คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : นังขาโต
ห้อง 5/1
เย้ ^O^ ในที่สุดก็ทำเสร็จซักที เหมือนจะไม่ใช่ฉันคนเดียวที่เสร็จ พวกมันทุกคนเลย ฉันเดินไปส่งสมุดกับหัวหน้าห้องชื่อเกมส์ มันเรียนเก่งชะมัด
"โอ๊ะ O.O" มีคนมาชนฉัน แล้วไม่อโทษใหนดูหน้าหน่อยดิ
"^-^" ดูมันยิ้มเยาะฉัน โถ่ คิดว่าใครอีแอนนี่เอง
"ถอย!!" ฉันพูด
"ไม่ถอยอ่ะ ทำไม นี่ไม่ใช่ที่ของเธอ ไม่หลีกจะทำไม .. ฉอดๆๆๆๆ" - -^ดูมันดิมาซะยาวเลย ถ้าเป้นเพื่อนฉันอย่างเช่น ไอ้มายองเนส ไอ้เบหรือไม่ก็ไอ้ตั้งโอ๋น่ะ แกหน้าหง่ายตั้งแต่คำแรกแล้ว
"พอๆเลิกสวดได้แล้ว ถ้าอยากสวดอะไรนั่นน่ะนะ เชิญห้องพระย่ะ ฉันจะเดิน หลีก" แล้วฉันก็ชนนังแอนซะเซ สม ^O^
"นังมิก" อีแอนมันเรียกฉัน หน่อย เรียกฉันมันหรอ -V-
"อะไรฮะ นังแอน ขอโต ^O^โฮ๊ะๆ"
"โฮ ขาแกเล็กตาย" กรี๊ด!!~ อีนี่มันพูดแล้วมองขาฉัน หยาบคาย
"เล็กกว่าเมิงละกัน ไปไป้ เดินบิดตูดไปส่งงานไป อีอ้วนขาโต" แล้วฉันก็เดินออกจากห้องไป พวกเพื่อนฉันมันพากันหัวเราะแล้วเดินตามออกมา แต่ก่อนจากไปขออีกทีเถอะ
"อีแอน เมิงยังไม่ตายเลยนะ อืดแล้วหรอเมิง ก๊ากๆ" สะใจ อ๊ากๆ ก๊ากๆ อีแอนทำเป็นกรี๊ด แหวะ
"สะใจจัง" ไอ้ยิ่งยงพูด (ย้งยี้) แล้วพวกฉันก็หัวเราะตลอดทางเดิน จนถึงหน้าเสาธง ตอนนี้มีนักเรียนมารวมตัวกันเกือบครบแล้วทั้งตึกหญิงและตึกชาย
"เฮ้ย! ไอ้แอมได้ยินมาว่า ตึกชายอ่ะ….ตื่นเต้นไหม ^O^" ดูมันเล่น- -^
"ตึกๆตักๆ ตึกตัก เสียงเอ็ฟเฟ็คสร้างความตกใจ" ฉันพูดขึ้น
"………" เงียบคับ T T
"ฉันขอโทษ T T " ฉันจำยอมต้องพูด เดี๋ยวพวกมันรุมตื้บ ฉันหันหน้าไปด้านข้าง สบตากับใครไม่รู้พอดีเป๊ะ อะไร เมิงกลัวหน้ากรูหรอ -V- แต่มันหล่อใช่เล่นเลยนะนั่น ^///^ ก็นะโรงเรียนนี้น่ะ คนหล่อเยอะจะตาย ไอ้คนนั้นก็ถือว่าหล่อมากของโรงเรียนเลย ฉันหันกลับไปมองไอ้แอมแปร์เหมือนเดิม
