ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : The home side lost love 11 (แก้ไข)
โรรถ
ุนมยอนับเฮุนเินมาที่ลานอรถ
"พี่รอผมรนี้นะ เี๋ยวผมไปเอารถ่อน" เฮุนหันมาบอุนมยอน่อนะเินเ้าไปในโรรถ ไม่นานเฮุน็ออมา
"เฮุน เี๋ยว่อน!" ่อนทีุ่นมยอนะ้าวาึ้นรถไป ็มีเสียอยอูัมาา้าหลั
"อะไร?" เฮุนถาม้วยวามสสัยบวับใ
"แฮร่ๆ อ..ุย แฮร่ๆ แปบิ" ยอูทั้พูทั้หอบิน
"อะไร ่อยุยที่บ้าน็ไ้นิ" เฮุนพูบ็ั้ใะสาร์ทรถอีรั้ ยอูเห็นท่าะไม่ไ้ผล เลยยื่น้อวามในโทรศัพท์ให้เฮุน เฮุนอ่านบ็หันมาทำาโใส่ยอู ยอูพยัหน้าเพื่อยืนยันว่าอยาุย้วย เฮุนเลยหันไปหาุนมยอนที่ทำหน้าใส่พวเาสอน
"เออ..พีุ่นมยอนรับ รอรนี้แปบเียวนะรับ อุยับยอู่อน แปบเียวริๆ" ุนมยอนเหมือนะไม่เ้าใ แ่็ยอมพยัหน้าให้เฮุน เฮุนไ้ำอบานเป็นแฟน็รีบลายอูออมาารนั้นพอประมา
4 ปี่อน
ร่าอายหนุ่มวัยประถม ำลัเินหาอะไรบาอย่า
"แบมแบม! นายอยู่ไหน แบมแบม!" เฮุนร้อะโนเพื่อามหาแบมแบมที่โเรียนไม่ยอมเ้าห้อเรียน
ร่าอายหนุ่มวัยประถม ำลัเินหาอะไรบาอย่า
"แบมแบม! นายอยู่ไหน แบมแบม!" เฮุนร้อะโนเพื่อามหาแบมแบมที่โเรียนไม่ยอมเ้าห้อเรียน
'เฮุน่วยพวน้า้วยนะ พวน้านปัาริๆ ยัไแบมแบม็เื่อแ่เฮุนนเียว ่วยพูให้หน่อยนะ ถ้าแบมแบมะมาโ่อยู่แบบนี้ ไม่บแน่นอน' เฮุนนึถึำที่พ่อแม่อแบมแบมมาอร้อให้บัับแบมแบมเ้าให้
"เฮ้อออออ ลำบาูริๆ" เฮุนบ่นับัวเอ
"เอไหมเฮุน" ยอูที่ไปหาอีทาลับมาหาเฮุน
"ไม่อ่ะ มีที่ไหนอีนะที่เรายัไม่ไปหา" เฮุนหันไปถามยอู่อนะั้ำถามึ้น
"ิออแล้ว หลัห้อน้ำ ้นไม้ให่"
"เออ! ใ่! ไปันเหอะยอู" เฮุนับยอูวิ่ไปยัุหมายที่้อาร ็พบับเ็ายนหนึ่นอนเล่นใ้้นไม้ให่
"แบมแบม!" เฮุนะอไปหนึ่ที ทำให้แบมแบมลุึ้นยืนทันที้วยวามใ
"พี่เฮุน"
"ไม่้อมาใเลย รู้ไหมพี่ับยอูหาเราให้ทั่วเลยนะ มันเรื่ออะไรทำไหม้อโเรียนห๊ะ" เฮุนที่เหนื่อยับารามหาแบมแบม แ่แบมแบมลับมานอนเล่นสบายใ ไม่รู้ร้อนรู้หนาวอะไร เลยใส่เ็มที่
"ผมไม่อยาเรียน ผมเบื่อรู" แบมแบมอบแบบลัวๆ เฮุนเห็นแบมแบมลัว็รู้ัวเอว่าพูเสียัเินไปแล้ว ึลเสียล
"แล้วทำยัไถึะหายเบื่อ ถึะยอมเ้าห้อ" เฮุนถามแบมแบม เพราะเารู้ว่าถ้าะให้แบมแบมทำอะไร้อมีสิ่แลเปลี่ยน แบมแบมมอหน้าเฮุนและ็นึอะไรบาอย่าออ
"พี่ะยอมหรอ?"
