เหลี่ยมรัก..สาวบ้านนอก

            ณ บรรยากาศอีกฝั่งหนึ่งในสวนที่มีกลิ่นไอของหมอกและน้ำค้างของเช้าตรู่ รินรดาสาววัยใสที่แต่งตัวทะมัดทะแมงด้วยเครื่องแต่งกายแบบสาวชาวไร่ชาวสวน  ท่าทางกระฉับกระเฉงจัดเตรียมปิ่นโตใส่อาหารคาวหวานไปวางไว้ที่เบาะรถกะบะเก่าๆเพื่อเตรียมไปให้ใครสักคนที่รออยู่ที่สวนส้มเขียวหวานขนาดจำนวนกว่า 1000 ไร่ ที่มีชื่อในจังหวัด

ส้มเขียวหวาน ​​​​​สวนส้มนายประกายเพชรมีชื่อเสียงเรื่องส้มเขียวหวานที่หวานหอมอร่อย ผลใหญ่ ได้รับรางวัลประจำจังหวัดและเป็นรายใหญ่ที่ส่งผลผลิตให้ห้างสรรพสินค้าในประทศไทยเกือบทั้งหมด และมีผลไม้ชนิดอื่นไปที่ถูกสั่งจองไว้ล่วงหน้าตามฤดูกาลเรียบร้อยแล้ว

รินรดาเป็นลูกสาวชาวสวนที่เป็นมหาเศรษฐีแต่ชอบทำตัวเป็นสาวชาวสวนบ้านๆและพูดคุยกับคนงานในสวนแบบกันเองไม่มีกิริยาเย่อหยิ่งถือตัว จึงเป็นที่รักของคนงานคนสวน และชาวบ้านในจังหวัด

ในเช้าของทุกวันรินรดาจะจัดเตรียมปิ่นโตอาหารไปให้พ่อของเธอที่ดูแลการเก็บส้มเขียวหวานในสวนซึ่งออร์เดอร์ที่ได้รับมามากมายจนต้องเกณฑ์คนงานมาล้นหลาม เวลาใกล้เที่ยงวันแล้วรินรดายังมาไม่ถึงสวนส้มอีก พ่อเริ่มบ่นอุบ

เอี๊ยดดดดดดด...เสียงเหยียบเบรครถกะบะคันโปรดของรินรดา ทำให้ทั้งตัวของเธอกระแทกอย่างแรงกับพวงมาลัยรถ  โอ๊ยยยย...แหม่ดีนะที่อีแก่ของชั้นมันเร็วเหมือนเต่าคลาน ไม่อย่างนั้นคนที่นอนอยู่หน้าได้แบนแต๊ดแต๋แน่ๆ หึยยยยย

คุณๆเป็นอะไรมั้ย ?เจ็บตรงไหนมั้ย? เลือด!!!!รินรดาร้องออกมาเสียงดัง!!!มะ

ผมไม่เป็นอะไรมากหรอก....เสียงแหบพล่า..ของชายหนุ่มร่างกำยำเอ่ย...ผมหิว..หิวน้ำ...หิวข้าว..ไม่มีแรงลุกเดินเลยคุณ

เออออ...อ้อได้พอดีชั้นมีปิ่นโตข้าวและน้ำอยู่  คุณลุกมากินไหวมั้ย รินรดาช่วยพยุงชายหนุ่มมาที่รถอีแก่ของเธอ แล้วจัดเตรียมอาหารและน้ำให้เขา ชายหนุ่มกินอาหารอย่างโหยหิว.....เฮอออ...ค่อยมีแรงหน่อย แล้วที่นี่ที่ไหน มีแต่สวนผลไม้และไร่เขียวขจีไปหมด.......?

รินรดา...เจียงใหม่..เจ้า...คงบ่อใช่กรุงเตบก้อนาย.....เสียงอู้ภาษาเหนือของรินรดาประชดประชันแบบน่ารักนิดๆ

อืมมมม..เราหนีมาไกลขนาดนี้เลยเหรอ ในสวนในป่าเขาแบบนี้มีรถผ่านมั้ยคุณ....อืมมมมแล้วเราจะไปไหน

รินรดา..คุณชื่ออะไร? เป็นใคร? มาจากไหน? จะไปไหน?