"มีเด็กย้ายมาใหม่ 2 คน เห็นว่าเป็นฝาแฝดกันด้วย พวกตึกชายอ่ะ แต่ฉันขอบอกไว้เลย หล่อโครตๆ เลยว่ะ อ๊าก~ก น้ำลายสอ" ไอ้แอมทำหน้าหื่น แบบสุดคำบรรยายจริงๆ
"พี่กัลป์ สามีแกหล่ะ" นี่คือคำพูดที่หลุดออกมาจากคุณหนูรถเมล์
"เดี๋ยวพ่อแกก็วิ่งเข้ามา ' ลูกเมล์!!ทำไมพูดอย่างนั้นหล่ะลูก! ' " บอมเบพูด ก็อ่ะนะ พ่อของยัยรถเมล์อ่ะ ชอบเรียกหรือพูดด้วยคำขึ้นต้นว่า ' ลูกเมล์! ' เวลาคุยกับรถเมล์
"บ้าอ่ะเมล์ แค่แฟนย่ะ" ถึงจะว่างั้นแต่มันก็ยิ้มนะ ยิ้มซะหน้าบานเป็นกระด้งเลย
~เวลา 8 นาฬิกา ติ้งต่องๆ จะ 8 โมงแล้วเข้าแถวเร็ว~
ไม่นานหน้าเสาธงก็เงียบกริบ - -
~ประเทศไทยรวมเลือดเนื้อชาติเชื้อไทย…~ พวกเราทุกคนบรรจงร้องเพลงชาติ ~…ชาติไทยทวีมีชัยไชโย~
แล้วนังแอนก็ขึ้นไปสวด (เอ่อ..นำสวดมนต์น่ะ)
"~อะระหังสัมมา…." แล้วมันก็ร่ายซะยืดยาว โอ๊ะโอ O.O ฉันเห็นลูกแก้วอยู่บนพื้น ฉันหยิบมันขึ้นมาแล้วปาไปตรงหน้าเสาธง
โป๊ก!!! 555+ โดนเป๊ะๆเลย ^O^
"โอ้ย!! T^T" O.Oอ้าวทำไมยังมีเสียงสวดอยู่ แล้วเสียงร้องเมื่อกี้ก็ไม่ใช่เสียงนังแอน
"เอ่อ…ท่าน ผ.อ.คะ ดิฉันเห็นนี่ตกอยู่" ครูมิตร(ไม่)มีรีบแจ้นไปหา ผ.อ. ทันที่ได้ลูกแก้วมาไว้ในมือ แล้วคุณเธอก็มองมาทางฉัน คงไม่รู้ใช่มั้ยว่าฉันเป็นคนทำ
"คะ…ใคร ใครทำฉ้าน > <" ผ.อ. กรีดร้องออกมา ว้ายๆ น่ากลัวจังเลย ^O^
"มิก แกทำใช่มั้ย" ไอ้เบหันมาพูดอย่างรู้ทัน
"เปล๊า ฉันไม่ได้ทำ(ใช่ม่ะ)"
"ทำไม ไม่โดนหัวนังแอนว่ะ งึมงัมๆ" ไอ้ย้งยี้มันบ่น O.O มันเกลียดนังแอนมากขนาดนั้นเลยหรอ
"กะอยู่ว่ะ แต่มันไม่โดน มันก็เลยพลาดไปโดนหัวผ.อ. เหอะๆ" ฉันพูดออกมา
"ไหนว่าไม่ได้ทำ- -^" ไอ้เบพูด เกลียดจริงๆไอ้พวกรู้ทัน
"ฉันคิดเหมือนไอ้ย้งไง ก็กะจะให้คนโยน โยนโดนหัวมัน"
"พอๆ แกทำก็ไม่มีใครว่าหรอก ไอ้มิก ก๊ากๆ สะใจโว้ย แกน่าจะโยนไปสัก 3 ลูกนะ ให้มันโดนหัวนังแอน ยัยไร้มิตร แล้วก็ ผ.อ." ไอ้เนสมันพูดอย่างเมามัน ฉันเห็นยัยไร้มิตร ซุบซิบอะไรก็ไม่รู้กับผ.อ.
