ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : สมรภูมิป้อมปราการเวนเดีย
วันที่ 16 เือน 4 ปี 136
อทหาร 6000 พันนายพร้อม้วยยุทโธปร์ แยเป็น 2 ฝั่ 4000 พันนายะมุ่ไปป้อมเวนเีย 2000 พันนายะไปป้อมมิล
"ูธึ้น! เินหน้าไป!" ผบ. สั่ ทหารใ้สััฟรีเียร์มาถึยัป้อมเวนเีย อทัพว่า 6000 นายมุ่รไปที่ป้อม
"ฝ่าบาทรายานรับ! พบอทัพมาาทาเมือหลว ูธอฝ่ายเรารับ" พลทหารเ้ามารายานที่ห้อยุทธารที่เหล่านายพลอยู่เ็ม
"พา้าไป" อ์ราาำลัมุ่ไป
ย้า!!!!!! อึ!!!!
"อย่าให้มันึ้นมา!!!!" ทหารบนำแพ่อสู้อย่าุเือ แ่ำนวนที่เสียเปรียบอย่ามาำลัใอทหาร็ไม่สู้ี
ทหารม้านายหนึ่วิ่มาที่ป้อมอย่ารวเร็ว เมื่อมาถึประำแพ
"พวเราืออำลัสนับสนุนาอ์ายฟรีเียร์ เราอทราบสถานาร์้วย" ทหารล่าวอน่าเร่รีบ
"้าือราาเนเอเรอ!! อนนี้ำลัปะทะับศัรู!" เนล่าว 'ฟรีเียร์ั้นเหรอ' เาิในใ
"รับทราบรับ!! เราะสนับสนุนอย่าเร็วที่สุ" ทหารรีบวิ่ไปรายานผู้บัาาร
"รายานรับอนนี้ำลัปะทะอยู่รับท่าน" พลทหารทำามที่ฝึมาเป้ะๆ
"ประำำแหน่ารรบ!!!!!" สิ้นเสียเหล่าทัพแยออเป็น 2 ส่วนและเร่วามเร็วเรียมปะทะ
"เฮ้ย!!! นั้นมันเ้าพวนั้นนิ มันไม่ไ้อยู่บนำแพ!!!" ทหารเเรเลียะโนออมา
่าวไ้ไปถึหูผู้บัาารเเรเลียอย่ารวเร็ว
"ฝ่าบาทมีพวอหนุนพวมันที่นอำแพ มันไม่มีาบหรือโล่ ถือแม่ไม้ประหลาๆมารับ" ทหารรายานออไป
"เป็นพวาวบ้านสิท่า!!!! ฮ่าๆๆ พวมันนปัาแล้วสินะ ส่ทหารหมื่นนายไป่ามันเลย!!!" เ้าายลำับ 1 เริว เเรเลีย
ทหารเเรเลียมุ่มาทาเราว่าหมื่นนายเลยรับ!!" ทหารรายาน่อผู้บัาาร และทาอทัพที่แยออไปนั้น็ทราบเรื่อนี้เ่นัน รอผู้บัาารสั่ารออไปแบบเียวัน
"ั้รับ!!!" ทหารทุนายทำามที่ฝึมา
'เ้าพวนั้นมันทำอะไร!?' ทหารระับสูที่นำทัพมาัารสัเว่าม่ารั้แนวระนาบ
"ฮึ!! พวมันะไม้นั้นมาฟาเรา! บุไป่ามันเลย!!!" เาสั่ารออไป
ม้าร้อยว่านายเร่เ็มีนเรียมเ้าาร์ ู่็มีเสียัเหมือนฟ้าผ่า
ฟิ้ว!!! ทหารนายหนึ่ล้มลไป และเสียมัน็รัวสุาม้วย เสียัมปนาทและอทหาร็ระุยทันที
'เิอะไรึ้น!!! เ้าพวนั้นมันบรราลฟ้าไ้หรือไ!!' เาิในใ ฟิ้ว!!!! ระสุนแล่นแสหน้าเ้าไป
