คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #22 : หื่นนัก..รักซะเลย !* [22] ,, รั๊ก รั๊ก ร๊ากก >//
พระอาทิตย์เริ่มตกดินนั้นบ่งบอกถึงเวลาเย็นแล้ว ร่างบากสะดุ้งตื่นมาด้วยความหิวและเหนื่อย
อ่อนแรงไปหมด ..
ร่างบางค่อยๆยันตัวเองให้ลุก แต่รู้สึกเจ็บแปลบอยู่ที่บริเวณช่วงล่างทำให้ทรุดลงไปอีก
"อิทึกตื่นและเหรอ?"คังอินถามขึ้นดึงร่างบางเข้าไปกอด
"อ่ะ!ผมเจ็บครับ"อิทึกบอกเสียงเบาหวิว
"พี่ขอโทดนะ..พี่จะดูแลนายเอง"คังอินบอกแล้วลุกขึ้นพร้อมกับช้อนคนตัวเล็กขึ้นมาด้วย
"พี่จะทำอะไรครับ ?"อิทึกถาม
"พี่จะพาเราไปอาบน้ำไง ^^ เสดแล้วจะได้ทานข้าวสะที.."คังอินตอบยิ้มๆแล้วพาอิทึกไปที่ห้องน้ำ
เขาวางอิทึกลงที่อ่างน้ำแล้วเปิดน้ำอุ่นไว้
"เดี๋ยวพี่มานะ อิทึกอาบเองได้หรือปล่าว?"คังอินถามอย่างเป็นห่วง
"ได้ครับ ขอบคุณครับ.."อิทึกบอกยิ้มๆ
คังอินยิ้มตอบแล้วลูบหัวคนตัวเล็กเบาๆแล้วเดินออกจากห้องน้ำไปเพื่อจะลงไปข้างล่างคังอินไปที่ห้องครัวเพื่อจะทำอาหารให้คนรักของเขา ...
"เรียวจัง..วันนี้ไปทานข้าวเย็นกับพี่นะ^^"เยซองถามคนรัก
"พี่ก็เห็นนี่ครับมาผมมีการบ้าน"เรียววุคตอบ
"ไว้ทำเส็ดและเราค่อยไปไงนะครับๆ"เยซองยังคงตื้อ
"ถ้ามันทันนะครับ.."เรียววุคตอบ
"สัญญาหรือปล่าว?"เยซองถามยิ้มเจ้าเล่ห์
"สัญญาครับๆ"เรียววุคตอบพร้อมพยักหน้าแต่สายตายังไม่ละจากการบ้านของเขาเลย
"มันต้องมีของมัดจำสิ๊ !!"เยซองบอก
"พี่จะเอาอะไรละฮะ?แหวน สร้อย นาฬิกา -*-"เรียววุคบอกแต่ยังคงทำการบ้านต่อไป - -
"พวกนั้นนะใช่ไม่ได้หรอก ขอเป็นนี่ละกัน ..."พูดจบเยซองก็ประกบปากลงกับปากนุ่มแสนหวานของเรียววุค ..
"พี่เยซอง!"เรียววุคพลักเยซองออกหน้าแดงจัด
"จ๋า?"เยซองยิ้มแป้นน
"ฉวยโอกาศ!!"เรียววุคบอกเบ้ปาก
"ก็ฉวยกับคนเดียวนั้นแหละ อีกอย่างพี่ไม่ผิดนะ ~~"เยซองบอก
"ไม่ผิดหรอ!?"เรียววุคทวนคำถาม
"ก็เรียวจังอยากน่ารักทำไมล๊ะ??ฮิๆๆๆ จุ๊บๆๆ"เยซอบพูดแล้วหันไปจุ๊บแก้มเรียววุคหลายๆฟอด
"อ๊ายย พอแล้วว!เดี๋ยวก็ไม่ได้ทำการบ้านกันพอดี"เรียววุคพูดแล้วดันตัวเยซองออกไป
"ไม่เป็นไร..พี่ชักไม่อยากกินข้าวแล้วสิ .. แต่อยากกินอย่างอื่นแทน!"เยซองบอกแล้วกอดเรียววุคแน่นแล้วซูดความหอมจากซอกคอเนียนหอมนั้น ...
