ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    SeCReT oF mY HeArT ความลับที่ฉันรักเธอ

    ลำดับตอนที่ #1 : วันที่แสนเศร้า เราต้องสู้เพื่อวันใหม่

    • อัปเดตล่าสุด 1 มิ.ย. 50


            วันนี้ฉันได้รับรู้ว่าเพื่อนที่ฉันแอบหลงรักมานานได้มีแฟนไปแล้ว และคนนั้นก็ไม่ใช่คนแรกของมันด้วย เหมือนกลับความฝันที่ฉันหวังเอาไว้มันพังทะลายลง ยิ่งคิดยิ่งเศร้าเว้ย  . . . . . . .
            วันต่อมา The next day
       "วันนี้อาจารย์พูดมากว่ะ" ยัยนุชพูดตอนอยู่ในแถว 
       "ช่างเหอะ เค้าอยากพูดอะไรก้อพูดไปเดี๋ยวก้อตายแล้ว 555+ " ฉันพูด
       "อือ เห็นวันนี้เค้าจะเลือกเด็ก 2 คนไปเรียนที่ญี่ปุ่นอ่ะ แกมีโอกาสได้ไปนะเว้ย ยังไงแกก้อสัญชาติญี่ปุ่นนะ ง่ายๆชิวๆ" ดูมันบ่น 
       "น่า เพื่อเราได้ไป 2 คนด้วยกันไง จริงป่ะ"
       "ก้อจิง อ่ะถ้าได้ ก้อดี ใครก้ออยากได้"
       "เด๋วๆๆ เงียบก่อนๆๆ ฟังอาจารย์พูดดิ"
    แล้วอาจารย์ที่หัวโดนอะไรไถก้อไม่รู้จนเป็นรูตรงกลางก้อประกาศชื่อนักเรียน
       "อะ อาจารย์ใหญ่เชิญกดปุ่มเพื่อเลือกนักเรียนตัวแทนไปครับ" ทำไมตอนพูดกับนักเรียนไม่พูดงี้บ้างว่ะ
       "ชื่อ นางสาวรัญชน์  นิโรธรังสี ชั้นม.5/1ครับ และ นายวิษณุ  พิบูลวรนาถ ชั้นม.6/1 ครับ ขอให้นักเรียนทั้ง 2 คนมาที่หน้าหอประชุมนี้เลยครับ"
    อยากจะหัวใจวาย ขี้เกียจนั่งเครื่องบินว่ะ แล้วได้ไปกับผู้ชายด้วยทำไมชีวิตชั้นช่างอับจนซะจริง
        " รัน ไปดิมีชื่อแกจิงๆด้วย ทำไมชั้นไม่โชคดีเหมือนแกว่ะ" นุชบ่น
        "อือ ถ้าสละสิทธิ์ได้ ฉันจะให้แกไป"
        "ได้ก้อดีดิ ปีไหนอาจารย์ก้อไม่ใช้สละสิทธิ์ คงเป็นกำของแกแล้ว"
        "เซงจิต"
        "นักเรียนอีกคนนึง ขอให้ออกมาเร็วๆๆด้วยครับ" ไอ้หัวล้านบ่น
        "มันเรียกแกแล้ว รีบไปเร็วๆ"
        "อือ ๆๆๆ เพคะเสด็จแม่" แล้วก้อรีบออกไปก่อนจะโดนต่อย 555+ แกล้งคนได้ช่างสนุกซะจริง โห!!เดินไปมีแต่คนมองมันน่าไปขนาดนั้นเลยเหรอ
        "ครับ เราก้อได้นักเรียนทั้งสองคนแล้วนะครับ ให้นักเรียนทั้ง 2 คนพูดอะไรกับเพื่อนๆที่ไม่ได้ไปด้วยนะครับ" ดูมันตอกย้ำคนที่ไม่ได้ไป แล้วคนที่ชื่อวิษณุก้อไปก่อน สุภาพบุรุษช่างเสียสละ
        "ดีใจนะครับที่ได้ไป แต่ถ้าได้ไปกับคนที่สวยกว่านี้ผมก้อจะดีใจมากกว่านี้ครับ ทำไมอาจารย์ใหญ่ไม่จับคนที่สวยกว่านี้มาให้ผม !!!!!"ดูมันพูด ดูถูกกันชัดๆ ทำไมล่ะคนไม่สวยมันก้อไปด้วยไม่ได้รึไง ยอมรับนะว่าไม่สวย แต่ฉันมีสมองเว้ยไม่เหมือนคนที่สวยแล้วไม่มีสมอง
        "อาจารย์ใหญ่จับใหม่ได้ไหมครับ?" พอเขายังพูดไม่จบฉันเลยดึงไมค์มาก่อน
    อารมณ์เสียเว้ย
        "อาจารย์ใหญ่คงมีสมองพอนะค่ะ ที่จะไม่จับใหม่ตามที่คนนั้นพูด"แล้วฉันก้อชี้ไปที่นายนั่น เห็นแล้วรำคาญลูกตาโว้ย
        "เอ่อ ครับนี่มันส่งนักเรียนไปเพื่อให้มีชื่อเสียงกลับมาที่โรงเรียนนะครับ ไม่ใช่ไปเพื่อประกวดนางสาวไทยที่ญี่ปุ่น ดังนั้นพุ่งนี้ไปเจอกันที่สนามบินสุวรรณภูมิ ตอนเวลา 20.00 น.ถ้าจะมีนักเรียนคนไหนไปส่งเพื่อนก้อไปได้เลยนะครับ ขอจบแค่นี้" อาจารย์ใหญ่ก้อมาพูดเฉยเลย ไอ้หน้าแก่นั่นโดนด่าเลย 555+
         " ok !! mother fucker . See Ya " ฉันด่าไอ้หน้าแก่นั่น มันทำหน้าโมโหใหญ่เลยอ่ะ
    อยู่ม.6 แล้วคงแปลได้อ่ะนะ ฉันไม่ได้ใช้คำยากอะไรเลย แค่ 
         " โอเค xxx แม่งดิ ไปหละ" ใครจะรอให้มันด่าหลับล่ะ

