คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : ++เหตุการณ์ที่คาดไม่คิด++
แล้วฮันคยองก้อพาชินดงกับฮยอกแจเข้าห้อง! O[]O มาวันแรกพาเข้าห้องเลย ~ ไม่มีไรมาก
แค่จะทำกับข้าวเลี้ยงเพื่อนใหม่ สมานไมตรีด้วย ^^ แต่พอเปิดประตูเข้าไปก้อพบกับ....
"อ้าว ~ ดงแฮไม่ได้ไปเดทกับคิบอมหรอกหรอ?" ฮันคยองเห็นร่างบางนั่งจุ้มปุ๊ก ก้มหน้ากอดเข่าอยู่บนโซฟาจึงถามขึ้น
"พ่อโทรตามให้เข้าบริษัทอีกแล้วอ่ะ ผมเลยต้องมานั่งอยู่นี่คนเดียว~"
"อย่าทำหน้าเหมือนต้มไม้ขาดน้ำอย่างนั้นสิ คนเราก้อต้องมีงานเข้ามั่งแหล่ะ เอ้า~ยิ้มหน่อยเร็ว นายเป็นถึงเจ้าหญิงเลยนะ ทำหน้าบึ้งเดี๋ยวก้อไม่สวยหรอก"
ฮันคยองจับแก้มดงแฮพร้อมเขย่าเบา ๆ ... แล้วร่างบางก้อยิ้มออก
"พี่รีบๆไปทำกับข้าวเลย ผมหิวแล้ว"
"คร๊าบ ~ องค์หญิง รอสักครู่นะครับ" พูดพร้อมเดินเข้าครัวไป
.. นายเองก้อน่ารักเหมือนกันนะ ฮันคยอง ..
อึนฮยอกคิดพลางนั่งลงข้างๆดงแฮ แต่ตายังไม่ละไปจากคนที่เพิ่งเดินเข้าครัวไปเลย
"ดงแฮ นายเป็นแฟนกับคิบอมนานแล้วหรอ?" ชินดงถาม พร้อมนั่งลงข้างๆร่างบางอีกคน
"ก้อประมาณ 2 เดือนแล้วอ่ะ" ดงแฮตอบอย่างเขลิล์ ๆ
"จิงดิ! ชั้นนึกว่าคบกันมาเป็นปีๆซะอีก แลดูรักกันจังเลย" อึนฮยอกเสริม จึงทำให้ดงแฮหน้าแดงมากขึ้นกว่าเดิมอีก
"อึนฮยอกอ่า (_///_) "
"55+ นายนี่น่ารัจังเลย พ่อนู๋ด๊องแด๊งๆๆ" ฮยอกพูดพร้อมขยี้ผมร่างบางอย่างหมั้นเขี้ยว
"เป็นไง น้องชั้นน่ารักใช่มั๊ยล่ะ สนใจมาช่วยดูแลป่ะ?" ฮันพูดพลางยกข้าวผัดเป็นปักกิ่งร้อน ๆ มาเสิร์ฟ
"มาได้หรอ?" ฮยอกถาม
"ยินดีต้อนรับเสมอ~" ป๋าอยากเจอฮยอกทุกวันอยู่แล้วนี่
"ช้าลกินแล้วน๊า" ไม่ใช่เสียงใคร .. ชินดงนี่เอง
" (- -") จริงๆเลย เพื่อนชั้น .. ดงแฮ มากินข้าวสิ"
"คร๊าบบบบบ"
แล้วร่างบางก้อมานั่งข้าง ๆ ฮยอก พร้อมกินข้าวไปอย่างเงียบๆ
~ ผ่านไปครึ่งชั่วโมง ~
ตอนนี้ฮันคยองกับฮยอกแจเริ่มเมาจนเข้าที่ เพราะดื่มโซจูเป็นของว่าง หลังจากกินข้าวกันน่ะสิ
ส่วนดงแฮก้อไปนั่งเล่นเกมส์กับชินดง ที่ห้องนั่งเล่น .........
