คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ผมขึ้น ม.ต้น แล้วฮะ
7 Jul 2006 เวลา 7:30 น.
สวัสดีฮะ ผมชื่อ ฟรอยด์ วันนี้เป็นวันแรกที่ผมได้ขึ้น ม.ต้น ด้วย ตื่นเต้นชะมัด ไม่รู้ว่าโรงเรียนใหม่ของผมจะเป็นไง แต่ที่รู้ๆคือ ผมจะได้เรียนศาสตร์การป้องกันตัวด้วยนี่สิที่ผมรอคอยมานาน ฮิฮิฮิ ผมจะต้องเป็นที่หนึ่งของโรงเรียนโซลแคชเชียให้ได้
ที่นี่ผมอยู่กับพ่อแม่ แล้วก็พี่ชายสุดเฉื่อยอีกคนนึง พ่อของผมเป็นอาจารย์สอนอยู่ที่โรงเรียนนานาชาติชาร์ลเวสฮะ เป็นโรงเรียนของเหล่าอัจฉริยะห์ที่มีแต่พวกเก่งกาจจนน่ากลัว ไม่รู้ว่าพ่อกับพี่จอมเฉื่อยของผมเขาสอบได้ได้ไงก็ไม่รู้ ลืมบอกไปว่าพี่ของผมเขาก็อยู่โรงเรียนเดียวกันกับพ่อ พี่ผมอยู่ปี4ฮะ แล้วดันได้เป็นประธานชั้นปีอีกต่างหาก อ้อ! แล้วก็อีกคนนึงเป็นจอมจุ้นประจำบ้าน ยัยนี้ชื่อ ยูคิ ทั้งที่ไม่ได้อยู่บ้านเดียวกันแต่กับมาวุ่นวายอยู่ที่บ้านของผมทุกวันเลย เธอเป็นเพื่อนของผมตั้งแต่เด็กๆฮะ เธออยู่กับพ่อสองคน เราเรียนที่เดียวกันตั้งแต่เล็กแล้วฮะ แต่ตอนนี้เธอสอบได้ที่โรงเรียนนานาชาติเซนต์สเปียร์ เป็นโรงเรียนหญิงล้วน
เฮ้ แจ็ก ไปโรงเรียนได้แล้ว เดียวก็สายหรอก คุณป้าสวัสดีค่ะ...........
นั่นไงฮะ ยังไม่ทันขาดคำก็มาจนได้ เอาเป็นว่าไว้แค่นี้ก็นะฮะ ผมต้องไปโรงเรียนแล้ว ชีวิตมัธยมกำลังรอผมอยู่ ฮิฮิฮิ ตื่นเต้นจังเล๊ยยยยยยย
...........................................................
ยูคิ-นี่แจ็ค ไปโรงเรียนวันแรกอย่างไปทำตัวอ่อนปวกเปียกให้ขาดหน้าคนอื่นเค้าล่ะ ฉันได้ข่าวว่าเจ้า แม็ก ก็สอบได้ที่เดียวกับเธอนะ
ฟรอยด์-นี่ฉันบอกเธอกี่ครั้งแล้วว่าฉันชื่อ ฟรอยด์ ไม่ได้ชื่อแจ็ก
ยูคิ-เอาน่าจะชื่ออะไรก็ช่าง ฉันก็เรียกนายมายังงี้ตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้วนี่ ไม่เห็นจะเป็นไรเลย
ฟรอยด์-เฮ้ย...เจ้าแม็กนี่มันยังจองล้างจองผลาญฉันทุกที่จริงๆให้ตายสิ เจอหน้าที่ไรท้าสู้ทุกที ทั้งๆที่ตัวเองก็ชนะทุกครั้งยังจะมาสนใจอะไรฉันอีกก็ไม่รู้
ยูคิ-ก็นายมันเห่ยจริงๆนี่น่า ใช้ได้แต่โซล(กระบวนท่า) ใช้โซลมิกซ์(ประสานจิต)ก็ไม่ได้ ยังงี้จะไปชนะเจ้าแม็กมันได้ไงล่ะ เจ้านั่นมันใช้โซลวอร์(ปลดปล่ิอยจิต)ไ้ด้แล้วนะยังงี้คงจะแพ้มันไปตลอดชาติแหล่ะนายน่ะ
ฟรอยด์-เธอจะไปรู้อะไร ฉันพยายามฝึกแทบแย่นะ แต่ก็ไม่ได้สักที มีแต่โซลเท่านั่นแหล่ะที่ฉันทำได้ ยังไงซะ ฉันก็จะใช้โซลชนะมันให้ดู ฉันไปล่ะ เธอเองก็ไปโรงเรียนเธอได้แล้ว ยัยบ้า.....
