ปฐมบทตำนานของเทพเจ้าแห่งการรังสรรค์

ลำดับตอนที่ #6 : ยุคหิน ตอนที่ 3

       ตัวละครใหม่ละ เผ่าเอลฟ์ละ ส่วนถ้าถามว่าทำไม คนแคระยังไม่เห็นมีชื่อเลย บอกเลยว่า วัลแคนของเรานั้นลืมตั้งชื่อหรือถามชื่อของพวกคนแคระครับ และก็บอกเลยว่าตอนนี้ผมนี่คิดแล้วคิดอีกว่าจะกดลงดีใหม่หรือจะไปนั่งแต่งตอนต่อไปดีแล้วค่อยลงสุดท้ายก็ลงจนได้

______________________ 

     

ตอนที่ 3

       เช้าวันใหม่ที่แสนสดใส วัลแคนตื่นนอนขึ้นมาพร้อมจัดการธุระส่วนตัวให้เรียบร้อยก่อนจะเดินออกจากบ้านก็เจอกับเหล่าคนแคระทั้ง 6 คนที่เคยรวมทางไปสำรวจกันเมื่อวาน วัลแคนทำการออกคำสั่งทันที

       "เอาละไปกันได้แล้วพวกเรา เราจำเป็นต้องสำรวจทางตะวันตกของหมู่บ้านอีกนะ"

       เหล่าคนแคระที่ได้ยินก็ขานรับก็จะเริ่มออกเดินทางเพื่อสำรวจทางตะวันตกอีกครั้งโดยในกลุ่มนักสำรวจของวัลแคน ประกอบไปด้วย วัลแคน อิมูกิ คนแคระที่ใช้ธนู 2 คน สลิงเกอร์ 1 คน หอกหิน 2 คน ค้อนหิน 1 คน กลุ่มของพวกเขาเดินทางอยู่ทางตะวันตกอยู่สักจนเลยออกมาจากแนวภูเขาของทางตะวันตกก็พบกับชายหาดและทะเล พวกคนแคระที่เห็นก็รีบวิ่งเข้าไปหาทันทีเพื่อจะลองดื่มน้ำจากทะเลแต่ก็ถูกหยุดเอาไว้โดยวัลแคน โดยเจ้าตัวบอก น้ำทะเลมันกินไม่ได้นะพวก มันเค็มจะตายไป ก่อนจะบอกอีกว่าน้ำทะลพวกนี้นะยังเอาไปใช้ประโยชน์อะไรได้ไม่กี่อย่างเหรอสำหรับตอนนี้นะ อย่างมากก็แค่ทำนาเกลือกับทำประมงนะ 

       หลังจากสำรวจชายหาดอยู่สักพักวัลแคนก็เลือกเดินลัดเลาะชายหาดไปทางทิศเหนือเพื่อว่าจะเจออะไรบ้างระหว่างทางจนสุดท้ายก็เจอแค่ต้นมะพร้าวแค่นั้นเองทำให้วัลแคนตัดสินใจเลือกที่จะเข้าไปในป่าและเดินขึ้นเหนือต่อเพื่อหาว่ารอบทางตะวันตกนี้มีอะไรอีกบ้างแต่หลังจากเข้าได้ไม่นานหนึ่งในคนแคระที่ใช้ธนูก็ทำง้างสายธนูขึ้นก็จะปล่อยลูกธนูออกไปปักที่ต้นไม้ต้นหนึ่ง ทุกคนที่เห็นก็หันไปกันหมด ก่อนวัลแคนจะหันไปถามคนแคระผู้ใช้ธนู

       "เกิดอะไรขึ้นทำไมคุณถึงยิงธนูไปทางนั้นละ"

       คนแคระที่ถูกถามก็รีบตอบกลับไปทันที

       "ท่านเทพ ข้านั้นรู้สึกว่ามันมีอะไรอยู่ตรงนั้นก็เลยยิงธนูไปทางนั้นนะขอรับ

       วัลแคนที่ได้ยินก็หันไปทางนั้นก็จะลองพยายามสังเกตดีก็เห็นอะไรบางอย่าง

หลบอยู่หลังต้นไม้ ทำให้วัลแคนตะโกนเป็นเชิงให้อีกฝ่ายรู้ว่าไม่ต้องซ่อนแล้ว 

       

