ลำดับตอนที่ #15
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : คืนแห่งความทรงจำ
15
ืนแห่วามทรำ
ทิวทัศน์้านนอทำให้เอลินนั่มออย่าเพลิเพลิน ั้แ่เ้ามาในห้อนั่เล่นนาให่ แ่แล้วเ้าอห้อ็เินมาล้มัวลนอนบนันุ่ม าเรียวมมอหิสาวที่ัวเอรัแล้วลี่ยิ้ม เอลิน้มหน้ามอนัวโที่ถือวิสาสะมานอนหนุนััวเอ
“เอลินเราไปเที่ยวันมั้ย”
“ไปเที่ยวที่ไหนเหรอ่ะ”
เอลินลูบไปบนใบหน้าหล่อเหลา ภาินึมือนุ่มมาพรมูบไปบนหลัมือเล็นทั่วแล้วึมาุมเอาไว้บนอัวเอ
“่าประเทศ็ีนะ อาาศี“
”ุเพิ่ะลับมาไม่นาน อีอย่าเอลินเพิ่เ้าทำานยัไม่ผ่านโปรเลย“
”ผมเป็นเ้าอบริษัท ส่วนุเป็นเมียเ้าอบริษัทะลัวอะไร“
”ลัวสายานในที่ทำาน่ะ ไม่มีใรรู้ว่าเอลินเป็นอะไรับุ และเอลิน็ไม่อนุาใหุ้ไปป่าวประาศบอใร้วย เ้าใมั้ย่ะ“ภาินลุึ้นมานั่ประันหน้าับเอลิน
”ไม่เ้าใ ุะลัวอะไร มีแ่นอยาประาศว่าเป็นอะไรับผม มีแุ่นี่แหละที่บ่ายเบี่ยและอยหลบ มีผัวทั้หล่อ ทั้รวยนานี้มีอะไรในน่าอายันรับ“
เอลินส่้อนให้นที่ั้นเป็นผัวอย่าเ็มที่้วยวามหมั่นไส้ ูเหมือนว่าายหนุ่มอยาะบอให้นทั้โลรู้เสียริ
“เอลินไม่อยาให้ใริว่า เอลินเ้ามาทำานในำแหน่นี้เพราะะมาับุ”
“ถ้าเป็นอย่านั้นริ ผมพร้อมใหุ้ับทุเวลาเลยเอ้า ว่าแ่ทำไมเอลินไม่ิะับผมบ้าละ”
“ไม่ับ่ะ เพราะุะล่อน เ้าเล่ห์ และร้ายาที่สุ”
เอลินพูบแล้ว ลุึ้นเินไปมวิวยัอี้านอห้อ ึ่วิว้านนอเป็นแม่น้ำเ้าพระยา มอเห็นเรือหลายลำำลัเล่นอยู่ ภาินลุึ้นเินามมาสวมอแฟนสาวทา้านหลัเอาไว้อย่าหวแหน
“ถึผมะะล่อน เ้าเล่ห์ ร้ายา แ่ผมรัริหวัแ่นะรับ”เอลินแอบอมยิ้ม
”แ่ับใรเหรอ่ะ”
”เมียผมสิรับ เมียผมที่นสวยๆใร้าย ใำ ไม่ยอมรับรัผมเสียที ผมทั้าม้อ ามเอาใสารพั็ยัไม่เห็นผมอยู่ในสายา ุรู้ัมั้ย“
”ไม่รู้ั่ะ เมียใร็ไปามหาันเอาเอสิ่ะ“เสียหวานสะบัอย่าอนๆมาว่าเธอใร้าย ใำ
