คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : สังหารหมู่
านั้นไม่ี่ั่วโม
พวมันมาใล้แล้ว
“ทุหน่วยรายานวามพร้อมสิ”
ผมแบ่ทหารออเป็นหลายหน่วยึ่ประำรอบๆหน้าผาเพื่อทำามแผนารที่วาเอาไว้
โยารสื่อสารนั้นผมะให้หัวหน้าหน่วยแ่ละหน่วยนำ้าาวสื่อสารไปนละัวึ่มันสามารถุยไ้เหมือนับมือถือเลย
เอาละไ้เวลาแล้ว
“ปืนรยิ”
“ุฟ”
เสียระสุนที่ออาปืนึ้นท้อฟ้า่อนะลมาเป็นระเบิรหน้าอเท่าหมาป่า
“ูม”
ทาฝั่อทัพมาป่า
“เิอะไรึ้น”
“รายานรับทัพหน้าเอับัอศัรูรับ”
“ีมา ว่าแล้วพวมัน้อัุ่มโมีรนี้ ทหารโล่รวมัวั้โล่ป้อันะ ทหารเวทส่วนหนึ่ใ้เวทป้อันอีส่วนหนึ่เรียมเวทโมี ทหารม้าออไปแนวหน้าและึ้นเาไปะ ทานี้ะเลื่อนทัพามไปและัารพวหนู
สปราๆให้หม”
#พวทหารอเผ่าหมาป่าเริ่มรู้ัวแล้ว อนนี้ำลัรวมลุ่มันสินะ
ไ้เวลาอฟอลับทหารหนูไฟอเา้อออโรแล้วสิ
*ฟอลหนึ่ในแม่ทัพอาุ เป็นหนูแฮมเอร์นาให่ที่ถือทวนและมีไฟลุทั่วัว
นิสัยลุยเ้าไปลุย
“ทหารเวทโมีไ้”
#พวมันำลัะโมี้วยเวทแ่ว่านะ ผมสั่ารหน่วยอีเรียบร้อยแล้ว อนนี้นอนุ่มแบบเท่ๆเหมือนับ
สไนเปอร์ในาร์ูนหรือหนัอยู่
“ปัๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
“อ๊า อะเหื้อ อะแห้
อ๊อ แอ็”
“อะไรันเสียเมื่อี่มันอะไรันเวทย์มน์อย่านั้นรึ”
“รายานรับทหารเวทย์มน์ที่เรียมารโมีโนำัหมเลยรับ”
“ว่าไนะเป็นไปไม่ไ้
มันทำลายเราะป้อันเ้ามาไ้ยั
ทหารโล่ทหารเวทย์มน์เสริมารป้อันให้แม่ทัพและ้าเร็วเ้า”
“รายานรับทหารม้าที่ล่วหน้าไป่อนโนำัโยทหารหนูที่มีไฟรอบัวรับ”
“ว่าไนะ!!ทหารหนูในำนานนะเหรอ นี่มันอะไรันทหารหนูพวนั้นวระเป็นทหารัวเล็ๆั้น่ำอ่อนแอัารไ้่ายๆสินี้มันเิอะไรึ้น”
#พวมันเริ่มรวมัวันมาึ้นแล้ว
และท่าทาที่ำลัแื่นแบบนั้น็เป็นไปามแผนเลย เอาละไ้เวลาเ้าสู่แผน่อไป
และผม็สั่ทหารที่ประำรอบๆหน้าผาส่เสียไ้
“โอ้ โอ้ว โอ้ โอ้
โอ๊ส”
“เสียแบบนี้มันพวมันอยู่เ็มเาเลยเหรอ ไม่รินะเป็นไปไม่ไ้
ทหารทุนายรวมัวันให้วามสำัในารป้อันพลธนูับนัเวทเราะทำารยิสวนลับพวหนูสปรบ้า
ให้พวมันรู้สำนึะว่าเป็นแ่หนูัว่อยอย่าลิอาหา่อรับหมาป่าอย่าพวเรา”
“โอ้”
#นั้นไพวมันเริ่มรวมันอีแล้ว
