ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : วิถี ......เสือขาว
\"โทยะ ชั้นฝากจดหมายไปให้แม่ฉันหน่อยนะ\" ฮิคารุยื่นจดหมายหนาปึ้กให้โทยะที่รับมาโดยดี แถมอดยิ้มเล็กไม่ได้
\"เออ... แล้วนี่ให้วายะ คุณอิสึมิและโอจิ น้า~อย่าลืมล่ะ แล้วอันนี้ให้พวกอาจารย์โมริชิตะ\"
\"อือ จะส่งให้\"
\"โทยะ ฉันก็ฝากด้วยนะ\" ยาชิโร่ยื่นซองให้อย่างส่งๆแต่ขนาดซองนั้นแบนราบกว่าฮิคารุเกือบสองเท่า
\"เขาจะได้รู้ว่าชั้นก็เจ๋งเฟ้ย\" ยาชิโร่ว่า
\"อ๋า....โทยะครับ\" ชูอิจิทำท่าลุกลี้ลุกลน โทยะมองนิ่ง \"เอ่อ...\"
\"ฝากกิมจิให้คุณแม่ฮิคารุ และคุณพ่อด้วยนะครับ\" โทยะเปลี่ยนท่าทีก้่อนที่จะยิ้มให้อย่างอ่อนโยน และค้อมตัวขอบคุณ
\"คุณพ่อกับคุณแม่อยู่ไต้หวันน่ะครับ กว่าจะกลับก็นานแต่ก็ขอบคุณจริงๆครับ\" ว่าแล้วโทยะก็รับเอาไหกิมจิมาถือไว้
\"เอ้า ต้องไปแล้วเดี๋ยวตกเครื่อง\"คุณคุราตะเร่งออกมา โทยะคว้าเสื้อคลุมมาสวมและยกของออกไป
\"เอ้อ...โทยะ \" โทยะหันมา \" ฝากซื้อโชเน็นจัมป์เล่มล่าสุดมาด้วยล่ะ\"
\"หนอย......ชินโด\" ฮิคารุหัวเราะร่า ก่อนที่จะโบกมือให้โทยะ ที่เดินออกจากบ้านฟูจิวาระเพื่อกลับญี่ปุ่น การแข่งฮงอินโบลีกส์ของโทยะที่กำลังจะเริ่มขึ้น
---------------------------
\"สวัสดีครับ \" เสียงทักทายเรียกเสียงฮือฮาได้มากจากคนในร้านโกะ
\"อาจารย์น้อย\"
\"อากิระคุง\" คุณอิจิคาว่าทักอย่างตื่นเต้น
\"ไม่เห็นโทรมลงเลย\" คุณอิจิคาว่าทักอีก\" ท่าางจะไม่ได้ลำบากอะไรเลยนะ อากิระคุง\"
\"ไม่เลยครับ นอกจากปวดหัวกับชินโด\" โทยะยิ้มให้
\"แข่งไปกี่กระดานแล้วล่ะครับ\" โทยะตอบว่าสองกระดาน
\"หินๆทั้งนั้นเลยสินะ\" คุณลุงคิตะจิม่าทำหน้ายุ่ง
\"ก็พยายามเต็มที่น่ะครับ โทยะตอบและเดินไปที่โต็ะที่วางกระดานโกะอยู่
\"อ๊ะ..อา...\"คุณอิจิคาว่าหุบปากทันก่อนที่จะมองบุรุษในชุดขาวที่เดินเข้าไปด้านหลังร้าน
\"เล่นด้วยได้มั้ย\"
\"วันนี้ขอโทษจริงๆครับ\" โทยะเงยหน้าขึ้นยิ้มปฎิเสธ
\"อ้าว สวัสดีครับคุณโองาตะ\" โองาตะยิ้มให้และนั่งลงตรงข้าม
\"เป็นไง ได้ข่าวว่าชนะโคยงฮารึ\"
\"เค้าประมาทผมไปนิดน่ะครับ\"
\"แต่เก่งน่าดูเลยนะครับ\" โทยะชมจากใจจริง \"คราวหน้าผมจะเอาเค้าอยู่นึเปล่าก็ยังไม่รู้เลย\"
\"ชินโดล่ะ\"
\"ชนะครับ ยังร่าเริงเป็นปกติ และอีกอย่างดูเหมือนจะไม่มีความกังวลอะไรเลยหมากเรียบลื่นไร้ที่ติ\"
\"ชั้นเชิงลึกล้ำ เกินความคาดหมาย จนดูเหมือนกับ\"
\"saiเหรอ\" ตาเย็นเยียบมองวาบผ่านแว่นตามาที่โทยะ
\"ไม่หรอกครับ...\" โทยะหัวเราะ
\"ฉันว่าเจ้าหนูนั่นต้องรู้จักsai แน่นอน\"
\"แต่....\"โองาตะจ้องนิ่งอีกครั้ง
\"ครับ ไม่นานผมต้องรู้แน่นอน\" แววตามุ่งมั่นของโทยะ สร้างรอยยิ้มเล็กให้โองาตะที่จ้องมองอยู่พลางคิดว่า
\"ชินโด....ฉันอยากให้นายมาจ้องฉันแบบนี้ในศึกชิงตำแหน่งดูบ้างจัง\"
-------------------------------
\"เอ๋ ชินโด ฝากจดหมายมาให้เหรอ\"วายะตะโกนลั่นเมื่อ โทยะยื่นจดหมายให้
\"เห็นบอกว่าเป็นจดหมายรวมสามคนเลย \"