"ยิไป!!!!" ผบ.สั่
อทหารเเรเลียหมื่นนายลลอย่ารวเร็ว าระเ้าประิในระยะ 50 เมรนั้นเป็นไปไม่ไ้เลย
ทหารที่ถูส่มาายเรียบ พวที่สู้อยู่บนำแพ่าสั้นอยู่ับที่าเสียราวับฟ้าถล่ม ทหารแนเสึไ้โอาสโ้ลับ
"ท่านรับมีสาราเมือหลว" นสื่อสารนำสารมาส่ให้ทหาร
"ำลัสมทบ 2000 พันนายพร้อม้วยเสบียถึใน 2 วัน.อืม" เาิอยู่สัพั่อนะสั่ออไป
"นำำสั่ไปให้ถวิล เราะัทัพโมี!! ให้ำลเสริมรออยู่แนวหลั!!" ผบ.สั่ไป
ทหารรีบไปทันที
"ท่านถวิลรับ ำสั่าท่านพิทัษ์ให้ัรูประบวนโมีรับ!!!" ถวิลรีบทำามำสั่
และอทัพอฟรีเียร์็มุ่หน้าบุ
"เมื่อี้นี้เสียอะไร" เริวถามับนายทหาร
"อ์าย!! ทหารที่ส่ไป่าเ้าพวนั้นายหมแล้วรับ" ทหารนายหนึ่วิ่เ้ามารายาน
"มันเิอะไรึ้น!!!!!" อ์ายะอถาม
"เอ่-..เอ่อทุรั้ที่มีเสียัเิึ้นะมีนเราาย 1 นรับ.." ทหารรายานามที่เ้าใ
ปัๆๆ ปืนยัยิอยู่และเสียัึ้นเรื่อย
"แล้วมัน่อๆ ันยันี้เนี่ยนะ!!! สั่พลธนูยิสัไว้!!"
"รายานรับ!!! ทหารบนประิำแพเริ่มถอยมาแล้วรับ!!"
"รายานรับ!!! แนวรบ้านหน้าแแล้วรับ"
ทหารเ้ารายานิ่อันทำให้อ์ายอารม์เริ่มึ้น
"ทัพเ้าุนนาโ่นั้นล่ะอยู่ไหน!!!!" เาะโนถามออไป
"รับ...าว่าำลัปะทะอยู่ที่แนวหลัรับ"
"มันเิบ้าอะไรึ้นว่ะเนี่ย!!!!!" เาลุออไปาเ้น
ปั!!!!!! ระสุนลอยมาเ้าหัวอย่าั
"อ์ายเริว!!!!!!!!!!" เหล่าทหารและนายพล่ารีบพาเริวออารนั้น นายพลบานถูเป่าหัวไป
บนำแพ ทหาร 2 นาย
"โอ้!! แม่นมา!!! ระยะสัหาร 2000 เมร" เพื่อนอพลแม่นปืนล่าว
"ฮู้ว!! านหินเหมือนันนะเนี่ย" พลแม่นปืนล่าว
แปะ!! ทั้สอปะมือัน
"เ้า Kar-98 ใส่เ้านี่ที่เรียว่าล้อมา้วยสุยอไปเลยอ์ายทำมาแ่ 10 ระบอเอ!" เพื่อนเาล่าว
เฮ!!!!!!!!!!!! เหล่าทหาร่าโห่ร้อ้วยวามีใ แ่มัน็มีนไม่สบอารม์อยู่เหมือนัน
ทหารอแนเสรู้สึทึ้ในอาวุธิ้นนี้มาแ่็มีวามสสัยอยู่เหมือนัน
ทา้านหลัมีเสียปืนัึ้น แนวหลัเิาร่อสู้
"อ์ราาทาะวันออเิาร่อสู้ึ้น!!!" ทหารมารายานที่ำแพ
ู้ม!!!! ปัๆๆ!!!!! ปืนให่และปืนล่าสาระสุนใส่ยัเหล่าที่มุ่มา
"ยิเ้าไป!!!! ยันมันไว้!!!" นายอสั่ รอบป้อมปราาร่าเป็นเหมือนนร ผู้นล่มาย