    -- กลับบ้าน --
         "แม่ พุ่งนี้จะไปญี่ปุ่น อาจารย์ส่งไปนะ ฟรีทุกอย่าง ไปอยู่รร.อะไรนี่แหละไม่รู้เหมือนกัน แม่ไปส่งนะ" พอกลับถึงบ้านฉันก้อบอกแม่
        "อือ เดี๋ยวแม่ฝากซื้อ รองเท้า กระเป๋าแล้วก้อเครื่องสำอางของ Shiseido  Lancome
    Origins Estee เฮ้อ!! แม่ก้อไปบ่อยแต่แม่ขายไปหมดแล้วนะรัน ซื้อมาให้หน่อยคราวนี้จะใช้เองจิงๆแล้ว รันซื้อให้แม่ด้วยนะ" แม่ซื้อมาทีเหมือนมาขายจนโดนตรวจหลายครั้งแล้วแต่แม่ก้อไปได้เรื่อยๆ จนคนตรวจเบื่อเลยปล่อยไปเฉยๆ ทีนี้แม่เลยให้เราเป็นคนซื้อกับใส่กระเป๋าของเราขนกลับเพราะมีสัญชาติค้ำคออยู่ เบื่อจริงๆ
        "ค่ะ ๆๆ แม่ขอบัตรเครดิต 3 ใบนะเพระแค่ซื้อให้แม่ก้อ 2 ใบวงเงินเต็มแล้วอย่าลืมไปจ่ายด้วยเดี๋ยวโดนระงับ" ฉันรู้ว่าจะยังไงแม่ก้อต้องบังคับให้ซื้อมาเลยเหอะๆๆ ขอบัตรเครดิต 3 ใบเลยรู้ว่าของแม่อ่ะ ใบเดียวก้อพอแล้วขอไปงั้นแหละ เพื่ออยากไปอะไรไง เพื่อเอาไว้ รู้สึกว่าจะไปเป็นปี
        "จ้า เดี๋ยวไปเอามาให้นะ แปป" แล้วแม่ก้อไปหยิบมาให้
        "ขอบคุณค่า เดี๋ยวคราวนี้ไปนานนะแม่ ไป 3 เดือนพูดไปมันก้อไม่นาน"   
        "ดีแล้ว รร.ออกให้หมดแม่ก้อหายห่วง"
        "ค่ะ คิดถึงนะค่ะ ไปนอนแล้วนะค่ะ" แล้วเราก้อเดินขึ้นไปที่ห้องเพื่อเตรียมกระเป๋าไปครั้งนี้เหมือนหนีความรักด้วย เฮ้อ!! ดีเหมือนกันจะได้ลืมซะที ไปหาหนุ่ญี่ปุ่นดามใจดีกว่า หล่อกว่าเยอะ

        

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×