       "ไม่ต้องซ่อนแล้วออกมาสะ เจ้าเป็นใครมาจากเผ่าพันธุ์ไหนนะออกมาสะก่อนที่ข้าจะส่งคนไปจับเจ้าให้ออกมาเองนะ จะมาดีหรือจะมาแบบเจ็บตัวเลือกมา"

       หลังจากพูดเสร็จก็มีการเคลื่อนที่หลังต้นไม้ก็จะปรากฏร่างของผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งพอสังเกตดีก็จะเห็นหูที่ยาวกว่าปกติ ทำให้วัลแคนรู้ได้ทันทีว่าเธอเป็นเอลฟ์ เอลฟ์สาวที่เดินออกมาก็ตัวสั่นเล็กน้อยด้วยความหวาดกลัวก็ที่เธอจะพูดขึ้นซึ่งเหล่าคนแคระที่ได้ยินก็งงกันไปตามๆกัน ในขณะที่วัลแคนนั้นฟังเข้าใจ

       "อย่าทำอะไรฉันเลยนะ ฉันยอมแล้ว"เอลฟ์สาวตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงหวาดกลัวเพราะเห็นวัลแคนขี้อิมูกิอยู่

       วัลแคนที่ได้ยินก็ตอบกลับไปทันที

       "ใจเย็นๆก่อน คุณผู้หญิง พวกเราไม่ได้มาร้ายพวกเราแค่กำลังสำรวจป่าใกล้กับภูเขาลูกนั้นอยู่นะ และก็ตามหาว่ามีเผ่าพันธุ์อื่นๆอยู่ใกล้พวกเราไหมนะซึ่งก็เหมือนจะมีแล้วละหลังจากเจอเธอนะ"วัลแคนพูดขึ้นพร้อมกับชี้ไปทางภูเขาที่อยู่ด้านหลังของพวกเขาก็จะหันกับมาพูดต่อ

       เอลฟ์สาวที่ได้ยินเริ่มที่จะเริ่มหายหวาดกลัวพวกวัลแคนแล้วจนเธอเริ่มพูดขึ้น

       "แล้วพวกคุณ จะทำอะไรต่อไปงั้นเหรอคะ"เอลฟ์สาวไปด้วยเสียงที่น้ำเสียงที่ยังคงแฝงไปด้วยความหวาดกลัวเล็กน้อย

       วัลแคนที่ได้ฟังก็พูดกลับไปเพื่อให้เอลฟ์สาวเลิกหวาดระแวงพวกเขาสะที

       "ใจเย็นๆ ฉันไม่ทำไรคนในเผ่าเธอเหรอนะ ถ้าเธอยอมนำทางให้พวกเราไปที่หมู่บ้านของเธอนะ พวกเราแค่อยากพบกับหัวหน้าเผ่าของพวกเธอนะ อะจริงสิฉันลืมถามเลยเธอชื่ออะไรงั้นเหรอ"

       เอลฟ์สาวที่ได้ยินก็ถอนหายใจออกมา อย่างโล่งอกก็จะหันไปตอบคำถามของเขาแต่โดยดี

       "งั้นเหรอคะ ฉัน วิเลสต้า เป็น ลูกของหัวหน้าเผ่าคะ ถ้าอยากเจอคุณพ่อของฉันก็ตามมาเลย"วิเลสต้าตอบด้วยเสียงใสของเธอให้กับวัลแคนและเหล่าคนแคระ

