบเหวแห่งสงคราม
"ูเหมือน ถึเวลาเ้าแนวหน้าอีแล้วสินะ"ฮานส์พู
"ไปันเถอะ ไปไล่ยี้พวอมมิวนิส์ัน"
"ไปันเถอะ ไปไล่ยี้พวอมมิวนิส์ัน"
รูอลิ ฮานส์และพ่ออพวเาทั้สอเินทาไปรายานัวและรับอาวุธือปืนKar98kและปืนลStg44
พวเาทั้4ถูัเ้าสู่หน่วยแนวหน้าพลเรือน ประำทาอนเหนืออแม่นำ้ไรน์บริเวายแนเนเธอร์แลน์
รูอลิ ฮานส์และพ่อฮานส์(โยอาิม)อยู่ในหน่วยVolkssturm ภายใ้ารบัาออพลทหารราบเยอรมันที่2 ผู้บัับบัาือนายพลเปป์ ีทริ
วันที่ 20 เมษายน 1947
หน้าที่ออพลทหารราบเยอรมันที่2ือารป้อันพื้นที่บริเวแนวลุ่มแม่น้ำไรน์
อทัพเยอรมันและนาโ้สถาปนาแนวรบ'ไรน์' ั้แ่แม่น้ำไรน์ในเนเธอร์แลน์นถึายแนสวิเอร์แลน์
พร้อมันนั้นอทัพฝรั่เศสไ้รื้อฟื้นแนวรบ'มาิโน์(Maginot line)'เพื่อป้อันายแนฝรั่เศส
"พ่อ เราะเอาไหวเหรอ? เรามีแ่ปืน แถมทหารหน่วยพลเรือนไม่มีารฝึฝนเลยสันิ"ฮานส์ถามพ่อ
"ไม่รู้หรอ ระแสแห่สรามถูำหนมาแล้ว และมันะไหลไปามนั้น"
"ไอพวเยอรมันทรยศ มาสู้ับนาิเียวันทำไม"ทหารนายนึบ่นึ้นมา
"ถึะบอว่าพวรัสเียสถาปนาเยอรมันะวันออ็ริ แ่ประเทศหุ่นเิที่เอาัวเอไม่ึ้นาาปรัหัพัอย่าเยอรมันะวันออน่ะ สู้ไม่ไ้หรอ ทหารที่เราสู้อยู่ ไม่พ้นพวรัสเียระยำหรอ"โยอาิมอบ
ารประำแนวรบแบบสบสุำเนินไปอีไม่นาน เสียเรื่อยน์อทัพอาาศโเวียัึ้นเรื่อยๆ นระหึ่มเหนือสนามเพลาะ
"้าศึบุ!!!!!!!"
ฟิ้วววว...บึ้ม!!!!!!
"ระวัเรื่อบินำิ่!!!!"
ู้ม!!!!!!!!
"รถถัIS-2 ำนวน4ัน!! ทา14นาฬิา!!!"
"พลสื่อสาร!! รีบวิ่ไปที่ผบ.อร้อยเี๋ยวนี้!! เรา้อารหน่วย่อ้านยานเราะ!!!!"
ารรบไ้เริ่ม้นอย่าุเือ หน่วยรถถัอสหภาพโเวียืบลานเ้าสู่สนามเพลาะอทหารเยอรมัน
"ผบ.รับ!!! รายานาผบ.อร้อยบอว่า!!!!! หน่วย่อ้านรถถัถูทำลายไปแล้วรับ!!! เราะ้อยื้อเวลานว่าอร้อยรถถัะมาถึ!!!"
ีนะาบอรถถัIS-2 ไล่บทหารผู้โร้ายที่ไม่สามารถหนีออาีนะาบทัน
ัไปทาฝั่โยฮัน เพรมเมอร์
โยฮันเป็นพลวิทยุในอพันทหารราบยานเราะ อพลยานเราะสหรัที่3 บริเวอนใ้อแม่น้ำไรน์ ใล้ับายแนฝรั่เศส
สนามเพลาะผสมอทหารเยอรมัน+อเมริัน+ฝรั่เศส
"ถึทุหน่วยโปรทราบ! พวรัสเียเปิาโมีแล้ว!! พวมันมาพร้อมรถถัและเรื่อบินำนวนมา!! มันอาเปิาโม......"เสียวิทยุัึ้นบนหลัอโยฮัน ะที่โยฮันำลัรับวิทยุในทันในั้นเอ
ฟิ้วววว...ู้มมมมมม ู้ม ู้ม ู้ม!!!!
"ปืนให่!!!!"
"เ้าที่ำบั!!!!!!!!"
ระสุนปืนให่ำนวนมาลใส่สนามเพลาะอย่า่อเนื่อ
ภายหลัารระมยิสิ้นสุ หน่วยทหารราบและยานเราะออทัพแเปิาโมี
".....ปืนให่บแล้วเหรอ?.."
