คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : รุกเข้าหาผู้ชายที่แอบชอบ
ทัพฟ้าอยู่ในอารม์ำลัทำใเรื่อแฟนสาว ทำให้ไม่ทันไ้สัเ อาารอผู้ัารสาวนสวยแผนไอทีเลย แ่เพื่อนอีสอนเห็นอาารหิสาวัเน
ปิิและธนาวุิ หันไปสบสายาัน ประมาว่า “มึูสิสาวมอเพื่อนาละห้อยเลยนะ” ่อนะยิ้มและิยุให้เพื่อนสนิทอย่าทัพฟ้าหาสาวนใหม่มาามใ...
นรา ผู้ัารแผนบุลเพื่อนอาา มอสอผู้ัารหนุ่มเห็นพิรุธ ึมอาม็เห็นว่าทั้สอำลัับามอาาับทัพฟ้า้วยสายาเ้าเล่ห์
เมื่อประุมเสร็็ทานมื้อเที่ยร่วมันในห้อประุมผู้ัารแผนทุนนั่รับประทานอาหาร ทำให้ท่านประธานหันไปถามาาอย่าเป็นันเอ
“...ุหมอรับ ผมอยาไ้โปรแรมมา่วยัารระบบารเบิ่ายและทำานอแผนวิศวรรมไฟฟ้าับโยธารบวนประสานานุทัพฟ้าับุปิิ หาไอเียมาเสนอผม พร้อมบประมาในารื้อระบบมาปรับปรุารทำาน้วยนะรับ ถ้าเียนเอไม่ไ้ 100 % ็ื้อที่ใล้เียมาแ้ไใส่รายละเอียเหมาะับานอบริษัทฯเรา...”
“...รับทราบะท่านประธาน หมออเวลา 2 สัปาห์ะัารให้เสร็และนำเสนอะ อเ็บ้อมูลแผนไฟฟ้าับโยธา่อนะ...” บอ้วยสีหน้ายิ้มแย้มสใส
“...ูุหมอสวยเป็นพิเศษนะรับวันนี้...” รอประธานหนุ่มลูายนโอท่านประธานเอ่ยมผู้ัารสาวแผนไอที
“...อบุะท่าน อาะเพราะเปลี่ยนเรื่อสำอาใหม่หมับลอเปลี่ยนารแ่ัวใหู้สใส เพิ่มพลัในารทำานะ...” บอยิ้ม ๆ อายมีนสัเเห็นันไม่เว้นแม้แ่ผู้บริหารระับสู เธอ็ไม่ไ้เปลี่ยนแปลอะไรมามายนานั้นเสียหน่อย เยเสีเรื่อสำอาเ้มึ้นอีเบอร์แ่นั้นเอ...
ทัพฟ้าั้ใฟับทสนทนาอท่านประธาน ็หันไปมอสำรวเพื่อนร่วมานสาวแผนไอที ็เห็นว่าเธอูีสวยึ้นมาว่าแ่่อน ไม่ใส่แว่นสายาแล้วเปลี่ยนไปใส่อนแทเลนส์แทนแว่นสายา ทรผมเทำล่อนให่เสื้อผ้าเ้ารูปทับ้วยสูทแฟั่น รวม ๆ ็สวยริอย่าที่ท่านประธานเอ่ยมนะ...
มอนานไปหน่อย ทำให้สายาปะทะับเ้าอหัว้อสนทนาที่ำลัุยับเ้านาย มอสบสายาันอย่าัทำให้ทัพฟ้าหันหน้าหลบไม่ทัน แ้เ้อ้วยารหันไปมอเ้านายนั่อยู่หัวโ๊ะ้า ๆ แทน
าาหัวใเ้นแร เมื่อผู้ายที่แอบอบหันมามอเธอและสบสายาับเ้า้วย ีใเมื่อเห็นเ้ามอเธอบ้าและรู้ว่าเ้านายมเธอเรื่อารแ่ัวในวันนี้ ั้ใหาวามรู้เรื่อารแ่ัวเสริมบุลิภาพ ทั้เพื่อานและเพื่อให้หนุ่มนนั้นหันมามอเธอบ้า...็นมันอบมานานแล้วนิ โอาสรั้นี้ะไม่ปล่อยให้หลุรอไปไ้อย่าแน่นอน
ทาน้าวเสร็็เ็บอเรียมัวลับแผนัวเอัน าาเินเ้าไปหาทัพฟ้าทันที
“...ุทัพะ ่วบ่ายว่าหรือเปล่า หมออปรึษาเรื่อโปรเพันาระบบอแผนับุหน่อยะ ุปิิ้วยนะะ...” หันไปบอปิิผู้ัารแผนโธยา
ปิิรู้านว่าหิสาวสนใเพื่อนัวเอ เลยเปิทาให้สอหนุ่มสาวไ้มีโอาสุยันสอ่อสอะีว่า เ้าุยทีหลั็ไ้อไปเียนแผนารทำานภายในแผน่อน ่อยเอาสรุปมาุยับเธอที่หลั...
