ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Love^^ junsu^^

    ลำดับตอนที่ #3 : ทำงานวันแรก

    • อัปเดตล่าสุด 2 ก.ค. 50


    วันแรกแห่งการทำงาน วันนี้อากาศดีเป็นพิเศษ เหอๆๆ สงสัยเป็นใจให้เรา 2 คนทำงานวันนี้ลุล่วงไปด้วยดี ฉันและกิ๋งรีบอาบน้ำ แต่งตัวเพื่อรีบไปทำงานให้ทันเวลาแต่เรา 2 คนต้องนั่งรถโดยสารไปนะ เฮ้อ ลำบากสุดๆๆ แต่ในขนาดข้ามทางม้าลาย ฉันข้ามถนนไม่เป็นส่วนกิ๋งชำนาญสุดๆๆในการข้ามถนนแต่มันไม่สามารถช่วยอะไรได้เลย ไอกิ๋งวิ่งข้ามไปอย่างรวดเวส่วนฉันยังยืนเอ๋ออยู่อีกฝั่ง

    กิ๋งตะโกนข้ามมาว่า
    ไหมทำไมแกไม่ตามฉันมาว่ะ
    ไหมตอบว่า
    แกไม่บอกฉันล่ะ ฉันยังรถอยู่เลย แกไปตอนไหนฉันยังไม่รู้เลย
    กิ๋งตะโกนมาอีกว่า
    งั้นเดี๋ยวฉันจะบอกแกเองว่าควรข้ามตอนไหน


    รถผ่านไป 4-5คัน




    ฉันยังข้ามไม่ได้เลย


    จนฉันทนไม่ไหววันนี้แหละฉันจะข้ามถนนให้ได้


    ฉันตัดสินใจเดินข้ามไป

    แต่
    ไหม!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
    เสียงกิ๋งตะโกนลั่น
    ฉันโดนรถตู้คันนึงชนเข้า
    ฉันสลบไป
    กิ๋งรีบวิ่งข้ามถนนมา


    กิ๋งเอ่ย

    ไหมแกเป็นอะไรป่าวว่ะ
    รถอะไรว่ะวิ่งไม่ดูคนเลย
    แกกะจะเอาให้เพื่อนฉันตายใช่มั้ย

    สักพักคนขับรถตู้คันนั้นก็ลงมา
    เอ่อคุณครับผมต้องขอโทษด้วยนะครับ ผมต้องส่งคนในรถไปให้ทันอ่ะครับ

    ใครๆๆคนในรถมันใครมันใหญ่จังนะ ลงมาคุยกันหน่อยสิ

    ประตูรถตู้เปิดขึ้น พร้อมกับผู้ชาย 5 คนลงมา

    (เฮ้ย ดงบังชินกินี่หว่า ทำไงดีว่ะ จะพูดยังไงดี แต่เพื่อเพื่อนฉันต้องรักษาคุณธรรมเอาไว้ จะเป็นดงบังก็ช่างเถอะ)

    พวกคุณนี่เอง เห็นว่าดังแล้วจะทำอะไรก็ได้ใช่มั้ย ถ้าเพื่อนฉันตายแล้วฉันจะอยู่กับใคร

    เอ่อ คุณครับผมขอโทษด้วยนะครับ(ยูโนกล่าว)
    ขอโทษๆๆๆๆๆ แล้วเพื่อนฉันจะหายมั้ย

    นิจะเอาไง เงินหรอ ดูเหมือนจะไม่ใช่คนเกาหลีด้วย(มิกกี้กล่าว)

    (อ๊าก!!!!!!!! ทำไมมิกกี้ฉันเป็นคนอย่างนี้)

    ฉันไม่ได้ต้องการเงินหรอก แค่คุณพาเพื่อนฉันไปส่งโรงพยาบาลก็พอ

    ไม่ได้หรอก เราต้องรีบไป(มิกกี้กล่าว)
    (ชะงึ้ย!!นิสัย)
    จะบ้าหรอ ยูเชิน นายทำไมนิสัยอย่างนี้ล่ะ เอ่อ ไปสายคงไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวเราไปส่งก็ได้ครับ(เซียกล่าว)

    (นิสัยดีสุดๆๆ)

    เซียและหมียุนมาช่วยฉันพยุงไหมขึ้นรถ ส่วนแจก็ดูแลฉันเป็นอย่างดีในขณะนั่งรถไป
    ชางมินก็นั่งอ่านหนังสือไป ส่วนไอมิกบ้าก็นั่งคิ้วขมวดใส่ฉัน เฮ้อเสียแรงที่ปลื้ม ต่อไปนี้ฉันคงต้องทัมใจแล้ว

    ณ โรงพยาบาล

    เราส่งคุณได้แค่นี้แหละ อ่ะนี่เงินค่ารักษา ไปล่ะ (มิกกี้กล่าว)

    อืม ขอบจัย

    ฉันเชิดใส่ตามิกแล้วรีบไปดูอาการของไหม
    ในระหว่างนั่งรอ ฉันนึกขึ้นได้ว่าต้องรีบโทรไปบอกทางบริษัท

    ตื๊ด.........ตื๊ด...........
    ฮัลโหลพี่คะพวกหนูคงไปทำงานไม่ได้แล้วล่ะค่ะ
    เพื่อนของหนูโดนรถชนค่ะ ขอลางานวันนึงนะคะ

    เฮ้อ ซวยอาไรหนักหนาว่ะวันนี้
    เวลาผ่านไป 1 ชั่วโมง
    หมออนุญาติให้ฉันเข้าไปดูไหม

    ไหมแกเป็นไงบ้างวะ

    เออก็ดีขึ้นแล้ว ใครเป็นคนชนฉันว่ะ

    ถ้าฉันบอกแกไปแกจะช็อกเลย

    ใครว่ะ

    ดงบังชินกิ

    ม่ายเชื่ออ่า

    แล้วแต่ ฉันไปเถียงกับอีตามิกมาอยู่

    หรอ อุ้ยดีใจจังดงบังชินกิขับรถชนฉัน

    ยัยนี่ถ้าจะบ้า





    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×