ปฐมบทตำนานของเทพเจ้าแห่งการรังสรรค์

ลำดับตอนที่ #16 : ยุคโลหะ ตอนที่ 11

ตอนที่ 11

        ดินแดนทางเหนือของอาณาจักรเทนโน ได้มีกลุ่มคนซุ่มดูสิ่งที่อยู่เบื้องหน้าของพวกเขาอยู่ นั้นก็คือการก่อสร้างกำแพงป้องกันดินแดน ก่อนจะมีเสียงพูดของชายผู้หนึ่ง

        "พวกทางใต้นี้ชั่งหน้ากลัวสะจริง ไหนจะยังมีพวกชนเผ่าที่อพยพเข้าไปที่นั้นอีก และไหนจะกำแพงที่กำลังสร้างนั้นอีกนี้ยังไม่รวมคนงานและทหารที่อยู่ที่นี้อีก ถ้าเข้าไปเปิดศึกนี้น่าจะจบไม่สวยนะเนี่ย"

        ชายผู้นั้นพูดด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความกังวลอย่างมากก่อนจะมี ร่างของชายเผ่ามนุษย์สิงโต เดินมาหาเขาพร้อมกับแสดงความเคารพก่อนจะพูดขึ้น

        "ท่านชิน ท่านกำลังกังวลเรื่องพวกทางใต้งั้นเหรอข้าไม่เห็นว่าพวกมันจะแข็งแกร่งตรงไหนเลยพวกมันก็แค่กลุ่มคนขี้ขลาดที่รวมตัวกันอยู่หลังสิ่งก่อสร้างนั้น"

        มนุษย์สิงโตพูดด้วยความหยิ่งทนงและเชื่อในความแข็งแกร่งของเผ่าพันธุ์ของมัน ต่างจากชินที่คิดต่างออกไปหลังจากสังเกตการณ์มาหลายวันแล้ว 

        ที่ชินเห็นแบบคราวก็พอสรุปได้แบบง่ายก็คือ พวกทางใต้มีวิทยาการที่ดีกว่า กองทัพที่มีความเป็นระเบียบ ความหลากหลายของเผ่าพันธุ์ที่ถ้าดึงจุดเด่นของเผ่ามาได้พวกมันก็จะยิ่งทำให้แข็งแกร่งขึ้นไปอีก และจากที่ดูอีกก็คือไม่มีการกีดกันและข่มแหงเผ่าพันธุ์อื่น และเท่าที่ดู เขาก็เห็นพวกแตกต่างออกไปอย่างเห็นได้ชัดก็คือพวกที่ใส่ชุดเกราะหนักมีผ้าคลุมติดที่ด้านหลังชุดเกราะพร้อมสัญลักษณ์รูปฟันเฟื่องกับค้อนอยู่บนผ้าคลุม และมีหนังสือเล่มหน้าหนาๆติดอยู่ที่เอวและค้อนที่ถืออยู่ในมือข้างหนึ่งกำลังช่วยกันสั่งงานกันอยู่ 

        ก่อนที่ชินจะได้เห็นหันหลังไปก็สะดุดอยู่กับชายผู้หนึ่งที่ชุดคล้ายกับพวกก่อนหน้านี้แต่ต่างตรงที่มีพวกแต่งชุดคล้ายกันยืนล้อมรอบและยังนั่งอยู่บนของสิ่งมีชีวิตที่เขาคิดว่าหน้าตาเหมือนพวกกริฟฟอนอยู่แต่ไม่มีปีกและผู้คนรอบที่เห็นต่างแสดงความเคารพออกมาโดยไม่ต้องสั่งแต่ก่อนจะได้พูดอะไรก็เห็นสิ่งที่ทำให้เขาต้องคิดหนักนั้นก็คือกองทัพหลายหมื่นกว่าชีวิตที่เดินทางมาจากทางด้านหลังของกำแพงเบื้องหน้าที่กำลังก่อสร้างอยู่ชุดเกราะสีดำทมิฬที่ดูน่าแกร่งขาม การเดินทัพที่พร้อมเพียงจนเสียงดังฟังชัดมีจะอยู่ไกลก็ตาม ชินได้ชำเลืองไปยังด้านข้างของเข้าก็เห็นพวกสาวกเผ่ามนุษย์สิงโตยืนตัวสั่นกันเป็นแถบๆ

        ชินที่เห็นอย่างงั้นก็สัญญากับตัวเองไว้เลยว่า ไม่ว่ายังไงก็จะไม่เป็นศัตรูกับพวกทางใต้เด็ดขาด ก็จะหันไปสั่งสาวกทุกคนกลับไปที่หมู่บ้านทันที โดยหารู้ไม่ว่าชายที่นั่งอยู่บนหลังของเดมิกริฟได้รู้อยู่แล้วว่ามีคนแอบดูพวกเขาอยู่จากในป่าเบื้องหน้าของพวกเขา

        หลังการจากไปของชิน วัลแคนที่นั่งอยู่บนหลังเดมิกริฟก็ถอนหายใจออกมาและหันไปสั่งคนงานต่อโดยมีหน่วยวอร์แฮมเมอร์ยืนล้อมรอบ และมาจุดก็มีคนในหน่วยวอร์แฮมเมอร์ยืนสั่งงานอยู่เวลาผ่านไปการก่อสร้างก็คงผ่านไปด้วยดีไม่มีอุปสรรคอะไรมาขัดขวางการก่อสร้าง

