ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ~Destiny of love~ [super junior : Yaoi]

    ลำดับตอนที่ #11 : ++ Loving You ++

    • อัปเดตล่าสุด 31 ต.ค. 50


    "555+ ที่แท้ก้อเป็นแบบนี้นี่เอง"  คังอินหัวเราะทั้งน้ำตา

    "สรุปง่ายๆคือ  ลีทึกกับอึยฮยอกเคยเป็นเพื่อนกันตอนไปเรียนอยู่ที่ญี่ปุ่น เมื่อ 3 ปีที่แล้ว"  ฮีชอลสรุปให้ฟัง

    "ช่าย ^^"  ทึกกะฮยอกตอบพร้อมยิ้มแป้น

    "รู้นะว่าคิถึงกัน  แต่ไม่เห็นต้องทั้งกอดทั้งจุ๊บกันขนาดนั้นเลยนี่ TAT"  ยังไงๆคังอินก้อยังทำใจไม่ได้อยู่ดี

    "ชั้นประชดนาย  เข้าใจมั๊ย? คังอิน.."   ลีทึกพูดพลางจิ้มหน้าผากหมีคัง

    "แต่ก้อไม่คิดว่าฮยอกแจจะตีบทแตก  เล่นไปกับชั้นด้วย 55+"

    "..กะว่าจะให้ชั้นหึง  ว่างั้นเถอะ"  คังอินพูดเขิลล์ๆ

    "แล้วนายหึงมั๊ยล่ะ?"  ลีทึกย้อยถาม

    "หึง!!!!"

    "เยี่ยมมาก!  ชั้นตัดสินใจได้แล้ว  คังอิน...."

    " O_O? "

    "ชั้นตัดสินใจแล้วว่าจะคบกับนาย >//<"

    " O[]O เมื่อกี๊นายว่าไงนะลีทึก! นายบอกว่าจะคบกันชั้นหรอ? หูชั้นไม่ฝาดไปใช่มั๊ย?! "

    " O//O "  ลีทึกไม่ได้ตอบคำถามของคังอิน เพราะได้แต่ก้มหน้าเขิลล์

    "หูนายไม่ฝาดหรอก คังอิน  เพราะพวกเราได้ยินกันทุกคน ~"  ฮีชอลพูดขึ้น

    เท่านั้นแหล่ะ! คังอินดีใจจนแทบฉุดไม่อยู่     พ่อหมีทั้งวิ่งทั้งกระโดดไปทั่วห้องซ้อมเต้น  ก่อนจะมาหยุดอยู่หน้าลีทึก พร้อมดึงคนตาสวยไปกอดซะแน่น 

    ..........  ภาพของทั่งคู่ ทำเอาเพื่อนๆและน้องๆ ยิ้มกันไม่หุบทีเดียว ..............


    (แล้วทึกกี้กะหมีคังก้อเปนฝั่งเปนฝากันซะที  ต่อๆๆๆ  ขอบอกก่อนว่าเรื่องแค่เริ่มต้นเท่านั่นนะ ฮุฮุ)


    "เอ้า! ตกลงจะเอาเพลงอะไรกัน"  ลีทึกถามเหล่าสมาชิกอีกครั้ง

    "งานมีวันไหนหรอ? "  อึนฮยอกถามลีทึก
     
    "อีก 2 เดือนอ่ะ"

    "อีก 2 เดือนหรอ? แล้วมีใครพอได้ท่ามั่งอ่ะ "

    "ไม่มีหรอกฮยอกแจ  พวกเราแค่ดูผ่านๆน่ะ ไม่เคบยจำ"  ลีทึกตอบ

    " .. - -"  งั้นเอางี้  เต้นเพลง U มั๊ย"   ฮยอกเสนอ

    " U เลยหรอ?! ยากนะ"

    "ชั้นพอได้ท่ามมั่งแล้วน่ะ ถ้าจะเต้นกัน ชั้นจะได้ไปนั่งแกะท่าเต้นให้ ... นายอย่าลืมสิ ลีทึก ว่าชั้นระดับไหนแล้ว"

    (ระดับเทพคร่า : ผู้แต่ง)

    "เอ่อช่าย  นายเคยไปแข่งเต้นได้ที่ 1 มาแล้วนี่  รู้สึกว่าเค้าให้โจทย์เพลง Twin ของ SJ มาใช่ป่ะ 
     แหม~ เพื่อนชั้นเก่งขนาดนี้ลืมไปได้ไงนะ"  ลีทึกพูดพลางลูลหัวฮยอกแจ