       เมื่อวิเลสต้าพูดเสร็จก็รีบเดินไปทันที พวกวัลแคนที่เห็นก็รีบตามหลัง วิเลสต้าไปติดๆ หลังจากลัดเลาะไปตามทางในป่าไปเรื่อยพวกวัลแคนก็ต้องหยุดชะงักกับภาพเบื้องหน้า เนื่องจากหมู่บ้านของตกแต่งบ้านได้สวยงามและกลมกลืนไปกับธรรมชาติมาก บวกกับการอาศัยอยู่บนต้นไม้อีกด้วย แม้แต่วัลแคนก็ยังสงสัยอยู่บ้างว่าพวกเอลฟ์พวกนี้ไปรู้จักการสร้างบ้านต้นไม้ สะพานเชือก ที่เชื่อมกันระหว่างบ้านต้นไม้แต่ละหลังมาจากไหนกัน เหล่าเอลฟ์ที่เห็นเหล่าผู้มาเยือนก็เกิดอาการหวาดกลัวเมื่อเห็นอิมูกิ กันจนนี้เข้าไปในบ้าน บางส่วนก็ไปหยิบหอกหินออกมา ไม่ก็ธนูสั้นมาเตรียมโจมตีเหล่าผู้มาเยือนแต่ก่อนจะได้ทำอะไร วิเลสต้า ก็พูดขึ้นเพื่อขัด บรรยากาศที่ชวนให้อึดอัดและกดดันทิ้งไปทันที

       "ทุกคน หยุดนะ พวกเขาไม่ได้มาร้าย ผู้นำของพวกเขาแค่ต้องการคุยกับหัวหน้าเผ่า"วิเลสต้ารีบพูดขึ้นเพื่อห้ามปราบพวกคนในเผ่าไม่ให้ไปสู้กับพวกวัลแคน เพราะระหว่างทางเธอได้เห็นฝีมือการต่อสู้ของวัลแคนและพวกคนแคระมาบ้างคนมาแล้ว

 

       เหล่าเอลฟ์ที่ได้ยินก็พากันลดอาวุธลงแต่ก็ยังจับอาวุธไว้แน่น ก่อนจะเอลฟ์ชายคนหนึ่งเดินออกมาจากกลุ่มเอลฟ์กลุ่มหนึ่ง ก็จะพูดขึ้น

       

       "วิเลสต้า ลูกแน่ใจนะว่าพวกเขามาดีจริงนะ"หัวหน้าเผ่าหรือพ่อของวิเลสต้าพูดออกมาด้วยเสียงที่เรียบนิ่งจนชวนน่าแปลกใจให้กับเอลฟ์คนอื่นๆ

       วิเลสต้าที่ได้ยินก็หันหน้าไปหา วัลแคนเพื่อเป็นเชิงขอให้วัลแคนพูดกับพ่อของเธอ วัลแคนที่เห็นก็เข้าใจในสิ่งที่เธอต้องการจึงพูดขึ้นมา

       

       "คุณคงเป็นหัวหน้าเผ่าเอลฟ์ของที่นี้สินะ งั้นผมจะไม่อ้อมค้อมเลยละกันนะ ผม วัลแคน เทพแห่งการรังสรรค์ ที่ผมมาในครั้งเพื่อต้องการขอให้พวกคุณเข้าร่วมเป็นส่วนหนึ่งกับพวกเรา เพื่อสร้างอาณาจักรในอนาคตครั้งหน้านะและ หันมานับถือผมนะ"วัลแคนพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจังและจ้องมองไปที่หัวหน้าเผ่าเอลฟ์เพื่อต้องการคำตอบ

       พ่อของวิเลสต้าหรือหัวหน้าเผ่าที่ได้ยินก็ทำการคิดทวบทวนในหัวก่อนที่จะหันไปดูคนในเผ่าที่อยู่ซ่อนตัวอยู่ในบ้านและที่อยู่ข้างนอกที่กำลังจับอาวุธในมือเอาไว้แน่นก่อนจะมองไปที่พวกวัลแคนก่อนจะหลับตาลงไปสักพักนึงก่อนจะลืมตาขึ้น ปรากฏสายตาที่ดูจริงจังและมีความแน่วแน่ขึ้นมาก่อนจะพูดขึ้นมาด้วยเสียงที่หนักแน่น