“...ผมอัวนะรับ วันนี้มีานสำั้าอยู่้อออไปไ์าน เี๋ยวผมทำแผนโรสร้าารทำานอแผนเสร็ะนัุยับุหมอ ไม่เิน 1 สัปาห์รับ...”
พูแล้วเินหนีไปทันที ห้อประุมเหลือเพียทัพฟ้าับาาเพียสอน ทำให้เธอรู้สึเินอายเ้าสุ ๆ เลย แ่่มวามอายุยับายหนุ่มที่ัวเอแอบอบ่อ
“...้านไ้อายอำไว้นะยัยหมอ...” พึมพำเบา ๆ ับัวเอ รอฟัายหนุ่มอบเรื่อทำานร่วมันามำสั่ท่านประธานบริษัทฯ...
“...ุหมอพูว่าอะไรนะรับ...” ไ้ยินเสียหิสาวพูเบา ๆ ฟัไม่ถนั ทำให้ถามอีรอบเพื่อวามแน่ใ
“...เปล่าะุทัพ หมอรอำอบว่าุว่ามั้ยวันนี้่วบ่าย ะไ้เริ่มเ็บ้อมูลแผนไฟฟ้า่อนะ...”
ส่ยิ้มหวานและมอเ้า้วยสายาเปิเผยว่าอบเ้าไม่ิปิบัวามรู้สึอี่อไปแล้ว 3 ปี มันนานมาพอวันนี้เป็นโอาสอเธอแล้ว ัเ็มรุีบเ้า่อนเลยไม่รออะไรทั้นั้น ืนั้าถูผู้หินอื่นัหน้าเธอไปแน่นอน...นาไม่โสสาว ๆ ็ทอสะพานให้ลอไม่เว้นแ่ะละวัน ยิ่สถานะโสไ้ับเรื่อนันหมแน่นอน
“...อ่อ อเป็นบ่าย 3 โมรึ่นะรับ ผมมีาน้อเลียร์ับลูน้อ่อน เรา่อยุยานันยาว ๆ ่วเย็น...” อบออไป พร้อมับวามรู้สึแปล ๆ เมื่อเห็นรอยยิ้มแสนหวานอเธอส่มาให้ับสายาวิบวับให้เ้า
ไม่เยเห็นเธอแสอาารแบบนี้มา่อนเลย ปิะนิ่ ๆ ไม่ล้าสบาัน ทำาน็ไม่่อยเ้าใล้เ้าแ่ไอ้เพื่อนบ้าสอน บอว่าเธอแอบอบเ้าอยู่ั้แ่ย้ายมาทำานที่เียวับเพื่อนอีสอนในบริษัทฯนี้...
“...ันบ่ายสามรึ่เอันที่ห้อุหรือห้อหมอีะะไ้เรียมเอสารและโปรแรมราวๆ ใหุู้...” บอเสียหวานสใส นทัพฟ้าถึับลืนน้ำลายลอเพราะวามน่ารัสใสอสาวรหน้า
“...อเป็นห้อผมที่แผนไฟฟ้านะรับ เผื่อุะเินูารทำานริ ๆ ้วย น่าะ่วยทำให้ีไ์ระบบารทำานออมาไ้ียิ่ึ้นรับ...” อบเป็นานเป็นารแ่หัวใสั่นไหว เมื่อสาวสวยรหน้ายืนใล้ิัน นไ้ลิ่นหอมละมุนอหิสาวในุทำานเ้ารูปสวยสะุา
“...ไ้ะ เี๋ยวหมอไปเรียมหาโปรแรมสำเร็รูปราว ๆ เราะื้อมาปรับปรุให้เหมาะับานอแ่ละแผนันะ...” พูเสร็็เินไปเปิประูห้อประุม้าวออไป มีทัพฟ้าเินามหลัไปิๆ
