คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ได้กันเพราะผ้าห่มผืนเดียว
หมอเ้รีบึ้นนอนบนเียฝั่้านใน นอนห่มผ้าิริมเว้นระยะห่าเอาไว้ ใ้ผ้าห่มปปิน้อายอนนี้ไม่รัีั้โ่แ็ัวประานเ้า แ่โรแรมม่านรูมีผ้าห่มผืนเียวแถมเล็ะ้วยถ้าไม่อผ้าห่มเพิ่ม เพราะไม่ไ้มีไว้ให้นอนพัมีเอาไว้ทำิรรมเ้าัหวะอหนุ่มสาว
เมื่อนนันท์อาบน้ำใส่เสื้อยืัวให่ับาเบ๊อเอร์อหมอหนุ่มเินออมาทำัวไม่ถู รีบหวีผมปิไฟเหลือไฟหัวเียเอาไว้ ้าวยาว ๆ ึ้นมานอนบนฟูอี้านที่เหลือว่าไว้ให้เธอนอน แ่้วยอาาศหนาวบวับแอร์เปิในห้อทำให้หิสาวรู้สึหนาวมา ๆ หันไปเห็นายหนุ่มนอนห่มผ้าหันหน้าเ้า้าฝาไม่สนใเธอเลยสันิ...
“...ุหมอ ุะอผ้าห่มบ้าสิ หนาวมาเลยนาันปรับแอร์ลยัหนาวเหมือนเิมเลยะ...” บอเสียสั่น ๆ เพราะวามหนาวอแอร์ในโรแรมม่านรู
“...อย่าเพิ่มาเ้าใล้ผม ุอยู่ห่า ๆ ไว้่อนนะ...” หมอเ้ัริมฝีปาบอออไป พยายามสะอารม์วาม้อารทาเพศเอาไว้อยู่ ทรมานมาัว่าวไปแล้วสอรอบมันยัไม่ยอมสบลเลย ะลุเินไปเ้าห้อน้ำอนนี้็ไม่ล้าลุเธอ้อเห็นแน่นอน...
“...ุเป็นอะไรมันหนาวนี่ อาาศ้านอหนาวปรับแอร์ 27 อศายัหนาวเลยุใร้ายั แบ่ผ้าห่มให้พายบ้าสิะ...” หันไปบอหมอหนุ่มอีรอบ นอนออห่อัวเพราะวามหนาวเย็นาเาสั้นบา ๆ อเ้าปปิไ้แ่ไม่่วยทำให้อุ่นไ้เลย... มอายหนุ่มนอนห่มผ้าหันหลัให้อย่าเริ่มโมโหึ้นมาบ้าแล้ว
“...ผู้ายอะไรใำนอนห่มผ้านเียว ทั้ห้อมีผ้าห่มผืนเียวะให้ทำยััยันเล่าเห็นแ่ัวที่สุเลย ผู้ายอะไร...” เสียบ่นเบา ๆ
หมอเ้ไม่สนใฟัำพูอหิสาว พยายาม่มวามอยาอัวเอ ไม่หันไปับเธอให้มเีย็บุเท่าไหร่แล้ว ยัะมาเ้าี้อีนอนับผู้ายสอ่อสอบนเียเียวันวริลัวบ้ามั้ยแมุ่.. !!
ไม่ถึ 5 นาทีนนันท์ทนหนาว่อไปไม่ไหว ยับเ้าไปึผ้าห่มอายหนุ่มมาห่มัวเอบ้า ทำให้หมอเ้ใเพราะถ้าผ้าห่มเปิออไ้เห็นน้อายเ้าันาเาสั้นุแถมแ็ั้ลำอยู่แน่นอน ึรีบยื้อยุแย่ิผ้าห่มันบนเียสอนหนุ่มสาว...
“...เห้ยุ!!ปล่อยผ้าห่ม่อนเี๋ยว่อยห่ม...” ร้อบอหิสาวลัวัวเอทนห้ามใไม่ไหวหน้ามืปล้ำเธอ
“...ันหนาวนะุแบ่ผ้าห่มให้บ้าสิ อย่าเอาเปรียบัน...” บอหมอหนุ่มสายาเริ่มไม่พอใ ทำไมเ้าเห็นแ่ัวัเลยนอื่น็หนาวเป็นนะ
“...เี๋ยว่อยห่มุ อย่ามาใล้ผมอนนี้ะหาว่าผมไม่เือนนะ...” บอห้ามเสียแหบพร่าสะอารม์วาม้อารแทบไม่ไหวยิ่หันมาเห็นเรียวาาว ๆ แนบิระยะเผานแบบนี้ นะโมพุทธโธ ท่อเอาไว้นะไอ้เ้
“...ไม่เอาุันหนาวทนไม่ไหวแล้วนะ...” ร่าบาโผเ้าอร่าหมอหนุ่มอรัแนบแน่น สอร่าแนบิทำให้นนันท์รู้สึีึ้นไ้รับไออุ่นาายหนุ่ม เธอหนาวนปาี้ไปหมแล้วอนนี้...
