รักนี้โชคชะตามิอาจกั้น

ลำดับตอนที่ #8 : ความจริงที่ปรากฏ

ตัดสินใจไปแบบนั้นแล้วตนเองก็หมดโอกาสที่จะรัก   เธอต่อไป         หลังจากนั้นทั้ง 8 คน  ก็ได้พาเคียวโกะไปยังสวรรค์ที่ๆเธอจากมา    “   ท่านเทพรัตติกาลข้าได้พาตัวธิดาของท่านมาพบอย่างปลอดภัยแล้ว    ”    หัวหน้าองค์รักษ์ได้เอ่ยขึ้น

“   มาแล้วรึ   ข้าดีใจเหลือเกินเป็นห่วงว่าลูกของข้าจะกลับมาอย่างปลอดภัยหรือเปล่า    ”   ผู้เป็นพ่อได้เอ่ยถามด้วยความเป็นห่วงลูกของตน          “   เอ่อ ... เพคะลูกกลับมาแล้ว   ”     “   ไม่ต้องฝืนพูดหรอกเจ้าพูดตามแบบที่เจ้าเคยพูดนั้นล่ะ   ”

“   ท่านค่ะคือว่าหนูไม่อยากจะอยู่ที่นี่ที่หนูมาที่นี่ก็เพื่อมาพบหน้าคนที่เคยเลี้ยงหนูมาก่อนอยากจะตอบแทนท่านด้วยการมาพบท่านสักครั้ง    แต่ใจจริงหนูยังคิดถึงโลกที่อยู่เบื่องล่างหนูเคยชินกับชีวิตที่โลกมนุษย์มานานหลาย 10 ปี   ”

“   พ่อรู้ว่าลุกชินกับโลกมนุษย์มานาน   พ่อเองก็รู้สึกผิดที่ไม่สามารถเลี้ยงดูลูกได้เหมือนพ่อแม่คนอื่น     ” 

“   งั้นหนูขอร้องอะไรสักอย่างได้มั้ยค่ะ   ”    เคียวโกะเธอหวังว่าเธออาจจะไม่ได้อยู่ที่นี่ตลอดไปแต่เธออยากจะกลับไปอยู่บนโลกมนุษย์บ้างก็เท่านั้น       “   ได้สิ   ลูกอยากจะขออะไรล่ะ    ”     ผู้เป็นพ่อได้ตอบคำถามของเธอ

“   หนู  อยากจะขอให้ท่านอนุญาตให้หนูได้อยู่บนโลกมนุษย์บ้างเพราะชีวิตของหนูมันเคยชินไปแล้ว  และหนูจะกลับมาที่นี่บ่อยๆ

ได้มั้ยค่ะนี่คือคำขอจากลูกสาวของท่าน    ”    “   ได้ แต่ ลูกต้องกลับมาบ่อยๆนะ    ”  นั้นคือการตอบคำถามของลูก

“   หนูขออีกสักอย่างได้ไหมค่ะ   ”    ทุกคนต่างสงสัยว่าเคียวโกะเธอจะขออะไรอีกเมื่อเธอได้ขอสิ่งที่เธอต้องการแล้ว

“   และหนูขอที่จะอยู่กับคินสะได้ไหมค่ะ หนูรักคินสะค่ะ   ”    ทุกคนต่างตกใจในคำพูดของเคียวโกะคำพูดที่เธอจะบอกนั้นหมายถึงการที่จะอยู่กับคินสะไปตลอดชีวิตนั้นเอง    “   องค์หญิงท่านตรัสอะไรออกไปพะยะค่ะทรงทำเช่นนี้ข้าน้อยลำบากใจนักฐานะของข้าน้อยไม่คู่ควรกับท่านนะพะยะค่ะ ....”   คินสะเอ่ยขึ้นมาเมื่อรู้ว่าตนไม่สมควรที่จะรักเคียวโกะได้เลย

