รักนี้โชคชะตามิอาจกั้น

ลำดับตอนที่ #5 : การรวมตัวของ 8 เทพ

ตอนนี้เคียวโกะเริ่มจะหมดสติแล้วและตัวเธอก็ถูกดึงเกือบมิดอกแล้ว   ในขณะนั้นเองทั้ง 8  คนได้มาถึงพอดีชายหนุ่มผมสีแดงรีบลงจากรถเป็นคนแรกเพื่อที่จะช่วยเธอเอาไว้  เคียวโกะเธอได้เห็นแต่ใบหน้าของชายคนแรกก่อนที่สติของเธอจะหมดลง       “   วายุ  ~  ยุ   ”   เสียงหญิงสาวรวบผมไว้เอ่ยขึ้นพร้อมกับมีลมแรงมากดังพายุพัดเข้ามาได้พัดน้ำปีศาจให้ออกไปจากตัวของเคียวโกะแต่น้ำปีศาจก็ยังไม่ยอมหยุดที่จะดึงตัวเคียวโกะไป   “   ธรณี  ~  ณี   ”    ชายผู้ซึ่งได้ชื่อว่าเป็นเทพแห่งธรณีได้เอามือไปแตะพื้นทันใดนั้นพื้นที่เรียบกลับแตกและแยกออก   น้ำปีศาจได้ไหลลงไปตามรอยแยกนั้นพร้อมกับร่างของเคียวโกะแต่ชายผมสีแดงได้คว้าตัวเธอได้ทัน   ชายผู้ที่เป็นคนทำให้พื้นแยกออกนั้นได้รีบทำการประสานพื้นให้ติดกันดังเดิมเพื่อไม่ให้น้ำนั้นได้ไหลขึ้นมาอีก      ชายที่ประคองร่างขิงเคียวโกะเอาไว้ได้นำร่างของเธอไปพักที่ๆมีอากาศถ่ายเท   สักพักเธอจึงได้สติคืนมา   เธอค่อยๆลืมตามองไปรอบๆตัวของเธอ  ภาพที่เธอได้เห็นเป็นคนทั้ง8คน รายรอมเธออยู่

“   นี่มันเกิดอะไรขึ้น   ”   เธอถามด้วยความงุนงง    และเธอก็ได้รับคำตอบจากชายผมสีเงินมาว่า

“   ก็เท่าที่เธอจำได้นั้นแหละพอจำอะไรได้บ้างไหม ?    ”   เคียวโกะพยายามไร่เรียงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับเธอ    เธอจำได้ว่าเธอได้ถูกน้ำประหลาดดึงตัวเธอจากนั้นเธอพยายามขอความช่วยเหลือจนเธอนึกถึงชายผมสีแดงเป็นคนสุดท้ายแล้วน้ำก็ได้ดึงตัวเธอเกือบมิดอกเธอและภาพสุดท้ายที่เธอเห็นก่อนหมดสติลงก็ได้เห็นชายผมสีแดงเป็นภาพสุดท้ายและเธอก็ได้ยินเสียงเหมือนคนกำลังต่อสู้กันเธอจำได้แค่นี้    “   อึม -_-  พอจะจำได้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น    ”   เธอตอบไปแบบนั้น

“   เธอคงเชื่อที่พวกเราพูดแล้วนะ  ”   เขาถามอีกครั้ง      “   คงงั้นมั้งแต่ฉันเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งนะ   แล้วพวกคุณล่ะเป็นใคร      ” 

“   ฉันเป็นเทพจิ้งจอก9หาง  อินุโอะ   ”     ชายผมสีเงินยาวสลวยซึ่งไม่น่าจะมีในสมัยนี้

“   เทพอัคคี   คินสะ  ”   ที่แท้ชายผมสีแดงตาสีทองคนนี้ชื่อคินสะนี่เอง

“   ฉันเทพวายุชื่อคางุระ ^O^   ”   หญิงสาวรวบผมไว้ที่ผู้ใช้ลมเมื่อครู่นี้

“   ส่วนฉันเทพธรณีนะจ๊ะ  >0< ชื่อคางะนะ   ”   ชายที่ใช้มือสัมผัสพื้นเมื่อครู่นี้แต่ดูท่าทางเจ้าเล่ห์