”ถ้าเอลินไม่รู้ั ั้นผมะพาไปรู้ัเี๋ยวนี้เลย“
ภาินลายอ้อมแนออ ย่อายล้อนร่าอรรึ้นอุ้มเอลินที่ไม่ทันไ้ั้ัว ใน้อล้ออเาเอาไว้เพราะลัวะลไป
”ว้าย! ุภาิน“
”รับผม“ภาิน ยัิ้วให้แฟนสาวนสวย พลาทำสีหน้ายียวน
”ุะทำอะไร“เอลินหน้าื่น ถามายหนุ่มเสียสั่น
”พาุไปทำวามรู้ัไ ็ุบอเอว่าไม่รู้ัเมียผม“
”ปล่อยเอลินลเี๋ยวนี้เลยนะ ไม่ั้นเอลินะ“
”ะอะไรรับ“
ภาินสวนลับไปทันวัน ร่าสู้าวเินเ้าไปทาห้อนอนัวเอ เอลินไม่พูแ่เม้มปาเอาไว้แน่น ้อนให้นรหน้าอย่าไม่พอใ
” “
”ะอะไรรับที่รั หืม“ใบหน้ามโน้มลมาระิบิริมใบหูอหิสาว
”เอลินะลับบ้านเี๋ยวนี้“
”ผมไม่ให้ลับ“
“แ่เอลินะลับ”หิสาวหน้า้ำ
ภาินพูออไป พร้อมับที่ร่าสูเินเ้ามาในห้อไปหยุอยู่ที่เียว้า ภาินวาหิสาวล เอลินรีบเบี่ยายเพื่อให้หลุพ้นานเอาแ่ใ แ่เพราะอยู่ใน่วที่ายหนุ่มำลั้มล ทำให้ในอนนี้ร่าสูให่ล้มลมานอนล่อมร่าบาเอาไว้ทั้ัว
“รีบ็ไม่บอ ผมั้ัวไม่ทันเลยนะเนี่ย”
“ลุออไปสิ่ะ เอลินหนันะ”
“ผมเปลี่ยนท่า็ไ้ รับรอว่าเอลินะไม่หนัเลยสันิ”
เสียแหบพล่าบออยู่ิริมใบหูาว เอลินหน้าเปลี่ยนเป็นสีเ้ม้วยวามเินอาย ใเ้นึั
ภาิน้มลมอใบหน้าึ้นสีอแฟนสาว ามสบเ้าับวาหวานึ้ ริมฝีปาอุ่นื่น่อยๆโน้มลมาบเบีย ลีบปาสีมพูระเรื่อเป็นนาน่อนะแทรลิ้นหนาเ้าไปเี่ยววัรัลิ้นน้อยสลับหยอล้อไปมา ภาินูลืนวามหอมหวานอย่าพึพอใ นเวลาผ่านไปเาถอนริมฝีปาอออย่าแสนเสียาย
“เอลินหวานนผมไม่อยาห่าไปไหน“
” ”
“แู่บเียวทำเอาแฟนผมเป็นใบ้ไปเลย”เอลิน้อนวามให้ายหนุ่ม
“อูหน่อยรับ”
“ะ ูอะไร่ะ”
เอลินเบี่ยหน้าหนีายหนุ่ม อนนี้ใบหน้าเธอร้อนเห่อไปหมแล้ว เายัะแล้เธออี
“ูหน้าแฟนสิรับ”
“ไม่้อเลย เอลินะออไป้านนอ”
“ไม่เอารับ นอนอันในนี้ีว่า”
“ถ้าอยู่ในนี้เอลินรู้สึถึวามไม่ปลอภัย่ะ”เสียหวานระเ้าระอ ภาินอรัร่าบาเอาไว้แน่น
“ไป้านนอิหรือว่าะปลอภัย”
“ภาิน!”