"อืมๆ" ผ.อ.พยักหน้า
"คิเกี้ยม ตึกหญิงเชิญด้านหน้าเสาธง"
"O.O" หน้าของทุกคนในแก๊ง T^T ยัยไร้มิตร เลวจริงๆ ฉันเห็นมันยิ้มเยาะด้วย แน่ล่ะแก๊งฉันกับยัยนี่ไม่ถูกกันจึงมักหาเรื่องกันตลอด (ไม่เว้นแม้กระทั่งครู - -") แกเป็นครูนะเฟ้ย ทำแบบนี้กับนักเรียนได้ยังไง (แล้วแกทำแบบนี้กับคุณครูได้ยังไง) ดูย้อนซะ ถึงพวกฉันจะไม่ตั้งใจเรียน แต่ก็ผ่านวิชาแกทุกครั้ง ก็คนมันเทพอ่ะ ^O^
แล้วทุกคนในแก๊งก็เดินไปยังหน้าเสาธง โดยใชเส้นทางการเดินด้านหลังนักเรียนชั้นอื่นๆ นั้นอีน้องแบ๋มนี่นา
"พี่เนมมานี่ก่อน ^O^" ว๊ากๆ ไอ้เนม อย่าไปนะโว้ย !! เดี๋ยวนังแบ๋มนี่มันเอางาแทงแก T T
แล้วมันก็วิ่งไปหานังน้องแบ๋มนั้น ดูมันซิ แกต้องไปกับพวกฉันนะ
"พวกแกไปก่อนเถอะ" แล้วมันก็ไล่พวกฉันไปก่อน
"เฮ้ย เนม แกก็คิเกี้ยมนะเฟ้ย!!" ไอ้ตั้งโอ๋พูดอย่างมีกริ้ว เฮ้อๆ อย่าไปยุงกับมันเลย
"พอเถอะไอ้โอ๋ ปล่อยมันไป" ไอ้เบพูดก่อนจะเข้าไปลากไอ้โอ๋ไปที่หน้าเสาธง ไอ้โอ๋มันก็บ่น ฉอดๆ ตลอดทางไป แล้วพวกเราทั้ง 8 คน ก็ไปยืน เรียงหน้ากระดานอวดความสวยของตัวเอง - -; จะเจออะไรบ้างวะ
"ฉันคิดว่าพวกเธอทำนะ"
"ลูกแก้วมีแค่ลูกเดียว คนตั้ง 8 คนช่วยกันโยนรึไง" ไอ้เนสพูด
"ฉันไม่ได้ถาม - -+" อ๊าก~ นังผ.อ.มันจิกเพื่อนฉ้าน
"อ้อ หรอ เคอะ ^O^" ดูมัน กวนตีนเข้าไป ไม่เว้นแม้กระทั่ง คางคก เอ่อ..ผ.อ.น่ะ
"- -^ เธอว่าฉันตอแหลหรอ"
"พวกหนูมีสิทธิที่จะแก้ตัว!!" พวกมันประสานเสียงกัน ส่วนฉันเงียบ
"หนู…" ก่อนที่ฉันจะทันได้สารภาพ
"ลูกเมล์ ทำไรหรอลูก ลูกได้รางวัลหรอ" คุณพ่อของเมล์ช่วยชีวิต เฮ้อ - - รอดไป
"อุ้ย!! คุณจุนพงษ์" ผ.อ.พูดเหงื่อตกเลย ก็คุณจุนพงษ์นี่แหละ ที่เป็นเจ้าของโรงเรียน และเป็นคนที่จ่ายเงินเดือนแก
"อาจารย์มิตรมี ทำไมไม่บอกดิฉันล่ะคะ" เกิดอาการโบ้ย
"ลูกเมล์ เป็นไรหรอ เกิดอะไรขึ้น" พ่อเมล์พูด
"ลูกคุณจุนพงษ์หรือคะ น่ารักจังนะคะ ^-^เพื่อนๆด้วย"
"-_-"ตอสด" ไอ้เมล์พูด (ตอสด= ตอแหล+สดสด)
"อะไรนะ ลูกเมล์" พ่อของเมล์คงได้ยินไม่ถนัด
