คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ++Saying Love++
ภายในห้อง 416 ขณะนี้มีเพียง 5 ชีวิตที่กำลังรอคอยคนที่สั่งนักสั่งหนาว่า "มาเร็วๆนะ เด๋วไม่ทังานปาร์ตี้"
แต่ปัจจุบันแล้วยังไม่เสด็จมาเลย ....
"ไวน์องุ่นคับเจ๊" ซีวอนยื่นแก้วไวน์สุดหรูให้ฮีชอล
"ขอบใจ.." ขณะนี้ฮีชอลยืนตากลมอยู่ริมระเบียง ส่วยเยซองกะรยออุคไม่ต้องพูดถึง กำลังสร้างโลกส่วนตัวอยู่น่ะสิ....
"เจ๊ตั้งใจจะกินไวน์แล้วกะว่าจะไม่เหลือให้ใครกินเลยใช่มั๊ย?"
"ทำไม!?"
"ก้อเล่นกินคนเดียว 6 ขวดแล้วเนี่ย ~"
ใช่ .. ฮีชอลรอลีทึกมา 2 ชั่วโมง กินไวน์ไป 6 ขวดแล้วยังไม่เสด็จมาเลย (เปนเด็กเปนเล็กไม่ควรดื่มนะจ๊ะ)
"เอ้า ใจเย็นๆ กันก่อนนะ มากินเป็ดปักกิ่งนี่ก่อนมา แก้ดครียด~" ฮันคยองยกเมนูมาเสิร์ฟ
"กินแก้เครียด .. กินแล้วหัวเราะได้รึไง" ฮีชอลเริ่มกวนออกมา
"เจ๊ไม่กิน ผมกินเองนะ" แล้วซีวอนก้อลงมือโซ้ยเป็ดปักกิ่งตัวใหญ่
"555+ อร่อยมากเลย พี่ฮัน..."
"แกบ้ารึป่าวว่ะ ซีวอน พอกินแล้วก้อหัวเราะ" ฮีชอลสงสัย
"เจ๊ก้อลองกินดูสิ 5555+" เพื่อให้หายข้องใจ ฮีชอลจึงกินบ้าง
"555555+ อร่อย เนื้อนุ่มมากเลย 555+"
สงสัยมั๊ย ว่าทำไมพอกินเป็ดปักกิ่งแลวถึงหัวเราะกัน 55+ ก้อพอซีวอนกับฮีชอลกำลังกิน ฮันคยองก้อแอบอยู่
ด้านหลัง พร้อมลงมือจี้เอวอ่ะดิ อยากกวนเค้าดีนัก แกล้งซะเลย (ดีไม่ติดคอ...)
"ก้อบอกแล้วไง ว่ากินแก้เครียด" พูดจบพ่อครัวสุดหล่อก้อเดินเข้าครัวไป............
++++++
++++
++
............ ครึ่งชั่วโมงผ่านไป ซองมิน คยูฮยอน คิบอม และดงแฮก้อมาถึง
"อ้าว ~ ลีทึกยังไม่มาอีกหรอ?" คยูฮยอนเอ่ยปากถาม
"ชั้นมารอตั้ง 2 ชั่วโมงครึ่งแล้วเนี่ย" ฮีชอลบ่นพลางกระดกไวน์ต่อ (คอแข็งจิงๆ)
"งั้นเริ่มงานเลยก้อได้ ไม่ต้องไปรอลีทึกหรอก ไม่รู้จะกลับมาตอนไหน" พ่อครัวสุดหล่อยกอาหารมาเสิร์ฟอย่างไม่ขาดสาย ...
"ตัวเล็กกินเยอะๆนะ จะได้โตเร็วๆ"
"ตัวใหญ่กินน้อยๆนะ จะได้โตช้าๆ"
==" << ใบหน้าของคนทั้งโต๊ะ ที่ได้ยินบทสทนาระหว่างเยซองกับรยออุค
"เบื่อจิงๆ คนมีแฟนเนี่ย"
"ถ้าเจ๊เบื่อก้อลงมาจากคานซะทีสิ อยู่บนนั้นนานๆ ไม่เมื่อยมั่งหรอ?"
ฮีชอลที่กำลังเริ่มเมา คิดทบทวนคำพูดของซีวอนเมื่อครู่
.. เมื่อกี๊มันหลอกด่าเรานี่หว่า -*- ..
"ไอ้ซิมบ้า นี่แกด่าชั้นขึ้นคานหรอ?"
"ใครด่า? เจ๊หูแว่วไปเองรึป่าว ~"
"ว่าไงนะ .. หาวาชั้นหน้าเหมือนแห้วอีกหรอ !?"