มือเล็ทุบไปที่อว้าอย่าโมโห ายหนุ่มรีบยมือป้อ เบี่ยายหลบเป็นพัลวัน
“ล้อเล่นๆรับ ผมแ่แลุ้เล่นหน่อยเียวเอ”
“หน่อยเียว็ไม่ไ้่ะ ุ็รู้ว่าเอลินไม่อบ”ใบหน้าหวานบึ้ึ ภาินึแฟนเ้ามาหอมแ้ม
“ผมอโทษนะรับ”
“เอลินยโทษให้ เราไปนั่ที่เิมันเถอะ่ะ”
“ลรับ”
ภาินพาเอลินออมา้านนอ เายัวนเวียนอยู่้าแฟนสาวโยไม่ิะไปไหนเินห้า้าว อาาศภายนอเริ่มมืหิสาวรู้สึเหนียวัวเลยหันไปบอแฟนหนุ่ม
“ภาิน่ะ เอลินอยาอาบน้ำ”
“รับ ามสบายเลย ถ้าอย่านั้นผมรออยู่ที่นี่นะ”
“่ะ”
เอลินเินออมาาห้อนอนายหนุ่ม้วยุนอนัวสวยที่ภาินเรียมเอาไว้ให้ โยมีเสื้อลุมสวมทับ้านนอ เพราะวามบาและเ็ี่อุทำให้เอลินเือบะไม่ใส่ แ่เพราะเธอลืมหยิบุนอนมา้วย ึ่เธอไม่ิว่าเาะเรียมารเอาไว้เพื่อรอเธอนานี้
ภาินเ้าไปอาบน้ำ หลัาเอลินออมาแล้ว เาสั่ให้หิสาวนั่รอที่โฟา เมื่อายหนุ่มออมาึพาันไปนั่มวิวริมระเบียหน้าห้อัน
“ืนนี้าวสวยัเลย่ะ”
“เอลิน็สวยเหมือนัน”
“หืมม!!“
เธอิว่าเาปาหวานผิปริั้แ่่วเย็นแล้ว ไหนะสายาหวานเื่อมที่เพียรส่มาให้ลอนับแ่เธอเินมานั่เอลินเสมอไปทาอื่นอย่าเ้อเิน แ่็้อสะุ้เมื่อรู้สึถึวามอุ่นที่ถูสวมอทา้านหลั
”นั่นเียวหนาว ผมอนั่้วยนะรับ“
”้ออ้ามาว่า“
เสียหวานบ่นอุบอิบ แ่ไม่ห้ามเพราะเธอรู้สึีเ่นันที่เามานั่ใล้แบบนี้ ะบอว่าบรรยาาศพาไป็ใ่
”็ผมอยานั่อแฟน ทั้อุ่น ทั้หอมแบบนี้“
ไม่พูเปล่าายหนุ่มปลายมูไปทั่ววหน้าหวานึ้ ลไปถึลำอาวนวล เอลินเอียหน้าหนี แ่นเอาแ่ใยัามไปลอเลียไม่หยุ
”อื้อ!!“
”ื่นใ!!“
”ไม่้อมาปาหวานเลย หนาว็ไปใส่เสื้อลุมสิ่ะ“
เอลินแล้บอออไป ทั้ที่เธอเอ็อบให้เาทำมานั่ลอเลียแบบนี้ เพราะมันทำให้เธอรู้สึอบอุ่นอย่าประหลา
“ผมไม่อยาใส่ แ่อยาถอมาว่า”
เสียทุ้มอออ้อนแสนหวานับแฟนสาวในอ้อมอ เยาเอาไว้ับไหล่บอบบา
“ไม่้อมาอ้อนเอลินเลยนะ ไหนุบอว่าแ่นอนออย่าเียวไ่ะ“
”ผมยัไม่ไ้บอเลยว่าะทำมาว่าอ“ถ้าุไม่ห้าม
ภาินิในใอย่าหมายมา มือหนาับปลายามนให้หันมา ทั้สอนสบาัน่อน ภาินเปิเปลือยวามรู้สึออมาทาแววา