        ส่วนสาเหตุที่อัคนีไม่ได้ติดตามมาด้วยก็เพราะโดนมายะกักตัวไว้ เพราะงั้นวัลแคนก็เลยให้อัคนีจัดการเอกสารอยู่ที่เทนโนไพร์มไปสะเลยส่วนตัวเองก็มานั่งคอยควบคุมงานก่อสร้างกำแพงอยู่ที่นี้ โดยกำแพงมีความยาวตามเส้นแบ่งเขตของประเทศในโลกเดิมก็ยาวตั้งแต่ชายแดนของทางเหนือของชิลี อาร์เจนตินา อุรุกวัย และยังมีการขุดคลองขนาดใหญ่โดยที่มีความลึกประมาณ 2 เมตร กว้าง 3 

        วัลแคนที่เฝ้ามองดูการก่อสร้างดำเนินต่อไปก็บังคับให้เดมิกริฟเดินไปที่เต็นท์ขนาดใหญ่ที่ถูกส่วนของกำแพงที่กำลังก่อสร้างอยู่บังเอาไว้ ก็จะลงจากเดมิกริฟและเดินเข้าไปในเต็นท์ก็เจอกับเหล่านายทหารยศสูงนั่งรออยู่หลายสิบคน

        เมื่อพวกเขาเห็นวัลแคนก็ลุกขึ้นทำความเคารพทันทีก่อนจะนั่งลงตามเดิม ส่วนวัลแคนก็เดินไปยังที่นั่งที่ยังว่างอยู่เพียงที่เดียว ที่สำหรับเขาโดยเฉพาะ เมื่อวัลแคนนั่งลงก่อนจะพูดขึ้น

        "เอาละ เรามาเริ่มประชุมเรื่องที่ว่า พวกเราจะทำยังไงดีกับพวกทางเหนือกันเถอะ"

        ทุกคนที่ได้ยินพยักหน้าเป็นเชิงเข้าใจทันที ก่อนที่จะเริ่มการหาลืออย่างจริงจังว่าจะเอายังไง การสนทนาเต็มไปด้วยความตึงเครียดแม้จะมีบางคนค่อยพูดให้คลายเครียดหรือติดตลกอยู่ก็ตามแต่ พวกเขาก็ยังไม่ได้ข้อสรุปที่แน่นอน จนจบการประชุม

        วัลแคนที่เหนื่อยจากการที่ต้องใช้ความคิดจำนวนมากก็ถอนหายใจออกมาก่อนจะกล่าวกับทุกคนในเต็นท์

        "เอาละ ดูเหมือนว่าการประชุมในครั้งนี้ พวกเราจะยังไม่ได้ข้อสรุปสินะ งั้นเอาเป็นว่า ถ้าพวกมันมาแอบสอดแนมอีกก็จับกุมได้เลย ขัดขืน ฆ่าทันที ส่วนตอนนี้ฉันจะไปที่เมืองท่าตะวันตกที่กำลังก่อสร้างสักหน่อยแล้ว ก็อาจจะแวะไปดู อิมูกิด้วยว่า มัน วิวัฒนาการ เสร็จหรือยังนะ"

        หลังจากที่วัลแคนพูดเสร็จก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้ที่นั่งก่อนจะออกจากเต็นท์ไปหาเดมิกริฟที่คนของเขายืนเฝ้าอยู่ ก็จะขึ้นขี่มัน พร้อมกับหันไปหาคนในหน่วยวอร์แฮมเมอร์ที่มารวมตัวกันรอคำสั่งจากเขา วัลแคนก็ออกคำสั่งทันที

        "วอร์แฮมเมอร์หน่วยที่ 1-3 อยู่ควบคุมงานก่อสร้างที่นี้ หน่วยที่ 4-5 ไปขึ้นขี่เดมิกริฟแล้วตามฉันมา ที่เหลือกลับไปที่เมืองเทนโนไพร์ม"

        สิ้นคำสั่งหน่วยวอร์แฮมเมอร์ที่ได้ยินก็ตอบรับคำสั่งแยกย้ายไปทำงานของตัวเองในขณะที่วัลแคนควบเดมิกริฟ ไปทางตะวันตกที่มีเมืองท่าที่กำลังก่อสร้างกันอยู่โดยมีคนในหน่วยวอร์แฮมเมอร์ 50 คน ขี่เดมิกริฟตามมาติด

______________________________________________

จบไปแล้วอีกตอน ทำไมรู้สึกแปลกกับตอนนี้ว่า สงสัยจะคิดไปเอง

มีเรื่องจะแจ้งนะ พอดีผู้แต่งกำลังคิดอยู่ว่าจะแต่งนิยายเพิ่มดีไหม ส่วนหนึ่งกะให้นิยายอีกเรื่องเอาไว้แต่งเวลาคิดเนื้อเรื่องตอนต่อไปของเรื่องนี้ไม่ได้ และก็ไม่แน่นตอนยาวเอาเป็นตอนสั้นนะแหละ แต่ไม่รู้ว่าจะสั้นแค่ไหนนั้นก็อีกเรื่องหนึ่ง

 อีกเรื่องตอนเย็นผู้แต่งไม่อยู่นะ (คอมซ่อมเสร็จแล้วแต่ก็ระแวงเสียอีกรอบ Heart of iron IV อัพเดทที พร้อมDLC ใหม่ ผู้แต่งไปเล่นทีผมนี้เหวอเลยครับ แม่งเล่นไงวะ)