ผมมมมม..หัส..หัสดินทร์..เป็นนนนนโอ้ยยยยยยยปวดดดดดปวดหัววววววว

รินรดารีบกดโทรศัพท์บอกพ่อทันที

  คืนนี้ก็ดูแลเขาไปก่อนนะลูก..ถ้าเขาตื่นขึ้นมาก็ค่อยถามดูอีกที ดูท่าจะเป็นคนมีฐานะรึไม่ก็นักธุระกิจแถวๆกรุงเทพ ...ค่ะพ่อ

อืมมมมม..บรรยากาศแสนจะบริสุทธิ์  ไม่เคยสดชื่นขนาดนี้มาก่อนเลย.....โอ้ยยยยยย

อ้าวคุณ...คุณ...แผลคุณยังมีเลือดไหลซึมอยู่เลยอ่ะ อย่าพึ่งขยับตัวแรงสิ!!เอ่อม..ชั้นยังไม่รู้จักชื่อคุณเลยนะ เมื่อวานชั้นถามคุณแล้ว คุณก็สลบไป คุณชื่ออะไรผมหัส...หัสดินทร์ มาดูงานประมูลแล้วกำลังกินเลี้ยงกันที่โรงแรมในจังหวัด ดื่ม.. อยู่ก็หลับไปและมาตื่นเอาข้างถนนที่คุณขับรถผ่านมาพอดี

หาาาา...คุณถูกอุ้มมาทิ้งเหรอ..แผลนี่ก็คงมาจากการกระแทกเพราะถูกโยนลงจากรถสินะ..ใจร้ายจัง แล้วลูกน้องของคุณ ทีมงานคุณไปไหนละ

ชายหนุ่มส่ายหน้า..หมดปัญญา อุปกรณ์สื่อสารและเอกสารต่างๆหายไปหมด เพราะเขาคิดว่าน่าจะเป็นฝีมือคู่แข่งที่ประมูลโครงการแพ้แน่ๆส่วนลูกน้องคนขับรถก็คงถูกมอมเหล้าวางยาสลบเหมือนกัน.....

นายประกายเพชร เศรษฐีสวนส้มเจ้าใหญ่เดินเข้ามาหาหัสดินทร์

คุณอยู่ที่นี่ไปก่อนจนกว่าจะหายดี ถ้าเป็นคดีแบบนี้ ผมกลัวคุณจะถูกสั่งเก็บก่อนถึงกรุงเทพฯ อยู่กับเราก่อน เดี๋ยวผมจะเข้าไปสืบข่าวหาคนที่ตามหาตัวคุณ...เพราะที่นี่เจ้าถิ่นใหญ่พอตัว นายประกายเพชร เอ่ย

รินรดาต้องดูแลหัสดินทร์จนกว่าเขาจะหายดี ความใกล้ชิดของทั้งสองคนจึงเกิดความรู้สึกแปลกๆ

รินรดาสาวน้อยวัยใสที่เรียนจบปริญญาโท คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์แต่เธอกลับไม่ได้ใช้ความรู้นั้นเลย เพราะต้องช่วยกิจการสวนส้มของพ่อก็ว่า 1000 ไร่

แม้ท่าทีของรินรดาจะดูเฉยชาต่อหัสดินทร์แต่หัวใจกลับหวั่นไหวและเต้นแรง...เมื่อครั้งใดที่หัสดินทร์จ้องหน้าใสที่ไร้เครื่องสำอาง คิ้วเข้มเรียงเส้นขนได้รูปคันศร ปากเรียวบางอมชมพูระเรื่อ ใบหน้าเรียวเล็ก จิ้มลิ้มคล้ายรูปหัวใจ เส้นผมตรงสลวยมัดจึงพลิ้วไหวตามแรงลม สวย น่ารัก มองแล้วสดชื่น.. หัสดินทร์ยิ้มที่มุมมากเมื่อสังเกตเห็นฝ่ายตรงข้าม..เขินและหลบสายตาของเขา..นี่สินะ..รักแท้แพ้ใกล้ชิด

