คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ก่อนภารกิจ
อีกอนเดินเข้าไปหาชายร่างยักษ์ด้วยสีหน้าหวาดกลัว เมื่อเข้าไปใกล้ความรู้สึกของเขาราวกลับกลายเป็นหนูตัวเล็กอีกอนกลืนน้ำลายหนึ่งครั้งก่อนจะรวบรวมความกล้าเดินเข้าไปถาม
“สวัสดีข้ามีชื่อว่าอีกอน ท่านมีนามว่าอเล็กซ์ใช่หรือไม่”
อเล็กซ์ตักซุบกินโดยไม่สนใจเสียงเรียกของชายหนุ่มแม้แต่น้อย กระทั้งอีกอนกำลังจะกล่าวถามอีกครั้งก็ถูกฝามือของอเล็กซ์หยุดเอาไว้และหลังจากนั่นเขาก็ชกซดซุบทั้งชามในครั้งเดียว
“อ่า สดชื้นจริง ๆ เอาล่ะ เจ้ามีธุระอะไรไอ่หนู”
อีกอนตกใจเล็กน้อยที่ริมฝีปากของชายร่างยักษ์ไม่ขยับแต่เขากลับได้ยินเสียงกล่าว แต่วินาทีต่อมาเขาก็มองข้ามสิ่งนี้ไปบางทีนี้อาจจะเป็นการพูดทางจิตที่เหล่าจอมเวทย์ใช้กัน
“ข้าทราบว่าในอีก 2 วันท่านจะเดินทางทำภารกิจล่ามอนสเตอร์ข้าขอติดตามไปด้วยได้หรือไม่”ชายหนุ่มกล่าวด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ
“หืม เพราะอะไร”อเล็กซ์ทำท่าทีสงสัย
“ข้าเป็นนักเรียนของวิทยาลัยนักสำรวจน่ะ ปีนี้เป็นปีสุดท้ายของข้าแล้วอาจารย์เลยมอบหมายให้ออกสำรวจโลกภายนอกสักครั้งหนึ่งถึงจะสอบผ่านนะ”
“อ่อ หมายถึงโปรเจคจบสินะแล้วละหว่างทางเจ้าต้องทำอะไรบ้างหรือเปล่า”
ถึงแม้อเล็กซ์จะไม่ได้เรียนมหาลัยแต่ว่าเขาก็ได้ยินคำบ่นของพวกเด็กฝึกงานในทีมเขามาบ้าง นี้มันคล้ายกับนักศึกษาปีสุดท้ายในโลกเก่าเลยแหะ
“ชะ ใช่”ถึงแม้ว่าชายหนุ่มจะไม่เข้าใจในคำกล่าวของอเล็กซ์แต่เขารู้สึกได้ว่ามันมีความหมายคล้าย ๆ กันพร้อมอธิบายในสิ่งที่เด็กหนุ่มต้องทำในระหว่างออกเดินทาง
“สิ่งที่ข้าต้องทำระหว่างทางคือการจดบันทึกการเดินทางของท่านและรายละเอียดมอนสเตอร์ที่ล่าได้ ไม่ต้องห่วงข้าจะไม่รบกวนท่านอย่างแน่นอน”อีกอน
อเล็กซ์เอามือท้าวค้างพร้อมรุ่นคิด ในโลกก่อนเขามีทีมงานอย่างตากล้องบางทีสิ่งที่ชายหนุ่มทำอาจจะคล้ายกันแต่ที่แตกต่างก็คือเด็กหนุ่มไม่มีทีมงานคุ้มกันนอกจากเขาเมื่อคิดได้ดังนั้นอเล็กซ์ก็กล่าวไปตามความจริง