"น่าะ"
"ระวัรถถั!!!!!"
"โยฮัน!! ิ่อหน่วยสหรั!! เรา้อารรถถัหรืออะไร็ไ้ที่สู้ับรถถัรัสเียไ้!!"่านหนึ่วิ่มาบอโยฮัน
"รับ!!"
"นี่หน่วยทหารเยอรมัน เรา้อารรถถัมาประันหน้าับ้าศึ ย้ำอีรั้้อารหน่วยรถถัมาสู้ับ้าศึ!"
"ถึหน่วยทหารเยอรมัน ำร้ออไม่สามารถระทำไ้ ทหารสหรัทุหน่วยำลัถอนำลัออาพื้นที่ ย่ำอีรับ เราำลัถอนทหาร!"
"เราะไม่มีรถถัเหรอ!?"่าถาม
"รับ พวอเมริันถอนำลัโยไม่ไ้แ้พวเรา่อน"
"พวเรา!!!! สละแนวรบ!! ลับไปยัแนวั้รับที่2!!!"่าะโนออำสั่
ะที่อนใ้ำลัถอยไปเรื่อยๆ นถึายแนฝรั่เศส
ทาเหนือเอ็ถอยลับสู่รุบอนน์เพื่อป้อันเมือหลวอเยอรมันะวัน
11 พฤษภาม 1947
อทัพแำลั่อสู้อย่าหนัหน่วเพื่อ้ามแม่น้ำไรน์บริเวายแน
ทาอนเหนือเอ็ถอยนถึัสเลอร์ฟ
ะนี้้วยวามเ่าและมาประสบาร์ในารรบอฮานส์และรูอลิ นั่นึทำให้พวเาทัู้่เลื่อนยศเป็นร้อยเอ และมีส่วนร่วมในารวาแผนารรบ่าๆในแนวรบไรน์
"ร้อยเอฮานส์! มีำเิใหุ้เ้าร่วมประุมับฝ่ายเสนาธิารทหารรับ"พลสื่อสารมาหาฮานส์ ในโรพยาบาลสนาม ึ่ฮานส์รัษาัวาอาารบาเ็บที่แนวา
"ประุม? ที่ไหน?"ฮานส์ลุึ้น
"อบัาารอร้อยรับ!"
"ั้นำลัไป...ามหารถให้ั้น้วย"
"รับ!"
อบัาารอร้อย
ระหว่าที่ฮานส์ำลัเินเ้าไปนั้น เา็ไ้ยินเสียะโนและเสียพูุยัออมาาห้อประุม
"พวรัสเียมันับายเท่านั้น!! ไอพวนี้มันเห็นีวินที่ไหน!!!"
"แ่เราะยืนยัอยู่ในเมือไม่ไ้นะ!!!"
"ที่บอนน์มีพลเรือนอีนับล้าน!! เราะให้เามาโนลูหลไม่ไ้เ็า!!!"
"ถอยมาที่ายแนเถอะ!! มันีที่สุแล้ว!!"
ฮานส์เาะประูและเินเ้าไป
"อโทษนะรับ.."
"เ้ามา.....ทุนรับ นี่ือร้อยเอฮานส์ เามีฝีมือในารรบที่เ่มา"
"เราเลยเรียเามา เผื่อว่าเามีวามิอะไรีๆ"
"ไอไ่อ่อน! แยศร้อยเอมานานเท่าไร?!"่านหนึ่ะโนถาม
"ไม่นานรับ ยัไม่รบเือน"
"ั้นแ็ไสหัวออไปเลย!! ที่นี่เรา้อารแ่นมีประสบาร์และวามสามารถ!! แ่ไอร๊วแบบแน่ะ!! ลับแนวหน้าไปุสนามเพลาะ่อเถอะ!!"
"่าโรเมิส์! เียบปาอุะ ไม่ั้นผมะับุในานะัำสั่อผู้บัับบัา!!"เสียอายนนี้ ฮานส์เยไ้ยินมา่อน
"ผมุ้นๆเสียุนะรับ เราเยรู้ัันรึเปล่า?"ฮานส์ถาม
"ลืมแล้วเหรอ? เมื่อ2ปี่อน ใน่ำืนอันหนาวเหน็บ"
"..."ฮานส์พยายามนึว่าเาเป็นใร
"ท่ามลาารระมยิอทหารโเวีย"
"..."
"หยุ!! ไม่ั้นยินพรุนแน่!!!"ายนนั้นะอึ้นมา
"ผมำไ้แล้ว!! ุือนายทหารนนั้นนี่เอ!!(อนที่1เลย)"
"นึออสัที"
"แล้วทำไมุมาเป็นนายทหารอเยอรมันล่ะ?"