    "นาย 2 คนแลดูสนิทกันจัง แต่ทำไมอึนฮยอกถึงได้ย้ายมาเข้า ม.5 อ่ะ  ทำไมไม่มาเข้า ม.6?"  ฮีชอลถาม

    "ชั้นย้ายมากลางคันไง แทนที่จะได้อยู่ ม.6 เลยได้มาอยู่ ม.5 แทน"

    "นายย้ายมาจากไหนหรอ?"  คิบอมถามบ้าง

    "ญี่ปุ่น"

    "มาพร้อมกับชินดงเลยหรอ?"  ฮันคยองถามมั่ง (หาเรื่องคุยด้วยน่ะ)

    "ใช่  ชั้นเป็นเพื่อนกับเจ้าอ้วนนี่มา 3 ปีแล้วล่ะ ^^"

    "แล้วอย่างนี้พวกเราต้องเรียกนายว่า พี่ รึป่าว? "  ดงแฮถาม

    "ไม่ต้องหรอก  จะเรียกชั้นว่า  ฮยอกแจ  ก้อได้นะ"

    "แล้วมันแตกต่างจากอึนฮยอกตรงไหนหรอ?"  เจ๊ถามแบบงงๆ

    "ฮยอกแจ ... ชั้นให้เฉพาะคนที่สนิทๆเรียกน่ะ"

    "ได้เลย ~ งั้นต่อไปนี้ชั้นจะเรียกนายว่า  ลิงฮยอก นะ 55+"

     เจ๊หาเรื่องแซวเด็กใหม่อีกแล้ว  =="

     ตอนนี้ลีทึกปล่อยให้พวกลูกลิงทั้งหลายกระโดดโลดเต้น  วิ่งเล่นกันในห้อง  (นึกภาพแล้วปวดหัว)
    ส่วนตัวเองก้อไปนั่งแกะท่าเต้นอยู่หน้าคอม  ซักพักหมีคังกับอึนฮยอกก้อเดินมาสมทบ

    "นายไม่ไปหาน้ำผึ้งกินหรอ? พ่อหมีคัง"  ทึกพูดแซวคังอิน

    "หาอยู่เหมือนกัน  และสงสัยว่าจะเจอแล้วด้วย  เด๋วหมีจะกินให้หนำใจเลย"

    "อย่านะไอ้หมีคัง !!  "  ลีทึกรีบชี้นิ้วห้าม  เพราะเห็นคังอินทำหน้าหื่นใส่

    "อะไรกัน  พวกนายเพิ่งจะเป็นแฟนกันยังไม่ทันข้ามวันเลยนะ  โอเคๆ ชั้นเข้าใจ
     ไม่อยู่รบกวนก้อได้"  อึนฮยอกพูดพร้อมทำท่าจะเดินหนี  แต่ก้อต้องหยุดชะงักเพราะเสียงของเพื่อนรักซะก่อน

    "ฮยอกแจ !!!"  เสียงแบบนี้  งอนชัวร์

    "โอ๋  ทึกกี้  อย่างอนจิ  ไก่ขอโทษ  (_/\_)"

    "นายเปนไก่หรอกหรอ  นึกว่าลิง 555+"  ลีทึกหัวเราะอย่างเต็มที่

    เจ้าตัวได้ยินอย่างนั่นเลยทำหน้าลิงๆใส่  (แบบไหนหว่า?)

    "นายมานั่งดู MV. U ทำไมเนี่ย?"  คนที่หน้าคล้ายลิงถาม (หรือไก่??)

    "อ้าว   ก้อนายเป็นคนบอกเองว่าจะเต้นเพลง U"

    "สงสัยชั้นลืมบอกนายว่าเป็น U Remix ...."

    "ห๊ะ!!!!  U Remix ?!"

    เมื่อลีทึกได้ยินเพือนของตนพูด  ถึงกับตะโกนออกมาซะดังลั่น  จนทำให้คิเฮที่กำลังอยู่ในโลกส่วนตัว
    หลุดออกมายังโลกปัจจุบันโดยมิตั้งใจ .....

    "ใช่ U Remix   แล้วนายจะเต้นมั๊ย  ในเมื่อชั้นพอจะได้ท่ามั่งแล้ว และรับรองว่าพรุ่งนี้จบเพลงแน่นอน ~"
    ฮยอกพูดพร้อมทำหน้าจริงจังใส่ลีทึก

    "เต้นจร้าเต้น  พรุ่งนี้จบเพลงแน่นะ"

    "แน่นอน"

    "งั้นวันนี้ชั้นปล่อยว่างให้อีกวันละกัน"  พอลีทึกพูดประโยคนี้ออกมาเท่านั้นแหล่ะ  ลูกลิงที่มีคู่ก้อต่างพากันลาก
    คู่ของตนไปเดทต่อทันที  โฮะๆๆๆ ขนาดนางฟ้าเรายังโดนหมีอุ้มไปเลย ...