"เจ๊เมาป่าวเนี่ย ==" "
"อะไรเขาๆ .. หาว่าชั้นเขาขึ้นหรอ มันจะมากไปแล้วนะ ไอ้ซีวอน !!~"
"ห๊ะ !! ~ เจ๊สติแตกไปแล้วหรอ ผมพูดอีกอย่างเจ๊ฟังไปอีกอย่าง หูหาเรื่องนี่"
"นี่แกหาว่าชั้นหน้าแหกอีก อะไรกัน!! อย่ามาแช่งกันนะ หน้าชั้นยังสวยๆอยู่ แล้วใครกันแน่ที่หาเรื่องก่อน
นายตังหากซีวอนที่หาเรื่องก่อน !!~"
"นี่เจ๊ ! ถ้าเมาก้อไปนอนก่อนไป"
"ซีวอน !! มันจะมากไปแล้วนะ นี่นายชวนชั้นไปนอนเลยหรอ ?!"
==" เจ๊ก้อฟังได้เน๊อะ ผมชวนไปนอน ...
"ไปๆๆ เจ๊ไปนอนเลยไป"
... เพี๊ยะ !!! ....
"นี่เจ๊ตบหน้าผมทำไมอ่ะ?"
ซีวอนเกิดอาการงงอย่างรุ่นแรง ก้อเขาแค่จะพาฮีชอลไปนอนพักให้หายเมาเท่านั้นเอง แต่กลับโดนตบหน้ากลับมาซะงั้น
"ชั้นไม่ง่ายขนาดชวนแล้วก้อไปทันทีหรอกนะ นายดูถูกชั้นมาก ซีวอน ~!!"
.. ที่แท้ก้อคิดว่าเราจะลากเข้าห้องนอนนี่เอง ในเมื่อเจ๊ตบ ! ผมก้อจะจูบ ! ..
ซีวอนไม่รอช้าเข้าจู่โจมฮีชอลทันที ร่างบางพยายามผลักร่างสูงออก แต่ก้อไม่ได้ผล ร่างสูงจับมือฮีชอลไว้แน่นจน
ขยับไปไหนไม่ได้ ...
"ไงเจ๊ ได้ลิ้มรสเด็กหน้าตาดีอย่างผม ใช้ได้มะ?" ซีวอนกระซิบเข้าข้างๆหูฮีชอล
"ซีวอน !!" ฮีชอลง้างมือขึ้นหมายจะตบอีกครั้ง แต่ก้อ.....
"หยุด !! ถ้าคิดจะตบหน้าผมอีก" ซีวอนชี้หน้าฮีชอล พร้อมลากร่างบางเข้าไปในห้องฮันคยอง ... ~
=[ ]= " << ใบหน้าของทุกคนที่ยังเหลืออยู่
"รยออุคเราออกไปนั่งข้างนอกกันเถอะ"
เยซองพูดพลางลากคนตัวเล็กออกไปนั่งสวีทหน้าคอนโด ส่วนในบ้านคยูฮยอนก้อชวนซองมินไปเล่นออดิชั่น
"พร้อมยังเทพธิดาตัวน้อย"
"แน่ใจนะว่าจะเอาเพลงนี้ ?"
"วัดความสามารถกันไง"
- -" เพลง You are the one เนี่ยนะ??
ณ. โต๊ะอาหาร
"ดงแฮ กินข้าวผัดเป็ดปักกิ่งนี่สิ" คิบอมป้อนดงแฮ
"นี่ๆๆ สลัดผลไม้ก้อน่าอร่อย"
"ว้าว ~ เค้ก Chocolate นี่ก้อน่ากินนะ อ่ะ..อ้าปากซิ"
"พี่คิบอมคับ ผมอืดแล้วนะ"
" O3O กินเยอะๆสิ จะได้โตเร็วๆ" คิบอมยังพยายามยัด Cake Rainbow ให้ดงแฮกินอีก
"แต่ผมทั้งอิ่ม ทั้งอืดไปหมดแล้วเนี่ย ~ ง่วงแล้วด้วย (- -) "
"ง่วงแล้วหรอ งั้นเราไปนอนกันปะ ~" ทีเงี้ยรีบเชียวน๊าบอม...
"อ๊า ~ จะลากผมไปนอนไหน"
"ห้องลีทึกไง"
"พี่ลีทึกล๊อคห้องไว้"
"ห้องนอนนาก้อได้"
"ไม่เอา .. มันไม่ดี"
"งั้น ~ โซฟานี้ก้อได้"
ยังไม่ทันที่ดงแฮจะหาข้อแก้ตัว คิบอมก้ออุ้มตรงไปยังโซฟาแล้ว .........