"ไม่เอานะ ปล่อยนะพี่เยซองง"
ก๊อก ก๊อก ก๊อก ~~
คังอินก้าวเท้าเข้ามาในห้องนอนแสนน่ารักของคนรักของเขากวาดสายตาไปทั่วแล้วพบคนรักของเขานั่งอยู่บนหัวเตียงโดยที่แต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแล้ว
"แต่งตัวเองได้เหรอทึกกี้ไม่เจ็บเหรอ?"คังอินถามแล้วเดินมานั่งข้างๆ
"ฮิๆทึกกี้ ^^"อิทึกขำคิ๊ก
"ทำไมครับ?พี่ชอบชื่อนี้"คังอินบอกแล้วจุ๊บแก้มคนตัวเล็ก
"ผมดีใจฮะ ไม่มีคนเรียกชื่อนี้มานานแล้ว ฮิๆๆ"อิทึกบอกแล้วยิ้มใหญ่แล้วกอดคังอินไว้แน่นๆ
"ไปกินข้าวเถอะนะ เรานะผอมแห้งจะตายแล้ว ~~"คังอินบอกพลางจิ้มท้องแบนเรียบของอิทึก
"ครับผมก็หิวเหมือนกัน"อิทึกบอกยิ้มๆแลวค่อยๆลุกขึ้น แล้วจับมือเดินลงไปข้างล่าง
กับคังอิน
กลิ่นหอมลอยออกมาจากครัวเล็กๆน่ารักของอิทึก เจ้าของบ้านกวาดตามองไปรอบๆ
แล้วพบกับสปาเกตตี้จานโตน่าทานอยู่ตรงหน้า
"น่าหม่ำจังครับ.."อิทึกบอก
"กินเลยสิ ^^"คังอินพูดแล้วนั่งลงบนเก้าอี้พร้อมกับอิทึก
"มันสวยด้วยละ ว๊าวว~~"อิทึกชมต่อมองอาหารจานนั้นราวกับว่ามันเป็นภาพวาด
อาหารของคนรักของเขา ~
"สวยแล้วต้องอร่อยด้วยนะ ลองสิ.."คังอินบอกแล้วมองอิทึกที่กำลังชิมมันเป็นคำแรก
"อื้มมมม"อิทึกร้องแล้วยิ้มกริ่ม
"เป็นไงบ้าง?"คังอินถามเบาๆ
"อร่อยที่สุดในโลกเลยครับ .. ^^"อิทึกบอกแล้วกินเข้าต่อมาอย่างรวดเร็ว
"งั้นต้องกินเยอะๆละเข้าใจไหม?"
"ทราบครับผม ^^"
-------------------------------------------------------------------------------------------------
อัพแร๊วว วว ว ^^
ไปเที่ยวมา กลับมาแปปๆก้อเปิดเรียนเลยค๊ะ
เหนื่อยยย ย ย + ติดฟิคอีก !! -*-
อ่านๆๆๆๆๆ เต็มเลย
เสดละ มองๆหื้มมม - - ฟิคตัวเองดองเค็มน๊านนน นานน 555
เลยมาอัพๆๆๆ
รักคนเม้น อิอิ
บางครั้งที่ไม่อัพ
1.เราไม่มีอารมณ์และเรากลัวมาแต่งมาแล้วทุกคนที่อ่านจะไม่ชอบ
2.เราไม่มีเวลา
3.เราติดฟิค !! แบบแก้ไม่หาย - -
4.เราคิดไม่ออก 55+ -*-
ขอไห้ทุกคนเข้าไจด้วยนะค่ะ ^^
ร๊ากทุกคนค๊ะ
ร๊ากซูจู
ร๊าก y
จ๊วบๆๆ
= ))
ความคิดเห็น