ปฐมบทตำนานของเทพเจ้าแห่งการรังสรรค์

ลำดับตอนที่ #13 : ยุคโลหะ ตอนที่ 8

ตอนที่ 8
        หลังจากที่อัคนียอมสวามิภักดิ์ วัลแคนก็สอบถามเรื่องต่างๆจากอัคนีว่ามีอะไรอยู่ที่ทางเหนือ ซึ่งจากการสอบถามของวัลแคน ก็ได้ความว่า ทางเหนือ มี ผู้เล่น อีก 4 คน และ กลุ่มคนเถื่อนที่เข้าห่ำหั่นกันอยู่ ที่ทางเหนือ 


        ส่วนสาเหตุที่อัคนี เดินทางลงใต้ เพราะคิดว่า อาณาจักรเทนโนเป็นพวกไร้เทพ และ ต้องการจะให้มาศรัทธาในตัวเขา แต่ดันผิดแผนไปหน่อย เพราะวัลแคน ซึ่งก็ทำให้หัวเราะ แหะๆ ออกมา และ อีกอย่างที่ทำให้อัคนีเดินทางลงใต้ก็เพราะหนีพวกผู้เล่นอีก 4 คน เพราะเนื่องจากว่าคนของอัคนี สู้ฝ่ายตรงข้ามไม่ไหว จึงหนีลงใต้มา ทำให้วัลแคนต้องถามเพิ่มเติม ก็รู้มาว่า พวกผู้เล่น อีก 4 คนใช้อาวุธสำริด(ทองแดง) กัน ในขณะที่อัคนี ใช้ หิน ทำให้สู้ไม่ไหวจึงต้องหนีลงใต้มาอย่างช่วยไม่ได้ 


        พอวัลแคนฟังเรื่องทั้งหมด ก็ทำให้เขาถึงกับกุมขมับ เพราะว่าท่าให้สู้ขึ้นมาก็ไม่รู้ว่าใครจะชนะ ถึงแม้ทางวัลแคนจะได้เปรียบเรื่องอาวุธกับเทคโนโลยีก็เถอะ แต่วัลแคนก็มีคนน้อยเกินไป ไม่เหมาะที่จะสู้กันระยะยาว เพราะงั้นเจ้าตัวถึงได้ ส่งเหล่าหน่วยสำรวจและนักปราชญ์ ออกไปยังไงละ เพื่อคอยชักชวนหรือเผยแพร่คำสอนและความรู้ ให้กับชนเผ่าต่างๆ เพื่อเป็นการชักจูงให้มาเข้าร่วมกับเขา แต่ก่อนจะได้ทำอะไรก็มี คนเดินเข้ามาหา พวกวัลแคนสะก่อน ซึ่งผู้ที่เข้ามาหาเป็น มนุษย์ผู้ชาย เมื่อดูจากการแต่งกาย ก็บอกได้เลยว่า เป็นพวกชนเผ่าแน่นอน เพราะชาวเทนโนเลี่ยน จะใส่ชุดผ้า ที่ทำจากเส้นใยที่ได้จากชาวอารัคเน่ แต่ทางชายคนนี้เป็นชุดหนังสัตว์ที่เป็นขนสัตว์มาคลุมเพื่อปกปิดไว้เท่านั้น ก็เจ้าจะพูดขึ้น


        "ขอโทษที ที่ขัดนะ ท่านทั้งสอง ข้า อุล เป็นหัวหน้าเผ่าวอร์ซองค์ ข้าแค่อยากจะถามว่าพวกเราไปกันได้หรือยังนะ พอดีคนของท่านกันไม่ให้พวกเราเข้าสู่ดินแดนของท่านมาสักพักแล้ว เห็นเอาแต่ตรวจสอบอยู่ได้นะ" อุลไม่พูดแค่ปากเปล่าก็ชี้ไปที่ทางเหล่า พลเดินเท้าที่ ขนข้าวของเหล่าชาววอร์ซองค์ อยู่


        วัลแคนที่เห็นก็ ตะโกนไปทาง เหล่า พลเดินเท้า พวกนั้นทันที


        "เห้ย พวกนายตรงนั้นนะ!!! จะตรวจสอบกันนานไป แล้ว ปล่อยให้พวกเขาผ่านไปได้แล้ว ก็รู้อยู่เหรอเพื่อความปลอดภัยของผู้คนในอาณาจักรเทนโนนะ" 



