คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ที่ร๊าก . . ช่วยหนูหน่อย
Emotion : 1 my honey ! help me please ?
Diary 4 / 5 / 2007
" แม่ หนูจะไปทำงานแล้วนะค่ะ "
" อือ แล้วพี่รินล่ะหนูบัว "
" ไม่รู้สิค่ะ แม่ "
" ไปตามมาเลย เผื่อพี่เขาจะไปกับหนูด้วย รู้สึกว่าจะผ่านไปทางนั้นด้วยนิ "
" อ๋อ ค่ะ ๆๆ เดี๋ยวหนูไปตามให้ "
แล้วฉันก้อเดินไปที่ห้องพี่ริน แต่ก้อช่างเหอะ มันก้อห้องเดียวกับฉันนี่หน่า เบื่อจริงๆๆ เป็น
ผู้ชายแท้ ๆ แทนที่จะอาบน้ำเร็วกว่าผู้หญิง ตอนตื่นก้อตื่นพร้อมกัน อาบน้ำช้าจริงๆ
" พี่รินโว้ย จะไปกับบัวรึเปล่า "
" อือ เดี๋ยวไปด้วย รอเดี๋ยวเซ่ "
" จะไปก้อเร็วๆ นี่มัน 7 โมงครึ่งแล้วนะ บัวต้องไปโรงเรียนนะ วันนี้มีสอนตั้งแต่เช้า เดี๋ยวหนูโดนตัด
เงินเดือน พี่จะเลี้ยงหนูรึเปล่า วันนี้วันแรกด้วยนะพี่ริน ที่ร๊าก เร็วๆๆๆ "
" อือ ๆ บ่นตายเลยขอ 10 นาทีพอ แปป ๆๆ "
~ 10 นาทีต่อมา ~
" เฮ้อ เสร็จซะทีไปกันรึยังจ๊ะ น้องสาวสุดสวย"
" ไปได้แล้ว ช้าจริงเชียว " แล้วฉันก้อโยนกุญแจไปให้พี่ชาย
" จ้าๆ ที่รัก " เห็นพี่แกเกาหัวแล้วก้อทำหน้าแปลก พร้อมบ่น " ที่รัก รึคนใช้เนี่ย "
ทำไงได้ถ้าเค้าขับอ่ะนะ เหยียบแค่ 150 กิโลเมตรต่อชั่วโมงเอง แม่ก้อเลยไม่ยอมให้ขับรถ
แม่บอกว่าขับเร็วไปหน่อย 555+ แต่ที่จริงแม่บอกว่าลูกโตไปจะเป็นนักแข่งรถเหรอ ขนาดพี่รินยัง
ขับแค่ 120 กม./ชม. เอง เฮ้อ! ทำไงได้ ก้อมันไม่ทันใจนี่ ตอนอยู่อเมริกาขับรถก้อต้องขับช้าๆ มี
ถนนตั้ง 8 เลนให้ขับแค่ 90 กม./ชม.เอง บ้าอ่ะเปล่า อัดอั้นมาตั้งนาน พอกลับมาถึงนี่ซวยหนัก
ใหญ่ ขับยังไม่ได้ขับเลย เครียด รู้งี้ไม่กลับดีกว่าเนอะ
" พี่ริน ขอขับได้ป่ะ แล้วอย่าบอกแม่ไง "
" ไม่ได้ เดี๋ยวแม่รู้แล้วแม่จะแปลงร่าง พี่จะซวยด้วยเปล่าๆ "
" อ่ะ จ้า ๆๆ "
" อือ บัว " แล้วเราก้อเห็นพี่แกคิดอยู่ซักพัก " พี่มีเรื่องจะบอกบัวหน่ะ "
" จ๋า เรื่องอะไรเหรอพี่ริน ที่ร๊าก " เหอะๆ รักๆหันไปก่อนเผื้อได้ขับรถ 555+
" มะวานอะน่ะ พี่ได้ยินมาว่า แม่จะให้บัวหมั้นกับใครนี่แหละ รู้สึกจะเป็นลูกชายของเพื่อนแม่ ซัก
อย่างอ่ะนะ พี่ก้อไม่ค่อยรู้ ตอนเย็นอย่าลืมถามแม่ล่ะ พี่ขี้เกียจตามเคลียร์เหมือนครั้งที่แล้ว" พี่ชาย
เริ่มทำหน้าเหนื่อยใจ แค่คราวที่แล้ว ทำเป็นคนปัญญาอ่อน แต่งตัวเฉิ่มๆ ไอ้ลูกชายบ้านนั้นเลย
บอกว่าไม่แต่งเลย ดีใจที่สุด คราวนี้กะเปลี่ยนแผนหนีเลยดีกว่า
" อ่ะห๊า เดี๋ยวคราวนี้จะหนีเอง ไม่ให้ใครรู้ แม่กลัวลูกสาวแม่ขึ้นคานมากเลยเหรอ บ้าบอจริงๆ รู้งี้ไม่
กลับมาหรอกทำงานอยู่อเมริกา ออกแบบ สร้างบ้าน สบายใจกว่า กลับมานี่มีแต่ปัญหา เหนื่อยใจ"
กลับมาครึ่งเดือน ดูตัวครั้งที่ 2 แล้วนะเนี่ย เบื่อจริงๆๆ
" อือ นะดิ แกน่ะอายุ 27 แล้วนะอยากขึ้นคานเหรอหนู "