       "ข้าวอร์ซอว์ หัวหน้าเผ่าเอลฟ์กรีนเมาท์เทน รุ่นที่ 3 ขอยอมรับข้อเสนอของ วัลแคนเทพแห่งการรังสรรค์"

       วัลแคนที่ได้ยินก็ยิ้มขึ้นมาเล็กน้อยก่อนจะหุบยิ้มลงและพูดกลับไป

      

       "นี่ๆ คุณวอร์ซอว์สินะ ที่คุณยอมรับเสนอง่ายๆ เนี่ย เพราะเจ้านี้ หรือ กลัวว่าพวกคนแคระพวกนี้จะกลับมาเอาคืนเพราะคุณปฏิเสธข้อเสนอของผมหรือเปล่า"วัลแคนพูดขึ้นผมกลับชี้ไปที่อิมูกิก่อนจะชี้ไปทางพวกคนแคระที่กำลังทำสีหน้าจริงจังที่เหมือนพร้อมที่จะปะทะอยู่ตลอดเวลาแล้ว

       

       วอร์ซอร์ที่ได้ยินก็ส่ายหน้าเป็นเชิงปฎิเสธก็จะพูดขึ้น

      

       "ไม่ใช่เหรอ ท่านวัลแคน พวกเรานั้นก็แค่ทำตามคำทำนายของเผ่าที่เคยมีการบอกต่อกันตั้งแต่ตอนก่อตั้งหมู่บ้านขึ้นมาที่ป่าแห่งนี้ แล้วละ ใน คำทำนายของเผ่าเรา ได้กล่าวไว้ว่า เมื่อเหล่าคนจากฟากฟ้าลงมายังโลก นั้นเป็นสิ่งที่บ่งบอกถึงยุคใหม่ที่กำลังมาถึง และพวกเขาเหล่านั้นจะนำพาเผ่าพันธุ์ต่างๆที่อยู่ใต้อาณัติของพวกเขาเข้าหำหั่นกับทุกเผ่าพันธุ์ที่อยู่ใต้อาณัติของคนอื่นหรือพวกที่ไม่อยู่ใต้อาณัติของใครเลยเพื่อให้พวกเขาเป็นใหญ่ที่สุดในโลก"

       

       วัลแคนที่ได้ฟังก็รู้สึกประหลาดใจกับเอลฟ์เหล่านี้ก็จะนึกถึงหนังสือเล่มหนึ่งในหอสมุดแห่งความรู้ที่ไม่สิ้นสุด ทำให้เขาถึงกับต้องชะงักหันไปดูพวกเอลฟ์ดีๆจนสังเกตเห็น ปาน รูปต้นไม้อยู่ที่คอของวอร์ซอว์ จนวัลแคนเผลอพูดขึ้นมาเสียงดังจนทุกคนได้ยิน

       

       "แอนเชี่ยนวู้ดเอลฟ์ งั้นเหรอ!!!!"

       

       พวกเอลฟ์ที่ได้ยินต่างก็พากันหันไปจ้องมองที่วัลแคนกันหมด วอร์ซอว์ที่ได้ยินสิ่งที่วัลแคนพูดก็ถามทันที

       

       "หมายความว่ายังไงนะท่านวัลแคนที่บอกว่า แอนเชี่ยนวู้ดเอลฟ์นะ แต่พวกเราเป็นแค่เอลฟ์ธรรมดาเองนะ ครับท่านวัลแคน"

       

       วัลแคนที่ได้ยินก็ถึงกับกุุมขมับก่อนจะพูดขึ้น

       

       "พวกคุณไม่เข้าใจเหรอ พวกคุณนะเป็นลูกหลานของเหล่าแอนเชี่ยนวู้ดเอลฟ์ เหล่าเอลฟ์ผู้ปกป้องพื้นป่าและต้นไม้โลกนะ หรือง่ายๆก็คือ พวกคุณนะคือวู้ดเอลฟ์ แต่จากที่ดูแล้วพวกคุณเหมือนจะไม่ได้เข้าใจอะไรเกี่ยวกับสายเลือดของเหล่าบรรพชนของพวกคุณเลยนะ ถ้าตามที่ฉันรู้ละก็ ไม่อยากจะพูดเลยแหะ ความแข็งแกร่งของเหล่าแอนเชี่ยนวู้ดเอลฟ์นะ "