"เอ่อ..น้องเมล์บอกว่า วันนี้ฟ้าสดใสมากค่ะ ^V^" ยัยมิตรไม่มีพูด - -^ เฮอะๆ
"แล้วมาทำไรกันอ่ะ" พ่อจุนถาม
"อ๋อ คือ…เอ่อ…" ผ.อ.อ้ำอึ้ง
"คือว่าคุณเมล์และเพื่อนๆ ได้รับโล่ผู้พิทักษ์สังคมดีเด่นค่ะ"
"โฮ~ -O-" เด็กนักเรียนร่วมกันโห่ รวมทั้งพวกฉันด้วย
"ใหนล่ะโล่- -" พ่อจุนเริ่มสงสัยขึ้นมาอีกแล้ว
"อ๋อ จัดทำอยู่ค่ะ O.O;"
"ใช่ค่ะ T T มีใครบ้างนะ มีน้องเมล์ มิกกี้ บอมเบ มายองเนส ย้งยี้ แอมแปร์ นีออน แล้วก็ตั้งโอ๋"
"เนมด้วยค่า >O<" ไอ้เนมรีบแจ่นขึ้นมาเชียว -V- พวกฉันส่งสายตาไปหามันประมาณว่า ' ไม่ค่อยจะ…เลยนะอีเวน '
"อืมๆ เลิกได้จ่ะ^-^" มิตรมีพูดแล้วนักเรียนทุกคนก็แยกย้ายไปเข้าห้องประจำ เหลือแค่พวกฉัน 8 คน (ไอ้เนมไปส่งน้องแบ๋ม) แล้วก็พวกตึกชาย 7-8 คน กรี๊ดๆ หล่อๆ ทั้งนั้นเลย ในพวกนั้นมันคนที่ฉันรู้จักก็ พี่ซันเดย์ พี่เซฮาย(พี่ชายเมล์) พี่เบียร์(พี่ชายไอ้เนส) แล้วก็พี่แบงค์(พี่ไอ้เบ) แล้วที่เหลือไม่รู้จัก - -;
"นี่พี่แบงค์คับ ไอ้คิเกี้ยมนี่นะใช่ แปลว่า จิ้งจกอะป่าว OoO" ไอ้หล่อคนหนึ่งถามขึ้นมา ไอ้คิเกี้ยมหรอ ฮึ้ม -V- ไอ้นี่แหละคนที่มองหน้าฉันในแถว
"อ๋อ ใช่แล้วหล่ะ คิเกี้ยมอ่ะจิ้งจก คุณหนูจิ้กจก" ดูมันทำ ไอ้พี่แบงค์เลว แล้วมันก็ทำท่าอะไรไม่รู้ ไอ้บ้า
"นี่ๆกับปะคืออะไรอ่ะ" ไอ้เบถามทำตาปริบๆ
"อ๋อ!!ก็ไอ้พวก สัตว์!! สะเทินน้ำสะเทินบก ลักษณะคล้ายกบ ตัวสีเขียว หน้าเหมือนเป็ด" ฉันพูด พยายามกลั้นหัวเราะ
"เฮ้ย!! พวกเธอว่าฉันเป็นกบหรอ" หนึ่งในนั้นโพล่งขึ้นมา - -: ดีเหมือนกันน่ะ กบบ้านนายหรอหน้าเหมือนเป็ด
"- -" มันเป็นตำนาน ปีศาจที่อยู่ในน้ำ บนหัวมีเหมือนบ่อน้ำเล็กๆ เรียกง่ายๆว่าพวกสมองกลวง ในนั้นจะมีน้ำ ถ้าน้ำหมดเมื่อไร ตายเมื่อนั้น" ฉันพูดต่อ
"อย่างนี้นี่เอง เข้าใจแระ^O^" ไอ้เบพูด
"ไอ้น้องเวร" พี่แบงค์พูด
"น้องพี่แบงค์หรอคับ" ไอ้ฝาแฝดสองตัวพูดขึ้นพร้อมกัน ว่าแต่หน้าตาน่ารักชิบเลยอ่ะ
"เออ"
"ถึงว่าล่ะ สโลแกนแก๊งเรา ' เรากับปะ ไม่ก้มหัวให้ใคร ' ที่แท้ก็กลัวตายนี่เอง เอ้อ!! คิดเก่งจัง พี่กลัวน้ำหกหมดกะหม่อม" เด็กในแก๊งที่หน้าตาน่ารักโครตๆ (กรี๊ดๆ สูงด้วยอ่า O-,O เลือดกำเดาไหล) พูด แล้วมันก็เจอคนในแก๊งบรรจงตกหัวมัน