ยูคิ-เชอะ...ก็ได้ ยังไงก็ระวังโซลวอร์ของมันให้ดีล่ะไม่รู้ว่าความสามารถมันเป็นไง ถ้าเจอก็เลี่ยงๆไว้ละกัน ฉันไปล่ะ แล้วพรุ่งนี้เ้ช้าจะไปหาที่บ้านนะ บ๊ายบาย...
......................................................
8:30 น. ที่โรงเรียนโซลแคชเชีย
ครูประจำชั้น-เอาล่ะทุกคนยินดีต้อนรับทุกคนเขาสู่ชีวิตมัธยม ที่ตื่นเต้นเร้าใจ ฉันเป็นครูประจำชั้นปี1ห้องบี พวกเธอที่อยู่ห้องนี้มีหน้าที่ที่จะต้องทำตามคำสั่งของฉัน ตอนนี้ฉ้นไม่มีเวลาว่างมากพอที่จะฟังพวกเธอแนะนำตัว เอาเป็นว่าพวกเธอหาเวลาว่างไปทำความรู้จักกันเองแล้วกัน อีก 2 เดือนหลังจากนี้จะเป็นการทดสอบความสามารถของพวกเธอ ดังนั้นจงตั้งใจเรียนและฝึกตัวเองให้ดี ใครที่ทำคะแนนเรียนต่ำกว่า 50 เปอร์เซ็นของแต่ละวิชาถือว่าสอบตกและจะต้องซ้ำชั้น ส่วนใครที่สอบวัดความสามารถไม่ผ่านก็จะต้องซ้ำชั้นอีกเช่นเดียวกัน ดังนั้นจงตั้งใจให้ดีเพื่อความเป็นหนึ่งของเธอเอง การสอบวัดความสามารถครั้งนี้จะไม่มีผลกับคะแนนแต่อย่างใด แต่จะเป็นการจัดอันดับความสามารถของแต่ละคนว่ามีความสามารถแค่ไหน ใครที่ได้อันดับ 1 จะได้เป็นหัวหน้าทีม อันดับที่ 2-5 จะได้เป็นสมาชิก ทั้ง 5 คนจะเป็นตัวแทนของห้องไปแข่งระดับชั้นปีที่ 1 รายละเอียดจะแจ้งให้่รู้อีกที เอาล่ะทุกคนวันนี้พอแค่นี้ก่อน สิ่งที่พวกต้องจำตอนนี้ก็คือคำว่า เอเลนเซีย เลสเตอร์ นั่นคือ...ชื่อฉันเอง
ก๊อกๆๆๆ.....(เสียงเคาะประตู)
ครูสอนประวัติศาสตร์-นี่คุณเลสเตอร์ มันเกินเวลาสอนของผมไปหลายนาทีแล้วนะ
ครูเลสเตอร์-ค่ะๆ...เอาล่ะฉันต้องไปแล้ว...เชิญคุณครูมอร์แกนได้เลยค่ะ
ครูมอร์แกน-เฮ้ยไม่ไหวเล้ย ไม่รู้่จักเวล่ำเวลา เสียเวลาสอนของฉันหมด นี่พวกเธอฟังให้ดีฉันชื่อ มอร์แกน ไรท์ เป็นครูสอนประวัติศาสตร์ของนักเรียนชั้นปีที่1 ทุกคนหยิบหนังสือแล้วเปิดหน้า 3 เราจะเริ่มเรียนกัีนแล้ว...........