าาใ้มือ้าเียวเปิประู แ่ลูบิมันแน่นมาเปิไม่ออ ทำให้ึอย่าแรนเสียหลัหายหลัะล้มล มือหนึ่ถือไอแพับแฟ้มานมาเ้าประุม ทำให้อแฟ้มับไอแพเอาไว้แน่น เพราะำลัเสียหลัะล้มทรัวเอไม่อยู่ แ่แล้วทัพฟ้า็อ้าแนรับร่าามไว้ในอ้อมอไ้ทัน เ้าเินามหลัเธอมาห่าันไม่ถึ 3 ้าว ายหนุ่มสะพายระเป๋าโน้บุ๊สอมือึว่า รับร่าบาอไว้แนบิอแร่เอาไว้ วามใล้ิบวับอ้อมแนอ ทัพฟ้าทำให้าาหน้าแ่ำ้วยวามอาย ทำุ่ม่าม่อหน้าเ้านไ้อุส่าห์รัษามาสาวสวยไว้นประุมเสร็
ปล่อยไ่ัวเบ้อเร่อให้ทัพฟ้าเห็นวามโ๊ะอเธอนไ้น่าอายริ ๆ เลย แ่ในวามุ่ม่าม็มีเรื่อีนะ ทำให้เธอไ้ถูเ้าอแนบออุ่น ๆ อหนุ่มหล่อ เพียสัมผัสันั่ววูบ็สั่นไหวไปถึ้นบึ้หัวใ ร่าายแทบแออเป็นเสี่ย ๆ อิทธิพลวามรัมัน่ารุนแรเหลือเิน
“...อบุะและ็อโทษทีุ่่ม่ามะ...” อบอย่าอาย ๆ ไม่ล้ามอหน้าายหนุ่ม พอทัพฟ้าปล่อยอ้อมแนที่รับร่าบาเอาไว้อออย่าสุภาพ ็อบุเ้าแล้วรีบเิน้ำอ้าวหนีลับแผนไอทีเลย
“...เวลาอาย็น่ารัีนะ...” ทัพฟ้าเอ่ยามหลัหิสาวเบา ๆ ยิ้มออมาไ้หลัาเสียใและื่มหนัมา 2 วันเ็ม ๆ รู้สึผ่อนลายและปลล็อเรื่อหัวใ ั้ใทำานีว่าเรื่อแฟนยัเ็ยา เวลา 9 ปี ไม่่วยอะไรเลยวามรัอย่าเียวไม่เพียพอสำหรับารใ้ีวิู่ มีเรื่อเินและเ็ส์เ้ามาเป็นัวแปรเพิ่มอีในสัมปัุบัน
เวลาผ่านไปถึบ่ายสามโมรึ่ าา็เ็บระเป๋าปิห้ออัวเอ ออมาบอลูน้อในแผนเป็นผู้ายถึ 10 น ผู้หิ 3 น ูแลระบบอมพิวเอร์อบริษัทฯนี้และบริษัทฯในเรืออี 4 แห่
“...แหม่ๆ ถึับปิห้อเรียมไปหาพี่ทัพเลยนะรับ ผู้ัารนสวย...” ลูน้อในแผนแวแมหยอลูพี่
“...รีบทำานให้เสร็ ท่านประธานให้เวลา 2 สัปาห์เหลืออแผนโยธาอีนะ้า เี๋ยวไ้เียนโปรแรมันเพิ่มอีเยอะไม่้อลัวนะทุน...” บออย่าอารม์ีเินทิ้ลูน้อบ่นเรื่อไ้านเพิ่มมาอีแล้ว
เมื่อเินมาถึแผนวิศวรรมไฟฟ้า ็เห็นสายาเหล่าวิศวรหนุ่ม ๆ มอเธอ้วยสายาแพรวพราว ิะหื่นนิๆ ามประสา่ารวมัวันเป็นปิ
“...พี่ทัพฟ้ารออยู่ในห้อ้านในะ ุผู้ัารไอทีนสวย...” แอมินสาวนเียวอแผนอยัารเรื่อเอสารมามายัพพอร์านวิศวร บอหิสาวอย่าอารม์ีเป็นแผนสบาย ๆ เวลาทำาน็ริันไม่มีเวลาุยเล่นันเลย
“...อบุะ...” บออาย ๆ รีบเินไปห้อผู้ัารแผนทันที
เมื่อเ้าห้อ็เห็นทัพฟ้านั่ทำาร์ารทำานอยู่หน้าอมพิวเอร์ทำหน้านิ่ ๆ ามสไล์อเ้า หล่อหน้านิ่ไม่มอสาวนไหนนอาแฟนอัวเอ แ่อนนี้เ้าโสแล้ว็น่าะยิ้มแย้มบ้า ะเรียไปไหนันนะ...
ความคิดเห็น