“   ฉันเทพวารีนะ  โซมะนะ   ”   ชายหนุ่มหน้าตาดีผมดำน้ำตาลระต้นคอพูด

“   ฉันเทพมังกร  ริว  ยินดีที่ได้พบกันอีกครั้งนะป้าจอมดื้อ  T^T   ”   เด็กน้อยจอมเอาแต่ใจเป็นเหตุทำให้เคียวโกะถึงจุดเดือด

“   ไอ้เด็กบ้า  กล้าดียังไงมาเรียกฉันว่าป้าย่ะòxó  ไม่รู้จักว่าใครเป็นใครซะแล้ว   ”  

“   เอาน่า....อย่าทะเลาะกัน    เอาล่ะฉันเทพดนตรีนะชื่อโซระ >,<   ”   สาวน้อยน่ารักกร้าวแกะ2ข้างท่าทางร่าเริงได้ขัดการทะเลาะของเด็กกับผู้ใหญ่     และหญิงสาวคนสุดท้ายได้แนะนำตัว   “   ฉันเทพการมองเห็น   มายะ   ”   ถึงเธอจะเป็นเทพแห่งการมองเห็นแต่ทำไมถึงไม่ลืมตาล่ะเป็นไปได้ไหมที่เธอจะมองไม่เห็นเคียวโกะสงสัย

“   สรุปว่าคุณทั้ง8คนเป็นเทพงั้นเหรอ ใช่ไหม  o+o   ”   เธอถามเพื่อความแน่ใจอีกครั้ง  จริงรึเปล่าก็ไม่รู้ที่คนพวกนี้จะมารับเธอไปที่ๆเธอเคยอยู่และพวกเขาไม่ใช่คนธรรมดาแต่เป็นเทพเนี่ยสิปัญหามันจะมีจริงได้ยังไง -o- 

“   นี่! คุณองค์หญิงไม่อยากจะพูดหรอกนะว่าถ้ายังไม่เชื่ออีกก็ไม่รู้จะอธิบายยังไงให้เชื่อแล้วก็อย่างที่เห็นเธอเห็นอะไรบ้างล่ะไหนจะน้ำปีศาจนั้นอีกแล้วก็พลังเหนือธรรมชาตินั้นอีกไม่เชื่อก็บ้าแล้ว -o-   ”  

“   เด็กบ้าทำไมปากจัดยิ่งกว่าตัวอิจฉาในละครน้ำเน่าอีกแฮะเมื่อกี๊ก็ว่าป้าก็พอทนแต่หาว่าบ้าเนี่ยชักทนไม่ไว้แล้วนะ  òxó  ”   เธอว่าเด็กที่ได้ชื่อว่าเป็นเทพมังกร

“   ก็นั้นแหละที่ว่าบ้าสติก็เหมือนเด็กประถมซะอีก T^T  ”    เด็กบ้า  ฉันกำลังจะพูดออกไปแต่ก็มีคนมาขวางไว้

“   เอาเป็นว่าพวกเราเป็นเทพก็แล้วกันเธอก็เห็นกับตาเธอเองแล้วนี่   แล้วพวกเราก็จะพาองค์หญิงกลับไปยังสรวงสวรรค์   ”

“   เอ๊ะ!!!!!!!!!!   ฉันต้องไปโรงเรียนนี่ >o<  ลืมไปเลยต้องโดนเพื่อนฉันเทศน์แน่เลย   ”   เคียวโกะตะโกนร้องออกมาด้วยความตกใจ         ตายแน่ๆเลยเรางานก็ยังไม่เสร็จไหนจะบทละครที่ต้องซ้อมอีก

“   งั้นให้พวกเราไปส่งมั้ย   ?   ”   คินสะ   เทพอัคคีเชิญชวน

“   ไม่ต้อง  ขอบคุณ  vov   ”   
............................................................................................................................................................................................................