[Tensei shitara Slime Datta Ken] | เกิดใหม่ทั้งทีก็เป็นสไลม์อีกครั้ง?

สวัสดีครับ! ผมชื่อ “มิคามิ ซาโตรุ” ชายโสดวัย 37 ปี หน้าตาก็ดีแต่ไม่มีคนรัก ฮื่ออออ~ ผมเคยถามเรื่องนี้กับเพื่อนและลูกน้องของผมนะแต่คำตอบที่ได้ทำผมน้ำตาคลอเลย พวกเขาบอกว่า ‘ถ้าตัดเรื่องรูปลักษณ์กับนิสัยบางส่วนออกไปนายก็เหมือน“เพื่อนสาว”สุดๆเลยล่ะ’ ว่างั้นแหละ

ผมเป็นพนักงานเงินเดือนดำรงตำแหน่งสูงอยู่นะ ผมเป็นหัวหน้าฝ่ายบริหารการพัฒนาเทคโนฯ ทั้งๆที่ฝันว่าจะเปิดร้านกาแฟเล็กๆ สบายๆและชิลๆ งานอดิเรกก็ง่ายๆทั่วๆไปอย่าง ดูหนัง ฟังเพลง อ่านหนังสือทำอาหาร&ขนม(ทั้งๆที่ส่วนใหญ่ไปซื้อกินเอา) แต่ส่วนใหญ่ก็เป็นการอ่านนิยายและมังงะจนมีห้องแยกออกมาเลยทีเดียว และผมศึกษาหลายๆอย่างที่จำเป็นในชีวิตประจำวัน ยันเรื่องที่ไม่ค่อยจะจำเป็นอย่างงานเย็บปักถักร้อยและแฟชั้นต่างๆทั้งชาย&หญิง

ผมไม่รู้สาเหตุหรอกนะว่าทำไมต้องศึกษาเรื่องพวกนี้ทั้งๆที่ความคิดของผมอยากอยู่อย่างชิลๆ แต่ที่ผมทำคือการหาข้อมูลให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะหาได้ งงตัวเองเหมือนกันนะ

“ ..โอ๊ะ.. ใกล้ถึงเวลาแล้วแหะ… ” ผมที่เหลือบไปมองนาฬิกาบนข้อมือของผม ก็นึกได้ว่านัดทานข้าวกับรุ่นน้องที่ทำงานด้วยกันแล้วก็ค่อยๆเก็บของ

.

.

.

“ สวัสดีครับรุ่นพี่ซาโตรุ! ” ทามุระรุ่นน้องที่สนิทด้วยเรียกผมอย่างร่าเริง ผมเหลือบไปเห็นผู้หญิงที่เดินตามหลังมาด้วย ขอเดานะว่าไอ้เด็กนี่มันเอาแฟนมาอวด

“ขอแนะนำให้รู้จักนะ นี่รุ่นพี่ของผมรุ่นพี่ซาโตรุ แล้วก็รุ่นพี่ครับ นี่แฟนของผมชื่อมิโฮะ” ไอ้เด็กนี่มันร้าย!! รอวันที่ฉันจะได้แก้แค้นคืนเถอะทามุระ!

“ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ซาวาตาริ มิโฮะ ค่ะ” ว่าจบเจ้าหล่อนก็ก้มหัวเล็กน้อยเป็นการเคารพ ในเมื่อรุ่นน้องเอาแฟนมาอวดก็ขอแกล้งหน่อยละกัน

“ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันนะ อ้อ..ระวังเจ้าทามุระด้วยละ หมอนี่มันสาวเยอะ^^” เมื่อผมพูดจบหน้าของมิโฮะก็ช็อคค้างไปเล็กน้อย ส่วนทามุระก็ทำหน้าเอือมระอาใส่ผม

“เลิกแกล้งเถอะครับรุ่นพี่ อย่าใส่ไฟให้คนอื่นบ้านแตกสิ แล้วก็มิโฮะเมื่อกี้เป็นมุขของรุ่นพี่น่ะ คงจะอิจฉาละมั้งที่ไม่มีแฟนกับเขาน่ะ ฮ่าๆๆ” อ๊ะ..โดนแล้วหนึ่งดอก เจ็บถึงทรวงใน ได้ทีก็แซะใหญ่ เอาให้หนำใจไปเลย ฮื่อ~

“ขวางทาง!! หลบไปซะ!!! หลบไป!!!!!” ผู้ชายร่างอ้วนวิ่งชนและผลักคนที่อยู่แถวนั้นเหมือนหนีอะไรมา แล้ววิ่งมาตรงที่พวกผมอยู่ ซึ่งในมือนั่น…มีดนี่!!