“...บอไม่ฟันะุ อย่ามาโทษผมนะ...” บำอหมอหนุ่ม็พลิร่าึ้นทาบทับร่าบา ริมฝีปาบยี้ลีบปาบาอย่าเร่าร้อนุัน วามอทนหมแล้วเมื่อเธอเ้ามาอแนบิับร่าายอเ้า
นนันท์รับรู้ถึพลัึูทาเพศอหมอหนุ่มที่ทาบทับบนเรือนร่าอเธอ ท่อนเอ็นุันนเ้าับาอ่อนเสียสีไปมา้วยวามแ็และร้อนรุ่ม ร่าสาวอ่อนระทวยถูปาหนารุล้ำและฝามือให่ลูบไล้ไปทั่วร่าาย ปลุวาม้อารทาเพศนหิสาวื่นไปทุอูบนร่าาย วามอบอุ่นอ่อนหวานแผ่่านไปทั่วทั้ร่า...
เพียไม่ถึ 30 วินาทีร่าบาเปลือยเปล่าไม่เหลืออะไรสัิ้นพร้อมับุหมอหนุ่ม วามร้อนาายหนุ่มทำให้หายหนาวไ้อย่าประหลา อบอุ่นเร่าร้อนไปทั่วเรือนร่าวามอ่อนประสบาร์ทำให้ถูาสิโนว่าปลุอารม์สาวให้ื่นเลิไปับรสสัมผัสทาเพศอายหิ
นิ้วมือให่รีไล่ลไปถึเนินสวน ลูบไล้สัมผัสนอ่อนนุ่มมือที่ปลุมอสาววัยเริพันธุ์อย่านนันท์ หิสาวปล่อยัวปล่อยใไปับสัมผัสวาบหวามอหมอหนุ่มที่ปรนเปรอให้เธออย่า่ำอ แะรไหน็เสียว่านสะท้านไปทั้ายสาว นิ้วร้ายแหย่ล้วสำรวร่อสาวทำให้หมอเ้ยิ้มอย่าีใ นิ้วร้ายเ้าร่อรัเพื่อเปิทายับัรูเ้าออร่อสาวอเธอ นร่าบาสะุ้และราออมาอย่าห้ามัวเอไม่ไ้
“...อ๊าส์ อ่า เสียวุ มันเสียวร่อ...” เสียราอย่ารัวนับประสบาร์รัที่หมอหนุ่มำลัสอนเธอบนเียให่ หมอเ้แ็ไปทั้ลำทนแทบไม่ไหวอยาปลปล่อย่อนสัรอบ ึรีบันิ้วออมามีน้ำหวานไหลมาำนวนมา เพียพอับิรรมรัอเธอับเ้าแล้ว
ปาหนาไลู่บลำอลมาถึเนินออวบสอเ้าให่ มันสุยอ ให่แท้แม่ให้มาไม่มีารเสริมใ ๆ เ็มปาเ็มมือบีบเล้นอย่าเมามัน ับรไหนถูใเ้าไปทุส่วนแมุ่เอ๋ยหุ่นน่าฟัเป็นที่สุ...
ับเรียวาอ้าออาัน แทรลำัวเ้าแนบิ มือบยี้ิ่สวาทให้สาวน้อย หิสาวผู้อ่อนประสบาร์รัอย่าเอาใเป็นพิเศษ...
“...อ๊ะ อ๊ะ โอ้ว อ๊าย...” เสียร้อรวราอเธอยิ่ทำให้หมอหนุ่มฮึเหิม นิ้วยี้เรียน้ำออมา่วยในารทำิรรมรัอเ้าและเธอำลัะเิึ้นอีไม่ี่นาที
“...โอ๊ย เสียวหัวไม่ไหวแล้วุ ผมอเ้าไปในัวุ่อนนะนี...” หมอหนุ่มัฟันระับวามเสียว่านออารม์วาม้อารอยาปลปล่อยับร่าสวยรหน้า
ั้ท่าับหัวเห็สีแ่ำถูไถ่ับร่อสาวไปมา เพิ่มวามเสียวให้ับเธอ ่อนะลร่อสาว้า ๆ มอมัน่อย ๆ มมิไปในร่อสวาท ร่าบานอนเร็มือิที่นอนแน่น เพราะวามเสียวปนเ็บอย่าไม่เยพบมา่อน
“...เ็บนิเียวแล้วุะอบมันนะสาวน้อย...” บออย่าปลอบใมอใบหน้าเหยเอหิสาวอย่าภูมิใไ้เปิบริสุทธิ์เธอเป็นนแร...
