ปฐมบทตำนานของเทพเจ้าแห่งการรังสรรค์

ลำดับตอนที่ #14 : ยุคโลหะ ตอนที่ 9

ตอนที่ 9

     ในเช้าวันรุ่งขึ้น วัลแคน ได้จัดข้าวของสำหรับเดินทางไปในเขตสงคราม แต่ก่อนจะได้ไปไหน ก็มีแผ่นดินไหวเกิดขึ้น เมื่อวัลแคนรู้สึกได้ก็ลองเพ่งสมาธิเพื่อหาต้นต่อ ก็เจอกับบางสิ่งที่กำลังมา ก็เริ่มผ่อนคลายลง และตะโกนบอกทุกคนว่าไม่ต้องกลัว แผ่นดินไหวเกิดจากพวกผู้ปกป้องผืนป่ากำลังมา

     อัคนีและสาวกของเขาที่ได้ยินตอนแรกก็เกิดอาการสงสัยก่อนจะมีทหารคนหนึ่งกับพวกเขาไปว่า นั้น พวกเทรนท์กำลังมา ไม่ต้องกลัวเขาเป็นพวกเดียวกับพวกเรา

     ในไม่ช้าก็ปรากฏร่างของเหล่าเทรนท์หลายสิบตตนเดินออกมาจากป่า พร้อมกับมีเทรนท์ตนหนึ่งเดินขึ้นมาข้างหน้าพร้อมกับคุกเข่าข้างหนึ่งที่ด้านหน้าของวัลแคนก่อนจะพูดขึ้นมา

     "ท่านวัลแคน ข้ามีเรื่องจะรายงานให้แก่ท่าน"

     วัลแคนที่ได้ยินก็พยักหน้าเป็นเชิงให้พูดต่อได้ เทรนท์ตนนั้นก็พูดต่อทันที

     "เมื่อหลายชั่วโมงก่อนหน้านี้มีการต่อสู้เกิดขึ้น พวกเราได้รับข้อความจากเหล่าดรายแอด ให้รีบมุ่งหน้าไปช่วยหน่วยลาดตระเวนที่ 2 ที่ถูกพวกคนเถื่อนโจมตี แต่เมื่อพวกเราไปถึงมันก็สายไปแล้วที่นั้นมีแต่พวกคนเถื่อนอยู่เต็มไปหมดพวกมันกำลังเก็บศพของพวกมันอยู่ซึ่งมีมากกว่า 5 พันคนที่เป็นศพ ส่วนหน่วยลาดตระเวนที่ 2 พวกเขาตายหมดไม่มีใครรอด แต่ถึงยังงั้นพวกเขาก็สังหารพวกศัตรูไปเป็นจำนวนมากแล้ว"

เทรนท์ผู้รายงานพูดด้วยเสียงที่ป่นเศร้าและโกรธแค้นเล็กน้อยก่อนจะกลับมาเป็นเสียงปกติ วัลแคนที่ได้ยินก็พูดกลับไป

     "นำทางไป พวกเจ้าตามมาเราจะไปศพของพี่น้องเรากลับบ้านกัน"วัลแคนผู้ด้วยน้ำเสียงที่จริงจังก่อนจะเดินไปตามทางที่เหล่าเทรนท์จากมา

     ทุกคนที่ได้ยินก็รีบตามไปทันที ก่อนจะตามวัลแคนไม่ทัน ใช้เวลาไม่นานพวกเขาก็มาถึง โดยรอบมีแต่กลิ่นเลือดไปหมด และภาพที่พวกเขาเห็นนั้นก็คือกองซากศพของทหารกว่า สามร้อยนาย ที่ถูกทิ้งเอาไว้รอเวลาถูกสัตว์ป่ามากิน และวัลแคนที่ยืนอยู่ข้างของศพทหารนายกองที่อยู่ในสภาพนั่งชันเข่ากำลังจับธงให้ตั้งมั่นเอาไว้แน่น โดยสีหน้ายังคงยิ้มอยู่ ซึ่งทุกคนในที่นี้ต่างก็ไม่เข้าใจว่าทำไมทั้งที่ตะตายแล้วถึงยิ้มอยู่ได้กัน 