"พี่ทำหมแหละอแ่แบมแบมลับไปั้ใเรียน"
"ัน...พี่้อมาเป็นแฟนแบม" เฮุนไ้ฟั้อเสนออแบมแบม ็ถึับพูไม่ออ เฮุนหันไปมอหน้ายอู แ่็เหมือนะไม่มีประโยน์อะไร
"็ไ้ แ่พี่มี้อแม้นะ"
"ว่า?"
"พี่ะยอมเป็นแฟนับแบมแบม ็่อเมื่อแบมแบมทำเรให้ีสุๆนบป.6 โอเไหม" เฮุนเสนอ้อเสนอลับ ทำให้แบมแบมหน้าเสีย แ่็ปรับสีหน้าเป็นเหมือนเิม่อนะพู
"ไ้ พี่สัาับแบมแบมแล้วนะ"
"อืม" เฮุนอบรับแบบไม่เ็มใ่อนะพาัวแบมแบมไปเ้าห้อเรียน และไม่นานแบมแบม็้อย้ายไปเรียนที่ประเทศไทยบ้านเิอเา เพราะเรอที่นี้อาะทำให้ไม่บ
"เอไหมเฮุน" ยอูที่ไปหาอีทาลับมาหาเฮุน
"ไม่อ่ะ มีที่ไหนอีนะที่เรายัไม่ไปหา" เฮุนหันไปถามยอู่อนะั้ำถามึ้น
"ิออแล้ว หลัห้อน้ำ ้นไม้ให่"
"เออ! ใ่! ไปันเหอะยอู" เฮุนับยอูวิ่ไปยัุหมายที่้อาร ็พบับเ็ายนหนึ่นอนเล่นใ้้นไม้ให่
"แบมแบม!" เฮุนะอไปหนึ่ที ทำให้แบมแบมลุึ้นยืนทันที้วยวามใ
"พี่เฮุน"
"ไม่้อมาใเลย รู้ไหมพี่ับยอูหาเราให้ทั่วเลยนะ มันเรื่ออะไรทำไหม้อโเรียนห๊ะ" เฮุนที่เหนื่อยับารามหาแบมแบม แ่แบมแบมลับมานอนเล่นสบายใ ไม่รู้ร้อนรู้หนาวอะไร เลยใส่เ็มที่
"ผมไม่อยาเรียน ผมเบื่อรู" แบมแบมอบแบบลัวๆ เฮุนเห็นแบมแบมลัว็รู้ัวเอว่าพูเสียัเินไปแล้ว ึลเสียล
"แล้วทำยัไถึะหายเบื่อ ถึะยอมเ้าห้อ" เฮุนถามแบมแบม เพราะเารู้ว่าถ้าะให้แบมแบมทำอะไร้อมีสิ่แลเปลี่ยน แบมแบมมอหน้าเฮุนและ็นึอะไรบาอย่าออ
"พี่ะยอมหรอ?"
"พี่ทำหมแหละอแ่แบมแบมลับไปั้ใเรียน"
"ัน...พี่้อมาเป็นแฟนแบม" เฮุนไ้ฟั้อเสนออแบมแบม ็ถึับพูไม่ออ เฮุนหันไปมอหน้ายอู แ่็เหมือนะไม่มีประโยน์อะไร
"็ไ้ แ่พี่มี้อแม้นะ"
"ว่า?"