.. เอาอีกละ เค้าอยู่กันเป็นคู่ๆ แต่ชั้นต้องมานั่งดูทีวีอยู่คนเดียว ~ เศร้า ~ ..
ทว่าอยู่ๆ ช่องเคเบิ้ลที่ฮันคยองนั่งดูดันเปิดเพลง แอบเหงา ของเสนาหอย ( 55+ เสนาหอยโกอินเตอร์ ..)
..................
.........
..
"คังอิน !! กี่ทุ่มแล้วเนี่ย"
"จะ 3 ทุ่มแล้ว"
"รีบพาชั้นกลับเด๋วนี้เลย เร๊วๆเข้า"
"นายจะรีบไปไหนอ่ะ"
"ก้อวันนี้ชั้นจัดงานปาร์ตี้ที่ห้องอ่ะดิ ป่านนี้ฮีชอลด่าชั้นซะยับหมดแล้วมั๊ง ไปเร็วๆเข้า ~"
ลีทึกลากคังอินมาที่รถ พร้อมบอกให้เหยียบ 180 มุ่งหน้าสู่คอนโดทันที
และเมื่อมาถึงคอนโด ลีทึกกับคังอินก้อเห็นเยซองนอนดูดาวกับรยออุคอยู่ ...
"พี่เยซอง ~ พี่เห็นดาว Casssiopal ยัง" รยออุคถามขึ้น
"ไม่เห็นอ่ะ ความรักมันบังตา.."
"ง่ะ ! คนอ่านเค้าเลี่ยนหมดแล้ว ==""
"รยออุค ตั้งแต่เราคบกันเนี่ย พี่ยังไม่ได้ยินคำว่ารักออกมาจากปากนายเลยนะ"
" O_O? "
"นายช่วยพูดให้พี่ฟังได้มั๊ย?"
"เอ่อ .." เหมือนว่ามันจะพูดง่ายนะ คำว่ารักเนี่ย ~ แค่คำๆเดียว แต่ไม่รู้ว่าทำไมถึงพูดออกมายากเย็นซะเหลือเกิน
รยออุคมองหน้าเยซองซักพักก่อนที่จะรวบรวมความกล้าพูดคำๆนั้นออกไป
"ผม .. ผมรักพี่นะ พี่เยซอง รักมากๆด้วย ผมชอบตรงนิสัยแปลกๆของพี่อ่ะ
ทุกทีที่พี่มีเรื่องมักจะจับมือผมไว้ ถ้าพร้อมเมื่อไหร่ก้อพากันวิ่งหนี พี่เปนคนกล้า
พูดในสิ่งที่ถูกต้อง เป็นคนไม่ชอบยอมใคร เล่นในเวลาที่สมควรเล่น ไม่เล่นในเวลา
งาน เวลาอยู่กับคนอื่นชอบทำตัวเป็นผู้นำ แต่ถ้าอยู่กับผมกลับทำตัวแอ๊บแบ๊ว
ผมชอบตอนที่พี่แทคแคร์ดูแลผม ผมชอบทุกๆอย่างที่เปนตัวพี่ ผมรักพี่นะ พี่คิม จงอุน ..♥"
"... เอ่อ ... รยออุค แค่ให้พูดคำว่ารักเฉยๆนะ นี่นายพูดยิ่งกว่าสารภาพรักซะอีก"
"ง่ะ.. มันออกมาเอง ไม่ได้ตั้งใจอ่ะ"
"แสดงว่าเก็บกดมากนะเนี่ย อ๊ากกกกก ~ ไม่ไหวล่ะ นายนี่น่ารักจริงๆเลย รยออุค ชั้นรักนายน๊า >O<"
เยซองกลิ้งไปกอดรยออุค และก้อกลิ้งไปกลิ้งมาอยู่อย่างนั้นแหล่ะ ลีทึกเห็นดังนั้นจึงรีบลากคังอินขึ้นไปบน
คอนโด เพราะไม่อยากขัดจังหวะอ่ะนะ
.. ระหว่างอยู่ในลิฟต์ ..
"นี่ลีทึก ชั้นอยากกอดนายแบบนั้นมั่งอ่ะ"
"อย่าเหลิงนะ ไอีหมีคัง !"
"ระวังไว้ละกัน นายเผลอเมื่อไหร่ ชั้นจะทั้งกอดทั้งจูบเลย ~"
"ไอ้หมีบ้า !!*"
พอถึงชั้น 4 ลีทึกก้อได้แต่เดินจ้ำอ้าวไปยังห้องของตน
...........................
...........
.....
อัพทีเดียวรวด อ่านแล้วก้อเม้นกันมั่งนะจ๊ะ
จะได้มีกำลังใจในการแต่ง ^^
ความคิดเห็น