KNB : Rhythm of Love [Aomine x Momoi]

ตอนที่ 11 : Sunburned

SUNBURNED

[ By : touous , Translate : พลอยใส * ]

 

อาโอมิเนะเตือนเธอซ้ำๆให้ทาครีมกันแดด โมโมอิดูตื่นเต้นมากจนไม่ฟัง เธอกำลังจะไปเที่ยวทะเลกับคุโรโกะ อันที่จริงแล้วเพื่อนทั้งกลุ่มก็ไปด้วยกันที่นั่น แต่ เท็ตสึคุง กำลังจะไปที่นั่นและเธอยังคงมีจุดหวั่นไหวให้กับเขาอยู่ ข้อความชวนจากเด็กหนุ่มผมฟ้าเป็นสิ่งที่เธอและอาโอมิเนะนั้นต้องการ การอุดอู้ตัวเองอยู่ในบ้านนั้นไม่สนุกเอาเสียเลย โดยเฉพาะเมื่อมันเป็นช่วงปิดเทอมหน้าร้อนซะด้วย

นั่นก็เลยเป็นเหตุผลว่าทำไมเธอดูตื่นเต้นซะจนลืมทาครีมกันแดด

ถึงแม้ว่าอาโอมิเนะจะเตือนเธอแล้วก็ตาม

ถึงอย่างนั้นที่ชายทะเลก็สนุกมาก ทุกคนวิ่งไปวิ่งมา ทุกคนมีรอยยิ้ม ทุกคนหัวเราะ คางามิและคุโรโกะเป็นตัวการสร้างเสียงหัวเราะเป็นส่วนใหญ่ คุโรโกะพาหมายเลขสองมาด้วย ซึ่งมันตัวโตขึ้นตามวัย แล้วก็เอาแต่วิ่งไล่ตามคางามิ ผู้ซึ่งพยายามจำทนที่จะต้องอยู่ใกล้กับลูกหมาน้อย แต่ก็วิ่งหนีทุกครั้งที่เขาโดนเจ้าหมายเลขสองวิ่งไล่ตาม

มันยอดเยี่ยมมากที่ได้อยู่กับทุกคน มันดีที่ได้พูดคุยกับพวกเขา

แต่อะไรที่ไม่ดีก็เกิดขึ้นจนได้ เมื่อเธอกลับมาถึงบ้าน หลังจากวันที่สนุกสนานที่ชายหาด ผิวของเธอก็กลายเป็นสีแดงและแสบ อาโอมิเนะก็ทำนิสัยแย่ๆ โดยการตบมือลงเบาๆที่หลังของเธอและนั่นทำให้เด็กสาวร้องครางเสียงแหลมออกมาด้วยความเจ็บปวด

“มันไม่ตลกนะ!” เธอฉุน

“ก็ฉันบอกเธอแล้ว” เขาพูด แย้มรอยยิ้มเยาะซึ่งดูเป็นรอยยิ้มที่สบายใจชวนให้เธอยิ่งขุ่นเคืองอย่างไม่อยากจะเชื่อ “เธอควรจะทาครีมกันแดด ซัทสึกิ”

เธอจ้องมองเขาเขม็งจนเธอรู้สึกว่าผิวของเธอมันคันไปหมด แล้วจากนั้นเธอก็เลิกสนใจเขา กลับมาสนใจผิวตัวเอง เด็กสาวเลื่อนมือขึ้นจะไปเกาที่ลำคอของตัวเอง อาโอมิเนะจับมือของเธอเอาไว้

“นั่นมีแต่จะทำให้มันแย่ลงกว่าเดิม”

โมโมอิกระชากมือของเธอออกอย่างแรง อาโอมิเนะถอนหายใจ

“ฟังฉันหน่อยครั้งนี้ เธอก็รู้ว่าคราวนี้ฉันพูดถูก”