หนึ่งอาทิตย์ผ่านไป (ไวเหมือนโกหก) หัส...คุณหัส...ผมติดต่อคนของคุณได้แล้วนะ  ...เขากำลังจะมารับคุณ..นายประกายเพชรร้องตะโกนมาแต่ไกล

ครับ....แต่ในใจของหัสดินทร์กลับรู้สึกไม่อยากจากที่นี่ไป เพราะใจของเขามีใครบางคนเอาด้ายสีแดงมัดตรึงเขาไว้ที่นี่เรียบร้อยแล้ว

คุณหัสครับ คุณหัส..ปลอดภัยดีมั้ยครับ ผมบอกคุณท่านแล้วว่า..คุณหัสต้องปลอดภัย คุณท่านให้มารับคุณหัสกลับครับ คุณท่านเป็นห่วง และสั่งให้สืบคดีแล้วว่าเป็นฝีมือใครทำ  เดี๋ยวคงจับได้ ปล่อยให้เป็นหน้าที่ตำรวจ

เทพ..แต่ผมอยากพักผ่อนอยู่ที่นี่ต่ออีกสักอาทิตย์  บรรยากาศดี  พอดีกับรินรดาเดินมาสมทบ ....อ้อ..ครับเทพมองแล้วเข้าใจ..หัวใจของหัสดินทร์...ครับผมจะเรียนคุณท่านเอง  ว่าคุณหัส..ขอพักผ่ขอพักผ่อนต่อ

นี่ก็เป็นวิธีที่หัสดินทร์เลือกหนีพิธีคุมถุงชนที่คุณท่านอยากให้เขาแต่งงานและรีบมีทายาทสืบตระกูล เขาจะเลือกเอง  แม่ของลูก....

รินรดามองหน้าและทักทาย..เทพ ..หัสดินทร์ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ให้เทพ พร้อมกับผงกหน้า..งึก..เทพอุทานออกมาเสียงดังในลำคอ...อ๋ออออออ

เหตุผลที่หัสดินทร์ไม่อยากกลับกรุงเทพ การแก้ตัวกับนายท่านเรื่องที่หัสดินทร์ต้องอยู่ที่สวนส้มต่อนั้น...เป็นหน้าที่ของเทพ

หัสดินทร์ได้อาศัยอยู่ที่สวนส้มต่อเพราะติดหญิงแน่ๆ คุณท่านรู้ได้เองแม้เทพจะแต่งเรื่องราวว่าติดงานประชุมอนุมัติโครงการอยู่ คุณท่านก็ไม่มีทางเชื่อเทพ....อืมมมมปล่อยมัน

​​​​​​ตอนที่ 2 

การตัดสินใจอาศัยอยู่ที่บ้านสวนส้มต่ออีกหนึ่งอาทิตย์ ทำให้หัสดินทร์คิดวิธีพิชิตใจของรินรดาอย่างรวดเร็ว

ริน..ริน..รอผมด้วยยยย  รินรดาหันขวับกลับมา...คุณทำไมยังไม่กลับกรุงเทพฯอีกล่ะ

หัสดินทร์คิดในใจว่า...หากเขากลับกรุงเทพฯโดยที่ไม่มีเธอ  รินรดา...หัวใจของเขาต้องเฉาตายแน่ๆ

ผม...ยังมีงานสำคัญที่ยังทำไม่สำเร็จ...คุณ!!!ต้องช่วยผมมม

รินรดาตอบรับ..อย่างหนักแน่น..ค่ะโดยที่เธอไม่ได้ถามหัสดินทร์เลยว่า..ให้ช่วยเหลือเรื่องอะไร....คำตอบรับของรินรดา  ทำให้หัสดินทร์ฉีกยิ้มที่มุมปากเล็กน้อยอย่างมีเลศนัย....