"ดงแฮนี่ .. น่ารักดีเน๊อะ~" ฮยอกแจเป็นฝ่ายเริ่มบทสทนา
"ช่ายยย ~ อิจฉาไอ้คิบอมจริงๆ " ฮันคยองต่อบท
"น่ารักอย่างกับเจ้าหญิง ถ้าเป็นน้องชั้นนะ รักตายเลย...~"
"ช่าย ~ รักตายเลย"
"นี่ .. ฮานคยอง นายมีแฟนยังอ่าาาา?"
"ช้าลหรอ? ยางๆๆๆ แฟนเฟินอารายนั่น ม่ายมีหรอก โสดอยู่ๆ"
"แล้วตอนนายเจอช้าลครั้งแรก คิดว่าชั้นเป็นไง"
"น่ารัก .. ชั้นเห็นนายครั้งแรกก้อรักเลย~"
"จิงดิ! นี่นายรักช้าลหรอ ฮันคยอง"
"ช่าย ~ ชั้นรักนาย ชั้นชอบนาย ชอบทุกๆอย่างในตัวนาย อึนฮยอก..."
"ม่ายๆๆ นายต้องเรียกชั้นว่า ฮยอกแจ เพราะเราสนิทกันแล้ว" ฮยอกใช้นิ้วชี้ของตนไปแตะริมฝีปากของฮันคยอง
"ชั้นก้อชอบนายนะ ฮันคยอง~ ดีใจจังเลย ที่เรา 2 คนใจตรงกัน" เมื่อพูดจบ ฮยอกก้อจุ๊บนห้าผากป๋าไปทีนึง
"เรามาเป็นแฟนกันน๊า ~ ฮยอกแจ" ป๋าโอบกอดคนตัวเล็กไว้
"อืม ~" คนตัวเล็กตอบรับอยู่ในลำคอ
แล้วทั้งคู่ก้อหงายหลังไปนอนกับพื้น หลับสนิทเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ส่วนคนที่อึ้งก้อเห็นจะเป็นดงแฮกับชินดง ที่ได้แต่มองหน้ากัน .... (อย่างงง??)
"ฝันดีนะ ชินดง" ดงแฮร่ำลาเพื่อนรูปร่างอวบอั๋นที่อุ้มคนตัวเล็กที่เมาค้างกลับห้อง
"เช่นกันครับ เจ้าหญิง^^" ยิ้มให้ก่อนจะเดินเข้าห้องตัวเองไป
"เราโดนเรียกว่าเจ้าหญิงอีกละ.." ร่างบางเกาแก้มตัวเองแก้เขิล พร้อมเดินไปห่มผ้าให้พี่ชายจากเมืองจีน
ที่นอนอยู่บนโซฟา
"จริงๆ เลยนะ พี่ฮันคยอง ถ้าพี่ลีทึกกลับมาเห็นพี่ในสภาพนี้จะเป็นไงเนี่ย ~ เห็นนานๆจะกินที .. มันไม่ดีต่อสุขภาพ ~ รู้มั๊ย!"
ถึงรู้ว่าคนที่นอนอยู่จะไม่ได้ยิน แต่ก้อพูดไปเพราะเป็นห่วง
.... แต่เมื่อดงแฮหันหลังเพื่อจะเดินกลับห้อง จังหวะนั้นเอง !! คนที่นอนอยู่เมื่อครู่กลับคว้าข้อมือของร่างบางไว้อย่างแรง จึงทำให้เสียหลักล้มลงไปนอนอยู่บนตัวของคนที่คว้ามา .....
"อ๋า !!~ ปล่อยผมน้า พี่ฮันคยอง"
ดงแฮได้แต่ดิ้นดุ๊กดิ๊กอยู่บนตัวฮันคยอง แต่ก้อไม่มีทีท่าว่าจะหลุดจากอ้อมกอดอันเหนียวแน่นนั่นได้
... ทำไมเราถึงได้โดนทีเผลอทุกทีเลยนะ TAT ...
"แดจิน .. อย่าจากผมไปเลย ผมรักคุณอยู่เสมอนะ" ร่างสูงละเมอออกมา
... ใครคือแดจิน? แล้วทำไมพี่ฮันต้องร้องไห้ด้วยล่ะ? ...