\"มิน่า หนาเชียว\" ว่าแล้วก็ฉีกจดหมายออกอ่าน
\"กำลังดูจดหมายใครเหรอ\" คุณอิสึมิถามเมื่อเดินมากับโอจิ
\"ชินโดเขียนมาถึงพวกเราน่ะ\"
\"จริงอ่ะ...\"ทั้งสองคนถามเสียงแหลมก่อนที่จะนั่งลงเพื่อรอฟัง
ถึงคุณอิสึมิ วายะ และ โอจิ
สวัสดีเป็นยังไงบ้างอากาศที่ญี่ปุ่น ที่เกาหลีอากาศเย็นตลอดเลยล่ะ ฉันเริ่มแข่งแล้วฟอร์มดีมากเลยก็ชนะ
โทยะเองก็เหมือนกัน รู้มั้ยว่าฉนแข่งกับซูย่งล่ะเจ้าหมอนี่มาเร็วมากเลยนะ
เออ แล้วฉันก็เจอกับคนที่หน้าตาเหมือนวายะตามที่คุณอิสึมิเล่าล่ะ เล่อผิงใช่มั้ยเขายังตกใจที่ฉันรู้ชื่อเขา
อยู่เลย
วายะตอนนี้ได้เลื่อนดั้งรึยัง คุณอิสึมิผมพอทราบแล้วโอจิล่ะ
ยังไงก็รักษาสุขภาพนะ
ที่จดหมายซองหนาๆก็เพราะชูอิจิยัดเยียดให้ส่งรูปอะไรเนี่ยมาให้นายล่ะ
วายะหยิบการ์ดขึ้นมาดูก็เป็นรูปวิวสวยๆของเกาหลีและยังมีเม็ดหมากของเกาหลีทั้งขาวดำ6 เม็ด
\"หนอยจะให้ก็ไม่ให้มายกชุดนะ\"
\"แล้วชูอิจิ นี่ใครเหรอ โทยะ\" วายะถามขึ้น
\"เขาเป็นผู้อุปถัมป์เรื่องที่พักน่ะ\" โทยะตอบ
\"เหรอสนิทกับชินโดมากเลยล่ะสิ\" อิสึมิพูดเรื่อยๆ
\"อย่างกับรู้จักกันมาก่อน\"โทยะะพูดเบาๆจนไม่มีใครสังเกต
-------------------------------
แม้ว่าโทยะ อากิระจะเก่งกล้าเพียงไรแต่เขี้ยวที่ยังแหลมคมแต่ไม่แข็งแกร่งพอก็ไม่อาจผ่านเข้าสู่การชิงตำแหน่งฮงอินโบได้จึงตกรอบไปอย่างน่าเสียดาย
กำหนดการกลับไปที่เกาหลีก็กระชั้นเข้ามา จนโทยะเองที่ทนเงียบมาตั้งนานถึงกับวีนใส่ทุกคนง่ายๆ
\"เป็นอะไรรึเปล่า อากิระคุง\" คุณอิจิคาว่าถามอย่างเป็นห่วง
\"ไม่เป็นไรครับ แค่นอนไม่ค่อยหลับ\"
\"เหรอ\"
โทยะ อากิระ เดินเตร็ดเตร่ไปตามท้องถนน และเมื่อมาหยุดที่ร้านหนังสือก็พบ คิชิโมโตะเข้า
\"โทยะคุง\"
\"ยินดีด้วยนะที่ได้ไปแข่งที่เกาหลีน่ะ\"
\"ขอบคุณครับ\"
\"แล้วมาทำอะไรแถวนี้ล่ะ\" คิชิโมโตะเลิกคิ้วถาม
\"เอ่อ....อะ.....เอ....คือ\"
\"คือ หนังสือ โชเน็น อะไร จัมป์ มันคืออันไหนครับ\" โทยะถามไปพร้อมกับหน้าแดง
\"เล่มนี้\" ว่าแล้วก็หยิบมาโดยไม่สนใจจะถามอะไร แต่ก็ชวนโทยะไปนั่งทานกาแฟกันเงียบๆ
\"ของชินโดสินะ\" โทยะพยักหน้ารับ \"ชั้นเองก็ไม่อยากเชื่อว่าเด็กคนนั้นจะได้เป็นตัวแทนญี่ปุ่น\"
\"ตอนที่มาแข่งกับฉัน ฝีมือรึ อย่าว่าแต่กับนายเลยคนที่ฝีมือแย่ที่สุดในไคโอก็ยังเก่งกว่าเลย\"
\"แต่.....\"
\"ผมว่าอย่าประเมินชินโดต่ำเด็ดขาด เพราะไม่อย่างนั้นคนที่โดนเขากัดก็จะเป็นคุนเอง\" เสียงของโทยะแข็งกร้าว
\"ยังคงประเมินชินโดสูงตามเคย ระวังเจ็บนะ\"
โทยะเงียบ และลุกขึ้นยืนก่อนที่จะเดินออกไปโดยไม่ลา
\"โทยะ\"
\"คนที่ประเมินชินโดโดยไม่เคยได้เล่นกับเขา ไม่มีทางรู้หรอก\"
\"คนที่เห็นแต่เวลาที่เสือขาวนอนหลับ ไม่มีทางรู้หรอก\"
\"ว่าเวลาที่มันโมโห เวลาที่มันโกรธขึ้นมา แม้แต่เจ้าป่าก็ยังอดไม่ได้ที่จะขยาด\"
\"ชินโดก็คือเสือขาว ใครที่ประเมินเขาตำ่ล่ะก็ จะไม่มีวันที่จะก้าวหน้าไปบนเส้นทางสู่หัตถ์เทวะได้เด็ดขาด\"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น