เธอยอมแพ้อย่างไม่เต็มใจนั้นเป็นเพราะเขาพูดถูกและเธอก็ไม่ได้รู้สึกอยากจะเถียงกับเขาไปมากกว่านี้ เด็กสาวสะดุ้งเมื่อเขาวางมือลงบนไหล่บางของเธอ พาเธอเดินนำไปที่ห้องนอนของเธอ

“นี่แหละ” อาโอมิเนะพูด “นั่งตรงนี้ แล้วฉันจะช่วยเธอเอาว่านหางจระเข้ทา เธอจะได้รู้สึกดีขึ้น”

“อื้ม” เด็กสาวตอบกลับอย่างสงบเสงี่ยม แต่จริงๆแล้วเธอรู้สึกตื้นตันใจมากๆ เธอไม่รู้ตัวเลยว่าเธอไปเอาแรงจากไหนมายกแขนตัวเองขึ้นมากอดอกตัวเองไว้

อาโอมิเนะเดินกลับมาพร้อมกับขวดเจลว่านหางจระเข้ เขาบีบมันลงบนมือก่อนที่จะส่งขวดนั่นให้กับเธอ มือของเขาวางทาบอยู่บนแผ่นหลังด้านล่างของเธอให้ความรู้สึกดีเมื่อเขาปาดเจลลงไป โมโมอิยุ่งอยู่กับตัวเองโดยทาเจลว่านหางจระเข้อยู่ด้านหน้า เธอตำหนิตัวเองให้กับความสะเพร่าและขี้ลืม ตัวของเธอแดงไปหมดแล้วตอนนี้

“เฮ้!” เด็กสาวตะโกนขึ้นเมื่อบิกินีท่อนบนของเธอถูกปลดออกแล้วร่วงลงมา เธอรีบยกแขนขึ้นเกาะไขว้กันบังหน้าอกตัวเองแน่น

“ใจเย็นๆ ฉันต้องทาทั่วทั้งหลังของเธอ”

โมโมอิปล่อยให้อาโอมิเนะทำต่อไป มันก็ไม่ใช่ว่าอาโอมิเนะไม่เคยเห็นมาก่อน และมันดูค่อนข้างอินโนเซ้นต์ไปเลย เมื่อเทียบกับตอนที่เธอไม่มีเสื้อผ้าสวมอยู่บนตัว แล้วก็นั่นแหละ เธอเลยไม่สนใจ มือของอาโอมิเนะนั้นใหญ่และนุ่มนวลเมื่อเขาสัมผัสไปตามผิวของเธอ เป้าหมายต่อไปของเขาคือขาของเธอ

“เธอก็รู้นี่ เธอช่วยฉันได้นะ” เขาพูดขึ้น

เธอแย้มรอยยิ้มแล้วก็ยืดขาของตัวเองออก “ฉันทำได้ แต่เธอกำลังทำได้ดีเลยนี่”

อาโอมิเนะส่งเสียงออกทางจมูกแล้วก็ส่ายหัว

เมื่อเขาเสร็จเรียบร้อย โมโมอิก็รู้สึกผ่อนคลายและเหนื่อยเต็มที่ ผิวของเธอไม่แสบมากเท่าไหร่แล้วและมันก็ไม่ได้คันเหมือนในตอนแรก เธอทิ้งตัวลงนอน อาโอมิเนะนอนลงข้างๆเธอ

“ครั้งหน้า ทาครีมกันแดดด้วยนะ”

โมโมอิจูบที่แก้มของเขา “ฉันสัญญา ไดจัง ไม่แน่ครั้งหน้าเธออาจจะทาครีมกันแดดให้ฉันก็ได้นะ”

“ไม่อย่างแน่นอน เธอทำเองคราวหน้า”

“ใจร้าย” เธอพองลมในปาก

อาโอมิเนะจูบเธอและบอกให้เด็กสาวพักผ่อน เธอเชื่อฟังเขาแต่โดยดี

- THE END -

. 

CR.SHL