เอาละไ้เวลาเผ็ศึ ปืนร หน่วยปืนล หน่วยสไนเปอร์ ัารไ้
“ฟิ้ววววว”
“ูมมมมม”
“อ๊า”
“นี่มันอะไรันระเบิเมื่อี่มันมาาท้อฟ้าเหรอ”
“ปัๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
“นี่มันเรื่อบ้าอะไรันแสและเสียพวนี้มันอะไรัน
ราวับว่าท้อฟ้าำลัโรธอยู่ พระเ้าท่านำลัเล่นลับพว้าอย่านั้นรึ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
“ูม”
“อ๊า”
#และหลัานั้น็ลายเป็นารสัหารหมู่แทนที่ะเป็นสราม
้วยวามลัวออทัพหมาป่าทำให้พวเานั้นรวมัวัน
ึ่เป็นเป้าที่ีให้สำหรับปืนรเลยทีเียว
ลับมาทาฝั่าุ
“แล้วะเอายัไับเลยศึีะ”
“ว่ายัไนะพี
ไม่ำเป็นหรออนนี้พวเราเป็นแ่อทัพอิสระไม่ไ้มีทรัพยารให้พวเลยศึหรอนะเพราะะนั้น่าให้หม
ันอนุาให้เธอลไปเ็บานไ้”
“ริเหรอะถ้าอย่านั้นันไปแล้วนะ๊า!!!”
“ฟิว!!”
อะเธอบินลไปแล้ว
านั้นเสียัอปืนับระเบิ็ัสนั่นไปทั่วป่าัพั็เียบล
ท่ามลาฝุ่นและไฟอสนามรบนั้นเ็มไป้วยาศพอพวหมาป่า
“พวเรานะแล้ว
เอาละทหารทุนายืนนี้เรามาลอัน” นะาลอยแบบที่อทัพผมบาเ็บเล็น้อยแ่12
“โอ้วววววววว”
แล้วพวเรา็ลอัน
โยที่ผม็มาลอับเหล่าแม่ทัพอผม
“แล้วีไปไหนละ”
“นั่นสิรับ”
“พาัวมาแล้วะ”
ลิ่าเป็นนลาัวีมา
แ่ีนั่นเอามือปิาวาอยู่ ท่าทาะเินอายเอามาๆ้วย
“นี้มาิน้าว้วยันสิีแล้วะเอามือปิาทำไม”
“ะือว่า”
“นี่แนะ” ลิ่าึมือีออ “ูสิะอนียิปืนเธอถูแรีนล้ออปืนระแทาเ้าให้ละ”
“เี่ยวสิลิ่าันอายนะ”
“ฮ่าฮ่าฮ่าอบาำปี้เลย”
เหล่าแม่ทัพำันให่เลย ว่าแ่นี้ันเอายายนี้มาเป็นแม่ทัพริๆเหรอเนี่ยเฮ้อ
“ฟัให้ีทหารทุนายพัผ่อนให้เ็มที่ะเพราะเราะออเินทาไปยึเมืออหนูแ่เ้า”
“โอ้ววววววว”
เวลา่อมา 7.00น. เมืออหนู
“ท่านราาอรับมีอทัพอยู่หน้าเมือพร้อมะโมีอรับ”
“อทัพอเผ่าหมาป่ารึ
เมือนี้บสิ้นแล้วละไปเรียมัวอพยพะ”
“มะมะไม่ใ่อทัพหมาป่าอรับ
ะแ่เป็นอทัพอเผ่าหนูอรับ”
“เมื่อี่เ้าพูว่าอะไรนะ
เป็นไปไม่ไ้”
“โปรฟัเ้าพวหนูๆทั้หลาย
อนนี้พวเ้าอยู่่อหน้าท่านแม่ทัพาุแล้ว ท่านมีวามประส์ที่้อาระรอบรอเมือนี้
เพราะะนั้นถ้าไม่อยามีารนอเลือให้ยอมำนน่อเราโยี แล้วปราบปล.....พอ่อนพีพอ่อนันอายเา”
“เสียนี้มันอะไรันัมาถึในวัเลยรึ”
ความคิดเห็น