ใครบอกว่าผมเป็นโอเมก้า
"ขอร้องล่ะ! มาเป็นแฟนกับผมเถอะครับ!" "ฉันเป็นเบต้าโว้ย!"
ผู้เข้าชมรวม
125
ผู้เข้าชมเดือนนี้
4
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
"ทำไร?" เสียงหนึ่งดังขึ้นมาจากด้านหลังของห้องน้ำ เสียงนั้นดังพอที่จะทำให้เหล่าเด็กน้อยทั้งสามคนที่กำลังกลั่นแกล้งเด็กชายอีกคนหยุดชะงัก พวกเขาหันไปมองต้นเสียงด้วยความตกใจ ก่อนจะรีบวิ่งหนีไปโดยทิ้งเด็กชายผมสีขาวตัวเล็กไว้ข้างหลัง
เด็กชายผมขาวยังคงยืนอยู่ตรงนั้น สะอื้นเบาๆ ริมฝีปากสั่นระริก น้ำตาเอ่อไหลจากดวงตา เมื่อเหล่าคนที่แกล้งเขาจากไป
"ฮึก...ฮืออ..." เสียงสะอื้นของเขาดังขึ้นท่ามกลางความเงียบของบริเวณด้านหลังห้องน้ำ แสงอาทิตย์ยามเย็นที่สาดส่องผ่านกำแพงให้ความรู้สึกอบอุ่นแต่เศร้าหมอง
เด็กชายอีกคนเดินเข้ามา ใบหน้าของเขาบึ้งตึง ดวงตาสีน้ำตาลเข้มฉายแววไม่พอใจ แต่ก็แฝงด้วยความสงบ
"เลิกร้องได้แล้ว เป็นเด็กขี้แยรึไง?" เขาขมวดคิ้วเล็กน้อย ถามด้วยน้ำเสียงแห้งแล้งขณะมองคนที่ตัวเล็กกว่าที่กำลังสะอึกสะอื้น น้ำตาไหลไม่หยุด
"แงง!" เด็กชายผมขาวที่ถูกเรียกว่า 'เด็กขี้แย' ร้องออกมาอย่างดัง ราวกับคำพูดนั้นทำให้เขารู้สึกแย่กว่าเดิม
"เฮ้ย! ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ!" เด็กชายอีกคนเบิกตากว้าง เขาถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะเอนหลังพิงกำแพงห้องน้ำอย่างไม่แยแส ปล่อยให้เด็กชายร้องไห้ต่อ
เวลาผ่านไปสิบนาที...เด็กชายตัวเล็กเริ่มเช็ดน้ำตาออกจากใบหน้าด้วยแขนเสื้อ หยุดร้องแล้วเงยหน้าขึ้นมองอีกฝ่ายที่ยืนกอดอกพิงกำแพงอยู่
"หยุดร้องแล้วนี่?" เขายืนตัวตรงและทำท่าจะเดินออกไป แต่ต้องหยุดชะงักเมื่อรู้สึกว่าชายเสื้อถูกดึงเอาไว้เบาๆ
เด็กชายผมขาวที่ตัวเล็กกว่าดึงชายเสื้อของเขาไว้ มือเล็กๆที่จับชายเสื้อนั้นสั่นเล็กน้อย ดวงตายังคงแดงจากการร้องไห้ แต่ก็มีแววความกล้าที่จะพูดอะไรบางอย่าง
"ผ-ผม..." เสียงของเขาสั่นเล็กน้อย
"อะไร?" อีกคนขมวดคิ้ว น้ำเสียงติดรำคาญ
"ขอบคุณ...นะครับ..." เด็กชายพูดด้วยน้ำเสียงอู้อี้แต่จริงใจ
เขามองเด็กชายผมขาวอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพยักหน้ารับ
"อืม ทีหลังก็อย่าทำตัวขี้แยอีกล่ะ" น้ำเสียงของเขาแข็งกระด้าง แต่แววตาที่มองลงมาเริ่มอ่อนลงเล็กน้อย
"ค-ครับ..." เด็กชายผมขาวพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง ดวงตากลมโตเปล่งประกายเล็กน้อย ขณะที่มองอีกฝ่ายเดินออกไปจากบริเวณด้านหลังห้องน้ำ แสงอาทิตย์ยามเย็นที่สาดลงมาส่องให้เห็นเงาของเขาที่ค่อยๆ หายไปพร้อมกับสายลมอ่อน ๆ ที่พัดผ่าน
"คุณเบต้าคนนั้น...น่ารักจัง..." เสียงกระซิบเบาๆ ของเขาดังขึ้นเมื่อมองตามแผ่นหลังของอีกคนที่ค่อยๆ ลับไปจากสายตา
ผลงานอื่นๆ ของ Kenma_6482 ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Kenma_6482
ความคิดเห็น