[คลัง OC ที่จะส่งให้เพื่อนคนอื่นและรวมถึงตัวเอง]

ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ยังไม่ได้ตั้งชื่อ

"ฉัน คาเสจิ คุโรโตะ จะเรียก คาเสะ หรือ คุโรโตะ ก็ได้ ฝากตัวด้วยล่ะ!ถึงจะไม่รู้ว่ารับฝากกันรึเปล่าน่ะแต่ฝากด้วยล่ะ!"

ชื่อ:คาเสจิ คุโรโตะ /Kashiji Kuroto

อายุ:26

นิสัย:เป็นคนที่รักสนุกรักอิสระ กวนประสาทคนเก่ง ชอบความเสี่ยงท้าทายเป็นอย่างมากแต่ถ้าเจ้าตัวคิดว่าอะไรที่มันไม่สมควรก็จะหยุด มีการตัดสินใจที่เด็ดขาดรวดเร็วและชอบทำอะไรคนเดียวโดยที่ไม่บอกอะไรใครหรือก็คือเก็บความรู้สึกเอาไว้คนเดียซะเพราะไม่อยากให้ใครเข้ามาปวดหัวหรืออะไรที่มันน่าเป็นห่วงไปด้วย ถ้าเห็น่นๆทะเลากันเฉยๆก็จะยืนอยู่นิ่งๆแต่ถ้ามันจะเกิดอะไรที่มันเหมือนจะอันตรายหรือน่าเป็นห่วงก็จะเข้าไปห้ามทันทีและเหมือนเป็นคนสองประเภทในคนเดียวกันเพราะถ้าสวมแว่นจะเป็นคนที่เงียบมากพูดน้อยและสายตาจะมองดูแล้วน่ากลัวแต่ยังคงใจดีและอ่อนโยนอยู่เหมือนเดิมแน่นอนว่าทั้งสองแบบถ้ามีใครถามอะไรก็จะตอบความจริงออกมาแต่ถ้าไม่มีใครถามก็ไม่พูดและถ้าวันไหนสวมแว่นแล้วถอดออกมาก็ยังเป็นคนที่พูดน้อยเหมือนเดิมเพราะงั้นต้องรอวันต่อไปถึงจะเป็นเหมือนเดิมและวิธีสู้กับห้ามต่อยตีกันก็ต่างกันด้วย และถึงจะเหมือนโกรธใครไม่เป็นแต่ก็ใช่ว่าจะไม่โกรธใครเลย.. เพราะเมื่อโกรธนิสัยบ้าๆบอๆจะหายไปแทนที่ด้วยควาเงียบสุขุมเหมือนตอนสวมแว่นและเวลาพูดออกมามันเหมือนมีแรงกดดันส่งออกมาทำให้ทุกคนรู้สึกไ้แต่ถ้าตอนสวมแว่นและโกรธจากเงียบจะการเป็นเงียบกว่าเดิม(WTF?)และมันจะน่ากลัวกว่าอีกแบบหลายเท่า อ๋อทั้งสองแบบมีเหล์เหลี่ยมเยอะจนไม่มีใครเดาออกรวมทั้งเดาอารมณ์ไม่ออกด้วยเช่นกัน

นน. 68

สส. 186

สกิลพิเศษ:Vector [เวกเตอร์]

-สามารถเปลี่ยนแรงได้ถ้ามีคนต่อยมาและทำการเปลี่ยนเวกเตอร์ก็จะทำการสะท้อนดาเมจที่ได้รับหรือก็คือแรงแค่ไหนโดนคืนไปแค่นั้นและถ้าต่อยสวนกลับไปสามารถส่งที่เราจะเจ็ยไปให้อีกฝ่ายโดนได้หรือก็คือแรงคูณสองสามารถสะท้อนการโจมตีทางกายภาพได้หมดทุกรูปแบบถ้าทำการเปลี่ยนแปลงเวกเตอร์ทันอะน่ะ และสามารถบีบอัดกระแสลมให้การเป็นพายุได้ บีบอัดเป็นพลาสม่าได้และบีบอัดลมทำให้ตัวเองลอยได้ด้วยรวมถึงการปรับเปลี่ยนเวกเตอร์ให้เป็นบาเรียและสิ่งที่โดนบาเรียจะหยุดอยู่กับที่ ถึงชื่อจะเหมือในบางสิ่งบางอย่างที่อยู่ในวิชาฟิสิกส์ก็ตามแต่แหกกฏฟิสิกส์ทุกอย่าง

อาวุธติดตัว

-หมัด [ถ้าอยู่ในแบบไม่ใส่แว่นจะเน้นมือเปล่าและหมัดมากกว่า]

-เท้า [ถ้าอยู่ในแบบใส่แว่นจะเน้นเท้ามากกว่าหมัด]

-ปืนพกสองกระบอกและมีดอีกจำนวนมากที่ไม่รู้ว่าเก็บไว้ไหนกับเอาออกมาจากไหนและไม่รู้ว่ามันจะมีวันหมดรึเปล่า(เขียนบ้าไรฟ่ะ?) [ของตอนใส่แว่นแต่ไม่สวมจะไม่ค่อยใช้]

-สมอง [ใช้ทั้งสองแบบเพราะจำเป็นมากกับการใช้พลังอีกอย่างเพราะมันโคตรฉลาดด้วย(เกี่ยวไร?)]

ของชอบ:การทำอาหาร การสอนคนอื่น หนังสือ[ตอนใส่แว่น] ธรรมชาติ

ของเกลียด:พวกที่ดูถูกคนอื่นแบบไม่มีเหตุผล พวกที่ไม่เห็นค่าของหนังสือ[ตอนใส่แว่น]

ประวัติ:ก็แค่ชาก็แค่ชายหนุ่มธรรมดาที่อยากหางานทำที่มันสามารถทำตามความชอบของเจ้าตัวได้และมีอะไรน่าสนุกให้มองดูและมีความอิสระที่ไม่ผูกมัดไว้ก็เท่า... ใ่เท่านั้ใช่เท่านั้นแหละแต่เพราะการมีพลังมันทำให้ยุ่งยากเจ้าตัวเลยอยู่อย่างนิ่งสงบและจู่ๆก็ถูกเรียกให้มาเป็นอาจารย์ที่โรงเรียนนี้ซะงั้น?แต่ก็ไม่ได้อะไรมากเท่าไหร่แน่นอ่าพ่อแม่ตายแต่เด็กและอยู่สถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้าแ่เจ้าตัวก็ไม่มีความเศร้าอยู่เลยสักนิดพร้อมกับคำพูดในตอนนั้น "อะไร?จะให้จมอยู่จะให้จมอยู่ในความเศร้าไปตลอดรึไง?บ้าเปล่า" และปัจจุบันก็อยู่บ้านคนเดียวโดนเก็บความเหงาเอาไว้ภายใต้จิตสำนึก

ปล.มีการพิมพ์เล่นอยู่เยอะเลยแหะ..