วาหวานึ้่อยๆหลับาพริ้ม เมื่อใบหน้าหล่อเหลา่อยๆโน้ม่ำล ปานุ่มื่นทาบทับลมาบนลีบปาบาสีุหลาบ เาัวิมวามหวานไปามโพรปา ยิ่ิมยิ่รู้สึถึวามหวานปานน้ำผึ้เือนห้า ูบอภาินทั้เรียร้อและอ่อนหวานสลับันไป มือหนาลูบไล้ผิวเนื้อนุ่มลื่นภายใุ้นอนัวบา ร่านุ่มนิ่ม หอมรุ่นแสนยั่วยวนทำให้วาม้อารในายหนุ่มลุโนนยาะับ
”ภะ ภาิน“
เอลินเรียายหนุ่มเสียสั่น ึายหนุ่มให้ึ้นมาสบาัวเอ เมื่อเาำลัุไร้อยู่บริเวหน้าออวบึ
”ยะ อย่า“
ปาร้อนื้นไม่ยอมให้หิสาวปิเสธ บยี้ลมาอย่าหนัหน่วามแรอารม์และเรียร้อเอาแ่ใ นิ้วเรียวยาวระุเือเสื้อลุมและึออไปาร่าามอย่า่ายาย เหลือเพียุนอนบาเบา
ภาินมอวามสวยามรหน้าอย่าหลใหล นิ้วเรียวึุนอนเหวี่ยออไป าม้วยบราเีย ร่าามบิายไปมาอย่าเินอาย ภาิน้มลปัป่ายไปามออหอมรุ่น เรื่อยมาถึวามอวบึรหน้า ลิ้นร้ายวัไปบนยออสีสวย ู ลืน เม้มอย่าระหาย มือหนาอบุมเล้นลึทรวออวบอิ่มไปมาทั้สอ้า ายามสั่นสะท้านแอ่นรับวามสุที่แฟนหนุ่มมอบให้
”อื้อ ภาินา“
วาหวาน่ำปรือมอแฟนหนุ่มที่ลุเล้าอยู่บนอน แล้วปล่อยให้วามสุนำพา
ฝ่ามือหนาลูบไล้ไปทั่วร่าาวลออา ปาร้อนไล้ลผ่านหน้าท้อไปหยุที่เนินอวบอิ่ม สูมไปทั่วเนิน ลไปหยุที่ร่อาม มือทั้สอ้าับเรียวาแยออาัน ลิ้นร้ายลาไปามรอยแยผ่านผ้าัวบาึ้นล ทำให้ร่าบาหยัสะโพามอย่าเร่าร้อน เาึสิ่ีวาออไป แล้ว้มลไปที่ลีบุหลาบสีสวย ลิ้นสาวาึ้นลูลืนวามหวานไปมา้าๆแ่สร้าวามปั่นป่วนให้เ้าอลีบามิ้นไปมาแทบาใ
เสียหวานรารับสัมผัสอันหวาบหวาม ายสาวสั่นลอนระริ วาม้อารถาโถมเ้ามา ลิ้น่ำอยัเลียไล้หาวามหวานไม่หยุ
“ภะ ภาินา เอลินทรมาน”
ร่าสวยบิายไปมาวนเียนาใเสียหวานรีร้อร่าายระุเร็ ภาินลุึ้นนั่ลุเ่า สอมือเ้าไปใ้าเรียวยาวับแยออว้าเพื่อรับัวนที่ะห่านอยู่ เอลินมอวามให่โรหน้า ส่ายหน้าหวือ
“มะ มันให่ไป”
“พอี่าหา”
