คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : My Wonder Doll - Chapter 2 [แก้ไขนิดหน่อยฮับ]
Title :: My Wonder Doll - Chapter 2
Author :: Kim_Jeeyun
Couple :: Kibum x Donghae
===================================
"เฮ้ย !! มาไงว่ะเนี่ยไอ้คิบอม วันนี้พายุนากรีซเข้าแน่ๆ"
คิบอมไม่ได้ตอบคำถามของเพื่อนรักคยูฮยอน ได้แต่นั่งลงข้างๆอย่างเงียบ
"มาใครจุดธูปอันเชิญมรึงมาว่ะ อยากรู้จริงๆ"
เจ้าเพื่อนปากดีก็ยังคงถามไม่หยุด
"มันแปลกนักรึไงที่กรูมาเรียน กรูเด็กเกียรตินิยมอันดับหนึ่งนะโว๊ย"
"ก็เห็นหายไปตั้งหลายวัน นึกว่าอกแตกตายไปซะแล้ว ... แล้วนี่คืนดีกับยุนอาแล้วหรอ ??"
คำถามของคยูฮยอกทำเอาบรรยากาศคุขึ้นทันที มือเล็กของซองมินจึงตีแขนของคนรักเข้าที่ดันถามอะไรไม่รู้เรื่องไป
"เอ่อ ... คิดซะว่าเมื่อกี๊กรูไม่ได้ถามอะไรมรึงไปละกันนะ"
เป็นคำแก้ตัวที่เรียกว่าซื่อบื้อสุดๆก็ว่าได้ (-*-)
"คิบอม ~ เมื่อคืนไม่ได้นอนหรอก ? ขอบตาคล้ำเชียว"
ซองมินเอ่ยปากถามขึ้นบ้าง ทำเอาคิบอมนึกย้อนไปถึงเมื่อวาน
ใช่ เมื่อคืนเค้าไม่ได้นอน
ก็ตุ๊กตาที่นอนกอดอยู่ทุกวันดันมีชีวิตขึ้นมาจริงๆ ใครจะไปกอดลงล่ะ??!!
.
.
Last Night
"คิบอม ~ ถ้าคิบอมไม่นอนกอดทงเฮ แล้วคิบอมจะนอนหลับหรอ?"
"คิดว่าหลับนะ"
"แต่ทงเฮนอนไม่หลับ ถ้าคิบอมไม่กอด!"
เอื้อก ~
คิม คิบอมกลืนน้ำลายลงคอไปอย่างยากลำบาก
ทำไงล่ะทีนี้ นางฟ้าตัวน้อยๆนั่งอยู่บนเตียงทำท่าจะร้องไห้อีกแล้ว
คิบอมแพ้น้ำตาผู้หญิงซะด้วยสิ (???)
ในที่สุดความคิดทุกอย่างก็เป็นอันจบลง เมื่อทงเฮพูดขึ้นมาว่า .....
'ถือซะว่าหัดกอดตุ๊กตาที่มีชีวิต เพราะว่าต่อไปนายก็ต้องกอดชั้นอยู่ดี หัดไว้ตั้งแต่เนิ่นๆจะได้ชิน'
เท่านั้นแหล่ะ ที่ทำให้หัวสมองของคิบอมหยุดคิดทันที
หัดไว้ๆ จะได้ชิน หึหึ
แต่เอาเข้าจริงๆมันกลับไม่เป็นอย่างที่คิด ~
เค้ากอดนางฟ้าตัวน้อยจนหลับไปแล้ว แต่เจ้าตัวยังข่มตาให้หลับไม่ได้เลย
กลิ่นหอมๆของทงเฮโชยเข้าจมูกเค้าตลอดเวลา
เมื่อเห็นว่าทงเฮหลับสนิทแล้วก็จะลุกไปนอนยังโซฟา
แต่ทว่า แค่ขยับตัวเท่านั้นแหล่ะ เจ้าตัวเล็กก็ทำท่าจะตื่น ขยับไปทางไหนไม่ได้เลย
คิม คิบอมจึงต้องจำใจนอนกอดทงเฮอยู่จนเช้านี่แหล่ะ
.
.
วันนี้เค้าหนีนางฟ้าตัวเล็กมามหาลัย
ไม่รู้ว่าถ้าเจ้าตัวตื่นมาจะงงๆกับการดำเนินชีวิตหรือไม่
แต่ถ้ามัวแต่สนใจคนอื่นโดยไม่สนใจตัวเอง
เทอมนี้เกียรตินิยมได้หลุดมือคิบอมไปแน่ๆ
.
.
================ :: My WonDeR Doll :: ===================
.
.
