BAD LOVE 2JAE

PS. แวะมาเปลี่ยนรูปภาพกับตรวจคำผิดเฉยๆจ้าาา

เรื่องจะไม่เกิดขึ้นถ้าเราเข้าใจกันมากกว่านี้...

“พี่แจบอม..ฮึก..ฟังยองแจก่อน” ร่างบางร้องขอแจบอมที่ตอนนี้กำลังโมโหถึงขั้นขีดสุด

“กูยังต้องฟังอะไรจากคนอย่างมึงอีก ชเว ยองแจ!!” ร่างหนาของแจบอมตรงเข้าไปบีบคอยองแจอย่างเหลืออด

“อุ๊ก..พี่..จะ..แจบอม..ยะ..ยองแจหายใจ...หายใจไม่ออก..ฮึก..” ร่างบางร้องท้วงเพราะตนเริ่มหายใจไม่ออกแล้วจริงๆ

ร่างหนาได้แต่สแยะยิ้มออกมา ด้วยความที่ตนยังพอมีความเป็นมนุษย์หลงเหลืออยู่จึงปล่อยมือออกจากคอของยองแจ....

“ฮึก..พี่แจบอมผมกับพี่มาร์คไม่ได้เป็นอะไรกัน แล้วสิ่งที่พี่เห็นมันก็ไม่ใช่อย่างที่พี่คิดน่ะ..ฮึก..” ร่างบางอธิบายไปสะอื้นไปตัวสั่นเทาอย่างน่าสงสาร

“กูเห็นมึงไปกับมันหลายทีแล้ว กูยังต้องเชื่อคำพูดของมึงอีกหรอชเว ยองแจ!!” ร่างหนาตะโกนใส่ร่างบางอย่างเหลืออด อารมณ์ที่เมื่อกี้ที่ผ่อนลงแล้วก็ลุกโชนขึ้นมาอีกครั้ง

“พี่แจบอม” ร่างบางมองหน้าของแจบอมเชิงตัดพ้อว่าทำไมไม่ฟังตนบ้าง

“มองหน้ากูอยากได้ตีนไปแดกรึไง!!” ร่างหนาพูดพร้อมยกเท้าขึ้นมาเพื่อจะกระทืบร่างบางที่ตอนนี้ช้ำไปหมดทั้งตัวแล้ว

“เพราะปาร์ค จินยองใช่ไหมพี่ถึงเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้...” ร่างหนาเมื่อได้ยินอย่างนั้นก็ตาโตอารมณ์พุ่งขึ้นสุดจนเผลอถีบตัวยองแจกระเด็นไปโดนขอบเตียงอย่างแรง

"พี่ไม่เคยทำร้ายร่างกายผมแบบนี้แล้วก็ไม่มีวันไม่ฟังผมแบบนี้!! เป็นเพราะมัน! เพราะมันแน่ๆ!!"

เพี้ยย!!! ร่างหนาตรงเข้าไปตบหน้าร่างบางอย่างแรงจนมีเลือดซิบที่มุมปาก

“เลิกโทษคนอื่นแล้วมองตัวมึงบ้างยองแจ!!” จากนั้นร่างหนาของแจบอมก็จัดการเดินไปเก็บเสื้อผ้าของยองแจแล้วโยนไปตรงหน้าคนน้อง

“ต่อจากนี้เราจบกันเท่านี้ยองแจ มึงจะออกไปร่านหาผัวใหม่ที่ไหนก็เชิญเพราะมึงเป็นอิสระแล้ว ที่สำคัญออกไปจากคอนโดกูเดี๋ยวนี้ ไป๊!!”

ร่างบางที่ได้ยินอย่างนั้นก็ได้แต่เก็บความรู้สึกที่เสียใจจนหัวใจแทบจะแตกสลายไว้แล้วก้มหน้าก้มตาหยิบกระเป๋าเสื้อผ้าแล้วเดินออกไปจากห้องอย่างเงียบๆโดยที่ไม่ขอโอกาสแต่อย่างใดเพราะอยู่ไปยังไง “อิม แจบอม” ที่เขารู้จักก็ไม่กลับมาอยู่ดี......

Talk to ไรท์

แง้งงง พี่จบมโคตรใจร้ายเลยฮือออ #ร้องไห้หนักมาก รีดเดอร์ที่น่ารักทุกคนอย่าพึ่งเข้าใจน้องแจนผิดนะคะจริงๆนางถูกเข้าใจผิดนะ งืออออ สุดท้ายนี้อ่านแล้วโปรดคอมเม้นด้วยนะคะ #กราบ

สามารถด่าไรท์ได้ที่ #ฟบลทจ

และสามารถตามมาทวงฟิคได้ที่ @youngjae_1722