"พี่ะยอมเป็นแฟนับแบมแบม ็่อเมื่อแบมแบมทำเรให้ีสุๆนบป.6 โอเไหม" เฮุนเสนอ้อเสนอลับ ทำให้แบมแบมหน้าเสีย แ่็ปรับสีหน้าเป็นเหมือนเิม่อนะพู
"ไ้ พี่สัาับแบมแบมแล้วนะ"
"อืม" เฮุนอบรับแบบไม่เ็มใ่อนะพาัวแบมแบมไปเ้าห้อเรียน และไม่นานแบมแบม็้อย้ายไปเรียนที่ประเทศไทยบ้านเิอเา เพราะเรอที่นี้อาะทำให้ไม่บ
ปัุบัน
"ทำไีว่ะ" เฮุนหันไปถามยอูทันที
"อย่าถาม" ยอูยมือบัหน้าเฮุนทันที เพื่อปิเสธที่ะอบ
"เราไม่ไ้ั้ใะรับปานะโว๊ย เพราะอนนั้นพ่อแม่แบมแบมอร้ออ่ะ"
"เออ! เอาี้ นาย็พาพีุ่นมยอนไปแนะนำให้พ่อับแม่นายรู้ัไ ถ้าท่านรู้ท่านอาะุยับแบมแบมเรื่อนั้น็ไ้นะ"
"แล้วะไ้ผลหรอ แบมแบมื้อะาย"
"น้าาา ถ้าเป็นพ่อับแม่นายแบมแบมเื่ออยู่แล้วแหละ"
"ลอู็ไ้" พูบเฮุนับยอู็หันมาหาุนมยอนที่ยืนรอยู่
"ันแไปเหอะ"
"โอเันเอันนะ"เฮุนพูบ็โบบ้ายบาย่อนะเินไปหาุนมยอน
"ลับันเหอะรับ"
"ว่าแุ่ยไรันหรอ พี่รู้ไ้ไหม"
"เออ..อ๋อ ือพี่มาร์อยอูเทอ่ะ มันเลยมาปรึษาผม"
"อ๋อ" ุนมยอนพยัหน้าอบ่อนะึ้นรถ
"พีุ่นมยอนรับ ่อนะออรถผมมีเรื่อะถาม"
"ว่า?"
"พีุ่นมยอนไปพบพ่อับแม่ผมวันนี้ไ้ไหมรับ" ทันทีที่ไ้ยินำพูอเฮุน็เอาสะุนมยอนใบ้แไปเลย เาบับใรมา็ไม่เยไปหารอบรัวนนั้นเลย แ่นี้รั้แรที่เฮุนวน ในใ็ไม่รู้ะอบว่าไ เพราะัวเอไม่เย็เลยไม่รู้ะไปทำัวยัไ
"ไ้ไล่ะ พี่เป็นผู้หินะ"
"แน่ในะพี่ 555555 ไม่้อลัวหรอ พ่อแม่ผมไมุ่"
"ไม่เอา เฮุนยัไม่เยเอพ่อพี่เลย ะให้พี่ไปหาพ่อแม่เฮุนไ้ไ"
"ัน...ถ้าผมไ้เอพ่อพี่และแนะนำับพ่อพี่เรียบร้อย พี่็ะไปหาพ่อับแม่ผมริใ่ไหม?"