“...โอ๊ยเ็บุันเ็บ เอามันออไป่อน...” ร้อให้ายหนุ่มเอาท่อนเอ็นออาร่ออเธอ
“...อีแป๊บุะอบมันที่รั อ่าส์แน่นิบ โรีเลยอแรสุ ๆ ปวหนึบไปหมแล้ว อยาระแทแล้วนสวย...” บ่นเบา ๆ วามเป็นายแ่เอาไว้ให้ร่อสาวปรับสภาพพร้อมเออให่ระแท...
แล้วร่าสูให่อหมอหนุ่มเ้เอวใส่ร่อสาวอย่าเนิบ ๆ อยเ้าออ้า ๆ มอใบหน้าหวานและหน้าอเลื่อนไหวามแรทำรัอย่าเพลิเพลิน
ธนาธิปัปาัวเอแน่น พยายามสะอารม์ไม่ให้เผลอระแทแร ๆ ลัวหิสาวใ้ร่าะรับไม่ไหวในรั้แรอเธอับเ้า...
ับ ั๊บ ั้บ ั้บ ับ ั๊บ ั๊บ ั้บ ับ เสียโยายเ้าออทำรัับร่าสาวอย่านุ่มนวลว่าเยมีอะไรับสาว ๆ มามามาย มอใบหน้าหวานราเสียวอย่าพอใ ร่อสาวอุ๊บ ๆ นท่อนเอ็นเ้าแทบระเบิมันฟินอย่าบอไม่ถูแ่แล้ว็นึึ้นไ้ว่า “เอาส” นี่เอมิน่าถึไ้เสียวมาแถมฟินว่าทุ ๆ รั้ที่อรัับสาว ๆ มามามาย
เมื่อเห็นว่าสาวน้อยใ้ร่าปรับัวรับแรระแทไ้แล้วึับพลิเปลี่ยนท่า ยาเธอพาไหล่สอ้าโถมัวเ้าหามือเท้าที่นอนมอใบหน้าสวย สบสายาและอรัหนั ๆ เน้น ๆ เพิ่มวามแรสุำลัเพื่อส่เธอับเ้าถึฝั่ฝัน้วยัน โยายเ้าอออย่าหนัหน่วนะแะอบสวรร์แล้ว รีบัท่อนเอ็นออมาปลปล่อยน้ำรัลบนหน้าท้ออหิสาว เพราะไม่ไ้สวมถุยาริ ๆ ในห้อมีเอาไว้ให้บริาร แ่อารม์หน้ามืไม่ทันไ้ิว่าะ้อไ้ใ้ับเธอึปล่อยเลยามเลย...
“...อ๊ายยย...” ร่าสาวน้อยรีร้อเมื่อแะอบสวรร์วามรู้สึแปลใหม่ สุสมวาบหวามอารมีเ็ส์ระหว่าายหิทำให้นนันท์แทบหยุหายใ
นอนหอบหายใเหนื่อยอ่อนอย่าสุะลั้น ื่นเ้นเสียวไปทุส่วนอายสาว นี่สินะสิ่ที่ายหิทำร่วมัน ่ามหัศรรย์เสียเหลือเิน บรรยายวามรู้สึออมาไม่ไ้ แ่มัน่าหวานหอมและสุอย่าลึล้ำริ ๆ
หมอเ้หยิบทิูเ็ทำวามสะอาหน้าท้อแบนราบให้หิสาวใ้ร่าแล้วเ็น้อายัวเอ เอื้อมมือไปหยิบล่อถุยาอนามัยมาี แล้วสวมใส่มัน่อทันที่อหน้าอนนันท์ หิสาวหน้าแมอภาพายหนุ่มเปลือยาย ลำเอ็นแ็โ่ี้หน้าเธอรหว่าาาม เ้าีอและแะมาสวมใส่อย่าำนา สายามอมาที่เธออย่าหื่นระหายามอย่าัเน...
“...ไม่นะุหมอ...” าำเสียหวาน ๆ ็หายเ้าไปในลำอ ถูหมอหนุ่ม้มลมาูบปิปาอีรั้ รั้เียวไม่เยพอสำหรับหมอเุ้หมอหนุ่มนัล่าแ้ม ยิ่มาเออส ๆ ิ ๆ ยิ่เพิ่มวาม้อารสำหรับเ้า...
ความคิดเห็น