“ก็ได้ แต่ข้าไม่อาจรับประกันความปลอดภัยของเจ้าได้ เจ้าแน่ใจแล้วอย่างงั้นเหรอที่จะเดินทางไปกับข้า”
สายตาของอีกอนลุกวาวขึ้นมาทันทีพร้อมพยักหน้าด้วยความดีใจ ถ้าเขาเดินทางไปกับชายร่างยักษ์คนนี้มันก็เทียบกับได้รับการคุ้มกันแล้ว
‘ท่านอเล็กซ์ตัวใหญ่ขนาดนี้ แม้แต่หมีก็คงถูกชายหนุ่มสังหาร’
อเล็กซ์บอกลายละเอียดการเดินทางต่าง ๆ ให้กับอีกอนฟังไม่นานเด็กหนุ่มก็ขอตัวแยกย้ายเพื่อไปเตรียมสัมภาระที่จะออกเดินทางในอีกสองวัน อีกอนโบกมือลาอเล็กซ์ด้วยรอยยิ้ม
หลังจากที่อีกอนจากไปอเล็กซ์ก็ได้เดินทางไปยังโรงตีเหล็กของสมาคม เขาได้สั่งทำหน้ากากเพื่อปกปิดใบหน้าของตนท่าเขาไม่ทำละก็ในอนาคตมีหวังผู้หญิงทั้งอาณาจักรคงจะต้องหลงใหลเขาเป็นแน่และได้สั่งทำเกราะบางส่วนไปด้วย
หลังจากนั้นเขาก็เดินทางไปยังร้านเสื้อผ้าเพื่อสั่งทำเสื้อผ้าของตนด้วยเงินจำนวนสองหมื่นราคามันไม่ใช่ปัญหาเลยแม้แต่น้อยแต่ที่เป็นปัญหาก็คือตอนนี้เขาใส่กางเกงว่ายน้ำรัดรูปและเสื้อคลุมที่ทำจากข่นกระต่ายนี้แหละทำให้เป็นจุดเด่นที่ใคร ๆ ก้ต่างหันมาจ้องมอง
“ว้าวนั้นมันข่นของกระต่ายเสือใช่หรือไม่สวยชะมัด”เด็กหนุ่มผมแดงที่เดินผ่านมาพอดีกล่าวกับเพื่อนของตน
“ใช่ ว่ากันว่ามันมีราคาแพงมากเลยละ อย่างน้อยน่าจะสักหนึ่งหมื่นห้าพันคอล”เด็กหนุ่มผมน้ำเงินกล่าวออกมาอย่างตื่นเต้น
“อะไรนะ แพงขนาดนั้นเลยเหรอ”
“ใช่เพราะกระต่ายเสือเป็นมอนสเตอร์แรงค์ D ถึง D+ ที่จริงมันก็ไม่ได้แข็งแกร่งมากแค่ฮันเตอร์แรงค์บรอนซ์สองสามคมก็จัดการมันได้แล้วละ แต่ที่ยากก็คือความเร็วของมันนั้นเร็วมากทำให้ตอนที่มันใกล้แพ้ก็หนีหายไปอย่างรวดเร็ว”เด็กหนุ่มกล่าวอธิบายเพื่อนราวกับว่าตัวเองเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านมอนเตอร์
“ว้าว อย่างงี้นี้เอง ว่าแต่ทำไมเจ้าถึงรู้รายละเอียดของมันเยอะขนาดนั้นล่ะ”เด็กหนุ่มผมแดงหรี่ตาลงเล็กน้อยเขาอดไม่ได้ที่จะสงสัยในเพื่อนของเขา
“เหอะ ก็เพราะว่าพ่อของฉันเป็นฮันเตอร์แรงค์โกลล์นะสิ”เด็กหนุ่มน้ำเงินสัมผัสได้ถึงจมูกที่ยื้นยาวออกมา
“ห้ะ จริงหรือนี้”
.
.
.
