คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : My Wonder Doll - Chapter 3
Title :: My Wonder Doll - Chapter 3
Author :: Kim_Jeeyun
Couple :: Kibum x Donghae
===================================
นายคงไม่เคยรู้มาก่อนสินะคิบอม ว่าชั้นแอบมองนายมาตั้งนานแล้ว
ความจริงชั้นไม่ได้มีหน้าที่มาดูแลนายหรือรับใช้อะไรทั้งนั้นแหล่ะ
มันเป็นความเต็มใจของทงเฮคนนี้เองทั้งนั้น
ใครห้ามก็ไม่ฟัง ..... ชั้นไม่สนใจหรอกว่ามันจะผิดกฎหรือจะเกิดอะไรขึ้น
ผิดด้วยหรอ?? ที่นางฟ้าอย่างชั้นจะรักมนุษย์อย่างนาย
.
.
.
========== :: My WonDeR Doll :: ==========
.
.
"ทงเฮ ~ เป็นไรไปคับ"
หลังจบประโยคสนทนาในตอนนั้น ทงเฮก็ไม่เอ่ยอะไรออกมาอีกเลย
คิบอมเองก็ไม่รู้ว่าเผลอพูดอะไรผิดไปตอนไหน รู้สึกอีกทีนางฟ้าตัวเล็กก็ไม่ยอมเปิดปากคุยอะไรกับเขาอีกเลย
"ทงเฮ ....."
"ทงเฮเบื่อแล้ว อยากกลับบ้าน"
"อืม ~ ก็ได้ครับ"
เพียงคำพูดไม่กี่คำ คนที่เอาแต่ใจอยู่เมื่อครู่อย่างคิบอมก็กลับกลายเป็นตามใจคำของนางฟ้าตัวเล็กโดยปริยาย
ประตูรถสีดำขลับถูกเปิดออก คิบอมดันคนตัวเล็กให้เข้าไปในรถ
แต่ก่อนจะปิดประตูลง คิบอมก็ก้มมากระซิบคนตัวเล็กเสียก่อน
"ทงเฮรอผมที่รถแปปนึงนะ เดี๋ยวผมมา"
.
.
ไม่นานนักประตูรถก็ถูกเปิดออกอีกครั้ง พร้อมกับตุ๊กตาหมีตัวนิ่มที่กำลังประจันหน้ากับทงเฮอยู่
นี่เป็นวิธีการง้อของคิม คิบอมงั้นหรอ??
"ทงเฮคับ ผมขอโทษนะคับที่ทำให้ทงเฮอารมณ์ไม่ดี ตอนนี้ผมกำลังยิ้มให้ทงเฮอยู่ ทงเฮก็ยิ้มให้ผมมั่งสิคับ"
ตุ๊กตาหมีตัวค่อนข้างโตทำท่าพูดกับทงเฮ แต่มันจะดูน่ารักกว่านี้ถ้าตุ๊กตาพูดเองจริงๆ
ไม่ช้าริมฝีปากบางก็ค่อยๆคลี่ยิ้มออก เสียงใสหัวเราะออกเบาๆเมื่อเห็นหน้าของคิบอมโผล่ออกมาจากหลังตุ๊กตาพร้อมทำหน้าสำนึกผิดอยู่
"ทงเฮหายโกรธคิบอมแล้วใช่มั๊ยคับ"
"ไม่รู้ ไม่ชี้ ~"
แก้มเนียนพองลมเข้าอีกรอบ พร้อมกับสะบัดหน้างอนๆหันหนีไปทางอื่น
ทำท่าทางแบบนี้ก็จริง แต่หน้าน่ะไม่บ่งบอกว่างอนตามที่ทำเลย
กลั้นยิ้มซะขนาดนั้น เห็นแล้วน่าหมั่นเขี้ยวจริงๆ
มือหน้าเอื้อมไปหยิกแก้มนิ่มเบาๆสองสามที ก่อนจะปิดประตูฝั่งคนนั่งลง พร้อมกับเดินกลับไปยังฝั่นคนขับ
"ทำท่าทางน่ารักแบบนี้ระวังผมอดใจไม่ไหวนะ .. ทงเฮ"
"บ้า!!"
