ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ETERNAL LOVE

    ลำดับตอนที่ #2 : Eternal 2

    • อัปเดตล่าสุด 10 พ.ย. 66


    วันนี้เป็นวันเสาร์ แต่ทำไมไม่รู้ว่าทำไมผมถึงต้องมาอยู่ที่นี้ด้วย  คลินิกบ้านไอวาฬ บ้านมันทั้งที่เปิดคลินิกแล้วยังจะทำที่โรงบาลกันอีกด้วย เคยถามมันว่าพ่อกับแม่มันเหนื่อยไหม มันบอกว่าเหนื่อยแต่ให้อยู่เฉยๆพักผ่อนมันไม่มีอะไรให้ทำเลยตัดสินใจเปิดคลินิกกัน ฟังดูเหมือนคนสมาธิสั้นหรือคนขยันดี ว่าไหม

    "ไงมึง  แก้งานส่งแลปไปถึงไหนแล้ว"

    ไอวาฬเดินเข้ามาถามผมที่นั่งทำงานอยู่ในห้องที่มีไว้ทำงานพวกฟันปลอมและแก้งานเตรียมส่งให้แลปอีกที

    "ไง ขอบคุณนะที่ให้มาทำที่นี้รู้สึกดีมากเลยที่มีแม่มึงคอยเดินมาดูตลอดเลยเนี้ยโคตรดีเลย งานเดินหน้าไปเยอะเลยว่าม่่ะ"

    "555 ประชดไปก็เท่านั้นว่ะ แม่กูบอกให้เอามึงมาเองนี้ เขาจะดูเองเพราะถ้าวันนี้มึงทำไม่ได้มึงได้ไม่ผ่านแน่"

    "จริงจังป่ะเนี้ย แม่มึงอ่ะนะ"

    ผมถามเพราะไม่เชื่อที่มันบอกแถมมันยังยืนยิ้มสะใจอีก แบบนี้ยิ่งไม่น่าเชื่อแต่สุดท้ายแม่มันก็เข้ามาดูแล้วพูดจริง สุดท้ายผมก็แก้จนเสร็จและแม่มันก็ให้ผ่านและยังบอกอีกด้วยว่าถ้าจบแล้วแต่ยังไม่มีที่ไหนทำให้มาที่นี้หรือไม่ก็ระหว่างที่เรียนอยู่ก็มาได้  เชี้ยยยย ครอบครัวเพื่อนผมไมมันน่ารักอย่างนี้วะ

     

     

    ชั้น1 ฝั่งทันตกรรมศัลยกรรม

     

    "เวย์ ลูก ไปสั่งข้าวมากินก่อนไป แล้วให้พี่มาย์ดมาช่วยพ่อเขาแทนไปลูก จะได้สั่งเผื่อพี่กับพ่อด้วย"

     

    แม่ที่พึ่งเดินมาหลังจากการไปดูรุ่นน้องที่กำลังสอนอยู่ให้เป็นพิเศษมาบอกให้เวย์ที่ช่วยพ่อผ่าตัดอยู่ไปกินข้าวพร้อมให้พี่ผู้ช่วยอีกคนทำแทน

    "ไม่อ่ะเวย์ยังไม่หิว พ่อเย็บเสร็จก่อนแล้วค่อยไปดีกว่า"

    เวย์ที่นั่งข้างพ่อของเขาบอกกับแม่ที่เข้าม่หาทั้งที่มือก็ช่วยพ่อที่กำลังจะเย็บปิดปากแผลผ่าฟันคุดอยู่ และไม่นานก็เสร็จและให้คนไข้ลุกไปโดยไม่ลืมบอกให้กัดผ้าก๊อตให้แน่นๆเพื่อให้เลือดหยุดไหลเร็วขึ้น  อีกอย่างเขารู้สึกว่ากินไม่ลงแถมยังมาเห็นเลือดและแผลที่ผ่าฟันคุดอีกเป็นภาพติดตาที่เวย์ไม่มีทางที่จะกินข้าวลงได้เลย

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนปิดการแสดงความคิดเห็น
    ×