        เมื่อเหล่าทหารที่ตรวจสอบได้ยิน ก็รีบปล่อยให้ เหล่าชาววอร์ซองค์ ผ่านไปทันที ในขณะที่วัลแคนเดินไปที่เต็นท์ใหญ่ที่อยู่ไม่ไกลจากที่ๆ เขาอยู่นักโดยมีอัคนี เดินตามหลังมาติด ส่วนสาวกของอัคนี ในตอนนี้ก็เดินทางเข้าอาณาจักรเทนโนไปแล้ว ถึงแม้จะมีนักรบของอัคนีบ้างส่วนเลือกที่จะรออยู่ที่นี้ เพื่อที่จะติดตามรับใช้อัคนีและเพื่อดูวิถีชีวิตของเหล่าทหารแห่งอาณาจักรเทนโน 


        ซึ่งสำหรับพวกเขามันก็ไม่ได้แย่ เพราะพวกทหารที่พวกเขาเห็นก็มีหลายพวกอยู่ อย่างพวกที่เคร่งครัดในหน้าที่ หรือ พวกที่สนุกสนานไปกับการพูดคุยเรื่องตลกกับเพื่อนๆของพวกเขา หรือ พวกที่เอาแต่ฝึกฝนฝีมือของตัวเองอยู่ และอีกหลายกลุ่ม สำหรับพวกเขาก็ไม่ได้คิดอะไรมากแม้จะรู้สึกแปลกเล็กน้อยที่มีทหารหญิงอยู่ด้วยที่กำลังพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน



        หลังจากที่วัลแคนเข้ามาในเต็นท์พร้อมกับอัคนีที่ตามเข้า ก็พบกับเหล่านายทหารยศสูงยืนรออยู่ เมื่อพวกเขาเห็นวัลแคนเข้ามาก็ทำความเคารพวัลแคนทันที ก่อนจะกลับมาแสดงท่าทีที่นิ่งเงียบจะ มี ทหารคนหนึ่งพูดขึ้น


        "ท่านวัลแคน ครับตอนนี้สถานการณ์ที่ทางเหนือค่อนข้างที่จะเลวร้ายมาก พวกคนเถื่อนที่ต่อต้านพวกเรามีมากเกินไป ทหารของเราไม่สามารถจัดการพวกมันได้ แถมยังนี้คนบาดเจ็บเป็นจำนวนมาก แถมตอนนี้ที่นี้ค่อนข้างจะขาดแคลนกำลังรบมากๆเลยละครับ ถึงจะโชคดีที่พวก เทรนท์กับชนเผ่าที่เข้าร่วมกับพวกเรามาช่วยกลบจุดอ่อนเอาไว้ก็เถอะ "พลทหาร พูดด้วยเสียงที่จริงจัง ก็จะเงียบลงเพื่อรอดูสิ่งที่วัลแคนจะทำ


        วัลแคนที่ได้ฟังก็พะยักหน้าเป็นเชิงเข้าใจถึงปัญหาบางส่วนแล้ว ก็จะพูดขึ้นด้วยเสียงที่ดูมีความมั่นใจ


        "ไม่ต้องห่วง พลทหาร ไม่งั้นข้าคงไม่เดินทางมาที่นี้พร้อมกับ หน่วย วอร์แฮมเมอร์ หรอก"


        เมื่อทหารยศสูงที่อยู่ในเต็นท์ทุกคนก็ พยักหน้าว่าเข้าใจ และรู้ดีถึงความน่ากลัวของหน่วย วอร์แฮมเมอร์ หน่วยอันมีชื่อเสียงของอาณาจักรเทนโน มีเฉพาะคนในอาณาจักรเท่านั้นที่รู้ถึงวีรกรรมของพวกเขา โดยเฉพาะ เหตุการณ์ ที่หน่วยวอร์แฮมเมอร์ ที่กำลังสำรวจดูตามแนวภูเขา ไวท์เมาท์เทน ก็ดันไปเจอ เอิร์ทดราก้อน พอดี จึงเกิดการต่อสู้ขึ้น ซึ่ง เอิร์ทดราก้อนตัวนั้นก็ถูกสังหารไป โดย ธอร์ และมีคนเจ็บแค่ 4 คนเท่านั้นและไม่มีใครตายเลย ต้องขอบคุณอาวุธและชุดเกราะที่พวกเขาใส่ เพราะ อาวุธและชุดเกราะพวกนั้นถูกลงอักขระเวทย์เสริมพลังต่างๆเอาไว้ซึ่งวัลแคนเป็นคนลงอักขระเวทย์เสริมพลังด้วยเองเลย โดยวัลแคนได้ลง เวทย์เสริมความคงทน ความแข็งแกร่ง ฟื้นฟูพลังกายและเวทย์ที่ทำให้น้ำหนักของสิ่งของเบาลง ให้กับผู้สวมใส่เอาไว้ 