       

       หลังจากที่วัลแคนได้ทำการอธิบายเกี่ยวกับแอนเชี่ยนวู้ดเอลฟ์ให้กับเหล่าเอลฟ์เผ่ากรีนเมาท์เทนไปซักพัก พวกเอลฟ์หลายคนก็พากันตกตะลึงถึงความแข็งแกร่งและพลังที่มีแต่พวกแอนเชี่ยนวู้ดเอลฟ์หรือลูกหลานของพวกเขาเท่านั้นที่ใช้ได้จนพวกเขาหลายคนเริ่มที่จะมีบางส่วนเริ่มเห็นด้วยกับการเข้าร่วมกับพวกวัลแคนและยอมรับความจริงเกี่ยวกับบรรพชนของพวกเขา

       

       ส่วนในหัวของวัลแคนตอนนี้มีสมมติฐานขึ้นมาอยู่หลายข้อเกี่ยวกับเกมของพระเจ้าในตอนนี้นั้นก็คือ

       1.เผ่าพันธุ์ทั้งหมด ในโลกนี้อาจจะไม่ได้ถูกสร้างขึ้นทั้งหมด 

       2.บางทีพระเจ้าอาจจะแอบใส่อะไรเข้ามาเพิ่มอีกก็ได้ในอนาคตข้างหน้าที่เขาไม่รู้ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้น

       3.เผ่าพันธุ์ทั้งหมด บนโลก ไม่ได้มีเทพมาควบคุมพวกเขาทุกคน(หลังจากพูดคุยกับพวกวอร์ซอว์ทำให้วัลแคนรู้ว่าพวกเขาไม่ได้นับถือพวกเทพอะไรเลย)

       หลังจากที่พูดคุยกันอยู่สักพักกับเหล่าวู้ดเอลฟ์ พวกเขาก็เริ่มที่จะเก็บข้าวของเตรียมออกเดินทางไปที่หมู่บ้านของวัลแคนเสร็จ พวกเขาก็เริ่มออกเดินทางทันที 

       การเดินเต็มไปด้วยความสงบตลอดการเดินทางไม่เจอสัตว์ร้ายหรือสัตว์เวทย์เข้าโจมตีเลยบ้างทีอาจจะเป็นเพราะอิมูกิละมั้งทำให้ไม่ค่อยมีสัตว์ร้ายหรือสัตว์เวทย์เข้ามาโจมตีบวกกับจำนวนคนที่มากด้วยก็ได้ โดยกลุ่มคณะเดินทางของวัลแคนนั้นประกอบไปด้วย วัลแคน อิมูกิ คนแคระ 6 คน วิเลสต้า วอร์ซอว์ และวู้ดเอลฟ์คนอื่น 150 กว่าคนโดยประมาณ

       กว่าจะถึงหมู่บ้านก็ช่วงบ่ายเกือบค่ำของวัน เนื่องจากวัลแคนนั้นจำเส้นทางที่เคยสำรวจได้ทำให้การสำรวจทางตะวันตกตามแนวภูเขานั้นเสร็จไวเป็นพิเศษ จนมาเจอวิเลสต้าก็ช่วงเที่ยงของวันพอดี แล้วก็พูดคุยกันอีกที่หมู่บ้านของเหล่าวู้ดเอลฟ์