บทสนทนาจบลงเพียงเท่านั้น และถูกแทนที่ด้วยอาการเขินอายของทงเฮแทน
มือเล็กโอบกอดตุ๊กตาหมีตัวโตไว้พร้อมกับซุกใบหน้าอันร้อนผ่าวของตนลงไป
ดิ้นขลุกขลักด้วยความเขินอยู่คนเดียวในรถ
คิบอมหันมามองคนตัวเล็กก่อนจะยิ้มจนแก้มแทบปริ
.
คนอะไรน่ารัก น่าจับกดจริงๆ !!!!
.
.
..
.......
.......................
.
"ซองมิน ~ เห็นแบบที่ผมเห็นใช่มั๊ย?"
"เต็มสองตาเลยคยู"
ทั้งสองหันมองหน้ากันทันทีที่เฟอร์รารี่คันหรูของคิบอมหายไปจากบริเวณลาดจอดรถนี้แล้ว
ทั้งคู่อุตส่าห์ลงทุนลงแรงเดินสะกดรอยตามเพื่อนของตนนานนับสี่ชั่วโมง
ปกติคิบอมเป็นคนที่ชอบเดินเที่ยวห้างแบบนี้ที่ไหน เห็นนานสุดสองชั่วโมงก็มหัศจรรย์แล้ว
แล้วนี่ยังได้เห็นช็อตเด็ดอีก .. คิม คิบอมซื้อตุ๊กตาหมีตัวใหญ่มาง้อ !!
อย่างนี้มันไม่ธรรมดาซะแล้ว ต้องสือให้รู้ให้ได้ว่าหนุ่มหน้าหวานตัวเล็กนี่เป็นไรกับคิบอม.....
"นับวันไอ้คิบอมยิ่งทำตัวน่าสงสัย ก่อนหายไปทำตัวอย่างกับชีวิตนี้ไม่เหลืออะไรแล้ว แต่พอกลับมาอีกทีกลับกลายเป็นโลกนี้มีมันกับหนุ่มน้อยนั่นอยู่สองคน"
.
.
.
.
.
"ทงเฮ ~ ถึงแล้วนะ ตื่นได้แล้ว"
เสียงทุ้มเอ่ยเรียกพร้อมกับเขย่าไหล่บางให้ตื่นขึ้น
สายตาคมจ้องเปลี่ยนไปจ้องใบหน้าหวานแทน เมื่อรู้ว่าเรียกเท่าไหร่เจ้าตัวก็คงไม่ยอมตื่นเป็นแน่
ร่างสูงค่อยๆพิจารณาใบหน้าของร่างเล็กช้าๆ พร้อมกับความคุ้นเคยที่บอกไม่ถูกราวกับว่ารู้จักกันมาก่อน
เหมือนกันมากจนเกินไป .... เหมือนอดีตเพื่อนรักเพียงคนเดียวที่จากไปตั้งแต่ 7 ปีที่แล้ว
ลี ดงแฮ
คิดถึง ..
ยิ่งมองก็คิดถึง
คิดถึงจนทนไม่ไหว
.
หยาดน้ำไหลออกจากดวงตาคมโดยที่เจ้าตัวไม่ทันรู้ตัว
นิ้วเรียวเกลี่ยไรผมที่ปรกใบหน้าหวานออก ก่อนจะจุมพิษลงบนหน้าผากมนเบาๆแต่เต็มไปด้วยความรัก
.
"ดงแฮ .. ชั้นขอโทษนะ ขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่ชั้นทำพลาดไป ขอโทษที่ผิดสัญญา ..."
========== :: My WonDeR Doll :: ==========
.
"ฮยอกแจ !! ทงเฮไปไหน ??!!"
"ไม่รู้ !!"
"บอกมาเดี๋ยวนี้นะ ไม่ต้องมาเดินหนีเลยฮยอกแจ ! หยุด !!"
"ชั้นไม่ได้มานั่งเฝ้าน้องนายอยู่ทุกวินาทีนะจะได้ตรัสรู้ได้ว่าทงเฮไปทำอะไร ที่ไหน กับใครมั่ง !!"