บนใบหน้าอันคมเข้มของหนุ่มชาวจีน บัดนี้ได้เปอะเปื้อนไปด้วยน้ำตา ร่างบางเห็นดังนั้นจึงเช็ดน้ำตาให้พี่ชายอย่างเบามือ แต่แล้วก้อ..........
โครม !!!
ไม่ต้องตกใจฮะ ว่าเสัยงอะไร T_T เสียงหลังของผมกระแทกกับพื้นเอง ก้ออยู่ๆพี่ฮันดันผลักผมออกอ่ะดิ อะไรกัน ! เมื่อกี๊ก้อคว้าไปกอด ยังไม่ทันไรก้อผลักตกเตียงซะละ ใจร้ายจริงๆ ...
ดงแฮค่อยๆลุกขึ้นและเดินเข้าห้องนอนของตนไป ~
..............
.........
...
เช้าวันนี้เป็นเช้าอันสดใส ที่ใครๆต่างพากันยิ้มแย้มแจ่มใสทักทายกันทั้งนั้น แต่คนที่ทำหน้ามุ่ยได้
ตลอทั้งวันท่าทางจะมีอยู่คนเดียว
"ดงแฮ ~ เป็นอะไรเนี่ย ทำหน้ามุ่ยได้ทั้งวันเลย" ซีวอนทักเพื่อนของตนหลังจากสังเกตการณ์มาทั้งวันแล้ว
ตอนนี้พวกเค้านั่งรอรุ่มพี่ที่ยังเรียนไม่เสร็จอยู่ ณ ห้องซ้อม
"ชั้นปวดหลังน่ะ .." ดงแฮตอบพลางหาที่หลบมุมนอนพัก
"เมื่อคืนเจ้านั่นไปทำอะไรมาน ถึงได้ปวดหลังขนาดนั้น รู้มั๊ยซองมิน?ะ" ซีวอนถาม
"ไม่รู้เหมือนกัน เมื่อคืนชั้นกลับมาก้อเห็นเข้านอนไปแล้ว.."
ซีวอนพยักหน้ารับกับคำตอบของเพื่อน
~ ผ่านไปซักพัก พวกรุ่นพี่ก้อมาถึงห้องซ้อมกัน ~
"ซองมินนนนนนน ~ พี่คิดถึงจังเลย ><"
อยู่ๆคยูฮยอนก้อวิ่งหน้าตั่งเข้ามาหาซองมิน แล้วร่างเล็กที่ไม่ทันตั้งตัวจากการวิ่งมากระโดด
กอดของฝ่านตรงข้าม จึงเสียหลักหงายหลังลงกับพื้นเสียงดังลั่น!
... นายมีเพื่อนปวดหลังแล้ว ~ ดงแฮ ...
"ซองมิน ! พี่ขอโทษ เจ็บตรงไหนป่าว?" คยูฮยอนถามอย่างเป็นห่วง
"ไม่เจ็บคับ ~ แต่ปวดเลย TAT"
+_+_+_+_+_+_+_+_+_+_+_+_+_+_+_+
"อ่ะนะ ทุกคน รู้ที่ยืนของตัวเองแล้วนะ" ฮยอกแจพูดหลังจากจัดแถวให้ทุกคนแล้ว
... น่าแปลก ...