ภาิน้มลูบปาหิสาวอีรั้ นร่าบาเริ่มโอนอ่อนผ่อนาม เาันัวนเ้าไปทีเียวนสุ เอลินรู้สึอึอัน้อยับายไปมา แ่ับสร้าวามเสียวให้ับเ้าอแ่นายให่ สะโพสอบยับายเ้าออ้าๆนเปลี่ยนเป็นเร่าร้อน รุนแรและหนัหน่ว วามาบ่านถาโถมเ้ามาไม่หยุ เพียไม่นานทั้สอนไ้รวราออมาอย่าสุสม บทรัเร่าร้อนทำให้ายหนุ่มบลบนออวบอิ่มอย่าหมแร
อีสิบนาที่่อมาบทรัไ้เริ่มบรรเลึ้นอีรั้ นเือบสว่า ภาินถึไ้อุ้มร่าบอบบาอเอลินเินเ้าห้อไป
ืนแห่วามทรำ
ทิวทัศน์้านนอทำให้เอลินนั่มออย่าเพลิเพลิน ั้แ่เ้ามาในห้อนั่เล่นนาให่ แ่แล้วเ้าอห้อ็เินมาล้มัวลนอนบนันุ่ม าเรียวมมอหิสาวที่ัวเอรัแล้วลี่ยิ้ม เอลิน้มหน้ามอนัวโที่ถือวิสาสะมานอนหนุนััวเอ
“เอลินเราไปเที่ยวันมั้ย”
“ไปเที่ยวที่ไหนเหรอ่ะ”
เอลินลูบไปบนใบหน้าหล่อเหลา ภาินึมือนุ่มมาพรมูบไปบนหลัมือเล็นทั่วแล้วึมาุมเอาไว้บนอัวเอ
“่าประเทศ็ีนะ อาาศี“
”ุเพิ่ะลับมาไม่นาน อีอย่าเอลินเพิ่เ้าทำานยัไม่ผ่านโปรเลย“
”ผมเป็นเ้าอบริษัท ส่วนุเป็นเมียเ้าอบริษัทะลัวอะไร“
”ลัวสายานในที่ทำาน่ะ ไม่มีใรรู้ว่าเอลินเป็นอะไรับุ และเอลิน็ไม่อนุาใหุ้ไปป่าวประาศบอใร้วย เ้าใมั้ย่ะ“ภาินลุึ้นมานั่ประันหน้าับเอลิน
”ไม่เ้าใ ุะลัวอะไร มีแ่นอยาประาศว่าเป็นอะไรับผม มีแุ่นี่แหละที่บ่ายเบี่ยและอยหลบ มีผัวทั้หล่อ ทั้รวยนานี้มีอะไรในน่าอายันรับ“
เอลินส่้อนให้นที่ั้นเป็นผัวอย่าเ็มที่้วยวามหมั่นไส้ ูเหมือนว่าายหนุ่มอยาะบอให้นทั้โลรู้เสียริ
“เอลินไม่อยาให้ใริว่า เอลินเ้ามาทำานในำแหน่นี้เพราะะมาับุ”
“ถ้าเป็นอย่านั้นริ ผมพร้อมใหุ้ับทุเวลาเลยเอ้า ว่าแ่ทำไมเอลินไม่ิะับผมบ้าละ”
“ไม่ับ่ะ เพราะุะล่อน เ้าเล่ห์ และร้ายาที่สุ”
เอลินพูบแล้ว ลุึ้นเินไปมวิวยัอี้านอห้อ ึ่วิว้านนอเป็นแม่น้ำเ้าพระยา มอเห็นเรือหลายลำำลัเล่นอยู่ ภาินลุึ้นเินามมาสวมอแฟนสาวทา้านหลัเอาไว้อย่าหวแหน
“ถึผมะะล่อน เ้าเล่ห์ ร้ายา แ่ผมรัริหวัแ่นะรับ”เอลินแอบอมยิ้ม
”แ่ับใรเหรอ่ะ”
”เมียผมสิรับ เมียผมที่นสวยๆใร้าย ใำ ไม่ยอมรับรัผมเสียที ผมทั้าม้อ ามเอาใสารพั็ยัไม่เห็นผมอยู่ในสายา ุรู้ัมั้ย“