    ~ ไม่ถึงนาที  ห้องซ้อมก้อเหลือเพียง 3 คน คือ ฮันคยอง ฮยอกแจและชินดง  ที่ยังยืนงงกับชีวิตอยู่ว่าจะเอาไงต่อไปดี ~

    "เป็นแบบนี้ทุกเย็นแหล่ะ ชั้นถึงไม่ค่อยชอบตอนเย็นซักเท่าไหร่ เพราะชั้นโดนทิ้งให้อยู่คนเดียวทุกที ~"
    ฮันคยองบ่นให้ฮยอกกะชินดงฟัง

    "แต่ต่อไปนี้นายก้อคงไม่โดนทิ้งให้อยู่คนเดียวแล้ว เพราะชั้นจะอยู่เคียงข้างนาย...."

    " O_O? "  ฮันคยองตกใจกับคำพูดของอึนฮยอกเมื่อครู่  จึงหันไปทำหน้างงใส่

    "เอ่อ..คือ...ชั้นหมายความว่า  เราโดนทิ้งเหมือนกันไง 55+ เค้ามีคู่กันหมด"  ฮยอกรีบพูดแก้ตัว

     

     ... นายพูดให้ชั้นคิดป่าวเนี่ย?  ถึงนายไม่คิด  แต่ชั้นคิดนะ  อึนฮยอก ...

    "ว่าแต่นาย 2 คนพักอยู่ไหนหรอ"  ฮันถามขึ้น

    "Happiness Condominume"

    "จิงดิ  ที่เดียวกันเลย  แล้วอยู่ห้องที่เท่าไหร่ล่ะ"  หลังจากได้คำตอบของฮยอกแล้ว  ฮันก้อรีบถามต่อทันที
    ส่วนชินดงขอตัวไปหาของกินที่มาร์ท  (ความจริงไม่อยากอยู่เป็น กขค. 2 คนนี้อ่ะ)

    "418..."  ฮยอกตอบ

    "ยินดีต้อนรับสำหรับเพื่อนห้องในละเวกเดียวกัน ^^"

    "แล้วนายอยู่ห้องไหนหรอ? ฮันคยอง"

    "416"

    "โห ~ น่าเสียดาย  ห่างกันแค่ห้องเดียวเอง" 


     ... น่าเสียดายที่มีห้องของคิบอมคั่นกลาง ...   ฮันคยองคิดในใจ


    "เอางี้  ในฐานะที่นายเป็นเพื่อนบ้านใหม่   เดี๋ยววันนี้ชั้นทำอาหารเลี้ยงเอง  รังเกียจรึป่าวล่ะ?"


     ... มีโอกาสได้ใกล้ชิดนายทั้งที  ชั้นจะรังเกียจได้ไง  ฮันคยอง ...


    "ได้อยู่แล้ว  ชั้นไม่รังเกียจหรอก"  (เต็มใจอีกตังหาก)


    แล้วทั้งคู่ก้อไปตามชินดงที่มาร์ท   (เกือบเหมาขนมเค้ามาหมด  ดีที่ฮันกะฮยอกไปทัน)  และมุ่งหน้ากลับคอนโดทันที


    ....................

    ......

    ..

    ขอโทษด้วยที่มาอัพช้า  เด็กดีเปนไรก้อไม่รู้ จาลงฟิคทีช่างยากลำบากเหลือเกิน 

    เออเรออยู่เรื่อย  เฮ้อ.....

    งืมๆๆๆๆๆๆ  ฮยอกกะป๋าใจตรงกันด้วย   ฮิ้ววววววว

    นี่เราแต่งรวบรัดไปป่ะ  รึช้าโคด??

    รู้สึกยังไม่ได้เข้าตัวเรื่องเท่าไหร่เลย  =="

    อย่าเพิ่งเบื่อกันน๊า ขอบคุณทุกท่านที่เม้นคร๊าบ  (=^_^=) 

    แล้ว คห.26  ที่ถามว่า  I agree มานแปลว่า  ตกลง จร้า   

    ปล.มีใครอยากอ่าน nc ป่าว??   ถ้ามีจะได้แต่ง  ถ้าไม่มีจะได้ข้ามไปเลย  เพราะความจิงเราก้อแต่งไม่ค่อยเปนหรอก เฮอะๆ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×