"โหดร้าย T T ยี้รับไม่ได้" ไอ้ย้งยี้พูด แล้วสะบัดหน้าหนี อั่นแน่ เห็นะเฟ้ย ไอ้พี่แบงค์ แอบอมยิ้มอ่า ชอบเพื่อนตูละซิ
"ไต้เท้าเป็นไรรึเปล่าขอรับ" ไอ้หน้าหล่อที่มันมองหน้าฉันพูดขึ้น
"ไม่เป็นไรหรอกจั่นเจา" หา O.O มันเล่นอะไรกันเนี่ย
~Oh!! Baby แองจี้ จัดจาดีดา แองจี้ แองจี้ สุดเหวี่ยงเกินใคร…~
โอ๊ยโยว เสียงเรียกเข้าโทรศัพย์น่ารักสุดๆไปเลย ไม่เข้ากับหน้านายเลยนะไอ้หล่อ มันรับโทรศัพย์
"-O-" หน้าทุกคน
"คารวะ ท่านเปาบุ้นจิ้น^O^" ดูมันรับโทรศัพย์
"เฮ้ย!! มีเรื่องให้ช่วย" โหท่านเปาเสียงดังอย่างแรงเลยอ่า
"มีอะไรขอรับ" ไอ้จั่นเจามันพูดแปลกๆ ต้อง ' เกิดอะไรขึ้นหรือขอรับ '
"แฟนข้า"
"ท่านเปายังไม่มีแฟนนะขอรับ" เออจริงของมัน -O- ทุกคนกำลังหัวเราะกับการคุยกันระหว่างจั่นเจากับเปาวุ่นจิน
"ไอ้เค ลเกเล่นเถอะ ขอคุยกับไอ้เบียร์หน่อย" ท่านเปานี่ดีจริงมีเสียงเป็นโทรโข่ง
"ขอรับ" ดูมันยังอีก
"ท่านกงซุน ท่านเปาอยากคุยด้วย ^O^" T T น่าสงสารคนหล่อนี้จัง ชื่อเคใช่มะ มันหันมายักคิ้วให้ฉัน หลังจากที่พี่เบียร์รับโทรศัพย์ไป
"มีอะไรหรอคับท่านเปา" น่าน พี่เบียร์ก็เล่นด้วย ไอ้เนสตบหน้าผากตัวเองแล้วทำปากขมุบขมิบ คงจะพูดว่า ' พี่ตูบ้าไปแล้ว '
"แป๊ปนะท่านเปา เฮ้ย ไอ้เนส ฉันอ่านปากแกออกนะ กลับบ้านไปเจอดีแน่" ประโยคแรกพี่เบียร์พูดโทรศัพย์ ส่วนประโยคหลัง หันมาคุยกับไอ้เนส สร้างความงงให้กับ สองฝาแฝด สุดหล่ออย่างมาก
"แบร่!!~ >.<" ฉันล่ะนับถือความกวนสนตีนของเพื่อนคนนี้จริงๆ
"เฮ้ย!! ไอ้เบียร์เลิกเล่นได้แล้ว" ดูน้ำเสียงท่านเปาจะโมโหมิใช่น้อย
"ครับๆ T T มีไรฮะพี่กัลป์" พอคำว่าพี่กัลป์ออกจากปากของพี่เบียร์ ไอ้แอมหูผึ่งทันที
"เอ่อ..อ๋อ คับๆ อืมๆ เดี๋ยวบอกให้ อยู่ตรงนี้เองครับ คร๊าบ~ท่านเปา ^O^"