แปลกที่อึนฮยอกกับพี่ฮันคยองจำอะไรเกี่ยวับเรื่องเมื่อวานไม่ได้เลย ทั้งๆที่เมื่อวานเผยความใน
ใจกันซะขนาดนั้น !! รึจะจริง ที่มีคนเคยบอกว่าคนเมามักไม่รู้ตัวว่าพูดอะไร ทั้ง 2 คนถึงได้คุยกันเหมือนไม่
มีอะไรเกิดขึ้น แล้วทำไมคนที่บังเอิญรู้ทุกเรื่องต้องมาเป็นเราด้วย .. ลี ดงแฮ !!! เจ๊บตัวฟรีอีกตัวหาก ~
"วันนี้ซ้อมแค่นี้ละกัน รู้สึกว่าจะมีคนไม่ค่อยพร้อมอยู่ 2 คน"
ฮยอกแจบอกกับทุกคน หลังจากวันนี้ที่พอได้ท่ากันหน่อยนึงแล้ว
"ทุกคน ! วันนี้ชั้นอารมณ์ดี ไปกินฟรีที่ร้านชั้นกัน ^o^" คิบอมพูดขึ้น .. ได้กินฟรีที่ร้านหรูๆ มีรึจะปฏิเสธ ..ทุกคนรีบตกลกทันที
++ Praty ON NingH ResTauRanT ++
นายขณะที่ทุกคนกิน (ของฟรี) กันอย่างสนุกสนาน คยูฮยอนก้อได้แต่นั่งจ้องหน้ากระต่ายน้อย
กระต่ายรู้ตัวว่าโดนจ้อง จึงได้แต่ก้มหน้าพร้อมตักบราวนี่เข้าปาก
"ซองมิน ~ เวลานายยิ้มนี่ น่ารักสุดๆ เลยรู้ป่าว?" อยู่ๆคยูก้อพูดออกมา
"(=O_O=)??"
"เวลานายตักบราวนี่เข้าปากทีนึงนะ มันทำให้พี่ละลายไปกองกับพื้นเลยล่ะ"
" - -?? "
"แล้วยิ่งนายเคี้ยวนะ เกือบทำให้พี่เป็นบ้าแน่ะ"
" * _ *?? "
"ตอบนายหายใจเข้านะ พี่อยากจะเป็นอากาศเข้าไปดูแลปอดนายจริงๆ"
" _V_ ??"
"ส่วนตอนนายหายใจออกนะ ลมหายใจของนายทำให้พี่อ่อนระทวยไปหมดเลย ~"
" (_ _)"
"เสียงใสๆ ของนาย มันช่วยดึงดูดให้พี่มีชีวิตอยู่ได้จนถึงทุกวันนี้"
" -[ ]- "
"พี่ชอบอะไรๆที่เป็นตัวนายหมดเลยนะ"
" =_=" "
"สรุป...ทุกๆวินาทีที่พี่อยู่ใกล้นายน่ะ ~ I'm only one heartbeat away ~..."
"แหว่ะ ~!!!! โคดเลี่ยนเลย" ทุกคนพร้อมใจกันพูด
"แหม ~ คยูฮยอนนายนี่สร้างโลกส่วนตัวได้เยี่ยมจริงๆ ทำยังกับบนโลกใบนี้มีแต่นายกับซองมินอย่างนั้นแหล่ะ
อย่าลืมสิ ! ว่าพวกชั้นก้อนั่งอยู่ด้วย ~"
โดนเจ๊ใหญ่หมันไส้ให้ เห่อๆ
"ซินดี้ .. วอนนี่รักซินดี้นะ" แล้วซีวอนก้อสวมกอดฮีชอล พร้อมหอมแก้มใสๆนั่น
"แกเป็นบ้าอะไรไปของแกเนี่ย ซีวอน" ฮีชอลเอ่ยเสียงเรียบ
"ก้อซินดี้อิจฉาคู่นี้ไม่ใช่หรอ? ต่อไปนี้วอนนี้จะแสดงความรักออกมาอย่างจริงใจทุกวันเลย สัญญา ~"
แล้วเสียงเฮลั่นร้านก้อดังขึ้น ฮีชอลกับซองมินก้อหน้างุดๆ เพราะความเขิล (เจ๊เขิลเป็นด้วย?)
ส่วนคยูฮยอนกับซีวอนก้อยักคิ้วให้กัน....
.............
.......
..
*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_
แง่วๆๆ จบอีกหนึ่งตอน
เห็นเดี๋ยวนี้ทางเด็กดีชอบแบนเรื่องที่มี nc นี่
สงสัยจาแต่งไม่ได้แล้ว คงได้แต่เบาๆ นิดๆหน่อยๆ
เสียดายแย่เลย เราก้ออดอ่านอ่ะดิ 55+
ขอบคุณที่เม้นให้คร๊าฟฟฟฟ
... FoReVeR LovE ~ TVXQ and SuJu ....
ความคิดเห็น