....................................................
12:00 น. โรงอาหารโรงเรียนโซลแคชเชีย
ฟรอยด์-นี่นาย นายน่ะ
เด็กหนุ่ม-ฉันหรอ?
ฟรอยด์-ก็นายนั่นแหล่ะ
เด็กหนุ่ม-มีไรหรอ?
ฟรอยด์-ฉันชื่อฟรอยด์ อยู่ปี1ห้องบี นายอยู่ห้องเดียวกับฉันใช่ม่ะ
เด็กหนุ่ม-ใช่ ฉันชื่อ อเลน ยินดีที่ได้รู้จักนะ ฟรอ...ฟรอยด์
ฟรอยด์-ดีเลย งั้นฉันนั่งกินข้าวด้วยล่ะกันจะได้รู้จักกันมากกว่านี้เนอะ ฮิฮิฮิ
แม็ก-ไง เจ้าฟรอยด์ นั่นเพื่อนใหม่ของแกหรอว่ะ จะไม่แนะนำให้ฉันรู้จักหน่อยรึไง วันหลังจะได้ตอนรับมันซะหน่อย ฮ่ะๆๆๆๆ
ฟรอยด์-นี่แก ฉันคนเดียวยังไม่พอรึไง อย่าพานไปหาคนอื่นจะได้มั๊ยเล่า อเลนเขาไม่เกี่ยวด้วยสักหน่อย
แม็ก-ไม่เกี่ยวได้ไง นานๆจะมีเหยื่อที่เป็นพวกปวกเปียกแบบเดียวกับแก จะปล่อยไปได้ไงกัน
อเลน-นายน่ะ ชื่อแม็กใช่ม่ะ ฉันว่าไอ้โซลวอร์ของนายนี่คงเพิ่งจะใช่ได้ล่ะซิ กระจอกว่ะ
แม็ก-แกว่าไงน่ะ ไอ้อ่อน แกหาว่า Energy(พลังงาน) โซลวอร์ของฉันกระจอกงั้นหรอ แกต้องเจอสักทีละมั้งเนี๊ยะ
อเลน-ไม่จำเป็น Energy ของนายนะ ฉันเห็นหมดแล้ว มีดีแค่พลัง อย่างอื่นไม่เห็นจะเท่าไร ฉันว่ารูปร่างของ Energy ของนายคงจะเป็น รถหุ้มเกราะ ใช่มั๊ยล่ะ
แม็ก-ฮะ!!!! แกรู้ได้ไง
อเลน-ไม่จำเป็นต้องบอก อย่าคิดว่าแก่จะใช้โซลวอร์ได้คนเดียวซิ แล้วฉันก็รู้จุดอ่อนของแก่อีกด้วย
แม็ก-ฮึ๋ยยยย แก....ฝากไว้ก่อนเถอะ เอาไว้ถึงวันแข่งเมื่อไหร่ แกจะเราจะได้เห็นดีกัน แกคงจะไม่เป็นแค่พวกกระจอกที่ไม่่ติด 1ใน5 หรอกนะ ส่วนแกเจ้าฟรอยด์ อย่าให้เจอหน้าอีกล่ะ ไม่งั้นแกต้องเจอดีแน่ๆ ฮึ๋ยยย
......................................................
การท้าทายของแม็ก เชื้อเชิญอเลนซึ่งๆหน้า โดยไม่สนใจฟรอยด์เลย เป้าหมายเปลี่ยนไปที่อเลน แล้วอเลนนี่เป็นคนแบบไหนกันแน่ เพื่อนใหม่ของฟรอยด์ทำให้ตนแปลกใจ! แล้วฟรอยด์จะเป็นไง จะติด 1ใน5 ตามที่หวังไว้ว่าจะเป็นที่1 ได้รึไม่.......
.............................................
By
King_of_ice
ความคิดเห็น