        ทำให้หน่วยวอร์แฮมเมอร์เป็นหน่วยที่แข็งแกร่งที่สุด แม้จะการทุ่นแรงด้วยเวทย์เสริมพลังก็ตามที แต่ไม่ได้หมายความว่าเมื่อพวกเขาไม่ได้ใช้อาวุธและชุดเกราะเหล่านี้ แล้วจะทำให้พวกเขาอ่อนแอลงเลย 


        อัคนีและนักรบของเขาคนหนึ่งที่ตามเขามาด้วย ได้ยินก็เกิดอาการมึนงงและไม่เข้าใจถึงเรื่องที่พูด วัลแคนที่เห็นก็นึกขึ้นได้ก็พูดขึ้น พร้อมกับหัวเราะเล็กน้อย


        "ฮ่าๆๆ อัคนีนายคงสงสัยสินะ แต่ฉันจะบอกให้แล้วกัน นายเห็นพวกที่ใส่ชุดคล้ายฉันไหมละ" วัลแคนพูดพร้อมกับชี้ไปยังธอร์และทหารหน่วย วอร์แฮมเมอร์ที่อยู่ในเต็นท์


        อัคนีที่ได้ยินก็พยักหน้าว่าเข้าใจแต่ก็ยังสงสัยอยู่ดี ก่อนจะได้เอยอะไรออกมา วัลแคนก็ชิงพูดขึ้นมาก่อน


        "ขอแนะนำพวกเขาเลยละกัน พวกเขาเหล่านี้คือ ผู้เป็นดัง ค้อนที่เอาไว้ลงทัณฑ์ อริศัตรูของพวกเรา อาณาจักรเทนโน นามนั้นก็คือ วอร์แฮมเมอร์ หน่วยรบที่แข็งแกร่งที่สุดแห่งอาณาจักรเทนโน หน่วยรบที่คัดสรรทหารฝีมือดีจากทหารทั้งหมดของพวกเรานะ และอีกอย่างนะ พวกหน่วย วอร์แฮมเมอร์ นะ วีรกรรมอยู่เรื่องหนึ่งนะ นั้นก็คือ เรื่องที่พวกเขา ไปสู้กับสัตว์เวท อย่าง เอิร์ทดราก้อน สิ่งมีชีวิตสายพันธุ์มังกร ที่มีชื่อเสียงยังไงละ ที่นี้เข้าใจหรือยัง"


        อัคนีที่ได้ยินก็เงียบไปสักพักนึงก่อนจะเริ่มเปลี่ยนหน้า และพูดขึ้นมาด้วยเสียงอันดังลั่นและตกใจไปด้วย


        "อะไรนะ มังกรงั้นเหรอ!!!"


        เหล่าทหารที่ได้ยินก็เอามือมาอุดหูกันเป็นแถบ เพราะไม่คิดว่า อัคนีจะเปล่งเสียงได้ดังขนาดนี้ แต่ก่อนจะได้พูดอะไรต่อ วัลแคนก็ยกมือขึ้นมาห้ามเอาไว้ก่อน จะมองมาทางอัคนีด้วยสีหน้าที่ประมาณว่า "อย่าได้พูดอีกนะเอง ถ้าฉันไม่ได้ให้พูดนะ" ทำให้อัคนีต้องหยุดสิ่งที่จะพูดออกไปทันที 


        เมื่อวัลแคนเห็นดังนั้น ก็หันไปดูคนอื่นก่อนจะพูดขึ้น


        "เอาละ วันนี้พวกเราจะพักเอาแรงที่ค่ายในคืนนี้ และจะออกเดินทางไปร่วมการต่อสู้ในวันพรุ่งนี้ เข้าใจใช่ไหม พลทหาร"