“   ใครว่าล่ะ เจ้าเองก็มีฐานะพอที่จะคู่ควรกับลูกข้าไม่ใช่รึ   เป็นถึง รองหัวหน้าองค์รักษ์เป็นทั้งเทพอัคคีที่มีพลังไม่แพ้ใครแล้วอีกอย่าง   เจ้าเองก็รักลูกข้าไม่ใช่รึ ดูแลลูกข้าให้ปลอดภัยจากเหล่าอสูรแถมยังเอาชีวิตตนเองมาปกป้อง เจ้าคู่ควรกับลูกของข้าแล้วล่ะอัคคีเทพ   ”   ทั้งเคียวโกะและคินสะต่างก็ตกใจในคำพูดของเทพผู้สูงส่ง ไม่ใช่เพียงแค่เคียวโกะกับคินสะเท่านั้นที่ตกใจในคำพูดของพระองค์เท่านั้น   องค์รักษ์อีก 7 คน ก็ตกใจเช่นกันที่เพื่อนของตนนั้นจะได้อยู่กับองค์หญิงไปตลอดชีวิต

“   ข้าว่าแล้วว่ามันแปลกๆตั้งแต่คินสะได้เจอกับองค์หญิงครั้งแรกแล้ว ที่แท้ก็หลงรักนางนี่เอง  vov   ”   คางุระเทพแห่งลมได้พูดขึ้นเพราะถ้านางคิดอะไรอยู่นางก็จะพูดออกมาอย่างที่คิด   “   พระองค์ทรงตรัสอะไรออกมาพะยะค่ะหม่อมฉันมีฐานะที่ไม่คู่ควรกับธิดาของพระองค์    ”    “   เจ้ารักนางไม่ใช่รึ  เจ้าอย่าเอาฐานะมาอ้างเพราะเห็นว่านางเป็นบุตรของข้าสิ  แต่ผลงานของเจ้าก็มีมากมายเหตุใดจึงไม่คู่ควรกับบุตรของข้า   ลูกคิดว่ายังไงล่ะ   ”   ผู้เป็นพ่อได้เอ่ยถามความเห็นของลูก  “   เพค่ะ ทรงพูดถูก   ”

เคียวโกะเธอดีใจที่จะได้อยู่กับคนที่เธอรักเธอนึกไว้ว่าคำขอของเธอนั้นต้องถูกปฏิเสธแน่แต่ก็ผิดคาด

“   แล้วเจ้าล่ะเทพอัคคีเจ้าจะรักและจะปกป้องดูแลลูกของข้าตามที่ลูกของข้าได้ขอไว้ได้รึไม่   ถ้าวันใดเจ้าทำให้ลูกข้าเสียใจข้าจะไม่ให้อภัยเจ้าอีกเลยและจะพาลูกข้ากลับมายัง สรวงสวรรค์แห่งนี้ตามเดิม เจ้าตกลงรึไม่   ”   ผู้เป็นนายได้ถามเพื่อเป็นการทำสัญญาว่าจะรักลูกของตนได้ตลอดไปรึไม่   “   ข้าจะรักองค์หญิงไม่ต่างจากครั้งแรกที่ได้เจอกันและจะรักนางจากนี้และตลอดไปจะปกป้องดูแลบุตรของพระองค์เป็นอย่างดีจนกว่าชีวิตนี้จะหาไม่   ”   คินสะได้ตอบตกลงต่อพระองค์    “   ดี...แล้วอย่างผิดคำสัญญาซะล่ะ  ไม่งั้นเจ้าตายแน่   ”        

                  หลังจากที่เธอลงมาที่โลกมนุษย์แล้ว  เธอยังต้องกลับมาเตรียมงานที่โรงเรียนของเธอเพราะเหลืออีก 2 วันงานวัฒนธรรมก็จะเริ่มขึ้น  แต่ปัญหามันอยู่ที่ว่าเธอยังเล่นฉากที่บอกรักพระเอกยังไม่ได้เลย  แต่แล้วก็เหมือนชะตาลิขิตเพราะคนที่เล่นเป็นพระเอกนั้นเข้าโรงพยาบาลเพราะว่าเป็นไข้หวัดใหญ่   เธอจึงต้องรีบหาพระเอกคนใหม่โดยเร็ว

“   ไง   กำลังหาพระเอกคนใหม่อยู่เหรอ  ฉันพอจะเป็นได้มั้ย  ?   ”   ชายผู้เป็นที่รักได้พูดขึ้น  

“   ไอ้ได้น่ะมันได้แต่ว่าคินสะจะจำบทได้ภายใน 2 วัน ได้งั้นเหรอ   ”    
................................................................................................................................................................................................................