       เมื่อพวกวัลแคนที่กลับมาถึงหมู่บ้านพร้อมกับเหล่าวู้ดเอลฟ์ ทำให้ คนแคระที่อยู่ในหมู่บ้านต่างตกใจกับผู้มาเยือนก็พากันไปหยิบอาวุธแต่ก็ต้องหยุดลงเมื่อเห็นวัลแคนอยู่ด้วย ซึ่งวัลแคนก็ได้สั่งให้พวกคนแคระไปเตรียมวัสดุสำหรับสร้างบ้านมาให้เหล่าวู้ดเอลฟ์ และรีบเร่งในก่อสร้างทันทีในเวลาไม่นานบ้านของเหล่าเอลฟ์ก็สร้างเสร็จในตอนค่ำพอดีเนื่องจากพวกคนแคระ และวู้ดเอลฟ์ต่างช่วยงานกันจนสร้างบ้านของพวกเขาเสร็จ ก่อนจะมีงานฉลองต้อนรับเหล่าผู้มาใหม่ให้กับพวกวู้ดเอลฟ์

       

       หลังจากงานเลิกวัลแคนก็กลับไปที่บ้านในสภาพที่เหนื่อยล้าเล็กน้อยก่อนที่จะทำธุระอะไรสักเล็กน้อยก่อนจะส่งตัวลงบนเตียงที่ทำจากการเอาพวกหญ้าแห้งมากองรวมจนเป็นเตียงและเอาขนสัตว์ปูทับเอาไว้ทำให้วัลแคนหลับไปทันทีที่ถึงเตียงของเขา

       

_______________

       

       ในสถานที่แห่งหนึ่งที่พระเจ้าอยู่

       "นี่ๆ เฮฟเฟตัส เมื่อไรนายจะไปจากที่นี้เหรอ"พระเจ้าเอ๋ยถามกับเฮฟเฟตัสที่ยืนมองดูพระเจ้าจากด้านหลังของเขามากว่า 1 สัปดาห์ในโลกที่วัลแคนอยู่ อย่างสงบ

       เฮฟเฟตัสที่ได้ยินก็ตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงที่เรียบนิ่ง

       "ก็จนกว่าจะแน่ใจว่าไม่คิดจะแกล้งลูกหลานของฉันนะ"

       พระเจ้าที่ได้ยินก็ถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยใจก่อนจะพูดขึ้น

       "ขอละ ช่วยไปสะ ทีเถอะนะขอละ นายกำลังทำให้ฉันรู้สึกขนลุก จนฉันไม่มีสมาธิจะสอดส่องดูพวกผู้เล่นในเกมของฉันแล้วเนี่ย"

       เฮฟเฟตัสที่ได้ยินก็ได้แต่ยอมอย่างจนใจแต่ก่อนจะไปเฮฟเฟตัสได้หันมาพูดอะไรบ้างอย่างกับพระเจ้าจนทำให้พระเจ้าถึงกับหน้าซีดกันเลย จนเฮฟเฟตัสจากพระเจ้าก็ตะโกนขึ้นมาทันที

       "อ้ากกกก นี่นายจะหาเรื่องให้มาเคาะประตูหน้าบ้านหรือมาจับตาดูฉันให้ได้เลยใช่ไหมเนี่ย เฮฟเฟตัส!!!"

____________________

จบกันไปอีกตอน พระเจ้าผู้น่าสงสาร ถูกท่านบรรพชนของวัลแคนจับตาดูจนไม่สามารถแกล้งวัลแคนได้ชั่งน่าสงสารยิ่งนัก

โอเคเพื่อคนสงสัย       

เผ่าเอลฟ์แยกได้หลายพวก ก็ หลักๆก็ มี 

       ไฮเอลฟ์ เหล่าผู้เดินทางเส้นทางแห่งศาสตร์เวทแห่งแสง

       ดาร์กเอลฟ์ เหล่าผู้เดินทางในเส้นทางแห่งศาสตร์มืด

       วู้ดเอลฟ์ เหล่าผู้พิทักษ์แห่งพงไพร และผู้ใช้ศาสตร์แห่งวิญญาณ

       เอลฟ์ เหล่าเอลฟ์ธรรมดาๆ ไม่ได้เน้นใช้ศาสตร์เวทอะไรเป็นหลัก เน้นใช้ธนูและอาวุธขว้างเป็นหลัก 

       ส่วนแอนเชี่ยนของเอลฟ์คือจุดสูงของความแข็งแกร่งที่พวกเอลฟ์มี