"นี่ แอม เปิดเครื่องด้วย สามีเธอมันโมโหใหญ่แล้วรู้มั้ย ที่ติดต่อเธอไม่ได้อ่ะ" พี่เบียร์หันไปพูดกับไอ่แอมที่กำลังทำตาปริบๆ แหงละซิ ก็พี่เบียร์มันโครตหล่อนี่หว่า จับฉ้านหน่อยเร็วจะลอยไปหาไอ้เคแล้ว (เกี่ยวไหม) ที่หล่อๆโครตๆของมันก็พี่เบียร์ พี่แบงค์ พี่ซัน พี่เซ ไอ้เคแล้วก็คนที่หน้าเหมือนไอ้เค แล้วก็ใครก็ไม่รู้หล่อโครต เอ้ย!! ชื่อไรกันว่ะ
"ฉันอยากรู้จักพวกเธอ" ไอ้เคพูดแล้วยิ้ม
"อืมใช่ ไหนๆก็เป็นแก๊งพี่แก๊งน้องกันแล้ว นี่มาทำความรู้จักกันดีกว่า พวกเราอยากทำความรู้จักกับพวกเธอ พวกเราแนะนำก่อนแล้วกัน" พี่แบงค์พูด ทำไมพี่ต้องเปรยตาให้ไอ้ย้งยี้ด้วยหล่ะ แน่ใจนะว่าอยากรู้จักพวกเรา ไม่ใช่อยากรู้จักไอ้ย้งหรอฟ่ะ
"ก็รู้จักแล้วนี่หว่า" ไอ้เบพูด
"เออ..แกรู้จักแล้ว แต่คนอื่นหล่ะ" ไอ้พี่แบงค์ยังคงเถียงต่อ
"รู้จักแล้ว" พวกฉันพสานเสียงกัน
"เออ งั้น พวกแกอยากรู้จักใคร ชี้ตัวเลย" พี่แบงค์พูดก่อนจะถอยลงไปยื่นคู่กับพี่เบียร์ OVO สองคู่หู ยืนด้วยกันแล้วรัสมีจับชิบ
"พวกที่รู้ตัวว่าพวกเรารู้จักแล้วก็กรุณาถอยไป ส่วนพวกที่ยังไม่รู้จัก กรุณาก้าวขาออกมาด้วย" ไอ้ตั้งโอ๋พูด ทำไมมันน่ากลัวแท้ฟ่ะ
"เริ่มจากนายหล่ะกัน" ไอ้นี่ออนชี้ไปที่ไอ้เค
"ฉันเค อยู่ 5/1 ^O^ ห้องเดียวกับพวกเธอแหละ" ไอ้เคพูดแล้วยิ้ม เฮ้ยๆจับไอ้นีออนหน่อยเร็ว มันจะบินไปหาไอ้เคแล้ว
"แหวะ พวกตึกชาย" ไอ้โอ๋พูด ส่วนฉันมองมันตั้งแต่เท้าจรดหัว หล่อแมร่งทุกอณูจริงๆ T T
"ฉันชื่อไค อยู่ 5/1 ^-^" ไอ้บ้านี่หล่อบาดใจชิบหาย
"ฉันชื่อไม้" ไอ้หล่ออีกคนพูด ไอ้นี่ไอ้นี่ย้มผมสีน้ำตาลเข้ม ทำไอไลสีทองแซมนิดๆดูดีมั้ยหว่า เออลืมบอก ไอ้เคมันทำไฮไลสีเงินเท่ห์โครต ส่วนไอ้ไคทำไฮไลสีแดง ส่วนทรงผมของสองฝาแฝด เหมือนกันอย่างกะแกะ ถ้าพวกมันไม่ทำไฮไลคนละสี คงจะแยกกันไม่ค่อยออกนะ
"(^O^ )/ / \ \( ^O^)" ไอ้โอ๋ดูมันทำเข้า ใครก็ได้เอาไอ้โอ๋ไปเก็บที ดูดิไอ้ไม้มันสั่นใหญ่แล้ว
"มีเบอร์มั้ยจ๊ะ - .,-" หน้าไอ้โอ๋หน้ากลัวสุดๆ
"T T เธอจะทำอะไรฉัน" ดูไอ้ไม้จะกลัวไอ้โอ๋อย่างแรง
"ผะ ผม ชะชื่อ กราฟครับ ทะเทอไม่กัดใช่มั้ย" ไอ้กราฟถามไอ้เมล์ อ่านะก็ไอ้เมล์ทำท่าจะกลืนไอ้กราฟ เลยนิ สงสารมันจริงๆ