"ท่านรับเรา้อถอยแล้วนะรับ!!!!" พลทหารเเรเลียบอไป
"ฮึ้ย...ถอย!!!!!!!" แม้ะรู้สึเ็บใ แ่รู้ีแ่ใว่าสู้่อไปอาะไม่นะ อีทั้พนธนูโนปืนให่ยิใส่ายเือบหม
อทัพเเรเลียถอยร่นไป ในอี้านหนึ่
"ท่านเียว อทัพเเรเลียถอยไปแล้วรับ!!!" ทหารบวิ่แ่นมารายาน
"อะไรนะ ามแผนไมใ่อย่านี้สิ เราไม่มีที่ให้ถอยแล้วนะเว้ย!!!! สู้่อไป!!" ุนนาเียวสั่
"แ-..แ่ทหารเราายไปเยอะมา เรา้อถอยนะรับ!!" พลทหารล่าว
"มึะถอยลทะเลเหรอ!!! ถ้าแยััำสั่แนี่แหละะาย่อนเลย!!!" ะที่เถียันอยู่เหล่าทหารบ็วิ่รูันมา และเ้าุนนาโนเหยียบนสาหัส
ารรบที่ป้อมเวนเียไ้บลทุแนวรบ เหล่าทหาร่าพาันั้่าย และรวำนวนนและยุทโธปร์
"พิทัษ์ าว่าน่าะ 2 วันพวเสบียและระสุนน่ามึ" ทัู้่เป็นเพื่อนสนิทันวามสามารถทัเทียมัน ึไ้มาบัาารในศึแร
"ทั้ที่อาวุธีว่าแท้ๆ ทำไมเราถึเสียไปั้ 10 น..เฮ้อ" เาัพ้อออมา
ทัู้่็นัุ่ยันไป
ที่ป้อมมิวทหารุเราะำลั่อสู้ันอย่าุเือ อทหารอฟรีเียร์ยัมาไม่ถึ
"สิ่ที่ะพูในวันนี้ือเรื่อารปรอ ฟรีเียร์ลูพู่อไ้" ีเลียล่าว
"เราะปิรูปารปรอ อนนี้มันไร้ระเบียบ!! เราะใ้ารปรอรูปแบบใหม่ที่่อให้ประสิทธิผลมาว่า" ำว่าปิรูป้ออยู่ในหูุนนาแ่ละ 'ปิรูปๆๆ'
"เราะไม่รอให้อ์ราาลับมา่อนหรือ ัสินใทำอะไรโยพละา-" ุนนานี้ยัพูไม่ทันบ
"้าเห็น้วย"
"้าเ่นัน"
ุนนาหลายน่าเห็นพอ้อัน
"้าไ้เห็นารทำานอเหล่าระทรว่าๆ มันเป็นระบบ ระเบียบ ารบริหารที่เป็นรูปธรรมที่สุอย่าเมือหลวที่ทำให้เิภาพอย่าั้นไ้ ้าะอสล-" ุนนาล่าว
"ใเย็น้าไม่ไ้ให้พวท่านไปไหนสัหน่อย ใรันะเี่ยผู้มีวามสามารถทิ้ พวท่านบริหารประเทศไ้นานี้ ้ามีานให้พวท่านทำ" ฟรีเียร์็ล่าวไป แ่มัน็มีพววาโลอยู่เสมอ
ุนนาหัวอนุรัษ์นิยม ไม่พอใที่ะให้สามันึ้นมาบริหาร
อทหาร 6000 พันนายพร้อม้วยยุทโธปร์ แยเป็น 2 ฝั่ 4000 พันนายะมุ่ไปป้อมเวนเีย 2000 พันนายะไปป้อมมิล
"ูธึ้น! เินหน้าไป!" ผบ. สั่ ทหารใ้สััฟรีเียร์มาถึยัป้อมเวนเีย อทัพว่า 6000 นายมุ่รไปที่ป้อม
"ฝ่าบาทรายานรับ! พบอทัพมาาทาเมือหลว ูธอฝ่ายเรารับ" พลทหารเ้ามารายานที่ห้อยุทธารที่เหล่านายพลอยู่เ็ม
"พา้าไป" อ์ราาำลัมุ่ไป
ย้า!!!!!! อึ!!!!
