คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : หื่นนัก..รักซะเลย !* [8] ,, ตกหลุมรัก !?
ชอบรูปนี้มากๆ >////<
จูจ๊วฟ ฟ ฟ !~
-----------------------------------------------------------------------------
"พี่คิบอมค่าาา >[]<!!~" ลิลลี่เรียกคิบอมเสียงลั่นตึก ช่างม่ะมียางอายจริงๆทำให้ดงแฮแทบวีนแตกทีเดียวแถมท่าทางเดินมาของคุณเทอก็ช่างแสนยั่วยวนน อ๊ากก ! หึ่ยย จะยั่วไช่ไหม ? เดียวชั้นจะยั่วยิ่งกว่าเท๊ออ !?(ว๊ากก ด๊องจะยั่วบอม 55) ผมเลยเดินไปบังหน้าพี่บอมไว้ หน่อยแหน๊! มายุ่งไรนี้ หึ๊ !!
"มีธุระอะไรไม่ทราบ?"ผมทราบอย่างใจเย็นที่สุดๆจริงอยากจะถีบกระเด็นให้รู้แล้วรู้รอด เสื้อหรอฟิตยังกะอะไร ><"กระโปรงนี่ก็ อยากโชว์ถอดออกมาเลยม๊าา !! คนน่ารักเคืองเฟ้ยย=3="
"ชั้นมาหาพี่บอม ไม่เกี่ยวกะเทอ!"ลิลลี่พูดมองดงแฮหัวจรดเท้า ,, มองหาส้นเท้านี่เอง หนอยยย !! ผมจะฆ่ามันแต่ไม่ได้ๆต้องมีสติใจเย็นๆไว้-_-"
"เทอเป็นอะไรกะพี่บอมไม่ทราบ?"ผมถามหน้าตาย ดูดิยังจะหน้าด้านอีกม่ะ
"อ่อ..ด๊องครับคือ=__="คิบอมรีบห้ามทักก่อนที่ร.รจะมีศึกชิงนาย -O-"!!
"ชั้นเปนแฟนพี่คิบอม หรือ ที่รักก็ได้ โฮ๊ะๆๆ"ลิลลี่ตอบยิ้มแป้นพร้อมหน้าหนาๆด้านๆของเจ้าหล่อน
"แน่นั้นเองอ่ะเหรอ โทดทีนะจ้ะ^^"ดงแฮพูดยิ้มๆ "ชั้นเป็นเมียคิบอมเว้ยยย!!"
ทั้ง 2 คนตาโต ยัยลิลลี่มองคิบอมอย่างไม่เชื่อ คิบอมได้แต่มองอึ้งๆ ว่าคนน่ารักของเค้ากลายเป็นปลาผีทะเลไปสะแล้ว -3-!!
"ไม่จริ๊งง งง แกโกหก"ลิลี่กรีดเสียงลั่นน
"โอ๊ยย จริ๊งเส่!! ถามคิบอมดูก้อด้ายย ฮร่า ๆ"ดงแฮพูดแล้วเอามือโอบเอวคิบอมคิบอมโอบตอบแล้วยิ้มพร้อมกับพยักหน้า
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดด T^T"ลิลลี่กรี๊ดลั่นนวิ่งหนีไปทางอื่นพร้อมกับสะอื้น ดงแฮขำอย่างสะใจ
ผู้หญิงอารั๊ยย ด้านได้ด้านอี๊กก ฮ่าๆๆ ในขณะที่คิบอมยังงงค้าง -*-
"ดงแฮพูดจริงๆอ่ะ^^"คิบอมถามแล้วยิ้มกรุ้มกริ้ม
"อะไรเหรอ?"ดงแฮถามกลับอย่างงๆ อารายของมานว่ะ -O-"
"ด๊องเป็นอ่อ .."คิบอมพูดยังไม่จบก็เงียบซะก่อน
"ก็ใช่ไง='="ดงแฮบอก เอ่ะตกลงกรูมิไช่แฟนช่ะม่ะ!! คนน่ารักอารมขึ้น - -
"งั้นน เราก็มาเป็นให้สมจริงดีกว่าไหมครับ หึๆ"คิบอมพูดขึ้นแล้วช้อนตัวดงแฮขึ้น
"เห้ยยยย จะไปไหนเล่า ปล่อยๆๆๆ >O<!!! "ดงแฮร้องลั่นน
"ไปห้องพยาบาลกาน เราจะเป็นคนๆเดียวกาน ^^"คิบอมพูดอย่างมีความสุขแล้วเดินต่อไปทางห้องพยาบาล ...
