ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    What & Why .. เพราะอะไรและทำไม? (YAOI-YERYEO)

    ลำดับตอนที่ #20 : (SF) ONLY YOU (2) : 10%

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 331
      0
      24 ก.พ. 55

    เรียวอุคเดินขึ้นห้องเรียนสบายๆ แถมออกแนวสะบัดนิดหน่อย แหมให้ตายเหอะอีรุ่นพี่กรรมการนักเรียนโจคยูฮยอนขวัญใจสาวๆอะไรนั้นที่แท้มีดีแค่ใจง่ายนี่เอง เสนอตัวแบบน่าอ้วกสุดๆ
    แถมเพื่อนที่เดินข้างๆเขากลับกรี๊ดเป็นบ้า ตีแขน หยิกแขนเขาช้ำไปหมดแล้วเนี่ย!!!

    "ฮีชอล! เลิกหยิกได้ปะ"

    "นายไปทำตัวเสียมารยาทกับรุ่นพี่เขาแบบนั้นได้ไง โอ้ย!คนอื่นเขาบอกมานะว่าพี่คยูฮยอนเขาไม่เริ่มคุยกับใครก่อนหรือขออะไรก่อน นายมันโชคดีสุดๆแล้วยังปากเสียนะ!"

    "แล้วทำไมละมันไม่ใช่พ่อฉันหนิทำไมต้องไปเกรงใจยอมมันด้วยเล่า!"

    "อย่าเรียกว่า'มัน'สิเดี๋ยวโดนแฟนคลับคนอื่นๆตบหรอก!"

    "กลัวตายห่าอะ!"

    "เรียวอุค ดูพูดเข้าสิ! โอ้ยนี่มันจริงๆเลย>O<"ฮีชอลบ่นแถมตีไปอีกรอบนึง ทำไมเด็กปากเสียอย่างเรียวอุคถูกคยูฮยอนมาพูดก่อนได้นะเนี่ยอิจฉาที่สุดเลย!!!

    "นี่ฮีชอลเธอคิดว่าหมอนั้นเป็นดาราหรือไงกัน ดีดเป็นม้าไปได้อีบ้า!"

    "ฉันว่าพี่เขาหล่อกว่าดาราอีกนะ!"

    "ช่างหัวแม่งเหอะ..จะเข้าห้องเรียนได้ยัง!!?"

    "ดะ..เดี๋ยวสิ อุ้ย!!!"

    "อะไรอีกละเห้ย"


    "เรียวอุคฉันลืมกระเป๋าตังไว้ข้างล่างอะทำไงดี!!!"

    "ซุ่มซ่ามจริงเธอนะชักช้าเข้าไปก่อนเลยเดี๋ยวลงไปหยิบให้นะแปปนึง"

    "เอาจริงหรือเรียวอุค ฉันไปเองก็ได้นะเกรงใจอะ"

    "หรือเธอจะโดนเชคสาย?"

    "แฮ่ๆ ขอบคุณจ้า^^"เรียวอุคส่ายหน้าแบบเอือมๆนิดๆ ก่อนจะรีบก้าวขาลงไปข้างล่างอย่างรวดเร็วแต่ละวิชาสายได้ไม่เกินสิบนาทีเขาคงทันแหละ ฮึบๆ สู้ๆ !










    เยซองนั่งจดข้อมูลเกี่ยวกับการรับน้องที่จะเกิดขึ้นในเร็ววันนี้เสนออาจารย์ ทงเฮได้แต่เสนอที่ประหลาดๆในการรับน้องให้ประธานนักเรียนปวดหัวว่าจะจัดที่ไหนก็อยากจะทำตามใจเพื่อนนะแต่อาจารย์คงไม่ปลื้มเท่าไหร่หรอกถ้าเขาเขียนว่าสถานที่รับน้องคือ 'อาบอบนวด' หรือ 'ป่าช้า' 



    "เยซอง ผอ.เรียกให้มึงไปประชุมวะ"คิบอมโผล่หน้าเข้ามาในห้องเรียน เยซองรีบเตรียมเอกสารสำคัญก่อนจะเดินออกไป วันนี้ไม่รู้ทำไมจะต้องประชุมอีกตึกนึงด้วยทำให้ต้องลงไปข้างล่างและเดินไปอีกแค่การรับน้องเจ้าตัวก็ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องยิ่งใหญ่นัก  ร่างสูงเดินตามทางบริเวณตึกเรียนของตนอย่างเงียบสงัด เวลานี้ไม่มีใครอยู่หรอกเพราะได้เวลาเข้าเรียนกันหมดแล้ว แต่บริเวณโต๊ะม้านั่งเล่นยังพบนักเรียนชายคนหนึ่ง ด้อมๆมองๆหาอะไรบางอย่างอยู่



    "นี่คุณ..นี่มันกี่โมงแล้วได้เวลาเข้าห้องเรียนแล้วนะ"เสียงทุ้มเอ่ยขึ้น ใบหน้าหวานหันขวับมาสบตากับดวงตาคมเข้ม ทำให้ร่างสูงรู้สึกประหลาดขึ้นมาในทันที พวงแก้มสีชมพูนิดๆเพราะอากาศค่อนข้างร้อนตัดกับสีผมน้ำตาลทองสว่างขับให้ใบหน้านั้นขาวนวลกว่าเดิมรับกับริมฝีปากชมพูสด

    "ถ้าของไม่หายก็คงขึ้นไปแล้วละ!"เสียงแหลมๆนั้นตอบแบบไร้มารยาทและก้มมองหาของต่อไปโดยไม่สนใจอะไรทั้งนั้น


    "นี่!ผมคิมจงอุน เป็นประธานนักเรียนนะคุณคงทราบดี พูดจาเกรงใจบ้างฉันเป็นรุ่นพี่เธอ"

    "รุ่นพี่ไม่ใช่พ่อผมนี่ แล้วพี่ละโดดเรียนเหมือนกันหรือไงว่าคนอื่นไม่ดูตัวเอง!"

    ปรี๊ด!ใบหน้าหล่อนิ่งรู้สึกตึงมาในทันที เกิดมาไม่เคยเจอคนไร้มารยาทกล้าด่าเขาปาวๆแบบนี้เลย บ้าจริงหน้าหวานแต่ปากร้ายที่สุด !

    "นาย!ชื่ออะไร ฉันจะจดชื่อนาย!!!"


    "คิดว่าผมโง่สินะจะบอกพี่อะ-_-!"


    "นี่ยัยเด็กบ้า! เห็นหัวฉันบ้างไหม!"

    "เห็นดิ ไม่ได้ขาดนิ-_-"


    "ฮิฮิ...เจอละผมไปละนะพี่ประธานนักเรียน"เสียงหวานเอ่ยก่อนจะขำคิกคัก พลางวิ่งหนีและแลบลิ้นใส่!

    "นี่กลับมานะ เธอต้องโดนลงโทษฉันจะไปหาเธอให้ได้!"


    "ผมชื่อคิมเรียวอุค ม.ปลายปีหนึ่งห้องB ครับ เลขที่ 11 อย่าลืมละ ;P"

    "!!!!!!"


    กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด *เยเรียว*





    'สวัสดีครับยัยตัวแสบ!'


    'อยากตายก่อนมีเมียหรือไงรุ่นพี่โจ!'


    'สงสัยวันนี้จะได้เมียชื่อคิมเรียวอุคนี่แหละครับ!'
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×