“เอาเงินของคุณคืนไปฉันไม่ได้ขายตัว”ว่าเเล้วก็ขย้ำเช็คก่อนปาใส่มาเฟียหนุ่มจ้องเธออย่างโกรธเกรี้ยวดวงตาเรียวคมราวกับจะขย้ำเธอให้ตายตรงนั้นแล้วผลักหญิงสาวไปที่ผนังอย่างเเรงมือเเกร่งบีบคางเธอจนหญิงสาวต้องร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดเค้าก้มลงกระซิบรอดไรฟัน
“รู้ไหมคนที่กล้าลองดีกับฉันไปเฝ้ายมบาลกันกี่คนเเล้วสาวน้อยอย่าอวดเก่งนักเลยถ้าเธอยังอยากมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้”
“กรี๊ด…ยะ..อย่าทำอะไรฉันเลยนะค่ะ”หญิงสาวพนมมือไหว้ชายหนุ่มที่คล่อมตัวเธออยู่บนเตียงสายตาเค้า โหดเหี้ยม ดุร้าย กวาดมองร่างกายเธอด้วยสายตากระหายเหยื่อ “กรีดร้องเข้าไปฉันชอบร้องดังกว่านี้อีกฮ่าๆ”เเล้วมือเเกร่งก็กระชากเสื้อหญิงสาวจนฉีกขาด “ไม่…กรี๊ดๆ…ไอ้โรคจิตอย่านะช่วยด้วย” เธอพยายามปัดป้องหากแต่สู้เเรงมาเฟียหนุ่มไม่ไหว “กรีดร้องขอความช่วยเหลือจนตายก็ไม่มีใครช่วยเธอได้หรอกเก็บเสียงไว้ครางตอนโดนฉันเอาดีกว่า”
“ฮื่อๆ…ไม่นะ..ยะ..อย่ากรี๊ด”
‘เพี๊ยะ’ มือหนาตวัดตบใบหน้าหญิงสาวเสียงดังสนั่นร่างบางทรุดนั่งลงกับพื้นทันที “เป็นเเค่นางบำเรอเธอไม่มีสิทธิ์มาปฏิเสธ ‘ซินหยาง’ เพราะอีกไม่นานซินหยางก็จะมาเป็นนายหญิงของที่นี้ต่อให้เค้าสั่งให้เธอไปตายเธอก็ต้องไปเข้าใจไหม” หญิงสาวน้ำตาไหลพรากมองเจ้าของร่างกายตนที่โอบกอดว่าที่เจ้าสาวของเค้าอย่างหวงเเหนเจ็บปวดที่ตัวเธอไม่มีสิทธิ์อะไรทั้งๆที่มอบตัวเเละหัวใจให้เค้าไปเเล้วเมื่อไหร่เธอถึงจะหลุดพ้นสักทีหรือมีเพียง ‘แค่ความตายเท่านั้น’
By ดาวิกา
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น