”ไม่รู้ั่ะ เมียใร็ไปามหาันเอาเอสิ่ะ“เสียหวานสะบัอย่าอนๆมาว่าเธอใร้าย ใำ
”ถ้าเอลินไม่รู้ั ั้นผมะพาไปรู้ัเี๋ยวนี้เลย“
ภาินลายอ้อมแนออ ย่อายล้อนร่าอรรึ้นอุ้มเอลินที่ไม่ทันไ้ั้ัว ใน้อล้ออเาเอาไว้เพราะลัวะลไป
”ว้าย! ุภาิน“
”รับผม“ภาิน ยัิ้วให้แฟนสาวนสวย พลาทำสีหน้ายียวน
”ุะทำอะไร“เอลินหน้าื่น ถามายหนุ่มเสียสั่น
”พาุไปทำวามรู้ัไ ็ุบอเอว่าไม่รู้ัเมียผม“
”ปล่อยเอลินลเี๋ยวนี้เลยนะ ไม่ั้นเอลินะ“
”ะอะไรรับ“
ภาินสวนลับไปทันวัน ร่าสู้าวเินเ้าไปทาห้อนอนัวเอ เอลินไม่พูแ่เม้มปาเอาไว้แน่น ้อนให้นรหน้าอย่าไม่พอใ
” “
”ะอะไรรับที่รั หืม“ใบหน้ามโน้มลมาระิบิริมใบหูอหิสาว
”เอลินะลับบ้านเี๋ยวนี้“
”ผมไม่ให้ลับ“
“แ่เอลินะลับ”หิสาวหน้า้ำ
ภาินพูออไป พร้อมับที่ร่าสูเินเ้ามาในห้อไปหยุอยู่ที่เียว้า ภาินวาหิสาวล เอลินรีบเบี่ยายเพื่อให้หลุพ้นานเอาแ่ใ แ่เพราะอยู่ใน่วที่ายหนุ่มำลั้มล ทำให้ในอนนี้ร่าสูให่ล้มลมานอนล่อมร่าบาเอาไว้ทั้ัว
“รีบ็ไม่บอ ผมั้ัวไม่ทันเลยนะเนี่ย”
“ลุออไปสิ่ะ เอลินหนันะ”
“ผมเปลี่ยนท่า็ไ้ รับรอว่าเอลินะไม่หนัเลยสันิ”
เสียแหบพล่าบออยู่ิริมใบหูาว เอลินหน้าเปลี่ยนเป็นสีเ้ม้วยวามเินอาย ใเ้นึั
ภาิน้มลมอใบหน้าึ้นสีอแฟนสาว ามสบเ้าับวาหวานึ้ ริมฝีปาอุ่นื่น่อยๆโน้มลมาบเบีย ลีบปาสีมพูระเรื่อเป็นนาน่อนะแทรลิ้นหนาเ้าไปเี่ยววัรัลิ้นน้อยสลับหยอล้อไปมา ภาินูลืนวามหอมหวานอย่าพึพอใ นเวลาผ่านไปเาถอนริมฝีปาอออย่าแสนเสียาย
“เอลินหวานนผมไม่อยาห่าไปไหน“
” ”
“แู่บเียวทำเอาแฟนผมเป็นใบ้ไปเลย”เอลิน้อนวามให้ายหนุ่ม
“อูหน่อยรับ”
“ะ ูอะไร่ะ”
เอลินเบี่ยหน้าหนีายหนุ่ม อนนี้ใบหน้าเธอร้อนเห่อไปหมแล้ว เายัะแล้เธออี
“ูหน้าแฟนสิรับ”
“ไม่้อเลย เอลินะออไป้านนอ”
“ไม่เอารับ นอนอันในนี้ีว่า”
“ถ้าอยู่ในนี้เอลินรู้สึถึวามไม่ปลอภัย่ะ”เสียหวานระเ้าระอ ภาินอรัร่าบาเอาไว้แน่น
“ไป้านนอิหรือว่าะปลอภัย”
“ภาิน!”