"อื้ม ~"
มือเล็กยกขึ้นขยี้ตาตัวเองเบาๆ ก่อนจะปรับสายตาให้ชัดเจน
ห้องโทนสีครีมอ่อนๆมองแล้วสบายตาแต่กลับว่างเปล่าไร้เงาคนที่เป็นเจ้านายของตน
"คิบอมไปเรียนหรอ ??"
.
.
ทงเฮลุกไปอาบน้ำให้เรียบร้อยก่อนจะลงมือทำความสะอาดห้อง
งงกันหรอ?
ไม่ต้องงงหรอก เห็นป้ำๆเป๋อๆอย่างนี้นี่นะ แต่ทงเฮก็พอรู้พื้นฐานการดำรงชีวิตของมนุษย์อยู่เหมือนกัน
ทงเฮเดินวนไปวนมาอยู่ภายในห้องของคิบอม เพราะไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นจากตรงไหนก่อนดี
สืบเนื่องมาจากอาการของคนที่อยู่ในสภาวะอกหัก ห้องจึงรกไปมากกว่าปกติ
ข้าวของกระจัดกระจายเกลื่อนอยู่เต็มพื้นห้อง นางฟ้าตัวเล็กยืนมองอย่างชั่งใจซักพัก
จึงเริ่มลงมือเก็บของพวกนั้น
"คิบอมนี่จริงๆเลย อกหักทีทำตัวอย่างกับคนบ้า .... ฮัดชิ้ว!!"
คงเป็นเพราะไม่เคยได้สัมผัสกับฝุ่นพวกนี้มากเท่าไหร่ จึงทำให้จามออกมาอย่างไม่ขาดสาย
"ฮัดชิ้ว ~ โอ๊ย !!! จะจามทำไมนักเนี่ย ไม่ทงไม่ทำมันแล้ว"
นางฟ้าตัวเล็กเดินดุ่มๆออกจากห้อง แต่เสียท่าตรงที่ต้องมาสะดุดสิ่งของบนพื้นล้มหน้าทิ่มไปเสียนี่
"โอ๊ย ~ เจ็บ ...."
ดวงตากลมโตมองไปยังตัวต้นเหตุที่ทำให้เค้าล้มตั้งแต่หัววันอย่างนี้
กรอบรูปขนาดใหญ่และขนาดปานกลางสามสี่ใบกองระเกะระกะอยู่บนพื้น
ทงเฮจึงหยิบมันขึ้นมาดูอย่างห้ามไม่ได้ (ก็อยากรู้นิ _*_)
รูปของหญิงสาวรูปร่างขาวสูง หุ่นดีกำลังกระโดดขี่หลังชายหนุ่มแก้มป่องที่ยิ้มซะแก้มปริ
ทั้งคู่ดูแลมีความสุขสุดๆ ....
ทงเฮเคยเห็น ... เห็นรูปพวกนี้นับไม่ถ้วน แต่ก็ไม่ได้มานั่งจ้องชัดๆแบบนี้
ไม่เคยเห็นว่าคนในรูปมีความสุขขนาดไหน
.
คิบอมคงรักยุนอามากสินะ
.
.
.
๐_ _ - - _ _ ๐_ _ - - _ _ ๐_ _ - - _ _ ๐_ _ - - _ _ ๐
.
"ทำไมรีบกลับจังว่ะคิบอม ชั้นจะฉลองการกลับมาของแกก็ไม่เอา"
"ไอ้คยู .... ทำยังกะกรูไปปารีสเป็นปีๆนะ กรูแค่ไม่มาเรียนสามวันเอง อย่ามาเวอร์"
หนุ่มแก้มป่องเก็บหนังสืออย่างพันละวันเงยหน้าขึ้นมาด่าเพื่อนของตน ก่อนจะหันไปเก็บของต่อเหมือนเดิม
"ไว้คราวหน้ากรูเป็นเจ้ามือเลี้ยงมรึงเอง โอมั๊ย??"
คิบอมเอ่ยถามเพื่อนจอมพูดมากของตนไป พร้อมกับยักคิ้วให้เป็นเชิง
"นี่สิ คิบอมคนเดิมของกรู ฮ่าๆ"
คยูตบไหล่เพื่อนเบาๆ ก่อนจะเดินไปยังที่ที่นัดกับคนรักตนไว้
คิบอมแสยะยิ้มตามหลังให้ พร้อมกับเดินไปยังเฟอร์รารี่คันหรูของตน
.
คิม คิบอม ลูกเจ้าของนักธุรกิจพันล้าน
ชายในฝันของหญิงสาวแทบทุกคนถึงแม้จะออกแนวเย็นชาไปหน่อย
แต่อย่างน้อยก็รวย หล่อ เก่ง ฉลาดล้ำเลิศ
ใครได้เป็นแฟนถือว่าโชคดีไปทั้งชาติ
และหญิงสาวผู้โชคดีคนนั้นมีชื่อเสียงเรียงนามว่า 'อิม ยุนอา'
.