หลังจากนั้นอเล็กซ์ก็ได้เดินสำรวจเมืองจนได้รู้ว่าที่เมืองแห่งนี้มีชื่อว่าซิทาเดล เขามองดูแผนที่ของเมืองค่อนข้างเป็นเมืองที่ใหญ่โตเลยทีเดียว รอยเมืองถูกโอบล้อมด้วยกำแพงขนาดใหญ่สูงถึง 60 เมตร
ลักษณะของเมืองนี้คล้ายกับชั้นเค้กมีสามชั้นด้วยกันชั้นแรกจะเป็นที่อยู่ของเหล่าประชาชน ชั้นที่สองจะเป็นที่ตั้งของสมาคมใหญ่ต่าง ๆ รวมถึงสมาคมใหญ่ฮันเตอร์ด้วย
ส่วนชั้นที่สามมีพื้นที่น้อยสุดแต่จะเป็นที่อยู่ของเหล่าบุคคลสำคัญเช่นหัวหน้าสมาคม ขุนนางและราชวงศ์ต้องเป็นผู้ที่ได้รับอนุญาตจากขุนนางชั้นสูงหรือบุคคลสำคัญในราชวงศ์เท่านั้นถึงจะสามารถขึ้นไปยังชั้นที่สามได้
ท่ามีประชาชนคนใดฝ่าฝืนจะถูกตั้งโทษสถานหนักทันทีหลังจากที่เขาเดินไปสำรวจทางขึ้นแล้วก็พบว่าเป็นอัศวินเกราะเงินประจำการอยู่จำมากแถมพลังแปลก ๆ ที่แผ่ออกมาจากชุดทำให้อเล็กซ์แปลกใจเล็กน้อย
พลังนั่นคงจะเป็นเวทมนตร์ที่เป็นพลังหลักของโลกใบนี้ บางทีในอนาคตเขาอาจจะต้องลองศึกษามันดูบางเขาใช้เวลาหนึ่งวันเต็มในการเดินสำรวจเมืองดูคร่าว ๆ
เมื่อตกเย็นเขาก็มารับชุดที่สั่งตัดกับทางร้าน ต้องยอมรับว่าค่อนข้างดีทีเดียวเสื้อสีน้ำเงินตัวใหญ่หกตัวและกางขายาวกับสั้นอย่างละหกตัวเท่านี้เขาก็สามารถแต่งตัวเหมือนกับคนธรรมดาได้สักที
เมื่อกลับถึงที่พักอเล็กซ์ทานข้าวเย็นและขึ้นห้องนอนในทันทีวันนี้เขาค่อนข้างเหนื่อยหลังจากสำรวจเมือง แม้ว่าจะไม่ทั้งหมดแต่มันก็กว้างขวางจริง ๆ และเขาก็ผล็อยหลับไปในที่สุด
เมื่อถึงวันรุ่งขึ้นหลังจากที่ทานข้าวเช้าเสร็จเขาก็เดินทางไปยังโรงเหล็กสมาคมอีกครั้งเพื่อรับหน้ากางและเกราะเบาบางส่วนที่จริงด้วยความแข็งแกร่งของร่างกายเขาไม่จำเป็นที่จะต้องใส่ของตัวนี้ก็ได้
แต่ว่าเขาไม่อยากประมาทเพราะนี้เป็นโลกใหม่ที่เขายังไม่รู้จักบางทีอาจจะมีสัตว์ที่ทำให้เขาเสียชีวิตในการโจมตีเพียงครั้งเดียวก็เป็นได้
อเล็กซ์ส่วมหน้ากากปกปิดใบหน้าทันที ลวดลายของมันเขาเป็นคนออกแบบเองเขาชอบลวดลายยักษ์ของประเทศไทยเป็นอย่างมากจึงได้สั่งทำครึ่งใบหน้าไว้ ส่วนของหน้ากากจะปกปิดด้านล่างของตัวตาทั้งหมด
เมื่อเขาส่วมใส่มันทำให้เหล่าช่างตีเหล็กรู้สึกเกรงกลัวในตัวของอเล็กซ์มากขึ้นไปอีก นี้มันเหมือนกับยักษ์จริง ๆ ถึงแม้ว่าจะใส่หน้ากากแต่ทว่าเขาก็ไม่อาจะปกปิดกล้ามเนื้ออันใหญ่ยักษ์ของเขาได้อยู่ดี
“อ่า ช่วยไม่ได้กล้ามเนื้อที่สวยงามของฉันคงจะดูจ้องมองด้วยเสน่หาเป็นแน่แท้ ข้าขอโทษที่ไม่สามารถปกปิดพวกเจ้าได้นะ”
จบตอนที่ 5 ก่อนภารกิจ
ถ้าอ่านแล้วชอบแล้วละก็อย่าลืมกดหัวและคอมเมนต์เพื่อเป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยนะครับ
ความคิดเห็น