ใจจริงแล้วลึกๆ รินรดาก็มีใจให้หัสดินทร์บ้างแล้ว  เพียงแต่ว่าสาวเจ้าไม่เคยพบเจอความรักจึงดูมีทีท่าอาการเฉยไปกับความรู้สึกของตนเอง...รักแรก...ในสถานการณ์เรื่องราวของหลายคนอาจจะพอรู้สึกถึงความต้องการของตนเอง..แต่รินรดาพึ่งพบเจอชายหนุ่มที่รู้สึกผูกพันธ์และใกล้ชิดกันมากขนาดนี้  ทำให้หัวใจของรินรดา ต้องการเขา...หัสดินทร์

ค่ำคืนที่บรรยากาศบ้านสวนส้ม รินรดาตื่นมากลางดึกเพราะอากาศร้อนอบอ้าว ชุดนอนที่สวมบางๆดูแนบเนื้อเห็นสัดส่วนได้ชัดเจน และทำให้ใครบางคนแอบมองพร้อมกับจินตนาการ ว่าเขาได้ใกล้ชิดเธอ ...รินรดาดื่มน้ำและมานั่งที่โต๊ะรับแขกหน้าบ้าน ซึ่งมีชายหนุ่มร่างกำยำเดินตามมาด้วยความเงียบสงบ เมื่อรินรดานั่งลงสักพัก ก็มี เงาของใครบางคนเอื้อมแขนค่อมตัวรินรดาและก้มหน้าประชิดกับศีรษะของเธอ คางของเขาชิดติดกับผมเธอ...หอมมมมจัง..เสียงทุ้มดังเหมือนอยู่ในลำคอของหัสดินทร์ 

คุณณณณ...คุณหัส..รินรดารีบเอาสองแขนกอดอกเพื่อปกปิด..ส่วนนูนเว้าที่คิดว่าชายหนุ่มต้องจาบจ้วงสายตามองเธอแน่ๆ ฉันคิดว่า..ทุกคนหลับกันหมดแล้ว..ฉันแต่งตัวไม่เรียบร้อย

ไม่..ผมผิดเองที่นอนไม่หลับและแอบเดินตามคุณมา  ริน..ผมมมมมไม่อยากกลับกรุงเทพฯเพราะอะไรคุณรู้มั้ยจริงๆแล้วหัวใจของผมถูกขังไว้ที่นี่...ห้ะ!!และเสียงหัวเราะของรินรดาทำให้หัสดินทร์เขินอาย ..คุณถอดหัวใจได้เหรอ  รินรดากระเซ้าแหย่เขาด้วยอารมณ์ขัน ขณะที่รินรดาหันหน้าแอบหัวเราะ และหันกลับมา..แก้มใสไร้เครื่องสำอางของเธอปะทะเข้าที่ปลายจมูกสันคมของหัสดินทร์ ประหนึ่งเหมือนชายหนุ่มตั้งใจยื่นจมูกเข้ามารอจังหวะอยู่ก่อนแล้ว อุ้ยยยย..คุณบรรยากาศ ณ เพลานี้จริงๆแล้วอบอ้าวจนอยากถอดเสื้อผ้าอาภรณ์ แต่กลับทำให้คนสองคนอยากสวมกอดกัน เพราะภายในหัวใจของเขาทั้งสองต้องการมอบกลิ่นไอความรักให้แก่กัน ตาสบตาดั่งมีมนต์สะกด  แค่นี้ชายหนุ่มก็หยั่งรู้ได้แล้วว่ารินรดาก็อาจมีใจให้เขาเหมือนกัน มันจึงไม่ยากกับการชวนเธอเข้ากรุงเทพฯกับเขาเพื่อแนะนำตัวกับคุณท่าน และการแต่งงานกับคนที่เขาไม่รักไม่ชอบจะได้ไม่เกิดขึ้น  