.
.
เมื่อรถคันหรูจอดเข้าที่ของมันได้ เจ้าของรถก็รีบวิ่งขึ้นห้องของตนทันที
ไม่รู้ว่าจะห่วงอะไรนักหนา ก็แค่มีตุ๊กตานางฟ้าที่มีชีวิตขึ้นมาจริงๆเท่านั้นเอง
"ทงเฮ ~"
ภาพแรกที่เห็นหลังจากเปิดประตูห้องเข้ามานั่นคือนางฟ้าตัวเล็กนอนหลับสนิทอยู่บนโซฟา
ทั้งๆที่มือยังคงกำไม้กวาดแน่น เป็นภาพที่เรียกรอยยิ้มจากคนแก้มป่องให้ยิ้มแก้มแทบแตกได้
"ทงเฮครับ ตื่นเถอะ"
มือใหญ่จับไหล่เล็กเบาๆ พร้อมกับเขย่าให้เจ้าตัวตื่น
ถ้าเป็นคนอื่นคงตื่นตั้งแต่คิบอมเปิดประตูห้องเสียงดังเข้ามาแล้ว
แต่ก็ไม่ใช่กับทงเฮคนนี้ที่หลับลึกด่ำดิ่งมหาสมุทรเช่นนี้
เมื่อเห็นว่าคนที่เรียกเท่าไหร่ไม่มีทีท่าว่าจะตื่นเสียที
คิบอมจึงเปลี่ยนใจเป็นนั่งมองใบหน้าหวานตอนหลับแบบเงียบๆแทน
นี่คงทำความสะอาดห้องให้สินะ ถึงได้เหนื่อยจนหลับไม่รู้เรื่องแบบนี้
ทงเฮได้รับหน้าที่ให้มาคอยช่วยเหลือคิบอม หรือว่า
โชคชะตาลิขิตให้คิบอมมาเจอกับทงเฮกันแน่ ??
ใบหน้าคมเลื่อนเข้าใกล้ใบหน้าสวยอย่างลืมตัว
ดีที่สติสัปชัญญะที่เหลืออยู่น้อยนิดตะโกนบอกก้องว่าสิ่งที่เค้าทำอยู่มันไม่ถูก
คิบอมจึงเปลี่ยนเป้าหมายจากริมฝีปากบางเป็นแก้มใสเนียนแทน
ฟอด ~
"คิบอม !!!!"
"..............."
โดนด่าอีกเป็นแน่ดันแอบลักหลับเค้าไป - -"
"กลับมาซักที ทงเฮรอตั้งนานรู้มั๊ย"
ผิดคาด ..... ทงเฮไม่รู้เรื่องอะไรเลย แต่กลับเป็นฝ่ายพุ่งเข้ากอดคิบอม พร้อมกับเอาแก้มนุ่มๆถูตัวเค้าไปมาอีกแน่ะ
น่ารัก ......
น่ารักเกินไปแล้วนะ ทงเฮ !!!!
นายเป็นนางฟ้าแน่หรอเนี่ย ??!!~
"ทงเฮกินข้าวเที่ยงรึยัง ??"
คิบอมเอ่ยถามขึ้นเมื่อนาฬิกาเดินล่วงเลยมาจนบ่ายสองแล้ว
"อา ... ทงเฮมัวแต่ทำความสะอาดตั้งแต่เช้าจนลืมไปเลย"
"ตั้งแต่เช้า ??"
นางฟ้าตัวน้อยพยักหน้าหงึกหงักพร้อมทำตาใสแป๋วใส่คนถาม คิบอมได้แต่กุมขมับกับท่าทางของคนตรงหน้า
ก่อนจะลากทงเฮให้ออกจากห้อง เพื่อมุ่งหน้าไปห้างสรรพสินค้ากลางเมืองทันที
.
.
.
============== :: My WonDeR Doll :: ===============
"อร่อยมั๊ยคับ ทงเฮ??"
"อื้ม ~ อร่อยมากๆเลย"
นางฟ้าตัวน้อยตอบกลับมาทั้งๆที่อาหารยังอยู่เต็มปาก
คิบอมมองอย่างขำๆ ก่อนจะเอื้อมมือไปเช็ดคราบอาหารที่ติดปากบางๆนั่นอยู่
"อร่อยก็กินให้อิ่มนะคับ จะได้มีแรงเดินซื้อของต่อ"
ภาพของคิบอมกับทงเฮเรียกรอยยิ้มจากคนในร้านได้อย่างดี
เป็นมุมมองความรักระหว่างพี่กับน้องที่รักกันมากๆ
แล้วสถานะโดยความจริงแล้ว คิบอมกับทงเฮเป็นอะไรกันล่ะ ??