หนุ่มน้อยภายใต้อาภรณ์สีขาวบริสุทธิ์กำลังยืนแสดงสีหน้าเบื่อหน่ายกับการที่ต้องมาปะทะคารมณ์กับหนุ่มร่างสูงใบหน้าคมเข้มอยู่เต็มแก่
จะมีครั้งไหนมั่งที่เค้าสองคนจะคุยกันดีๆ ไม่มี!! เจอหน้ากันจะไม่มีครั้งไหนที่ไม่ทะเลาะกัน
ถ้าวันไหนสองคนนี้ไม่มีเรื่องทะเลาะกัน วันนั้นทุกคนต่างรับรู้ได้ว่าสวรรค์ต้องมีเรื่องอาเพศเกินขึ้นเป็นแน่ .....
"แล้วนายหายไปไหนมาเป็นเดือนฮันคยอง ! ไปไหนไม่บอกไม่กล่าว"
"ก็นั่นมันเรื่องของชั้น ไม่เกี่ยวกับนาย ....."
"เอ่อ !! ไม่เกี่ยวก็ไม่เกี่ยว จะไปไหนก็ไปเลยไป"
ฮยอกแจสะบัดหน้าหนีก่อนจะเดินจากคนอารมณ์ร้อนไป
แต่คนอย่างฮันคยองถ้ายังคุยอะไรไม่รู้เรื่อง จะไม่ตัดใจตื้อง่ายๆเป็นอันขาด
"ฮยอกแจ ~ ทงเฮอยู่ไหนบอกชั้นเถอะ น้องชั้นทั้งคนนะ"
"ทงเฮก็เพื่อนชั้นทั้งคนนั่นแหล่ะ"
"นายเป็นเพื่อนภาษาอะไรห๊ะ ! เพื่อนตัวเองหายไปทั้งคนยังไม่รู้อีกว่าหายไปไหน"
"อ้าว ~ ก็บอกแล้วไงว่าไม่ได้มานั่งเฝ้า นายเลิกถามชั้นซักทีได้มั๊ย"
"ชั้นไปถามคนอื่นก็ได้ ไม่ง้อคนไม่ได้เรื่องอย่างนายหรอก"
ชายหนุ่มหน้าตาดีแต่อารมณ์ร้อนนามว่าฮันคยองเดินจากฮยอกแจ
.
ฮันคยองเป็นพี่ชายที่คอยดูแลทงเฮ ได้รับหน้าที่ให้คอยดูแลทงเฮตั้งแต่ขึ้นมาสวรรค์ใหม่ๆ
กฎของสวรรค์ถือว่าคนที่ได้รับหน้าที่ให้ดูแลถือว่าเป็นพี่ของบุคคลนั้นๆ
ส่วนตัวเขา ลี ฮยอกแจ เป็นเพื่อนสนิทกับเจ้าตัวยุ่งนี่เอง
ความจริงไม่ใช่ว่าไม่รู้ว่าทงเฮหายไปไหน แต่เค้าบอกฮันคยองไม่ได้ตังหากล่ะ
ถ้าบอกฮันคยองรับรองว่าเจ้าตัวคงลงไปตามตัวน้องชายจากโลกมนุษย์เป็นแน่
แต่สิ่งที่ทงเฮกำลังกระทำอยู่ถือวาเป็นการแหกกฎอย่างหนึ่งเหมือนกัน
ไม่ว่าจะเลือกทางไหน ความเศร้าที่อยู่ภายในใจของทงเฮก็ไม่สามารถหายไปอยู่ดี ...
.
ชั้นจะพยายามปิดเรื่องของนายไว้ให้นานที่สุดนะ ที่เหลือก็ขึ้นอยู่กับตัวนายล้วนๆแล้วล่ะ ทงเฮ ~
.
..
....
........
"วันนี้คิบอมจะกลับกี่โมงหรอ??"
"คงบ่ายๆเหมือนเดิมแหล่ะ ถามทำไรหรอทงเฮ มีอะไรรึป่าว?"