ณ ห้องศิลปะ ..~
ฮยอกแจได้แต่วาดรูปไปๆมาๆอย่างอารมณ์ดี "มังกร " ในแบบของเขา ฮยอกแจตั้งใจสุดๆที่จะวาดภาพมังกรตัวนี้ให้ออกมาดีที่สุด เขาได้แต่ร่างภาพไปเรื่อยๆอย่างอารมร์ดี
"ฮยอกแจ .."เสียงของชายหนุ่มคนหนึ่งดังขึ้น
"พี่ฮันเกิงงO///O"ฮยอกแจสะดุ้ง ทำไมเดียวนี้เจอกานบ่อยจางว่ะ >O<
"วาดอะไรอยู่เนี่ย โห!!สวยมากเลยอ่ะ"ฮันเกิงชมมองมันอย่างหลงใหล เอ่ะ? มังกร
"ไม่หรอกครับ มันเละๆแล้วอ่ะT^T"ฮยอกแจพูด ค่อยๆลบมันออก
"บ้าเหรอ สวยจะตายลบทำไมเนี่ยย"ฮันเกิงท้วงแล้วดึงกระดาษออกมา
"มังกร ฮ่าๆๆฉายาพี่เลยนะรู้ป่าวว ^^"ฮันเกิงพูดแล้วแอบอมยิ้ม ในขณะที่ฮยอกแจหน้าแดงเป็นลูกตำลึงอยู่แล้ว=////=!!
"พี่ชอบมันไหมละ?"ฮยอกแจถาม
"ชอบมากๆเลยละ อิอิ"ฮันเกิงตอบยังคงมองที่รูปนั้นอยู่
"เสดแล้วผมจะให้พี่นะ>////<"ฮยอกแจบอกอย่างอายๆ
"จริงเหรอขอบคุณมากครับ ^^"ฮันเกิงพูดแล้วส่งกระดาษาคืนฮยอกแจไปแล้วนั่งมองฮยอแจวาดภาพข้างๆ มีความสุขจริงๆที่ได้อยู่ใกล้ๆคนตัวเล็ก ^^
ณ ห้องประชุม ...
อิทึกประธานนักเรียนของมหาวิทลัยโซลกำลังง้วนอยู่กับการหาเอกสารสำคัณของคุณครูอยู่
"ตายแน่ๆกรู TTOTT"อิทึกพูดกับตัวเองแล้วปสดเหงื่อหามานานแล้วทำไมยังไม่เจออีกนะ
แล้วเขาจะทำยังไงละเอกสารไปเที่ยวพักผ่อนของนักเรียนอีก 2 อาทิตย์ถ้าหาย ทุกคนต้องอดไปแน่ๆ
แถมโดนอาจารย์ด่ากระจุยย TOT! ซวยจริงๆเล๊ยย อิทึก
'ชั้นบอกแล้วว่าให้แยกๆเอกสารกานไปรวมกันแล้วมันหาไม่เจอ'
อืทึกนึกถึงคำพูดของคังอินคนรักของเขาที่ไปเรียนต่อต่างประเทศเมื่อ 2 ปีก่อนแล้วน้ำตาก็ไหล
เมื่อก่อนตอนสมัยที่เรียนด้วยกันคังอินก็เตือนอิทึกแบบนี้เสมอๆเพราะอิทึกมักจะเอาเอกสารรวมๆกันทำให้หาไม่เจอ อิทึกยิ่งรู้สึกแย่หนักกว่าเดิม TOT!!
ก๊อก ก๊อก ก๊อก ~
"ฮึกๆ เข้ามา"อิทึกพูด
"พี่อิทึก เพื่อนเพ้นเจอแฟ้มนี่ค่ะ"เพ้นเอ่ยอย่างเป็นมิตร
"หื้ม ? แฟ้มเหรอ O.O"อิทึกงงๆ แฟ้มเยอะมากหายตอนไหนกรูยังไม่รู้=[]=!!