        เหล่าทหารที่ได้ยิน ก็ทำแสดงการเคารพต่อวัลแคน และพูดขึ้นมาด้วยเสียงที่หนักแน่น


        "เข้าใจครับ/ค่ะท่านวัลแคน"


        หลังจากนั้นทุกคนก็แยกย้ายกันไปทำหน้าที่ของตัวเองไม่ก็พักผ่อน วัลแคนก็เช่นกัน และยังบอกให้คนของเขาเตรียมที่พัก ให้กับอัคนีและนักรบของเขาด้วย ก่อนจะเดินหายเข้าไปในเต้นท์ๆหนึ่ง


===============================
        อีกด้านนึงในป่าแห่งหนึ่งทางเหนือของอาณาจักรเทนโน เสียงของอาวุธที่เข้ากระทบกับโล่ของเหล่าทหารพลเดินเท้า และเสียงตะโกนที่ดังขึ้นไปทั่วป่า
        
        "ยันพวกมันเอาไว้ สหาย อย่าให้ไอพวกคนเถื่อนที่ไม่ยอมรับการเปลี่ยนแปลงและไม่ยอมศรัทธาในตัวท่านเทพ วัลแคนเข้ามาได้ ขอพลังของท่านวัลแคน จงสถิตแก่พวกเรา!!!" นายทหารคนหนึ่งที่น่าจะมียศสูงที่สุดในตอนนี้ตะโกนขึ้นมาด้วยเสียงที่ดังก้องไปทั่วสนามรบของพวกเขา

        
        เหล่าคนเถื่อนหลายพันคนต่างพุ่งทะยานเข้ามาหาหมายจะสังหารพวกเขาให้ตาย  โดยที่ เหล่าทหารพลเดินเท้าที่ตั้งแนวกำแพงรอบล้อมเอาไว้เป็นวงกลม โดยมี นายกองที่ถือธงของอาณาจักรเทนโนอยู่ เป็นจุดศูนย์กลางของขบวนรบ  โดยแนวกำแพงโล่ที่ถูกตั้งขึ้นมา ชั้นแรกของกำแพงโล่ คือเหล่าพลเดินเท้าที่ใช้ดาบเป็นอาวุธและมี พลเดินเท้าที่ใช้หอกอยู่ข้างหลังอีกทีเพื่อช่วยแทงศัตรูจากด้านหลัง โดยที่ตอนนี้รอบตัวของพวกเขาเต็มไปด้วยซากศพของเหล่าคนเถื่อนจำนวนมากกว่าหลายร้อยคนนอนเป็นศพอยู่
       

        เสียงของอาวุธที่กระทบเข้าหากันดังไปทั่วสนามรบมีทหารเดินเท้าหลายคนที่บาดเจ็บและล้มตายเป็นจำนวนมาก นายกองที่มองดูการต่อสู้อยู่ก็หันไปเห็นอะไรบ้างอย่างก่อนจะรีบตะโกนขึ้นมา และชี้ไปยังทางที่ทำให้เขาถึงกับรีบตะโกนขึ้นมา
        
        "ระวังทหาร พวกตัวอันตรายมันมากันแล้ว"
       

        ทหารที่ได้ยินก็หันไปมอง ก็เห็นเหล่าคนเถื่อนเผ่ามนุษย์ ที่มีร่างกายกำยำตัวใหญ่ ถือค้อนหลายสิบคนวิ่งเข้ามา เหล่าทหารที่เห็นก็แสดงสีหน้าที่ซีดขาว เพราะพวกเขาไม่สามารถขยับไปไหนได้และไม่อยากที่จะโดนค้อนฟาดจนเละ ก็รีบตะโกนบอกเพื่อนที่อยู่ข้างลง ให้ขว้างพวกอาวุธหอกหรืออะไรก็ได้หยุดพวกมันเอาไว้ แต่ก็ไม่สำเร็จ เมื่อ พวกมันมาถึงก็ฟาดค้อนเข้าไปที่แนวกำแพงโล่ของพวกเขาทันที ทำให้พวกที่โดนถึงกับล้มกันระเนระนาดเลย 