"อืม ามนั้นแล้วัน" ุนมยอนอบรับไปเพราะรู้อยู่แล้วว่ามีโอาสน้อยมา เาะไ้มีเวลาเรียมัว
"ัน็โอเ ันผมไปเลยนะ"
"ไปบ้านพี่พอ ไม่้อไปเลย"
"รับ แล้วแ่พี่เลยนะ"
"อย่าถาม" ยอูยมือบัหน้าเฮุนทันที เพื่อปิเสธที่ะอบ
"เราไม่ไ้ั้ใะรับปานะโว๊ย เพราะอนนั้นพ่อแม่แบมแบมอร้ออ่ะ"
"เออ! เอาี้ นาย็พาพีุ่นมยอนไปแนะนำให้พ่อับแม่นายรู้ัไ ถ้าท่านรู้ท่านอาะุยับแบมแบมเรื่อนั้น็ไ้นะ"
"แล้วะไ้ผลหรอ แบมแบมื้อะาย"
"น้าาา ถ้าเป็นพ่อับแม่นายแบมแบมเื่ออยู่แล้วแหละ"
"ลอู็ไ้" พูบเฮุนับยอู็หันมาหาุนมยอนที่ยืนรอยู่
"ันแไปเหอะ"
"โอเันเอันนะ"เฮุนพูบ็โบบ้ายบาย่อนะเินไปหาุนมยอน
"ลับันเหอะรับ"
"ว่าแุ่ยไรันหรอ พี่รู้ไ้ไหม"
"เออ..อ๋อ ือพี่มาร์อยอูเทอ่ะ มันเลยมาปรึษาผม"
"อ๋อ" ุนมยอนพยัหน้าอบ่อนะึ้นรถ
"พีุ่นมยอนรับ ่อนะออรถผมมีเรื่อะถาม"
"ว่า?"
"พีุ่นมยอนไปพบพ่อับแม่ผมวันนี้ไ้ไหมรับ" ทันทีที่ไ้ยินำพูอเฮุน็เอาสะุนมยอนใบ้แไปเลย เาบับใรมา็ไม่เยไปหารอบรัวนนั้นเลย แ่นี้รั้แรที่เฮุนวน ในใ็ไม่รู้ะอบว่าไ เพราะัวเอไม่เย็เลยไม่รู้ะไปทำัวยัไ
"ไ้ไล่ะ พี่เป็นผู้หินะ"
"แน่ในะพี่ 555555 ไม่้อลัวหรอ พ่อแม่ผมไมุ่"
"ไม่เอา เฮุนยัไม่เยเอพ่อพี่เลย ะให้พี่ไปหาพ่อแม่เฮุนไ้ไ"
"ัน...ถ้าผมไ้เอพ่อพี่และแนะนำับพ่อพี่เรียบร้อย พี่็ะไปหาพ่อับแม่ผมริใ่ไหม?"
"อืม ามนั้นแล้วัน" ุนมยอนอบรับไปเพราะรู้อยู่แล้วว่ามีโอาสน้อยมา เาะไ้มีเวลาเรียมัว
"ัน็โอเ ันผมไปเลยนะ"
"ไปบ้านพี่พอ ไม่้อไปเลย"
"รับ แล้วแ่พี่เลยนะ"
หน้าโรเรียน
หนุ่มร่าสูมายืนรอแท็ี่หน้าโรเรียนนเียวอย่ารีบเร่
"ทำไหมแท็ี่ไม่มีว่ะเนี้ยยยย โทรศัพท์็ไม่มีัโทรให้พี่มินอมารับ็ไม่ไ้" านยอลบ่นออมา ไม่นาน็มีายัวเล็ใส่หมวันน็อับมอไ์มาอหน้าัวเอ
"ใรว่ะ" านยอลมอเ็หนุ่มเพื่อหาำอบ ทันทีที่ถอหมวันน็อ็รู้ทันทีว่าใร
"แบ"
"พี่านมายืนทำอะไรที่นี้เนี้ย"
"็ไอ้ื่อเทาิ มันบอให้พี่ลับเอ เพราะมัน้อเอาพี่แลับ้วย แทนที่ะบอให้เร็วว่านี้ ะไ้อลับับพี่มินอ"
"แล้วทำไมพี่ไม่โทรหาพี่มินออ่ะ"