"อย่าให้มันึ้นมา!!!!" ทหารบนำแพ่อสู้อย่าุเือ แ่ำนวนที่เสียเปรียบอย่ามาำลัใอทหาร็ไม่สู้ี
ทหารม้านายหนึ่วิ่มาที่ป้อมอย่ารวเร็ว เมื่อมาถึประำแพ
"พวเราืออำลัสนับสนุนาอ์ายฟรีเียร์ เราอทราบสถานาร์้วย" ทหารล่าวอน่าเร่รีบ
"้าือราาเนเอเรอ!! อนนี้ำลัปะทะับศัรู!" เนล่าว 'ฟรีเียร์ั้นเหรอ' เาิในใ
"รับทราบรับ!! เราะสนับสนุนอย่าเร็วที่สุ" ทหารรีบวิ่ไปรายานผู้บัาาร
"รายานรับอนนี้ำลัปะทะอยู่รับท่าน" พลทหารทำามที่ฝึมาเป้ะๆ
"ประำำแหน่ารรบ!!!!!" สิ้นเสียเหล่าทัพแยออเป็น 2 ส่วนและเร่วามเร็วเรียมปะทะ
"เฮ้ย!!! นั้นมันเ้าพวนั้นนิ มันไม่ไ้อยู่บนำแพ!!!" ทหารเเรเลียะโนออมา
่าวไ้ไปถึหูผู้บัาารเเรเลียอย่ารวเร็ว
"ฝ่าบาทมีพวอหนุนพวมันที่นอำแพ มันไม่มีาบหรือโล่ ถือแม่ไม้ประหลาๆมารับ" ทหารรายานออไป
"เป็นพวาวบ้านสิท่า!!!! ฮ่าๆๆ พวมันนปัาแล้วสินะ ส่ทหารหมื่นนายไป่ามันเลย!!!" เ้าายลำับ 1 เริว เเรเลีย
ทหารเเรเลียมุ่มาทาเราว่าหมื่นนายเลยรับ!!" ทหารรายาน่อผู้บัาาร และทาอทัพที่แยออไปนั้น็ทราบเรื่อนี้เ่นัน รอผู้บัาารสั่ารออไปแบบเียวัน
"ั้รับ!!!" ทหารทุนายทำามที่ฝึมา
'เ้าพวนั้นมันทำอะไร!?' ทหารระับสูที่นำทัพมาัารสัเว่าม่ารั้แนวระนาบ
"ฮึ!! พวมันะไม้นั้นมาฟาเรา! บุไป่ามันเลย!!!" เาสั่ารออไป
ม้าร้อยว่านายเร่เ็มีนเรียมเ้าาร์ ู่็มีเสียัเหมือนฟ้าผ่า
ฟิ้ว!!! ทหารนายหนึ่ล้มลไป และเสียมัน็รัวสุาม้วย เสียัมปนาทและอทหาร็ระุยทันที
'เิอะไรึ้น!!! เ้าพวนั้นมันบรราลฟ้าไ้หรือไ!!' เาิในใ ฟิ้ว!!!! ระสุนแล่นแสหน้าเ้าไป
"ยิไป!!!!" ผบ.สั่
อทหารเเรเลียหมื่นนายลลอย่ารวเร็ว าระเ้าประิในระยะ 50 เมรนั้นเป็นไปไม่ไ้เลย
ทหารที่ถูส่มาายเรียบ พวที่สู้อยู่บนำแพ่าสั้นอยู่ับที่าเสียราวับฟ้าถล่ม ทหารแนเสึไ้โอาสโ้ลับ
"ท่านรับมีสาราเมือหลว" นสื่อสารนำสารมาส่ให้ทหาร
"ำลัสมทบ 2000 พันนายพร้อม้วยเสบียถึใน 2 วัน.อืม" เาิอยู่สัพั่อนะสั่ออไป
"นำำสั่ไปให้ถวิล เราะัทัพโมี!! ให้ำลเสริมรออยู่แนวหลั!!" ผบ.สั่ไป
ทหารรีบไปทันที
"ท่านถวิลรับ ำสั่าท่านพิทัษ์ให้ัรูประบวนโมีรับ!!!" ถวิลรีบทำามำสั่
และอทัพอฟรีเียร์็มุ่หน้าบุ
"เมื่อี้นี้เสียอะไร" เริวถามับนายทหาร
"อ์าย!! ทหารที่ส่ไป่าเ้าพวนั้นายหมแล้วรับ" ทหารนายหนึ่วิ่เ้ามารายาน
"มันเิอะไรึ้น!!!!!" อ์ายะอถาม
"เอ่-..เอ่อทุรั้ที่มีเสียัเิึ้นะมีนเราาย 1 นรับ.." ทหารรายานามที่เ้าใ
ปัๆๆ ปืนยัยิอยู่และเสียัึ้นเรื่อย
"แล้วมัน่อๆ ันยันี้เนี่ยนะ!!! สั่พลธนูยิสัไว้!!"