     วัลแคนที่ยืนมองอยู่ก็ก้มตัวลงไปจับที่ธงในมือของศพทหารนายกองขึ้นมาก่อนจะมีภาพบ้างอย่างไหลเข้ามาในหัวของเขาเป็นภาพการต่อสู้ที่นายทหารคนนี้ได้สู้ก่อนที่จะตาย วัลแคนที่ได้เห็นก็หลับตาก่อนจะสูดลมหายใจเข้าและถอนหายใจออกมาอย่างช้าๆและยืนขึ้นหันไปหากองกำลังของเขาที่ติดตามมา ก่อนจะสูดหายใจเข้าและพูดขึ้นมาด้วยเสียงที่จริงและแฝงมาด้วยพลัง

     "ในเมื่อพวกมันอยากจะสู้นัก พวกเราก็จะให้พวกมันได้สู้ สหายข้า จงดูเหล่าศพของพวกเขา พวกเขานั้นสู้อย่างมีศักดิ์ศรีจนถึงที่สุดแม้จะรู้ว่าพวกเขาจะไม่รอดแต่ก็ยังยืนหยัดสู้จนวินาทีสุดท้าย แล้วพวกเจ้าละจะสู้เหมือนกับพวกเขาไหมละ บอกข้าที สหาย เจ้าสู้เพื่ออะไร ตายเพื่ออะไร และอยู่เพื่ออะไร ไหนบอกข้าที"วัลแคนพูดพร้อมชี้ค้อนของเขาเข้าหาทุกคนที่อยู่รอบๆตัว

     ทุกคนที่ได้ยินต่างรู้สึกถึงสิ่งที่วัลแคนต้องการจะสื่อ ก่อนจะมีคนพูดขึ้น นั้นก็คือธอร์ ธอร์พูดด้วยเสียงดังจนทุกคนได้ยิน

     "ข้าจะสู้อย่างที่พวกเขาสู้ ข้าจะสู้จนวินาทีสุดท้ายของชีวิต ข้าสู้เพื่อ อาณาจักรเทนโน ตายเพื่อ อาณาจักรเทนโน และอยู่เพื่อ อาณาจักรเทนโน!!!!"

     ทุกคนที่ไดยินก็ตะโกนขึ้นมาพร้อมกันแม้แต่อัคนีและสาวกของเขาก็เช่นกันเป็นเสียงเดียวกัน จนเหล่าสัตว์ป่าที่อยู่ใกล้ต่างพากันวิ่งหนี

     "เพื่อ อาณาจักรเทนโน และ ชีวิตของเราแด่ เทนโน!!!!"

     วัลแคนที่ได้ยินก็ยกยิ้มขึ้นมา ก่อนจะออกคำสั่งด้วยเสียงที่ดังก้องไปทั่วบริเวณ

     "ถึงเวลาแล้ว สหาย ไปล้างแค้นให้กับสหายผู้ล่วงลับกันเถอะ แสดงให้พวกมันได้เห็น ว่าพวกเรา เทนโนไม่ใช่ที่ๆว่าใครจะมายุ่งด้วยได้ แสดงพลังของพวกเราให้พวกมันได้เห็น!!!!"

     ทุกคนที่ได้ฟัง ก็ต่างพา กัน เฮ ขึ้นมาอย่างพร้อมเพียงก่อนจะเริ่มแยกย้ายกันไปทำหน้าที่ของตัวเอง และเริ่มเคลื่อนย้ายศพของพวกพ้องเพื่อจะนำกลับไปที่ เทนโนไพร์ม อีกส่วนก็เริ่มร่วมตัวกันที่จะออกเดินทางไปกับวัลแคนเพื่อที่จะสังหารพวกคนเถื่อนที่บังอาจมาพรากชีวิตพวกพ้องของพวกเขาไป

     หลังจากที่วัลแคนมองดูเหล่าผู้คนที่เลือกที่จะเดินทางไปกลับเขา ทั้ง 400 กว่าชีวิต วัลแคนก็ออกคำสั่งทันที

     "เคลื่อนพล พวกเราจะไปตามล่าพวกคนเถื่อนที่ฆ่าพี่น้องเรากัน"