มือเล็ทุบไปที่อว้าอย่าโมโห ายหนุ่มรีบยมือป้อ เบี่ยายหลบเป็นพัลวัน
“ล้อเล่นๆรับ ผมแ่แลุ้เล่นหน่อยเียวเอ”
“หน่อยเียว็ไม่ไ้่ะ ุ็รู้ว่าเอลินไม่อบ”ใบหน้าหวานบึ้ึ ภาินึแฟนเ้ามาหอมแ้ม
“ผมอโทษนะรับ”
“เอลินยโทษให้ เราไปนั่ที่เิมันเถอะ่ะ”
“ลรับ”
ภาินพาเอลินออมา้านนอ เายัวนเวียนอยู่้าแฟนสาวโยไม่ิะไปไหนเินห้า้าว อาาศภายนอเริ่มมืหิสาวรู้สึเหนียวัวเลยหันไปบอแฟนหนุ่ม
“ภาิน่ะ เอลินอยาอาบน้ำ”
“รับ ามสบายเลย ถ้าอย่านั้นผมรออยู่ที่นี่นะ”
“่ะ”
เอลินเินออมาาห้อนอนายหนุ่ม้วยุนอนัวสวยที่ภาินเรียมเอาไว้ให้ โยมีเสื้อลุมสวมทับ้านนอ เพราะวามบาและเ็ี่อุทำให้เอลินเือบะไม่ใส่ แ่เพราะเธอลืมหยิบุนอนมา้วย ึ่เธอไม่ิว่าเาะเรียมารเอาไว้เพื่อรอเธอนานี้
ภาินเ้าไปอาบน้ำ หลัาเอลินออมาแล้ว เาสั่ให้หิสาวนั่รอที่โฟา เมื่อายหนุ่มออมาึพาันไปนั่มวิวริมระเบียหน้าห้อัน
“ืนนี้าวสวยัเลย่ะ”
“เอลิน็สวยเหมือนัน”
“หืมม!!“
เธอิว่าเาปาหวานผิปริั้แ่่วเย็นแล้ว ไหนะสายาหวานเื่อมที่เพียรส่มาให้ลอนับแ่เธอเินมานั่เอลินเสมอไปทาอื่นอย่าเ้อเิน แ่็้อสะุ้เมื่อรู้สึถึวามอุ่นที่ถูสวมอทา้านหลั
”นั่นเียวหนาว ผมอนั่้วยนะรับ“
”้ออ้ามาว่า“
เสียหวานบ่นอุบอิบ แ่ไม่ห้ามเพราะเธอรู้สึีเ่นันที่เามานั่ใล้แบบนี้ ะบอว่าบรรยาาศพาไป็ใ่
”็ผมอยานั่อแฟน ทั้อุ่น ทั้หอมแบบนี้“
ไม่พูเปล่าายหนุ่มปลายมูไปทั่ววหน้าหวานึ้ ลไปถึลำอาวนวล เอลินเอียหน้าหนี แ่นเอาแ่ใยัามไปลอเลียไม่หยุ
”อื้อ!!“
”ื่นใ!!“
”ไม่้อมาปาหวานเลย หนาว็ไปใส่เสื้อลุมสิ่ะ“
เอลินแล้บอออไป ทั้ที่เธอเอ็อบให้เาทำมานั่ลอเลียแบบนี้ เพราะมันทำให้เธอรู้สึอบอุ่นอย่าประหลา
“ผมไม่อยาใส่ แ่อยาถอมาว่า”
เสียทุ้มอออ้อนแสนหวานับแฟนสาวในอ้อมอ เยาเอาไว้ับไหล่บอบบา
“ไม่้อมาอ้อนเอลินเลยนะ ไหนุบอว่าแ่นอนออย่าเียวไ่ะ“
”ผมยัไม่ไ้บอเลยว่าะทำมาว่าอ“ถ้าุไม่ห้าม
ภาินิในใอย่าหมายมา มือหนาับปลายามนให้หันมา ทั้สอนสบาัน่อน ภาินเปิเปลือยวามรู้สึออมาทาแววา