"รายานรับ!!! ทหารบนประิำแพเริ่มถอยมาแล้วรับ!!"
"รายานรับ!!! แนวรบ้านหน้าแแล้วรับ"
ทหารเ้ารายานิ่อันทำให้อ์ายอารม์เริ่มึ้น
"ทัพเ้าุนนาโ่นั้นล่ะอยู่ไหน!!!!" เาะโนถามออไป
"รับ...าว่าำลัปะทะอยู่ที่แนวหลัรับ"
"มันเิบ้าอะไรึ้นว่ะเนี่ย!!!!!" เาลุออไปาเ้น
ปั!!!!!! ระสุนลอยมาเ้าหัวอย่าั
"อ์ายเริว!!!!!!!!!!" เหล่าทหารและนายพล่ารีบพาเริวออารนั้น นายพลบานถูเป่าหัวไป
บนำแพ ทหาร 2 นาย
"โอ้!! แม่นมา!!! ระยะสัหาร 2000 เมร" เพื่อนอพลแม่นปืนล่าว
"ฮู้ว!! านหินเหมือนันนะเนี่ย" พลแม่นปืนล่าว
แปะ!! ทั้สอปะมือัน
"เ้า Kar-98 ใส่เ้านี่ที่เรียว่าล้อมา้วยสุยอไปเลยอ์ายทำมาแ่ 10 ระบอเอ!" เพื่อนเาล่าว
เฮ!!!!!!!!!!!! เหล่าทหาร่าโห่ร้อ้วยวามีใ แ่มัน็มีนไม่สบอารม์อยู่เหมือนัน
ทหารอแนเสรู้สึทึ้ในอาวุธิ้นนี้มาแ่็มีวามสสัยอยู่เหมือนัน
ทา้านหลัมีเสียปืนัึ้น แนวหลัเิาร่อสู้
"อ์ราาทาะวันออเิาร่อสู้ึ้น!!!" ทหารมารายานที่ำแพ
ู้ม!!!! ปัๆๆ!!!!! ปืนให่และปืนล่าสาระสุนใส่ยัเหล่าที่มุ่มา
"ยิเ้าไป!!!! ยันมันไว้!!!" นายอสั่ รอบป้อมปราาร่าเป็นเหมือนนร ผู้นล่มาย
'รามที่ฟรีเียร์บอเลย นี่เราสะเพร่านานี่เลยเหรอ' อ์ราาิในใ
"ท่านรับเรา้อถอยแล้วนะรับ!!!!" พลทหารเเรเลียบอไป
"ฮึ้ย...ถอย!!!!!!!" แม้ะรู้สึเ็บใ แ่รู้ีแ่ใว่าสู้่อไปอาะไม่นะ อีทั้พนธนูโนปืนให่ยิใส่ายเือบหม
อทัพเเรเลียถอยร่นไป ในอี้านหนึ่
"ท่านเียว อทัพเเรเลียถอยไปแล้วรับ!!!" ทหารบวิ่แ่นมารายาน
"อะไรนะ ามแผนไมใ่อย่านี้สิ เราไม่มีที่ให้ถอยแล้วนะเว้ย!!!! สู้่อไป!!" ุนนาเียวสั่
"แ-..แ่ทหารเราายไปเยอะมา เรา้อถอยนะรับ!!" พลทหารล่าว
"มึะถอยลทะเลเหรอ!!! ถ้าแยััำสั่แนี่แหละะาย่อนเลย!!!" ะที่เถียันอยู่เหล่าทหารบ็วิ่รูันมา และเ้าุนนาโนเหยียบนสาหัส