พ่อคะ..ดูแลตัวเองให้ดีๆนะคะ เดี๋ยวหนูจะหาสาวๆสวยๆ มาให้พ่อสักคน..555

หัสดินทร์และรินรดาสารภาพรักกันในคืนวันนั้นพร้อมกับจูบมัดจำที่หอมหวาน หัวใจของคนทั้งสองหลอมเป็นหัวใจดวงเดียวกันไปแล้วตอนนี้ หากแต่ว่าคุณท่านจะยินดีกับหัสดินทร์หรือเปล่า ถ้าหากเขาเลือกคู่รักของเขาเอง  ทั้งสองเตรียมตัวเดินทางมุ่งตรงลงเมืองกรุง  แม้รินรดาจะเป็นลูกสาวชาวสวนชาวไร่ แต่เธอก็ใบหน้าชะมดชดช้อยไม่แพ้สาวเมืองกรุง ในเวลาที่ต้องทำงานในสวนจึงต้องแต่งตัวปกปิดมิดชิด แต่หากต้องเผชิญหน้ากับสาวเมืองกรุง รินรดาก็ตามเทรนด์การแต่งตัวได้น่ารักถูกกาลเทศะ หัสดินทร์ยิ้มพิมพ์ใจที่ได้คนรักและว่าที่ศรีภรรยา สวยน่ารักไม่แพ้ใคร 

สวัสดีครับ..ค่ะ คุณปู่ ...คุณท่านมองหัสดินทร์ด้วยแววตาสงสัย คุณปู่ครับ ..นี่รินรดา เธอช่วยผมไว้ในวันนั้น และ.......หัสดินทร์ยิ้มเขิน

อืมมมมม...เดี๋ยวกระเป๋าให้นังเอี่ยมกับเทพเอาไปเก็บที่ให้ให้นะ ปู่เตรียมห้อมให้เรียบร้อยละ คืนนี้ปู่จัดงานเลี้ยงใหญ่ต้อนรับแก ส่วน..ริน..รินรดาใช่มั้ยแกจะ..แนะนำอะไรก็ตามใจแก แต่ปู่เชิญหนู..เอมมิกามาร่วมงานคืนนี้ด้วยนะ ฝากจัดการด้วย...สิ้นการสนทนา  คุณท่านปล่อยให้หัสดินทร์ดูแลรินรดา และทำเซ็นต์ให้รินรดาบอกถึงอะไรบางอย่าง ที่เธอต้องเผชิญหน้า เพราะเธอสังเกตุเห็นสีหน้าแววตาของหัสดินทร์ที่มีความกังวลกับคำบอกกล่าวของคุณท่าน......

คืนงานเลี้ยงที่คุณท่านจัดรับขวัญหัสดินทร์ ทายาทนักธุรกิจใหญ่ แขกเหรื่อมากมาย....สวัสดีค่ะคุณปู่..เสียงแหลมเล็กมาแต่ไกลของหญิงสาวในชุดราตรีโอ่อ่าเปิดไหล่กว้างข้างเอวทั้งสองข้างชายกระโปรงยาวพริ้วระยิบระยับด้วยเลื่อมเพชรแนบเนื้อสีชมภูอ่อนเห็นผิวขาด้านในชัดเจนเมื่อแสงไฟส่อง ดั่งร่างกายไม่สวมใส่อาภรณ์ใดๆ สายตาหนุ่มน้อยใหญ่วัยคุณปู่มองไปทิศทางของเสียงไม่ลดละสายตายิ่งทำให้หญิงสาวรู้สึกว่าตนเองสวยโดดเด่นมากที่สุดในงาน คุณปู่คะ...พี่หัส..อยู่ ไหนคะ  ..คุณ ท่าน..เอ่อ ...ยัง ไม่ เอ่ยปากสาวเจ้าก็เ​ดินหายไปซะแล้ว

พี่หัสคะ...เอมมิกาเดินตามหาหัสดินทร์จนมาพบที่โต๊ะริมสระน้ำ ซึ่งมีรินรดานั่งจิบ​ไวน์ตรงข้าม

เอมมิกาแอบเดินมาข้างหลังหัสดินทร์แล้วหอมแก้มเขาอย่างรวดเร็ว

นี่แน่ะ...พี่หัส..แอบมานั่งอยู่ที่นี่เอง..หัสดินทร์ตกใจกับการกระทำอันอุอาจของเอมมิกา  ซึ่งรินรดาก็ตกใจเช่นกัน เอมมิกาทำเหมือนมีเพียงแค่ตนเองกับหัสดินทร์อยู่ด้วยกันสองคน รินรดาจึงชักสีหน้าบึ้งตึงและหัสดินทร์ก็รับรู้..หึงสินะ..หัสดินทร์ฉีกยิ้มเล็กๆ รู้สึกขอบใจเอมมิกาที่ได้เห็นสีหน้าหึงหวงของรินรดา