"พี่ไม่มีัในโทรศัพท์น่ะสิ แล้วเราล่ะ ทำไมลับนเียวล่ะ"
"พีุ่นมยอนลับับแฟน"
"แฟน? ใรหรอ?" านยอลทำหน้าเอ๋อนแบฮยอน้อลั้นยิ้ม
"เฮุนรับ"
"อนไหนยัไนิ"
"เรื่อมันยาว ันพี่ลับับแบไหมล่ะ ะเล่าั้แ่้นนบให้ฟั เอาไหม?" แบฮยอนส่ยิ้มหวานที่หนุ่มๆทุน้อละลายส่ไปให้านยอล
"เอาิ เี๋ยวพี่ับให้นะ"
"รับ" พูบแบฮยอน็ยับไป้าหลัให้านยอลมานั่แทนที่ านยอลแทนที่เสร็็ออัวทันที
บ้านุนมยอน
รถู่ใอเฮุนอรหน้าบ้านุนมยอนพอี ุนมยอนลรถ่อนะหันมาหาเฮุน
"พี่เ้าบ้าน่อนนะ"
"รับ" เฮุนส่ยิ้มให้ ุนมยอนหันหลัะเ้าบ้าน็้อหยุลเมื่อมีอีนออมาาบ้าน
"พ่อ...ะไปไหน?" ุนมยอนเอ่ยถามผู้เป็นพ่อที่ลาระเป๋าออมา
"พ่อะไปูาน่าประเทศสัพันะลู"
"อีแล้วหรอพ่อ" ุนมยอนพูแบบน้อยใ
"พ่ออโทษนะลู"
"ไม่เป็นไรรับ"
"แล้วนั้นใรล่ะ" พ่ออุนมยอนี้ไปที่เฮุน ุมยอนหันาม่อนะแนะนำ
"ื่อเฮุนรับพ่อ เป็นเพื่อนแบฮยอน แล้ว็เป็นแฟนผม้วยรับ"
"ินเ็หรอเรา?"
"พ่ออ้าาาาา"
"ไม่ไ่รับุพ่อ พีุ่นมยอนไม่ไ้ินผม ผมินพีุ่นมยอนรับ เพราะผมีบพีุ่นมยอน สวัสีนะรับุพ่อ" พูบเฮุน็้มหัวสวัสีพ่อุนมยอน
"555555 ไอ้เ็นี้ลีว่ะ เออๆีๆ ัน็ูแลุนมยอนแทนพ่อ้วยนะลู ่วนี้พ่อไม่่อยว่า"
"รับผม ผมะูแลเป็นอย่าีเลยรับ"
"ันพ่อไปนะ" พูบพ่ออุนมยอน็บ้ายบายลูและลูเย ่อนทั้สอะ้มหัวสวัสีุพ่อ ุนมยอนมอพ่อัวเอนับรถู่ใหายไปลับา ่อนะหันมาเอเฮุนที่นั่ยิ้มที่รถ
"ยิ้มไร?"
"พี่ำสัาที่พี่บอไ้ไหม ถ้าผมไ้แนะนำัวับพ่อพี่แล้ว พี่็้อไปแนะนำัวับพ่อแม่ผมพรุ่นี้นะพี่ ผมไปล่ะ" พูบเฮุน็ออรถไปไม่สนใเสียอุนมยอน
"วยไหมล่ะู" ุนมยอนบ่น่อนะเินเ้าบ้านไป
หนุ่มร่าสูมายืนรอแท็ี่หน้าโรเรียนนเียวอย่ารีบเร่
"ทำไหมแท็ี่ไม่มีว่ะเนี้ยยยย โทรศัพท์็ไม่มีัโทรให้พี่มินอมารับ็ไม่ไ้" านยอลบ่นออมา ไม่นาน็มีายัวเล็ใส่หมวันน็อับมอไ์มาอหน้าัวเอ
"ใรว่ะ" านยอลมอเ็หนุ่มเพื่อหาำอบ ทันทีที่ถอหมวันน็อ็รู้ทันทีว่าใร
"แบ"
"พี่านมายืนทำอะไรที่นี้เนี้ย"
"็ไอ้ื่อเทาิ มันบอให้พี่ลับเอ เพราะมัน้อเอาพี่แลับ้วย แทนที่ะบอให้เร็วว่านี้ ะไ้อลับับพี่มินอ"