ารรบที่ป้อมเวนเียไ้บลทุแนวรบ เหล่าทหาร่าพาันั้่าย และรวำนวนนและยุทโธปร์
"พิทัษ์ าว่าน่าะ 2 วันพวเสบียและระสุนน่ามึ" ทัู้่เป็นเพื่อนสนิทันวามสามารถทัเทียมัน ึไ้มาบัาารในศึแร
"ทั้ที่อาวุธีว่าแท้ๆ ทำไมเราถึเสียไปั้ 10 น..เฮ้อ" เาัพ้อออมา
ทัู้่็นัุ่ยันไป
ที่ป้อมมิวทหารุเราะำลั่อสู้ันอย่าุเือ อทหารอฟรีเียร์ยัมาไม่ถึ
"สิ่ที่ะพูในวันนี้ือเรื่อารปรอ ฟรีเียร์ลูพู่อไ้" ีเลียล่าว
"เราะปิรูปารปรอ อนนี้มันไร้ระเบียบ!! เราะใ้ารปรอรูปแบบใหม่ที่่อให้ประสิทธิผลมาว่า" ำว่าปิรูป้ออยู่ในหูุนนาแ่ละ 'ปิรูปๆๆ'
"เราะไม่รอให้อ์ราาลับมา่อนหรือ ัสินใทำอะไรโยพละา-" ุนนานี้ยัพูไม่ทันบ
"้าเห็น้วย"
"้าเ่นัน"
ุนนาหลายน่าเห็นพอ้อัน
"้าไ้เห็นารทำานอเหล่าระทรว่าๆ มันเป็นระบบ ระเบียบ ารบริหารที่เป็นรูปธรรมที่สุอย่าเมือหลวที่ทำให้เิภาพอย่าั้นไ้ ้าะอสล-" ุนนาล่าว
"ใเย็น้าไม่ไ้ให้พวท่านไปไหนสัหน่อย ใรันะเี่ยผู้มีวามสามารถทิ้ พวท่านบริหารประเทศไ้นานี้ ้ามีานให้พวท่านทำ" ฟรีเียร์็ล่าวไป แ่มัน็มีพววาโลอยู่เสมอ
ุนนาหัวอนุรัษ์นิยม ไม่พอใที่ะให้สามันึ้นมาบริหาร
เมื่อไ้วามเห็นอบึำารทันทันใ และอย่าแรที่ทำให้เหล่าุนนาและ้าราารมานั่ประุมันือารร่าหมาย
ทาป้อมเวนเียในลาึ มีารัารเฝ้าเวรยามอย่าี
วับ ึบ......ใรสันลอบเ้าห้อราาเนเอเรอ
เมื่อนนั้นเปิประูเ้ามาอย่าเียบเียบ และรไปที่เีย สว...เาเอาาบแทเ้าไป
"เ้าะทำอะไร" อ์ราาล่าวถาม
นหลายนเินเ้ามา พร้อมอาวุธรบมือ
"อาาัรอท่านมันล่มสลายไปแล้วและมันะถือำเนิเป็นอาาัรใหม่!" นายพลรูฟัส พุ่เ้าไปที่ราาเนเอเรอ
ู่ๆ เา็หยุลและเลือ็ไหลออมาาอ ราาเน ฟันเ้าไป่อน วามที่เป็นยอนัรบวิาาบไม่เป็นสอรอใร และมีใรสันออาเามือและ่าทหารที่ิามนายพลรูฟัสนหม
สิ่นี้ะเป็นบทเรียนแ่ราาเนเอเรอ อารเื่อใ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น