.
.
"เฮ้ย!! ซองมินดูนั่นสิ ใช่คิบอมรึเปล่า"
คยูฮยอนชี้นิ้วอันสั่นระริกไปทางต้นเหตุให้คนรักดู
ถ้าเป็นคิบอมจริงๆจะเป็นเรื่องที่น่ามหัศจรรย์มากๆสำหรับคนเป็นเพื่อนแบบเขา
คบกันมานาน รู้ใจกันดียิ่งกว่าอะไร แต่คยูฮยอนก็ไม่เคยเห็นภาพนี้จากคิบอมมาก่อนเลย
ทั้งรอยยิ้มและการกระทำที่อ่อนโยน ถ้าไม่ใช่กับเพื่อนสนิทหรือคนรักล่ะก็ ...... ไม่มีทางได้เห็นมันอย่างแน่นอน
แล้วคนที่คิบอมมอบรอยยิ้มแบบนี้ให้คือใครกัน ?? แล้วยุนอาล่ะ คิบอมทำใจได้แล้วหรอ .....
.
.
๐_ _ - - _ _ ๐_ _ - - _ _ ๐_ _ - - _ _ ๐_ _ - - _ _ ๐
.
.
"คิบอม จะซื้ออีกแล้วหรอ นี่ก็เยอะแล้วนะ"
มือเล็กกระตุกชายเสื้อคนที่เดินเข้าออกร้านเสื้อผ้าเป็นสิบร้านยิ่วกว่าเดินเลือกซื้อของเซลล์เสียอีก
"อีกซักตัวสองตัวนะ"
หันมาตอบอย่างไม่ได้เสียดายตังค์ในกระเป๋าตัวเองซักนิด
"มันเปลื่องตังค์คิบอมนะ แล้วอีกอย่างแค่นี้ทงเฮก็ใส่ไม่หมดแล้ว"
ใช่น่ะสิ คิบอมซื้อเสื้อให้ทงเฮร่วมยี่สิบตัวได้แล้ว ไม่รู้ว่าจะซื้อให้เอาไปใส่หรือซื้อเผื่อขายกันแน่ถึงได้เยอะแยะอย่างนี้
"ไม่ต้องกังวลเรื่องตังค์ผมหรอก มีใช้เหลือเฟือน่า ..... แล้วอีกอย่าง ผมเต็มใจซื้อให้ทงเฮผิดด้วยหรอ??"
ทงเฮได้แต่อ้าปากค้างกับคิม คิบอมโหมดนี้ ไม่เคยเห็นมาก่อน
เค้าไม่ใช่คนสำคัญของคิบอมซักหน่อย ยุนอาโน่น ... แต่ทำไมคิบอมต้องมาเทคแคร์แบบนี้ด้วย ไม่เข้าใจจริงๆ
"อย่ามาเสียเงินเสียเวลากับทงเฮเลย ทงเฮแค่คนรับใช้ของคิบอมเท่านั้นแหล่ะ"
"ใครว่าทงเฮเป็นคนรับใช้ของคิบอม แล้วคิบอมก็ไม่ใช่เจ้านายของทงเฮด้วย เราเป็น.....เพื่อนรักกันนะ"
เพื่อน ......
ก็ถูกของคิบอม
เราเป็นได้มากที่สุดก็เพื่อนรักสินะ
นายมันหวังสูงเกินไปทงเฮ คนที่คิบอมรักน่ะคือยุนอา ... ไม่ใช่นาย
นายมันก็แค่มีหน้าที่ทำให้เค้าสองคนกลับมาคืนดีกันเท่านั้นแหล่ะ
รีบๆทำภารกิจนี้ให้มันเสร็จซะ จะได้ไม่ต้องเจ็บนาน
.
.
============= :: My WonDeR Doll :: =================
.
.
อ่า .. นางฟ้าโหมดผู้ใหญ่ เหอะๆๆ
ไมออกมาเป็นแบบนี้ได้เนี่ย ไรเตอร์เองก็งงว่านางฟ้าของเราไปรักบอมตั้งแต่ตอนไหน (_??_)
คนอ่านยังงงตรงไหนอีกมั๊ย สงสัยไรถามมาได้นะ จะได้นำไปเฉลยในฟิคให้ ^^
ส่วนเรื่องที่ว่าจะมีคู่อื่นมั๊ยหรอ?? มีแน่นอน แต่จะค่อยๆออกนะ อดใจรอกันไปหน่อย อิอิ
.
(น้องป่านอย่าเพิ่มเสียใจไป อย่างน้อยก็มีพี่คอยอ่านของน้องอยู่นะ ^^)
ความคิดเห็น