คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
งานเลี้ยงต้องมีวันเลิกลา...นั้นสินะ มีเริ่มก็ต้องมีจบ มีพบก็ต้องมีจาก...
' ฉันเกลียดการจากลา '
ใช่...เกลียดการลาจาก...เกลียดความเหินห่าง...เกลียดความอ้างว้าง...ที่ทำให้ฉันต้องร้องไห้และท้อแท้หลายต่อหลายครั้ง ชีวิตท่ามกลางคนแปลหหน้า ท่ามกลางสังคมที่ฉันไม่คุ้นเคย กับผู้หญิงที่ทำอะไรไม่เป็นแม้กระทั้งการหุงข้าวอย่างฉัน นี่คงเป็นครั้งแรกที่ฉันได้รู้จักอย่างเต็มปากเต็มคำกับคำว่า ' ยืนหยัดด้วยลำแข้งของตัวเอง '
การใช้ชีวิตโดยไม่มีพ่อ ไม่มีแม่ ไม่มีเพื่อนๆคอยอยู่เคียงข้าง ไม่มีคนที่เรารัก..คอยดูแล ปกป้อง มันช่างหดหู่และว้าเหว่อย่างบอกไม่ถูก แต่มันก็ทำให้ฉันกลายเป็นคนใหม่ กลายเป็นคนที่แข็งแกร่งขึ้น ทั้งกาย..และ..ใจ...
5 ปี แล้วสินะ ที่ฉันไม่ได้เจอหน้าพวกแกเลย ฉันหล่ะคิดถึงพวกแกจนใจจะขาดร่อนๆอยู่แล้ว โดยเฉพาะนายนั้นแหละตัวดีเลย..นายเคด๋อย!! นายกำลังจะทำให้ฉันเป็นบ้า ที่ต้องทนนั่งหัวฟูคิดถึงแต่นายทุกลมหายใจเข้าออก แบ่งเวลาให้ฉันคิดถึงคนอื่นบ้างเซ่!!~ >^<
ฉันคิดในขณะที่ฉันเดินออกมาจาก Airport เฮ้อ~ คิดถึงหอหญิงจังเลย
"ลุงคะ ไปส่งมิกที่โรงเรียนหน่อยน่ะคะ" ฉันพูดเมื่อเข้าไปนั่งในรถลีมูซีนคันหรู
"ครับคุณหนู" แล้วรถก็เคลื่อนที่ไปยังจุดหมาย โรงเรียนที่รัก และ นาย..คิดถึงความทรงจำทุกอย่างจริงๆ
ทันทีที่รถจอดหน้าโรงเรียน ฉันก้าวเท้าลงมาจากรถ บรรณยากาศเก่าๆยังเหมือนเดิม ผ่านไป 5 ปีแล้ว ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม จุดที่ยืนเป็นจุดที่เคยยืนเมื่อ 5 ปีก่อน แต่สิ่งที่ไม่เหมือนเดิมก็คืออายุ และสถานะของฉันเอง เมื่อก่อนฉันคือเด็กนักเรียนที่อยู่แก๊งซ่าของที่นี่ แต่ตอนนี้ฉันเป็นเพียงแค่...ผู้มาเยือน
เอะ O-O ตรงนั้น หน้าเสาธง.....~ ตั้งแต่เป็นสาวเต็มกลายหาผู้ชายถูกใจไม่มี ~ 55+ เหมือนเดิมเลย ฉันเห็นนักเรียนชายกลุ่มหนึ่งกำลังยืนร้องเพลง ส่วนนักเรียนหญิงกลุ่มหนึ่งกำลังเต้นอยู่ เหมือนฉันเลย เหอๆ มันกลายเป็นประเพณีสืบต่อกันมาแล้วหรอเนี่ย
ฉันเดินไปเรื่อยๆ รอบๆโรงเรียน
ฟลิ้ว!!~ แผ่นกระดาษแผ่นหนึ่ง โห..ดกโรโกโสซ่ะ - -"
- แว๊ก!!ๆ ไอ้เคหนุ่มฮอตสุดหล่อ แอบเข้าตึกหญิง แถมยังเข้าห้องน้ำหญิงอีกด้วย ไว้อาลัยแด่ไอ้เคหน่อยเร็ว วะฮะฮะฮะ ^O^ มิกกี้/คิเกี้ยม -
ฉันจำได้ เมื่อ 5 ปีก่อน ..........
ความคิดเห็น