        จนพวกเขาต้องรีบลุกขึ้นมา แต่ก็สายไปแล้วเมื่อพวกมันเขาถึงตัวพวกเขาการสังหารหมู่ก็เริ่มขึ้นเพราะทหารส่วนใหญ่ที่ล้มไปนั้นไม่สามารถที่จะลุกขึ้นได้ทัน และบวกกับแรงที่ได้รับจากการฟาดค้อนของศัตรูอีก ทำให้พวกเขาไม่สามารถลุกขึ้นมาต่อต้านได้ไว้ทำให้ทหารจากทิศอื่นต้องรีบย้ายมาช่วยทางพวกเขาทันที แม้นั้นจะทำให้แนวป้องกันตรงอื่นอ่อนแอลง แต่พวกเขาก็ไม่สามารถยอมรับได้อยู่ดีที่ต้องมาดูเพื่อนพ้องของพวกเขาถูกฆ่าอยู่ฝ่ายเดียวการต่อสู้เริ่มที่จะรุนแรงและดุเดือดขึ้นต่างฝ่ายต่างไม่ยอมใคร เหล่าทหารกล้า แห่ง อาณาจักรเทนโน เลือกที่จะสู้จนตัวตาย และตะโกนด้วยประโยคเดียวกันอย่างพร้อมเพียงกัน และพวกเขาก็รู้ดีว่าการตายของพวกเขานั้นถือเป็นการสูญเสียที่หนัก แม้พวกเขาจะมีไม่ถึง พัน แต่ก็ถือเป็นความเสียหายที่หนักอยู่ยิ่งในช่วงเวลาที่อาณาจักรเทนโนมีประชากร แค่ 15,000 คนเท่านั้น 
        
        "ชีวิตนี้เพื่อ เทนโน!!!"
        
        หลังจากพูดเสร็จพวกเขาก็ละทิ้งขบวนรบและสู้ด้วยสิ่งที่พวกเขาถนัดกันตามแต่ละคน พยายามใช้ประโยชน์จาก สถานการณ์ และสิ่งของรอบๆให้ได้มากที่สุด ก่อนที่ในเวลาต่อมา ซากศพของเหล่าพลเดินเท้าหลายร้อยคนเต็มไปทั่วป่าที่พวกเขาต่อสู้และยังไม่รวมซากศพของเหล่าคนเถื่อนหลายพันคนที่นอนตายเป็นศพ 
        
        เหล่าดรายแอด ที่ใช้ความสามารถส่วนตัวในการสอดส่องดูก็ได้แต่เก็บความรู้สึกของพวกเธอเอาไว้ เพราะ ทหารที่ตายบางคนก็แต่งงานกับดรายแอด ทำให้พวกหล่อนรู้สึกเจ็บปวดกับการต้องเสียคนรักไป แต่ก็ต้องฝืนทนเอาไว้ เพราะสิ่งที่พวกเธอและพวกเขาทำนั้นก็เพื่อสองสิ่งเท่านั้น นั้นก็คือ อาณาจักรเทนโน และ ท่านเทพวัลแคนของพวกเขา
        
        เหล่าเทรนท์ ที่มาถึงเพราะได้รับข้อความจาก ดรายแอด ก็เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นทำให้พวกเขาได้แต่เก็บความโกรธและโทสะเอาไว้และถอยกลับไปทันที เพราะเป็นไปไม่ได้เลยที่พวกเขาจะสู้กับพวกคนเถื่อนไว้เพราะพวกมันมีจำนวนมากเกินไป และเพื่อไปรายงานเรื่องที่เกิดขึ้นให้ แม่ทัพหรือทหารยศสูงๆคนอื่นที่อยู่ที่ค่ายได้รู้ แต่ก่อนจะเดินจากไปพวกเขาก็หันไปมองเห็นศพๆหนึ่งเข้า เป็นศพของพลเดินเท้า ที่คาดว่าน่าจะเป็นนายกองที่ควบคุม กองทหารพลเดินเท้า กว่า 300 คน ที่ตายในสนามรบแห่งนี้ โดยที่สีหน้าของเขากำลังยิ้มอยู่และมือข้างหนึ่งของเขาจับธงเอาไว้แน่นดักลงบนดินข้างตัวเขา โดยที่ผืนธงยังคงสะบัดไปมาตามแรงลม
        
______________________________________
จบไปแล้วอีกตอน พลเดินเท้า 300 VS คนเถื่อน 10,000
       ผู้แต่งไม่ค่อยถนัดเขียนฉากสู้แบบกองทัพนะ ขออภัยด้วย

        ข่าวร้ายคอม ผู้แต่งเสีย ตอนนี้ใช้มือถือแทน ซึ่งผู้แต่งโคตรไม่ถนัดเลย