"อ่ะเจอแล้วว!!เอกสารไปเที่ยวเย้ๆๆๆๆ^O^"อิทึกโวยวายลั่นแล้วกอดน้องสาวตรงหน้า
"เพ้นหายใจไม่ออกแล้ว=O=!!"เพ้นบอก
"ขอบใจนะจ้ะน้องรัก"อิทึกบอกแล้วยิ้มใหญ่
"เพื่อนเพ้นเจอค่ะ ไม่ใช่เพ้น^^"เพ้นบอก
"หา?คนไหนๆพี่อยากขอบคุณเขาอ่ะ^^"อิทึกพูด
"อยู่ห้องเดียวกะเพ้นชื่อ'อายูมิ'ค่ะ"เพ้นบอก
"เปนคนญี่ปุ่นเหรอ O.O?"อิทึกถาม ชื่อน่ารักแฮะ ~
"ลูกครึ่งญี่ปุ่นค่ะ น่ารักม๊ากมาก"เพ้นบอกยิ้มโชว์ฟันขาวทุกซี่
"อ่อครับๆ เดียวถ้าพี่เจอพี่จะแวะไปขอบคุณนะ"อิทึกบอกเพ้นหยักหน้าแล้วเดินออกไป
อิทึรีบวิ่งไปห้องถ่ายเอกสาเพื่อจะถ่ายเอกสารไปให้คุณครู อย่างตื่นเต้น
ชินดงรีบวิ่งขึ้นบันไดไปเพื่อจะไปห้องสมุดเขาสายมากๆแล้ว นัดกับเพื่อนๆไว้ยังจะอยู่กันไหมเนี่ยT^T ชินดงรีบวิ่งขึ้นมากจนไปชนกับเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง
ผลั่กก !! ~
"ว้ายยยย"เด็กผู้หญิงคนนั้นร้องแล้วสะดุดกับบันไดชินดงรีบคว้าตัวเด็กผู้หญิงคนนั้นมาสู่อ้อมกอดของเขา
"เป็นอะไรมากไหมครับ ขอโทดษนะครับ"ชินดงพูดพลางหอบ
"ไม่เป็นไรค่ะ"เด็กผู้หญิงคนนั้นพูดแล้วเหงยหน้าขึ้นมองชินดง
"นะ..น้องเพ้นน!!OoO"ชินดงอ้าปากค้าง มากอดดาวของโรงเรียนมีหวังถูกตุ๋นแน่ๆเลยเรา TOT!!
"อ่อค่ะ^^"เพ้นยิ้มกลับอย่างเขินๆ รู้สึกอยู่ในอ้อมกอดคนๆนี้แล้วอุ่นอย่างบอกไม่ถูก>///<
"เพ้นขอตัวนะค่ะ"เพ้นพูดแล้วยิ้มให้ชินดง "แล้วเจอกันอีกนะค่ะ.."
ชินดงยังคงอึ้งม่ะกี้กอดคนๆนั้นอุ่นชะมัดด ><~ ยิ้มละลายขนาดนั้นจะอดใจไหวไม่ละ!!
"เว้ยยไอ่มู๋บ้ามาช้าชะมัด-_-"ฮีซอลโวยวายอย่างอารมเสีย
"ฮ่าๆมัวแต่กินอยู่ไช่ไหมละ"เยซองแกล้งแซวเล่น
"อ่อ -////-"ชินดงยังคงพูดไม่ออก
"เป็นไรอ่ะหน้าแดงแจ๋เล๊ยย"เรียววุคพูดขึ้น
"ห๊ะ ห๊าาา บ้าเหรออ"ชินดงพูดแล้วรีบเอามือปิดหน้า
"พี่ชินดงอินเลิฟฟฟ ย่ะฮู๊วว!!~"คยูฮยอนล้อ
"กับใครเหรอ น่ารักป่ะ?"ซองมินถามอย่างอยากรู้อย่างเห็น
"บ้านะไอ่ลัคกี้=////="ชินดงพูดอย่างน้อยใจ คนน่ารักอย่างนั้นจะมาชอบเขาได้ไงแถมสนิทกับคยูฮยอนอีก ชักกจะหมดหวังจริงๆ
"ทำไมอ่า?ใครอ่าๆๆๆ"ทุกคนพูดอย่างตื่นเต้น
"ไม่มีๆๆ"ชินดงพูดปัดๆแล้วนั่งลงทำการบ้านต่ออย่างหงุดหงิด
"อะไรของเขานะ-*-"เยซองพูด
"ยุ่งน่า!!"ชินดงว่ากลับ
ทำให้ทุกคนสงสัยเป็นกันมาก หมูน้อยของเรากำลังตกหลุมรักใครกันแน่ ? ซูจู*ต้องตามสืบหาความจริงให้ได้!!
--------------------------------------------------------------
หวาดดีค่า T^T ฮ่าๆไม่ได้มาอัพตั้งนานแหนะ~ไม่ว่างเลย
ขอโทดกั๊บบบ ชินดงกำลังอินเลิฟ เย้ๆ = ]
เม้นไห้ด้วยน๊า ^^
ขอบคุนค่ะ ..
ความคิดเห็น