วาหวานึ้่อยๆหลับาพริ้ม เมื่อใบหน้าหล่อเหลา่อยๆโน้ม่ำล ปานุ่มื่นทาบทับลมาบนลีบปาบาสีุหลาบ เาัวิมวามหวานไปามโพรปา ยิ่ิมยิ่รู้สึถึวามหวานปานน้ำผึ้เือนห้า ูบอภาินทั้เรียร้อและอ่อนหวานสลับันไป มือหนาลูบไล้ผิวเนื้อนุ่มลื่นภายใุ้นอนัวบา ร่านุ่มนิ่ม หอมรุ่นแสนยั่วยวนทำให้วาม้อารในายหนุ่มลุโนนยาะับ
”ภะ ภาิน“
เอลินเรียายหนุ่มเสียสั่น ึายหนุ่มให้ึ้นมาสบาัวเอ เมื่อเาำลัุไร้อยู่บริเวหน้าออวบึ
”ยะ อย่า“
ปาร้อนื้นไม่ยอมให้หิสาวปิเสธ บยี้ลมาอย่าหนัหน่วามแรอารม์และเรียร้อเอาแ่ใ นิ้วเรียวยาวระุเือเสื้อลุมและึออไปาร่าามอย่า่ายาย เหลือเพียุนอนบาเบา
ภาินมอวามสวยามรหน้าอย่าหลใหล นิ้วเรียวึุนอนเหวี่ยออไป าม้วยบราเีย ร่าามบิายไปมาอย่าเินอาย ภาิน้มลปัป่ายไปามออหอมรุ่น เรื่อยมาถึวามอวบึรหน้า ลิ้นร้ายวัไปบนยออสีสวย ู ลืน เม้มอย่าระหาย มือหนาอบุมเล้นลึทรวออวบอิ่มไปมาทั้สอ้า ายามสั่นสะท้านแอ่นรับวามสุที่แฟนหนุ่มมอบให้
”อื้อ ภาินา“
วาหวาน่ำปรือมอแฟนหนุ่มที่ลุเล้าอยู่บนอน แล้วปล่อยให้วามสุนำพา
ฝ่ามือหนาลูบไล้ไปทั่วร่าาวลออา ปาร้อนไล้ลผ่านหน้าท้อไปหยุที่เนินอวบอิ่ม สูมไปทั่วเนิน ลไปหยุที่ร่อาม มือทั้สอ้าับเรียวาแยออาัน ลิ้นร้ายลาไปามรอยแยผ่านผ้าัวบาึ้นล ทำให้ร่าบาหยัสะโพามอย่าเร่าร้อน เาึสิ่ีวาออไป แล้ว้มลไปที่ลีบุหลาบสีสวย ลิ้นสาวาึ้นลูลืนวามหวานไปมา้าๆแ่สร้าวามปั่นป่วนให้เ้าอลีบามิ้นไปมาแทบาใ
เสียหวานรารับสัมผัสอันหวาบหวาม ายสาวสั่นลอนระริ วาม้อารถาโถมเ้ามา ลิ้น่ำอยัเลียไล้หาวามหวานไม่หยุ
“ภะ ภาินา เอลินทรมาน”
ร่าสวยบิายไปมาวนเียนาใเสียหวานรีร้อร่าายระุเร็ ภาินลุึ้นนั่ลุเ่า สอมือเ้าไปใ้าเรียวยาวับแยออว้าเพื่อรับัวนที่ะห่านอยู่ เอลินมอวามให่โรหน้า ส่ายหน้าหวือ
“มะ มันให่ไป”
“พอี่าหา”
ภาิน้มลูบปาหิสาวอีรั้ นร่าบาเริ่มโอนอ่อนผ่อนาม เาันัวนเ้าไปทีเียวนสุ เอลินรู้สึอึอัน้อยับายไปมา แ่ับสร้าวามเสียวให้ับเ้าอแ่นายให่ สะโพสอบยับายเ้าออ้าๆนเปลี่ยนเป็นเร่าร้อน รุนแรและหนัหน่ว วามาบ่านถาโถมเ้ามาไม่หยุ เพียไม่นานทั้สอนไ้รวราออมาอย่าสุสม บทรัเร่าร้อนทำให้ายหนุ่มบลบนออวบอิ่มอย่าหมแร
อีสิบนาที่่อมาบทรัไ้เริ่มบรรเลึ้นอีรั้ นเือบสว่า ภาินถึไ้อุ้มร่าบอบบาอเอลินเินเ้าห้อไป
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น