"แล้วทำไมพี่ไม่โทรหาพี่มินออ่ะ"
"พี่ไม่มีัในโทรศัพท์น่ะสิ แล้วเราล่ะ ทำไมลับนเียวล่ะ"
"พีุ่นมยอนลับับแฟน"
"แฟน? ใรหรอ?" านยอลทำหน้าเอ๋อนแบฮยอน้อลั้นยิ้ม
"เฮุนรับ"
"อนไหนยัไนิ"
"เรื่อมันยาว ันพี่ลับับแบไหมล่ะ ะเล่าั้แ่้นนบให้ฟั เอาไหม?" แบฮยอนส่ยิ้มหวานที่หนุ่มๆทุน้อละลายส่ไปให้านยอล
"เอาิ เี๋ยวพี่ับให้นะ"
"รับ" พูบแบฮยอน็ยับไป้าหลัให้านยอลมานั่แทนที่ านยอลแทนที่เสร็็ออัวทันที
บ้านุนมยอน
รถู่ใอเฮุนอรหน้าบ้านุนมยอนพอี ุนมยอนลรถ่อนะหันมาหาเฮุน
"พี่เ้าบ้าน่อนนะ"
"รับ" เฮุนส่ยิ้มให้ ุนมยอนหันหลัะเ้าบ้าน็้อหยุลเมื่อมีอีนออมาาบ้าน
"พ่อ...ะไปไหน?" ุนมยอนเอ่ยถามผู้เป็นพ่อที่ลาระเป๋าออมา
"พ่อะไปูาน่าประเทศสัพันะลู"
"อีแล้วหรอพ่อ" ุนมยอนพูแบบน้อยใ
"พ่ออโทษนะลู"
"ไม่เป็นไรรับ"
"แล้วนั้นใรล่ะ" พ่ออุนมยอนี้ไปที่เฮุน ุมยอนหันาม่อนะแนะนำ
"ื่อเฮุนรับพ่อ เป็นเพื่อนแบฮยอน แล้ว็เป็นแฟนผม้วยรับ"
"ินเ็หรอเรา?"
"พ่ออ้าาาาา"
"ไม่ไ่รับุพ่อ พีุ่นมยอนไม่ไ้ินผม ผมินพีุ่นมยอนรับ เพราะผมีบพีุ่นมยอน สวัสีนะรับุพ่อ" พูบเฮุน็้มหัวสวัสีพ่อุนมยอน
"555555 ไอ้เ็นี้ลีว่ะ เออๆีๆ ัน็ูแลุนมยอนแทนพ่อ้วยนะลู ่วนี้พ่อไม่่อยว่า"
"รับผม ผมะูแลเป็นอย่าีเลยรับ"
"ันพ่อไปนะ" พูบพ่ออุนมยอน็บ้ายบายลูและลูเย ่อนทั้สอะ้มหัวสวัสีุพ่อ ุนมยอนมอพ่อัวเอนับรถู่ใหายไปลับา ่อนะหันมาเอเฮุนที่นั่ยิ้มที่รถ
"ยิ้มไร?"
"พี่ำสัาที่พี่บอไ้ไหม ถ้าผมไ้แนะนำัวับพ่อพี่แล้ว พี่็้อไปแนะนำัวับพ่อแม่ผมพรุ่นี้นะพี่ ผมไปล่ะ" พูบเฮุน็ออรถไปไม่สนใเสียอุนมยอน
"วยไหมล่ะู" ุนมยอนบ่น่อนะเินเ้าบ้านไป
The home side lost love 11
----------------------------------------------------------
Kim MinTang
ฝาไล์เพ้วยนะ
า Nc. นิยาย อผู้แ่นิยาย นามประา Kim MinTang
----------------------------------------------------------
Kim MinTang
ฝาไล์เพ้วยนะ
า Nc. นิยาย อผู้แ่นิยาย นามประา Kim MinTang
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น