" หนูขึ้นคานก้อได้ ที่รักหนูเค้าจะแต่งงานเดือนหน้านี้แล้วหนูอุตส่าห์ไปเรียนภาษาญี่ปุ่นตั้งหลายปี
จะได้คุยกันรู้เรื่อง ไม่ต้องมาเกี่ยงว่าคุยกันไม่รู้เรื่องไม่ให้แต่งงานอะไรงี้ แต่พอหนูเรียจบ แล้วไป
เจอยังไม่พอแค่นั้นนะพี่ริน เขาก้อเคยมาที่บ้านเราแล้ว อยู่ดีๆมันก้อมีจดหมายบอกว่าเขาจะ
แต่งงานมา จะให้หนูทำยังไงล่ะ "
" น่า แกก้อน่าจะลืมไปได้แล้ว "
" ใครจะไปลืมได้ล่ะ แอบรักตั้งสิบกว่าปี จะให้เลิกนะเนี่ย ไม่งั้นตอนนี้หนูอาจจะเรียนจบป.เอกแค่ใบ
เดียวเองมั้ง ตามที่หวัง แต่หนูยังต้องไปเรียนป.ตรีกะป.โทที่ญี่ปุ่นอีก 2 ใบไม่งั้นจะไปเรียนทำไมล่ะ"
"แล้วหนูจะไปงานแต่งงานของเขารึเปล่าล่ะ"
"ไปสิ ถึงจะช้ำใจ หนูจะไปดูหน้าเจ้าสาวว่าสวยกว่าหนูรึเปล่า"
"ประชดเขาว่างั้น น่าชั้นว่าแกตัดใจซะดีกว่า"
"อือ ทำใจอยู่หน่ะ เพราะยังไงหนูก้อสวยกว่าจริงป่ะ" ชิ เราหน่ะมันดีกรีดาวมหาวิทยาลัยแล้วนิ
"งั้นเดี๋ยวพี่ไปด้วยล่ะกัน เดี๋ยวแกไปร้องไห้กลางงาน ขายหน้าเค้า"
"ดีแล้ว ถ้าพี่ไม่ไปหนูก้อต้องลากพี่ไปจนได้อยู่ดีนั่นแหละ"
คนที่จะแต่งงานในเดือนหน้านั้น เป็นคนเราแอบรักมาเป็น สิบปี อดทนเรียนภาษาญี่ปุ่น แม่
บอกให้ไปเรียนที่อเมริกา ยังทพเลาะกับแม่อยู่เลยว่าจะไปเรียนให้จบป.โทที่ญี่ปุ่นก่อน แล้วค่อยไป
เรียนตามที่แม่บอก ถ้าพี่รินไม่ขอให้อ่ะนะ ไม่มีทางได้ไปหรอก
แล้วอยู่ดีๆเขาก้อส่งจดหมายที่เป็นการ์ดเชิญให้ไปงานแต่งงานมา วันนั้นเราร้องไห้ทั้งคืนเลย
พี่รินก้อปลอบว่า ถึงเราจะรักเขาแค่ไหนมันก้อไม่มีใครจะช่วยที่เขาจะมารักเราได้ มันจะทำยังไงได้
ล่ะ มันเป็นเรื่องของหัวใจ ถึงบังจะทำยังไงเขาก้อไม่กลับมารักบัวหรอก
อ่านะ คนที่ฉันแอบรักเขาเป็นอาจารย์สอนภาษาอังกฤษในญี่ปุ่นที่ฉันเคยไป summer ด้วย
หล่อมากๆ มีเด็กติดตรึม เราก้อขออีเมลกะเบอร์โทรศัพท์ไว้ แล้วก้อติดต่อกันตลอด ตอนนั้น ม.2 ได้
มั้งเราก้ออายุ 14 ตอนนั้นอาจารย์แกอายุ 20 ( เทพจิงๆอายุ 20 มาเป็นครูเนี่ย จบป.โท จากอเมริกา
ด้วย ดิช้านยังทำอะไรก้อไม่รู้เลยตอนอายุ 20 อ่ะ ) เราก้อเลยรีบเรียนจะได้จบเร็วๆ พาสชั้นม.ปลาย
เรียนแค่ปีเดียว ป.ตรี-ป.เอกที่อเมริกาก้อเรียนแค่ 7 ปีจบ ( รีบจัดเพราะแม่บอกว่าถ้าจบที่อเมริกา
แล้วจะให้ไปเรียนที่ญี่ปุ่น โอ้ หลั่นล้า ) แล้วก้อไปเรียนเอกภาษาญี่ปุ่นที่ ม.โตเกียวอีก 5 ปี จบ.ปตรี
กะป.โท รวมแล้ว 13 ปี เราก้ออายุ 27 อาจารย์ก้อแค่ 33 ใช่มะ? ยังแต่งงานได้อายุยังไม่ต่างกันเกิน
ไป อิอิ
เมื่อ 2 ปีก่อนอาจารย์แกมาเที่ยวเมืองไทย มาพักที่บ้านเรา แมก่อสนใจเขาอยู่เหมือนกัน
แล้วอยู่ดีๆก่อส่งการ์ดแต่งงานมาซะงั้น ทำไมติดต่อมาตั้งนาน ทำไมทำแบบนี้
~ ~ เจอะแบบนี้มันเซ็งเข้าใจม้าย ~ ~
ความคิดเห็น