คืนงานเลี้ยงเริ่มไม่สนุก สำหรับรินรดาแล้วการมาอาศัยอยู่ ณ เมืองกรุง และยังเป็นสังคมชั้นสูงไฮโซ ทำให้รินรดาที่ชอบชีวิตธรรมชาติและผู้คนที่ไม่ต้องแข่งขันโอ้อวดความรวย สมบัติและการแต่งกายที่ดูจะสิ้นเปลือง ถ้าเราแต่งงานกับคุณหัสดินทร์ คงต้องแต่งตัวและวางตัวไฮโซตลอดเวลาสินะ...ความอึดอัดลำบากใจจึงเกิดขึ้นในใจของรินรดา เธอนั่งจิบไวน์ที่ริมหน้าต่างห้องของเธอที่คุณปู่จัดเตรียมไว้ให้ดูหนูหราเหมือนห้องแต่งงานเลยก็ว่าได้....แล้วรินรดาก็เคลิ้มหลับไปด้วยอาการมึนเมา....

ในความฝันเป็นบรรยากาศที่รินรดาได้คลอเคลียพลอดรักกับชายหนุ่ม ซึ่งรูปร่างหน้าตาละม้ายคล้ายหัสดินทร์ หัสดินทร์เอาผ้าเย็นซับหน้าให้รินรดาอย่างอ่อนโยน เมื่อรินรดารู้สึกตัวแต่อาการเมาไวน์ทำให้รินรดาพล่ำบ่นต่อว่าหัสดินทร์ด้วยความน้อยใจ  คุณ..คุณพาชั้นมาที่นี่เพื่อมาเยาะเย้ยชั้นเหรอคะ คุณมีคุณเอมมิกาทั้งคน คุณหรอกคุณหรอกชั้น

รินรดาต่อว่าหัสดินทร์ทำให้หัสดินทร์เอ็นดูหล่อนแล้วพรหมจูบอย่างบรรจงตั้งแต่หน้าผากเรื่อยลงมาจนถึงปากรูปกระจับสีชมพูระเรื่อที่ขยับอู้อี้...หัสดินทร์ไม่รอช้าในเมื่อเห็นว่ารินรดาก็มีใจให้กับเขา  ชายหนุ่มจึงอดใจไม่ไหวที่จะทำให้รินรดาหายงอนเขาแม้กระทั่งนอนละเมอยังต่อว่าเขาไม่หยุด..ถึงอย่างไรเขาก็จะแต่งงานกับรินรดา  ชายหนุ่มบรรจงบรรเลงบทรักบทสวาทอย่างทะนุถนอมด้วยอาการครึ่งหลับครึ่งตื่นของรินรดา

อืมมมมมหัสดินทร์ตื่นขึ้นด้วยความสุขเต็มหัวใจ ยังไม่ทันลืมตาตื่น ชายหนุ่มควานหารินรดาที่เมื่อคืน..เขานั้นรู้สึกได้ว่ารินรดาก็ต้องการเขาเช่นกัน...แต่ไม่มีใครอยู่ข้างๆเขาเลย..หัสดินทร์รีบเบิกตามองบุคคลที่เขาได้ทำอะไรตามความต้องการของตนเองจนลืมนึกถึงความรู้สึกรินรดา ..ไม่มีเธอ..เธอไม่อยู่แล้ว..

หัสดินทร์รีบกระโจนออกจากเตียงนอนแล้วอาบน้ำแต่งตัวจะขึ้นเชียงใหม่ทันที...แต่

ริน...ทำไมมาคนเดียวละลูก คุณหัสไม่มาส่งลูกเหรอ...รินรดาฝืนยิ้มให้นายประกายเพชร..แล้วเดินเข้าบ้านไปเงียบๆ

เหตุการณ์หลังจากที่รินรดากับหัสดินทร์...หนึ่งอาทิตย์ผ่านไปไม่มีการติดต่อใดๆจากหัสดินทร์ ทำให้รินรดารู้สึกน้อยใจ