    ในไม่ช้ากองกำลังของวัลแคนก็เคลื่อนทัพหายเข้สไปในป่า ซึ่งตลอดทางก็เจอกับพวกคนเถื่อนประปราย วิ่งเข้ามาโจมตี แต่ก็ถูกค้อนของเหล่า วอร์แฮมเมอร์ ทุบจนหัวแหลกเละไปหมดทุกรายจน คนเถื่อนกลุ่มหลังเริ่มไม่ค่อยกล้าเข้ามาโจมตีหรือก่อกวน แล้ว

     เมื่อพวกเขาเข้ามาลึกเท่าไหร่พวกคนเถื่อนก็ยิ่งปรากฏัตวออกมามากขึ้นจนในไม่ช้า พวกวัลแคยก็ถูกล้อมเอาไว้แล้วด้วยคนเถื่อนกว่าหลายหมื่นชีวิต

    เหล่าพลเดินเท้าที่เห็นก็รีบตั้งแนวกำแพงโล่ขึ้นมาทันที และพลธนูก็รีบเข้าไปอยู่ในแนวกำแพงโล่โดยทิ้งในหน่วยวอร์แฮมเมอร์ไว้ด้านนอก อัคนีที่เห็นก็ถึงกับหน้าถอดสีกับจำนวนศัตรู ในขณะที่วัลแคนไม่ได้รู้สึกทุกข์ร้อนเลย จนพวกสาวกของอัคนีและตัวอัคนี ก็รู้สึกประหลาดใจ

    ในไม่ช้าพวกคนเถื่อนก็พากันแหวกทางให้กับกลุมคนกลุ่มหนึ่งได้เดินผ่านเข้ามาปรากฏเป็นร่างของสตรีเผ่ามนุษย์ผู้หนึ่งที่นั่งอยู่บนหลังม้า 

     เมื่อสตรีผู้นั้นมองมายังกลุ่มของวัลแคน ก็พูดขึ้นให้ทุกคนได้ยินจนหมด

     "ยอมแพ้สะ เจ้าพวกเทนโน  ไม่งั้นพวกเราจะฆ่าพวกเจ้าทุกคนให้หมดและตัดหัวพวกเจ้าไปเสียบไม้และเอาไปปักที่หน้าค่ายของพวกเจ้า"

     เมื่อวัลแคนได้ยินก็หัวเราะขึ้นมาก่อนจะตามด้วยเสียงหัวเราะจากคนในหน่วยวอร์แฮมเมอร์ทุกคน สร้างความแปลกใจและอับอายให้กับเหล่าคนเถื่อนและสตรีผู้คาดว่าน่าจะเป็นหัวหน้าของเหล่าคนเถื่อน จนหญิงสาวผู้มสด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยโกรธเป็นอย่างมาก

     "นี่ พวกเจ้าหัวเราะอะไรกันหรือว่าเสียสติไปแล้วกันหะ 

     วัลแคนที่ได้ยินก็ตอบกลับไปพร้อมกับแพร่พลังของเขาออกมาหน่อยนึง จนทุกคนรู้สึกได้ถึงพลังของวัลแคน

     "เสียสติงั้นเหรอ โทษทีนะ ข้าว่าคงเป็นทางพวกเจ้านั้นแหละที่เสียสติละมั้ง เจ้าคิดว่าข้าจะไม่ได้เตรียมแผนรับมือเอาไว้เลยเหรอสาวน้อย อย่าอวดดีมากเกินไป แม้ทางนี้จะมีคนน้อยกว่าแต่ก็ไม่ได้หมายความพวกเขาจะอ่อนแอใช่พวกเรา"

      ทุกคนที่ได้ยินต่างพากัน ตะโกนด้วยเสียงอันดังก้อง จนเหล่าคนเถื่อนต่างรู้สึกได้ถึงพลังของพวกเขา

     "ใช่ครับท่าน!!!"

