รักนี้โชคชะตามิอาจกั้น

ลำดับตอนที่ #2 : การเริ่มต้นของชะตา

ปล่อยให้คุณพ่อกับคุณแม่นั่งหัวเราะคิกคักกับปฏิกิริยาของลูกพวกเขากันสองคน

ครอบครัวของเธอมักจะเป็นเช่นนี้อยู่เสมอ  มีความสุขทุกวัน   พูดคุยหยอกล้อกันเป็นประจำ    เธอก็พอใจกับชีวิตที่มีทั้งพ่อและแม่คอยอยู่เคียงข้างเธอ   แต่พ่อและแม่ของเธอนั้นมักเป็นเช่นนี้อยู่ประจำ   เธอจึงไม่ค่อยพอใจในเรื่องที่ชอบล้อเธอว่าเมื่อไรจะมีแฟนสักที

แต่เธอก็ยังคงมีชะตาที่เธอไม่คาดคิดมาก่อนรอคอยเธออยู่ไม่ช้าก็เร็วเธอจะพบโชคชะตานี้เป็นแน่แท้    อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

                เช้าวันรุ่งขึ้น   วันนี้เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ของเธอ    หยุดก็เหมือนไม่ได้หยุด  เธอต้องรีบทานอาหารเช้าฝีมือแม่ของเธอแล้วรีบวิ่งออกจากบ้าน   เพื่อที่จะไปทำงานที่โรงเรียนของเธอ   เพราะว่าใกล้จะถึงงานวัฒนธรรมของโรงเรียนแล้ว    เธอจะต้องไปเตรียมอุปกรณ์   เสื้อผ้า   ต่างๆที่จะต้องใช้ในงานโรงเรียนเพราะเธอคือคณะกรรมการของห้องที่จะต้องจัดเตรียมเรื่องต่างๆในการแสดงละครของห้องที่จะต้องเล่นในงานวัฒนธรรมที่จะถึงนี้

“   อรุณสวัสดิ์   เคียวโกะ  ^*^  ”   เสียงใสๆของมิยาบิเพื่อนของเธอทักทายยามเช้าต้อนรับการมาถึงของเพื่อนของเธอ

“   อรุณสวัสดิ์   มิยาบิ เมื่อวานเป็นไงบ้างได้กิ๊กมากี่คน TyT ”   เคียวโกะทักทายและแซวเพื่อนของเธอ   เพราะรู้ว่าเพื่อนเธอนั้นชอบเรื่องพวกนี้  ชอบไปเที่ยวปาร์ตี้สนุกสนานจึงทำให้มีเพื่อนเยอะและก็รวมไปถึงกิ๊กด้วย   แต่เธอก็เป็นคนนิสัยดีมากคนหนึ่ง

“   แหม !!!  อย่าพูดอย่างนั้นสิเมื่อวานเธอไม่ไปฉันเลยไม่ได้ไปด้วยเลย -o-  ”  เธอพูดด้วยความน้อยใจที่เพื่อนของเธอนั้นทำไมถึงไม่ไปกับเธอ

“   นี่ ! ไม่ต้องมาน้อยใจเลยนะเธอก็รู้ว่าฉันไม่ชอบเรื่องพวกนี้แต่เธอก็ยังจะมาชวนอีก เพราะฉะนั้นก็ไม่ต้องมาโทษกันเลย vov”

เคียวโกะปัดความผิดของเธอให้มิยาบิเพื่อนของเธอทั้งๆที่มิยาบิเองก็ไม่ได้ผิดแต่น้อย    เพราะเป็นห่วงถึงได้ชวน

“  O.K. ฉันผิดเองที่ไปชวนเธอ    เอาล่ะๆเรารีบไปเตรียมของกันเถอะ -_-  ”   เธอรู้ว่าไม่อาจจะปะลองฝีปากของเพื่อนเธอได้ เพราะเคียวโกะมักจะหาเหตุผลที่เธอเองก็เถียงไม่ออกมาพูดเสมอ   เธอจึงจำใจยอมรับความผิดที่ถูกเพื่อนโยนให้เพื่อไม่ให้มีปัญหาตามมาทีหลัง

                ถึงห้องที่จะเตรียมชุด   เตรียมฉากการแสดงอะไรทั้งหลายอย่าง    เคียวโกะเธอไม่รีรอที่จะรีบไปทำชุดการแสดงละครให้เสร็จ   เพราะเหลืออีกหลายชุดที่เธอยังทำไม่เสร็จ   เธอรีบจัดแจงเดินไปหยิบเสื้อผ้าที่อยู่ในถุงในตู้เก็บของแต่งานนี้เธอใช้เป็นที่เก็บเสื้อผ้าแทน   เธอหยิบมันออกจากตู้แล้วรีบไปเอาอุปกรณ์เย็บปักออกมาแล้วเธอก็บรรจงเย็บชุดอย่างประณีต   เพราะเรื่องที่เธอจะแสดงนั้นเป็นเรื่องเกี่ยวกับตำนานเทพ   ชุดเลยต้องดูหรูหราและแตกต่างจากชุดกิโมโนทั่วไป    เธอนั้นจะต้องใช้ความคิดที่จะออกแบบชุดเป็นเวลานาน   เพราะฉะนั้นเธอจึงรีบทำให้เสร็จโดยเร็วเวลาที่เธอจะทำมันออกมาเหลือน้อยเต็มที

“   เคียวโกะจังรับภาระหนักเลยนะครับ   ทำทั้งชุดและก็แสดงเป็นนางเอกของเรื่องอีก ^-^  ”   ชายหนุ่มหน้าตาน่ารัก  รูปร่างดู   บอบบางน่ารักษาผิวขาวดูไปดูมาแล้วเหมือนผู้หญิงอาจเป็นเพราะรูปร่างเล็กก็เป็นได้    เขาเป็นคนคอยช่วยงานเคียวโกะอยู่เสมอนั้นได้กล่าวออกมาด้วยความเป็นห่วง

“    อ้าว! นะสึดะ ก็ช่วยไม่ได้นี่นะถ้าให้คนอื่นทำชุดกันเองกลัวว่าจะทำไม่ตรงกับคอนเซ็พท์ที่คิดไว้น่ะก็เลยรับมาทำเอง v-v  ” 

เคียวโกะพยายามอธิบายเหตุผลที่เธอรับงานนี้มาทำ

“   งั้นผมช่วยอีกแรงนะครับ...อึม...มีอะไรให้ผมช่วยบ้างล่ะครับ o-<  ”   เขาพูดขึ้นแล้วยิ้มหวานๆให้จนทำให้เคียวโกะคิดกับตัวเองว่าทำไมถึงได้น่ารักขนาดนี้นะ (น่ากอดจังเลยอ่ะยังกะตุ๊กตาเลย!!!)  

                เคียวโกะและเพื่อนในห้องอีกหลายคนทำงานกันจนถึงตอนเย็นและก็แยกย้ายกันกลับบ้านของแต่ละคน

“   เคียวโกะ  พรุ่งนี้เจอกันนะ >^<  ” มิยาบิเพื่อนสุดรักของเธอไดพูดขึ้น

“   Bye   จ๊ะพรุ่งนี้เจอกัน ^o^ ”  เคียวโกะได้กล่าวคำอำลากับเพื่อนของเธอ

โชคชะตาของเธอกำลังจะเปลี่ยนไปโดยที่เธอไม่คาดคิดมาก่อน !!