หัสดินทร์ต้องประชุมโครงการงานใหญ่แทนคุณปู่ เขาไม่มีเวลาติดต่อขอโทษและปรับความเข้าใจกับรินรดาเลยทั้งตัวหัสดินทร์เองต้องไปดูงานต่างประทศด้วย จนกระทั่งรินรดารู้สึกว่ารอบเดือนไม่มาเป็นเวลาสามเดือนแล้ว ส่วนหัสดินทร์กลับมีอาการเวียนศีรษะ อยากกินผลไม้รสเปรี้ยว จนต้องซื้อติดตัวตลอดเวลาและกินอย่างเอร็ดอร่อยจน..เทพ..สงสัย

เอ่อคุณหัสครับ..นี่ครับมะม่วง มะดัน มะขาม เปรี้ยวจี๊ดจ๊าดครับ...เอ้ะทานเยอะระวังจะเสาะท้องเอานะครับ..จู๊ดๆ...หัสดินทร์รีบรับมากินอย่างเอร็ดอร่อย 

ผมเรียนคุณท่านแล้ววว่าคุณหัสมีอาการแปลกๆ  คุณท่านบอกว่าคุณหัสแพ้ท้องแทน.....เมีย   หัสดินทร์ได้ยินดังนั้นถึงกับตกใจจนถุงมะม่วงเปรี้ยวตกจากมือ

ห๊าาา  แพ้ท้อง..แทน ...แทน...เมื่อนึกขึ้นได้ว่าสามเดือนที่แล้วเขา...ทำอะไรไว้กับใคร หัสดินทร์รีบไปบอกคุณปู่คุณที

งานเลี้ยงครั้งนี้จัดขึ้นอย่างเอิกเกริกเพราะคุณท่านต้องการต้อนรับคนสองคนที่จะเข้ามาเป็นสมาชิกภายในบ้านคฤหาสน์หลังใหญ่นี้  คุณท่านจัดเตรียมงานด้วยตนเองเชิญแขกเหรื่อเพื่อนนักธุรกิจที่สำคัญมางาน หัสดินทร์เป็นหลานชายทายาทคนเดียวของคุณท่าน งานเลี้ยงนี้สำคัญมากสำหรับคุณท่าน ตัวละครสองคนที่คุณท่านเชิญมาด้วยตนเอง

นายประกายเพชรได้รับโทรศัพท์และสนทนาพูดคุยอย่างจริงจังกับใครสักคนที่รินรดาแอบได้ยินเสียงแว่วๆ สุดท้ายก่อนบทสนทนาจะจบลงก็มีเสียงหัวเราะของพ่อดังมากๆก่อนปิดการสนทนา  นายประกายเพชรบอกรินรดาว่าให้จัดกระเป๋าเตรียมตัวเข้ากรุงเทพฯเป็นเพื่อนพ่อหน่อยเพราะพ่อทำธุระไปคนเดียวไม่สะดวก..ค่ะพ่อ

ปลายทางคือที่ไหนรินรดาไม่ถามพ่อสักคำ เมื่อมาถึงสถานที่จุดหมายที่พ่อนัดไว้ รินรดารู้สึกว่าคฤหาสน์นี้ตนมาพร้อมกับหัสดินทร์เมื่อสามเดือนที่แล้วนี่นา คืนนี้คุณท่านจัดงานเลี้ยงใหญ่ ไปพักผ่อนก่อนนะลูก ส่วนคุณเพชร (นายประกายเพชร) เราก็ไปคุยตามประสาคนแก่กัน คุณเอ่ยกับคนทั้งสอง อย่างสนิทสนมและอบอุ่น