"มัน็ถูที่ผมเป็นผู้บัับบัาอพันทหารราบออัฤษ แ่ผมถูส่มาในานะนายทหาร่าินแน"
"ผมไ้ลับไปอ่าน...้อมูลเี่ยวับุมา ว่าุนั้นเป็นทหารที่ื่อสัย์ ไว้ใไ้ และสู้รบอย่าล้าหาโยไม่เรลัววามาย"ผู้พันพู่อ
"...."
"ุมีทั้เป้าหมายที่ะสู้และวามแน่วแน่ที่ะสู้เพื่อท่านฟือเรอห์"
"ผมเอไม่สามารถสนับสนุนวามิาินิยมและนาีอุไ้ แ่อนนี้ทหารอฝั่สัมพันธมิรไม่มีวัำลัใ"
"พวเาสู้อย่าเหมอลอย เหมือนนเมา"
"และนั่นเป็นเหุผลสำัที่ทำให้เราแพ้มานั่อนั"
"...."
"ทาอทัพ็ไ้ร้ออทาสภา ว่าให้นำนายพลหรือนัารเมือเยอรมันมารอำแหน่นายรัมนรีอเยอรมันะวัน เพื่อที่ว่าทหารเยอรมันที่มีสัส่วนำนวนมาในอทัพทั้หมนั้น ะมีวัำลัใที่มาึ้น และสู้อย่าทรห"
"...."
"ยาไปสินะ55 เอาเป็นว่าเรา้อารให้ทหารเยอรมันเป็นทหารที่มีำลัใมาว่านี้ เราเลยมอหาารัั้อพล'อาาัรไร์'ึ้นมา"
"ุะให้ผมเป็นนุมอพลนั้น?"
"็แ่าราะเน อาไม่้อถึับอพล บาทีแ่อร้อย็เพียพอ"
"..."
"นายิว่าไหวมั้ย?"
"...."
"มาับั้นแปบ เราุยเรื่อ่อไปนี้่อหน้านอื่นไม่ไ้"
ห้อเ็บอ้าๆ
"ือทาฝ่ายเสนาธิารไ้วาแผนไว้ว่า ถ้าเราัั้หน่วยรบนาีึ้นมาและพวเานำพาัยนะมาหาเราไ้ พวเาอาะยอมให้เยอรมันลับมาเป็นฟาสิส์อีรั้"
"แลเปลี่ยน้อเสนอับผม? ทำไมไม่แลเปลี่ยนับนายพลละรับ? ูเเรียน ไพเพอร์ เปป์ เา็ยัไม่ายัน"
"นาย้อรู้่อน ว่านายพลทุนใ่ว่าอยาให้ระบอบนาีลับมา และพวเาวาท่ามีเหมือนยัเป็นศัรูับเรา....ถ้าเรายื่น้อเสนอับพวเา นอาปิเสธแล้ว อาหันปาระบอปืนเ้าหาเราอี้วย"
"...."
"เราเลยามหานที่มีวามสามารถและมีวามรัภัี่อเราและนาี และุือำอบ"
"..."
"็ไ้รับ ผมล"ฮานส์อบ
"ีเลย ั้นะส่้อเสนอนี้ให้ทาอทัพ ไ้เรื่อเมื่อไร เราะิ่อไป"
"...."มี่านหนึ่เ้ามาัารสนทนา
"ผู้พัน!! มี้อวามุเินาทหารเนเธอร์แลน์แบะเบลเยียมรับ!!"
"อย่าบอใรนะ มัน้อเป็นวามลับ"ผู้พันระิบบอฮานส์
ผู้พันและฮานส์เินลับไปยัห้อประุม
"พวเาบอว่าอะไร?"
"รายานล่าสุบอว่า พวอทัพแนำโยทหารโปแลน์และโรมาเนีย รีทาทัพเ้าสู่เนเธอแลน์และเบลเยียมแล้วรับ!!"
"พวเามีอาวุธและยานเราะาสหภาพโเวีย ทำให้ารรุนั้นรุนแรมารับ!"พลวิทยุรายาน
"ผู้พันรับ!! โทรเลาแนวหน้าอหน่วยเราเ้ามารับ!!"
"มันบอว่าอะไร?"
"อทัพแนำโยยานเราะเบาอสหภาพโเวียพยายาม้ามแม่น้ำไรน์และำลัถล่มรุบอนน์้วยปืนให่รับ!!!!"
"บสิ้นแน่...."นายทหารบานในห้อประุมเริ่มหมวัำลัใ
"ถ้าพวเายัไม่รอ แล้วเราที่มีทหารไร้ารฝึฝนและไม่มีอาวุธีๆ ะนะไ้ยัไ...."
"หายนะ.....อแท้เลย"
.
.
.
.
.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น