     หญิงสาวที่ได้ยินก็แอบรู้สึกหาวดหวั่นอยู่เล็กน้อยก่อนจะรีบส่งสัญญาณให้เหล่าคนเถื่อนโจมตีทันที

     เมื่อได้รับสัญญาณพวกคนเถื่อนต่างพุ่งทะยานเข้าหาพวกวัลแคนทันที วัลแคนก็ไม่น้อยหน้าเหมือนกัน ทำการหยิบค้อนขึ้นมาและถือเอาไว้ด้วยมือเดียวก่อนจะไปจับธงที่เข้าเอามาจากศพของนายกอง และชูธงขึ้นพร้อมกับตะโกนปลุกใจให้กับคนของเขา

     "จงอย่าได้กลัวพี่น้องข้า จงอย่าได้ลืมว่าพวกเราเป็นใคร และสู้เพื่ออะไร ใช่แล้ว พวกเรานะคือชาวเทนโนเลี่ยน พวกเราสู้เพื่ออาณาจักรเทนโนของเรา ชีวิตนี้เพื่อ เทนโน!!!!"

     วัลแคนหลังจากพูดเสร็จทหารทุกคนก็ต่างพากันตะโกนเป็นประโยคเดียวกันอย่างพร้อมเพียงว่า "ชีวิตนี้เพื่อ เทนโน!!!" ก็จะมีคนเถื่อนคนหนึ่งวิ่งเข้ามาหาวัลแคนที่อยู่หน้าสุดพร้อมกับง้างขวานหินหมายจะสังหารเข้าแต่มันก็ไม่ทันได้ทำอะไรก็ถูกค้อนของวัลแคนทุบลงใส่หัวจนหัวของคนเถื่อนผู้โชคร้ายแหลกละเอียด วัลแคนไม่รอช้าก็ปักธงลงไปกับพื้นดิน จนมีออร่าแพร่ออกมาครอบคลุมเหล่าทหารของเขาทำให้พวกเขารู้สึกได้ถึงพละกำลังที่มากขึ้น และตัวเบาขึ้น ด้วยความที่ว่าธงของอาณาจักรเทนโนนั้นมีความสามารถพิเศษอยู่เมื่อมันได้ถูกปักหรือชูงขึ้นมา มันจะแพร่พลังมาช่วยให้กับเหล่าผู้คนที่ยอมรับการเป็นส่วนหนึ่งของชาวเทนโนเลี่ยน ซึ่งบัพที่ได้ก็ เสริมพละกำลัง เสริมความเร็ว เสริมพลังป้องกัน เสริมการฟื้นฟูความเหนื่อยล้า

     วัลแคนที่เห็นอย่างนั้นก็พุ่งตัวออกไปจากกลุ่มเข้าทำลายคนเถื่อนที่อยู่ข้างหน้าเขาอย่างโหดร้ายจนคนเถื่อนหลายคนต่างพากันแหวกทางหรือวิ่งหนีไปทันที แม้แต่หญิงสาวที่เป็นผู้นำของเหล่าคนเถื่อนยังรู้สึกหวาดกลัวและยิ่งมองไปยังกองทัพของวัลแคนก็ยิ่งตอกย้ำหล่อนเข้าไปอีก เพราะตอนนี้ ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้พวกเขาแม้แต่คนเดียว เพราะ เหล่าหน่วยวอร์แฮมเมอร์ ที่ยืนขวางทางอยู่ และรอบของพวกเขาก็มีศพของคนเถื่อนหลายคนนอนเป็นศพหรือนอนร้องคร่ำครวญอย่างเจ็บปวดอยู่รอบ แต่บางคนก็ไม่ได้ร้องต่อไปเพราะถูกคนในหน่วยวอร์แฮมเมอร์บางคนเดินมาเหยียบลงไปที่หัวอย่างรุนแรงจะหัวของพวกเขาแหลกเป็นชิ้นเล็กๆ

     ทำให้พวกคนเถื่อนต่างหวาดกลัวไม่มีใครกล้าสู้แม้แต่คนเดียว จนคนของวัลแคนที่เห็นเริ่มกระจายตัวไปจัดการคนเถื่อนคนอื่น จนกลายเป็นการสังหารอยู่ฝ่ายเดียว

_______________________

จบไปอีกตอน พิมพ์ยากชะมัดในมือถือเนี่ย