คืนงานเลี้ยงรินรดาใส่งชุดราตรีสวยเรียบหรูที่ถูกจัดเตรียมจากคุณปู่ ชุดนี้ดูคล้ายชุดแต่งงานนะขาดเพียงแค่พวงมาลัยคล้องคอ รินรดารู้สึก หลังกำแพงเวทีใหญ่มีผ้าม่านปิดปกคลุมแผ่นป้ายไว้รินรดารู้สึกตื่นเต้นแปลกๆ มีวงดนตรีบรรเลงเพลงเกี่ยวกับความรักสมัยสาวๆหนุ่มๆในอดีต น่าจะเป็นเพลงรุ่นคุณพ่อรึไม่ก็รุ่นคุณปู่ คุณปู่ขึ้นเวทีกล่าวขอบคุณแขกเหรื่อที่มาในงาน พูดถึงความสำเร็จของธุรกิจที่หลานชายเป็นผู้บริหารและดูแลจนประสบความสำเร็จ  "งานเลี้ยงคืนนี้ผมจัดขึ้นเพื่อหลานชายคนเดียวของผม ขอบคุณทุกท่านที่มาร่วมยินดีและเป็นสักขีพยาน.....แล้วผ้าม่านก็ถูกเปิดขึ้นอัตโนมัติ ป้ายด้านหลังมีชื่อ รินรดาและหัสดินทร์ รินรดาเบิกตากว้างตกใจ!!!!!

อีกสักพักหลานรักของคุณปู่..ก็จะมาถึงบ้านแล้ว  เป็นงานแต่งที่คุณปู่จัดเซอร์ไพรส์หลานชายสุดรักทายาทคนเดียว  คุณปู่ กล่าวจบเอาพวงมาลัยสวมคอให้รินรดา รอแป๊บนะ..ไอ้เจ้าหัสพึ่งลงจากเครื่องบิน กำลังจะมาถึง....รินรดายิ้มเขินอายคุณปู่  เธอเป็นผู้หญิงคนเดียวที่ไอ้เจ้าหัส มันรัก!!!!และหลงใหลเอามากๆ อีกอย่างเธอกำลังมีหลานให้ชั้น  คุณปู่เอ่ย..รินรดาตกใจ!!!คุณท่าน!!!คุณปู่ทราบได้อย่างไรคะ ขนาดพ่อของรินรดายังพึ่งรู้จากคุณท่าน   ก็ชั้นเคยมีอาการแบบเดียวกันกับหลานชายของชั้นงัยล่ะ..แพ้ท้องแทนเมีย...สิ้นคำพูด..เสียงหัวเราะของคุณท่านดังก้องทำให้ทุกคนที่ร่วมโต๊ะสนทนาหัวเราะชอบใจ  ต้อนรับสมาชิกใหม่ของตระกูล

หัสดินทร์มาถึงบ้านแล้ว..แขกเหรื่อปรบมือต้อนรับเจ้าของงาน คุณท่านสวมพวงมาลัยคล้องคอหลานชายสุดรัก รินรดาเดินออกมาต้อนรับหัสดินทร์....หัสดินทร์เบิกตากว้าง!!!!และดีใจที่ได้เห็นรินรดาจนแทบอยากกระโดดเข้าไปสวมกอดและจูบเธอ  เขายิ้มกว้าง คุณปู่ครับนี่มันงาน...

งานแต่งแกกับหนูรินงัย ปู่รู้ใจแก...

คืนส่งตัวเจ้าบ่าวเจ้าสาวรอบที่สอง..อย่างถูกต้อง รินรดานั่งรอหัสดินทร์เพราะคุณปู่สั่งกำชับหัสดินทร์ว่าห้ามรุนแรงกับรินรดาเพราะหลานตัวน้อยยังไม่แข็งแรง!!! คร้าบคุณปู่  แหม่เห่อหลาน แล้วพรุ่งนี้ก็พารินรดาไปฝากครรภ์ด้วยนะ        ชีวิตของคุณท่านมีแต่ธุรกิจและทำงานมาตลอด ถึงจะมีทุกอย่างครบแต่คุณท่านยังต้องดูแลงานด้วยตนเอง ตอนนี้ถึงเวลาที่คุณท่านจะเอาเวลาทั้งหมดมาเลี้ยงเหลนแล้วสินะ

รินรดาใช้ชีวิตครอบครัวอยู่กับหัสดินทร์ ลูกและคุณปู่ที่กรุงเทพฯอย่างมีความสุขและมีทายาทเหลนสาวให้คุณปู่อีกคน  ส่วนพ่อของรินรดาแต่งงานใหม่และมีแม่เลี้ยงใหม่ที่รักและดูแลนายประกายแก้ว รินรดาจึงหมดห่วง