คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : คืนแห่งความโกลาหน
#1 ืนแห่วามโลาหน
“วันหนึ่ที่พายุเ้าในทุประเทศบนโล พวุถูพัพามาาทุมุมโลเ่นเียวับผมที่้อระเห็าบ้านและนที่รัมาเหมือนพวุ แ่ไม่เป็นไรผมะพาุลับบ้านเอ ทุอย่า้อบล้วยี”
ผมเฝ้าพูประโยยาวๆนี้้ำไป้ำมาเพื่อปลอบใพวุที่ำลัหวาลัวับเหุาร์ที่เิึ้น ผมไม่รู้ว่าพายุเอาพวุมาาไหนบ้า แ่อนที่ถูพายุหอบไปผมำลัทำสวนอยู่หน้าบ้าน อแมรี่โรสำลัแิ่อ่อนบานสะพรั่ อเล็ๆสีฟ้าอ่อนอพวมันำลัแย้มลีบอยู่เ็มสวนน้อยๆอผม ะนั้นผมและน้อสาวำลั่วยันัอไม้ในสวนไปายในย่านเมือ
โีที่ใน่วที่พายุมาน้อสาวอผมเ้าไปทำไ่อบส้มในบ้านเหลือผมอยู่นอบ้านนเียว โีเหลือเินที่เธอไม่้อถูพัหายไปับพายุเหมือนผม...แ่เธอลำบามาเมื่อไม่มีผม...
...
แน้า้ายอผมพยุายหนุ่มที่เลือออที่ลาศีรษะ แน้าวาพยุหิสาวผมสีำยาวสยายเหมือนสาหร่ายที่าแพล ผมว่าเธอน่าะมาาทาใ้ิทะเลอประเทศใประเทศหนึ่ ผมว่าเธออาะมาาฮาวาย็ไ้
พวุร้อราโอโอยเ็บปว บานร้อไห้ บานท่อบทสวทาศาสนา บานยัสลบอยู่ ทุอย่าูวุ่นวาย...ให้ายสิผมะทำอย่าไรี?
ทุน...เอ่อ...พวุนั่นแหละ เลิร้อไห้ร่ำรวันเสียที...ผมล่าวอย่าเหนื่อยล้าแ่็ไม่มีใรทำามผมเลย ผมัหมวามอทนแล้ว
ผมรู้นะว่าเราทุนลัว และบาเ็บเพียใ แ่ถ้าเอาแ่นั่ร้อไห้อยู่แบบนี้เมื่อไหร่เราะไ้ลับบ้าน!
ราวนี้ไ้ผล พวุเียบแล้วหันมามอผม ผมลี่ยิ้มเบาใ่อนที่ะลุ้มใอีรั้
ลับบ้าน! นายว่าไนะนายะพาันลับบ้านหรือ?
ริๆหรือ! พระเ้าส่เามาแน่ๆ เาะพาเราลับบ้าน!
พาเราทุนลับบ้าน! ลับบ้านๆ ันอยาลับบ้าน...
ันะไ้ลับไปแ่าน...ันะไ้ลับไป...
ัน..ันะไ้รับปริา ใ่ๆันะลับไปทันรับปริาแน่ๆ! เาสัาแล้วว่าะพาเราลับบ้าน!
เอาแล้วไ แย่แล้ว...ผมไปสัาับพวุอนไหนว่าะพาพวุลับบ้าน ายระหล่ำ! ผมอายุน้อยว่าพวุบานอี แถมยัเรียนน้อยว่า้วย ุบานเป็นบัิะไ้รับปริา แ่อโทษเถอะผมเป็นแ่าวสวนอไม้เท่านั้นเอนะ ผมน่ะเรียนแ่ไม่ี่ปี็ออมาทำาน ผม่าหาที่น่าะเป็นนอให้พวุพาผมลับบ้าน!
แ่อาะริามที่ใรนหนึ่ที่ลาลับไปแล้วไ้ล่าวเอาไว้ว่า สถานาร์สร้าวีรบุรุษ ผมไม่่อยเ้าใในรั้แรที่ไ้ยิน แ่อนนี้ผมเ้าใลึึ้แล้ว!
สุท้ายผม็เป็นอย่าที่พวุอยาให้เป็น ือ เป็นผู้พาพวุลับบ้าน เอา็เอา! มันอาะยาว่าารส่อไม้ามบ้านนิหน่อยเพราะผม้อหาที่อยูุ่ทั่วโล แ่ไม่เป็นไรถ้าำสัาและารเสียสละอผมะทำให้พวุเลิร่ำรวสิ้นหวัไ้ผม็ยอม...
ผมไ้แ่หวัลึๆว่าเราทุนะลับบ้านอย่าปลอภัย และผมะลับไปทันินไ่อบส้มอน้อสาว้วย
ความคิดเห็น