คิบอมละจากอาหารเช้าตรงหน้าไปเป็นมองใบหน้าหวานที่นั่งอยู่ตรงกันข้าม
"ก็ทงเฮเหงานี่หน่า .... ~"
ดวงตากลมโตสีน้ำทะเลจ้องมองปลายเท้าตัวเอง ถ้าคิบอมได้มองเข้ามาภายในดวงตาคู่สวยจะรับรู้ได้ว่านางฟ้าคนนี้ไม่ได้พูดโป้ปดแต่อย่างไร
ความเหงาที่สัมผัสเท่าไหร่ก็ไม่ชินเสียที ถึงจะทำตัวร่าเริงขนาดไหนก็ไม่สามารถปกปิดความรู้สึกจริงๆได้หรอก
"คิบอมสัญญาว่าเรียนเสร็จแล้วจะรีบกลับมาหาทงเฮนะ"
"กลับมาแล้วต้องพาทงเฮไปเที่ยวด้วยแหล่ะ ไม่งั้นมีงอนด้วย"
"สัญญาคร๊าบ ~ นางฟ้าที่น่ารักของผม"
มือใหญ่บีบจมูกเล็กไปมาด้วยความหมั้นเขี้ยว
"ผมไปก่อนนะทงเฮ"
~ ฟอด ~
ความหอมจากแก้มนิ่มถูกพ่อแก้มป่องขโมยไปโดยไม่ทันตั้งตัว
กว่าสติของนางฟ้าตัวเล็กจะกลับมา ตัวต้นเหตุก็วิ่งหายไปแล้ว
"คิบอม คนลามก !!~"
"แหม ~ ไอ้คิบอมยิ้มแก้มปริมาแต่ไกลเลยนะ"
เสียงแซวจากเพื่อนสนิททักขึ้นก่อนที่คนถูกแซวจะเดินมาถึงที่เสียอีก
คิบอมมาถึงมหาลัยทีไรก็เห็นคยูฮยอนและซองมินนั่งสวีทกันจนกลายเป็นเรื่องปกติเสียแล้ว
"มีเรื่องอะไรดีๆรึป่าวว่ะ บอกกันมั่งดิ"
โจ คยูฮยอนยื่นหน้ายื่นตาเข้าไปถามเพื่อนของตนอย่างอยากรู้อยากเห็น
แล้วก็ได้สันหนังสือเล่มหนาโขกกับหัวเป็นคำตอบกลับมา
"เจ็บนะโว๊ยไอ้บอม โธ่~แซวเล่นหน่อยเดียวเอง โหดไปได้"
"ตอนนี้กำลังมีความสุขนิดหน่อยๆเว้ย"
"มีความสุขกับหนุ่มน้อยหน้าหวานตัวเล็กน่ารักนั่นใช่มั๊ยล่ะ??"
"มรึงรู้ได้ไงว่ะ?"
คิบอมถามกลับเจ้าคนรู้ทัน พลางมองใบหน้าที่แสนเจ้าเล่ห์นั่นด้วยความสงสัย
"เดินควงกันสวีทหวานกลางห้างอย่างนั้น ไม่เห็นก็บ้าแล้ว กรูไม่ได้ตาบอดนะเว้ย"
ตอบอย่างลอยหน้าลอยตา คิบอมเห็นแล้วอยากจะเอาโออิชิราดหน้าจริงๆเลย
"แนะนำให้รู้จักมั่งสิคิบอม ซองมินอยากรู้จักอ่ะ"
แม่กระต่ายน้อยยอดรักของหมาป่าเจ้าเล่ห์เป็นฝ่ายเอ่ยปากออกมาบ้าง
ความจริงคิบอมก็อยากแนะนำให้รู้จักอยู่หรอกนะ แต่กลัวว่านางฟ้าของเค้าจะยังไม่ชินกับการเผชิญหน้าตรงๆกับคนแปลกหน้า
จึงได้แต่เลี่ยงโอกาสนั้นออกไปก่อน
"ไว้มีโอกาสจะพอมาให้รู้จักนะ"
.
.
"คยู .. อยู่ๆกรูคิดถึงดงแฮขึ้นมาว่ะ"
.
.
========== :: My WonDeR Doll :: ==========
.
ดงแฮโผล่มาจากไหนอีก เหอะๆๆๆ
แล้วบอมไปทำไรไว้ ลองเดากันเล่นๆมั๊ย คริๆ
ปล. ขอบคุณ AmoKiHae~* ด้วยนะค่ะ ที่จัดผิดเราได้ อิอิ ไรเตอร์มึนเองอ่านะ
กำลังคิดอยู่ว่าจะเอายุนอาหรือทิฟฟานี่ดี -*-
ความคิดเห็น