คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : Chapter 8
้านอนายอ
ยอลยอ
ูยอนและอึนอูที่ยัิอยู่ในบ้านผีสิ็ยัรี๊เสียัอยู่ในนั้นอย่า่อเนื่อ...
..... รี๊ .....
"พี่นายอเมื่อไหร่ะเราออาที่นี่ะที
ันไม่อยาอยู่ในนี้แล้ว"
ยอลยอพูึ้นในะที่หน้าัวเอ็ยัุอยู่ที่แนอนายอ
"ไม่รู้เหมือนัน ลัวหรอ?" นายอถามยอลยอพลาลูบมืออยอลยอเล็น้อย
เพื่อลายวามลัวให้ับยอลยอ
"นิหน่อย่ะ"
"ไม่้อลัวนะ"
"พี่๋า ... อย่าปล่อยมือันนะ"
ู่ๆยอลยอ็เปลี่ยนสรรพนามที่เรียเธอเป็นพี่๋า
"อื้อ..ไ้ิ"
นายอแอบะัเล็น้อยที่เ้าเ็ผิวสีมพู้าๆเธอ เรียเธอว่า 'พี่๋า'
ไม่ทันที่นายอับยอลยอะเินพ้นารนั้น
็มีบาสิ่บาอย่าเ้ออมาาหัวมุมอบ้านผีสิ
ทำให้ยอลยอในเสียหลัเไปทานายอ และัหวะนั้นเอนายอ็ไม่ทันั้ัว
เลยทำให้ัวนายอเล้มลไปนอนอับพื้น และ็มีอีร่าล้มมาทับัวนายอไว้
"พี่๋า เป็นอะไรมั้ย?" ยอลยอถามนายอในะที่ัวเอ็นอนอยู่บนัวอนายอ
"พี่ไม่เป็นอะไร ยอลยอเ็บรไหนรึเปล่า?"
"ไม่่ะ ันไม่เป็นไร"
"พี่นายอ้าหน้าเป็นออแล้ว
รีบไปันเถอะ" เสียอเยวอนัไล่หลัึ้นมา
ทำให้ทั้สอรีบลุึ้น่อนทีู่ยอนับอึนอูะมาเห็น
"ไปันเถอะยอลยอ"
นายอพูพร้อมับประสานมืออัวเอเ้าับมืออยอลยอ พร้อมับใ้มืออี้าที่เหลือปิาอยอลยอไว้เพื่อไม่เห็นเห็นอะไร
ผ่านไปไม่ถึห้านาทีทั้สี่น็มาถึทาออ
... แู่เหมือนว่าเ็ผิวมพู้าๆัวเธอะยัไม่รู้ัวว่าออมาาบ้านผีสิแล้ว
...
"ยอลยอ โอเมั้ย? เราออาบ้านผีสิละนะ"
"เฮ้อ" ยอลยอถอหายใออมาเฮือให่
่อนที่ะมอลไปที่มือสีแทนอนพี่ที่ยัับมือสีมพูอัวเออยู่
"ไปหาโรอาับียอนัน"
นายอพูึ้นพร้อมับเ็ทั้สามอเธอที่เินไปทาโรอาับียอนที่นั่รออยู่่อนหน้านี้แล้ว
"เป็นไมั่พี่ นานเียวว่าะออมา"
โรอาถามนายอ
"็โอเนะ"
นายออบ้วยสีหน้าที่ไม่รู้สึอะไรริๆ
"แู่ยอลยอะไม่โอเเหมือนพี่นะ"
โรอาหันไปมอยอลยอที่ยัูลัวๆอยู่
"ไม่โอเเลย!/ไม่โอเเอามาๆ!"
ูยอนและอึนอูพูเป็นเสียเียวัน
"แล้วนี่มีใรหิวแล้วบ้า"
้วยวามที่เป็นพี่ให่สุในลุ่ม เลยเอ่ยถามน้อๆ
"ัน!/ัน!"
ไม่เา็รู้ว่าอบออมาพร้อมับแบบนี้ือใร
"พวเธอนี่เรื่อินทีไรอบเป็นเสียเียวันลอเลยนะูยอน
อึนอู" นายอแวน้อยๆ
"ียอนเธอหิวรึยั?" โรอาหันไปถามียอน
"ันยัไม่่อยหิว่ะ" ียอนอบโรอาสั้นๆ
่อนที่โรอาะหันไปบอนายอ
"ันับียอนยัไม่่อยหิวอ่ะพี่
พี่ไปหาอะไรินับยอลยอ็ไ้นะ" โรอาบอับนายอ
"ูยอนับอึนอู ะไปับพี่มั้ย?" นายอหันไปถามูยอนับอึนอู
"แยันไป็ไ้พี่" อึนอูพูับนายอ
"โอเ
ั้นทำอะไรเสร็แล้ว็ไปเอันที่หน้าสวนสนุละันนะ" นายอหันไปบอับทุน
"ยอลยอ ไปหาอะไรินัน"
นายอับมือยอลยอและพาเินไปหาอะไริน
"อยาินอะไรเป็นพิเศษมั้ย?" นายอถามยอลยอ
"ันอยาินามัมยอนอ่ะพี่"
ยอลยออบลับ
"โอเ ั้นไปินามัมยอนัน"
ในะที่เินไปร้านอาหารนายอ็ยัับมืออยอลยอไม่ปล่อย
..
"เอ่อ.. พี่นายอ.." ยอลยอเรียนายอ่อนที่ะมอไปที่มืออเธอและนายอที่ยัประสานันอยู่
"อ่ะ.. อ๋อ พี่อโทษ"
นายอเหมือนะรู้ัวว่ายอลยอำลัะบออะไร นายอึรีบปล่อยมือยอลยอทันที
...
"ไม่เป็นไร่ะ"
"ว้าวววววววว~ น่าินัเลย่ะพี่นายอ"
"ินให้หมละ"
"แน่นอนอยู่แล้ว.. ะทานแล้วนะะะะะ"
นายอทำไ้เพียแ่นั่อมยิ้มับเ็รหน้าอเธอโยที่เ็ผิวมพูรหน้านั้นไม่ทันสัเเลยว่ามีนนนึยิ้มเพราะเธอ
...
'น่ารัั ู ยอลยอ'
"ย่าส์ นี่มันอะไรันเนี่ย"
นายอเผลอพูออมาทันทีที่เสียในหัวอเธอัึ้น นทำให้เ็รหน้าสสัย
"พี่เป็นอะไรรึเปล่าะพี่นายอ?"
"อ๋อ เปล่าๆ ินเถอะ"
นายอเพียแ่อบเล็น้อย
ความคิดเห็น