"เราชื่อ ดัฟฟี่ เราชอบเธออ่ะ มิกกี้^_^" O.O กรี๊ด!! ผู้ชายที่น่ารักที่สุดบอกรักฉัน
"ฉันอยู่ 5/1"
"อืม..ขอบใจ -///-" ฉันพูด ก็ไอ้นี่แหละคนที่โดนตบหัว หึหึ แต่พอฉันหันไปมองเพื่อนๆ โอ้มายก๊อช มันทุกคนส่งสายตาทิ่มแทงมาที่ฉัน
"ฉันชื่อบอมเบ ให้ฉันแนะนำทุกคนเองเลยหล่ะกันจะได้ไม่ยืดยาว" แกแหละพูดยืดยาว
"นั่นแอมแปร์ นีออน ย้งยี้ มิกกี้ รถเมล์ ตั้งโอ๋แล้วก็…" ไอ้เบไล่ทีละคนแต่ก็ต้องชะงักเมื่อไอ้มายองเนสมันขัดขึ้นมา
"หยุดๆ ฉันแนะนำตัวเองเป็น ฉันมายองเนส คืนนี้จะได้เห็นดีกัน ไอ้เบียร์ จบยัง จะไปนอน" ไอ้เนสพูดแล้วก็เดินไป - - ฉันแหละเซงกับมัน เคยสนใจอะไรบ้างว่ะ นอกจากคิดแต่เรื่องแกล้งคนอ่ะ ไอ้มายองเนส
~Oh!! Baby แองจี้ จัดจาดีดา แองจี้ แองจี้ สุดเหวี่ยงเกินใคร…~ ติ๊ด
"ฮัลโหล.." T T เสียงโทรศัพย์พี่แบงค์ ทุกคนตกอยู่ในสภาพช็อก
"O.O" หน้าทุกคน
"ครับพี่เบส" ไอ้นีออนมีอาการเดียวกันกับไอ้แอม คือได้ยินชื่อแฟนตัวเองแล้วหูผึ่ง
"เอ่อ..คร๊าบๆ คร๊าบ จะรีบไปเดี๋ยวนี้แหละครับ" แล้วพี่แบงค์ก็วางสายไป
"เฮ้ย!!พวกแกอ่ะ" พี่แบงค์พูดแล้วหันมาทางพวกกับปะ
"ไปรอฉันหน้าประตู" แล้วพวกนั้นก็เดินตามพี่ซันกับพี่เซไป เหลือเพียงแต่พี่แบงค์และพี่เบียร์
"เฮ้ย!!มิก มากับพี่แป๊ป" แล้วจู่ๆ ไอ้พี่แบงค์ก็มาดึงฉันไป โดยมีพี่เบียร์ยืนมองอยู่
"มีไร พี่แบงค์ลากเค้ามาทำไม" ฉันถาม
"แกรู้ใช่มั้ย ว่าพี่คิดยังไงกับย้งยี้" เหงื่อตกเลย พี่แบงคืหนอ
"เออ ชัดเจนขนาดนั้น ใครเค้าก็ดูออก"
"เฮ้ยจริงอ่ะ งั้นรอพี่อยู่ตรงนี้แหละ…ไอ้เบมานี้ดิ" แล้วพี่แบงค์ก็ไปลากไอ้เบมา
"แกรู้ไหมว่าฉันชอบใคร" พี่แบงค์ถาม
"ใครจะไปตรัสรู้ว่ะ ไอ้เวร - -^" ไอ้เบย้อนกลับ
"ขอโทษครับน้อง ต่อไปพี่จะไม่ถามน้องอีกขอบคุณครับ" พี่แบงค์พูดแล้วบรรจงถีบตูดไอ้เบ
"-V-ไอ้พี่เวร คอนดูนะ ฉันจะไม่ช่วยเรื่องไอ้ย้งยี้" แล้วไอ้เบก็วิ่งไป
"ไหนแกว่าไม่รู้ไง"
"แล้วเชื่อหรอ เหอะๆ รีบๆหน่อยละกัน มิกเชียร์พี่อยู่น่ะ" ฉันพูด ก่อนจะจากไป
"รีบๆไปเรียนเถอะ ขึ้นเรียนได้แล้ว" แล้วพวกเราก็ขึ้นตึกไป
ความคิดเห็น