“ทามุระระวัง!!!!” ผมผลักทามุระออกไป ผมหวังว่าถ้าโชคดีผมคงแค่โดนผู้ชายนั้นผลักออก แต่ในมือถือมีดนี่สิ…คงได้แค่หวัง

ฉึก….. มีดแทงทะลุท้องของผม เจ็บมากๆ…ก็โดนแทงนี่นะ และเฮ้!..จะบิดมีดทำไมเนี่ย!! มันเจ็บกว่าเดิมนะ!!!

《ยืนยันได้รับ ต้านทางการโดนแทง…เสร็จสิ้น… สามารถพัฒนาได้… พัฒนาเป็น ต้านทานการโจมตีกายภาพ…. เสร็จสิ้น… …ยืนยันได้รับ ลบล้างความเจ็บปวด เสร็จสิ้น…》

“รุ่นพี่ทำใจดีๆไว้!! ห้ามเลือด.. ต้องห้ามเลือด!… ไม่นะเลือดไหลไม่หยุดเลย!!” เลือดหรอ ฮะๆ มันไหลออกมาเยอะมากเลย ฉันคงจะไม่รอดแล้วละ

《ยืนยันได้รับ ร่างกายที่ไม่มีเลือด ….เสร็จสิ้น…》

ร้อน ร่างกายร้อนไปหมด ไม่สิ หนาว… ทั้งร้อนและหนาวเลย

《ยืนยันได้รับ ต้านทานความร้อน ..เสร็จสิ้น.. ยืนยันได้รับ ต้านทานความหนาวเย็น …เสร็จสิ้น… ทำการหลอมรวมเป็น ต้านทานความแปรผันของอุณหภมิ ….เสร็จสิ้น…》

เสียงอะไรน่ะ…ตั้งแต่เมื่อกี้แล้วนะ หนวกหูจังเลย เอ…หรือว่าเสียงจากสวรรค์นะ มารับวิญญาณฉันหรอ? ฉันจะตายทั้งๆที่ยังไม่เคยมีแฟนเลยเนี้ยนะ!? ถ้าชาติมีจริง..ฉันจะฟาดให้เรียบเลย!!

《ยืนยันได้รับ ยูนีคสกิล : ล่าเหยื่อ …..เสร็จสิ้น…》

อ๊ะ จริงสิ…. “ ทา…มุระ ฉันคงไม่รอดแล้วละ …เพราะงั้น… ช่วยเอาคอมของฉัน… จับกดน้ำที! เอาใบช็อตจนข้อมูลนั้นหายไปให้หมดเลย!! ห้าม…เปิดมันด้วย! ” ผมพยายามบอกออกมาอย่างยากลำบาก แต่เจ้าทามุระก็ตอบรับอย่างดี

《ข้อมูลไม่เพียงพอ…. ทำการรับข้อมูลใหม่… ยืนยันได้รับความสามารถที่ใกล้เคียงกับข้อมูล.. ได้รับ ต้านทานกระแสไฟฟ้า และ ต้านทานอัมพาต …เสร็จสิ้น…》

《แจ้งเตือน มีการแทรกแทรงข้อมูล… ทำการปลดผนึกความทรงจำประเจกนาม : มิคามิ ซาโตรุ ทำการหลอมรวมความทรงจำ ….เสร็จสิ้น… ยืนยันได้รับ ยูนีคสกิล : มหาปราชญ์》

《แจ้งเตือน มีการแทรกแทรงข้อมูล… ยูนีคสกิล : มหาปราชญ์ ได้พัฒนาเป็น อัลติเมตสกิล : ราชันแห่งภูมิปัญญา ราฟาเอล ….เสร็จสิ้น….》

《แจ้งเตือน เนื่องจากผลของ ออริจิ้นสกิล : การเกิดใหม่ จะทำการส่งไปเกิดใหม่ ณ โลกที่ใช่สกิลนี้…》

{ ยิ…ดี…………ค่ะ ….มาส……ร์…. }

ผมก็ไม่รู้หรอกนะว่ามันคืออะไร แต่ก็…รู้สึกคุ้นเคย…. หลังจากนั้นสติผมก็หายไป

《…..》 วัจนแห่งโลก

{…..}    ราฟาเอล

//……//  การสื่อสารทางจิต