คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ..
"ขอเวลา.. ใช้ความคิดสักหน่อยสิ.."
ชื่อ:คาตานะ เซย์จิ/Katana Seiji
อายุ 17
เชื้อชาติ ญี่ปุ่น
ลักษณ์หน้าตา:ผมสีน้ำตาล ดวงตาสีทอง สูงประมาณ 179 สวมเฮดโฟนตลอดเวลา
นิสัย:เห็นแต่งตัวแบบนี้แต่ส่วนมากจะเงียบและถ้าไม่จะเป็นต้องพูดก็จะไม่พูดอะไร ชอบใช้ความคิดเลยต้องเงียบตลอดเวลาแต่ถึงจะไม่เงียบพูดบ้างก็ยังใช้ความคิดได้อยู่ดี รักสงบคิดหน้าคิดหลังก่อนทำอะไรตลอดเวลา ควบคุมความรู้สึกเก่งจนตอนนี้ไม่มีใครเดาอารมณ์ทางสีหน้าออกเลยและเวลาพูดอะไรก็จะเป็นน้ำเสียงนิ่งๆ ระวังตัวตลอดเวลาไม่ว่าจะตอนไหนก็ตาม เวลาจะด่าใครก็จะด่าแบบสุภาพแต่แม่งโคตรเจ็บ ไม่ค่อยแคร์คนที่ไม่รู้จักแต่ถ้ารุ้จักกันแล้วและเชื่อใจพอสมควรจะแคร์นิดหน่อย(ขอย้ำว่านิดหน่อย) ไม่เคยแสดงสีหน้าแบบอื่นออกมาเลยไม่รู้เพราะอะไรและยังไม่ค่อยตกใจเกี่ยวกับอะไรอีกด้วย ตัดสินใจเด็ดขาดเลือกที่จะทำอะไรก็จะทำทันทีและเมื่อเลือกที่จะเลิกอะไรก็จะเลิกและถ้าเวลาจะทำอะไรแต่ตัดสินใจไปแล้วถึงจะมีคนห้ามก็จะไม่ฟังแน่นอนถ้าจะช่วยใครบางคนก็จะช่วย และยังชอบสวมเสื้อกันหนาวกับเฮดโฟนตลอดเวลาอีกด้วย
ชอบ:ฟังเพลง ความสงบ เฮดโฟน
ไม่ชอบ:ไม่มี
เกลียด:พวกที่หาเรื่องคนอื่นโดยไม่มีเหตุผลอะไร
กลัว:ไม่มี
อันติเมต:การใช้ความคิด
ความสามารถ:สามารถคิดวิเคราะห์รวดเร็วกว่าคนปกติถึง 3 เท่าแถมเวลาคิดก็ยังสามารถทำอะไรอย่างอื่นโดยไม่เสียสมาธิด้วย
สิ่งที่ยึดเหนี่ยวจิตใจ:เฮดโฟน เป็นสิ่งที่ยึดเหนี่ยวจิตใจเพราะเป็นของสำคัญของพี่สาวที่ตายไปแล้ว.. เป็นพี่ที่คอยช่วยเหลือน้องทุกๆอย่าง
ประวัติ:เป็นเด็กที่เกิดมาและถูกครอบครัวแท้ๆของตัวเองทำร้ายร่างกายจนกลายเป็นเด็กเงียบๆแถมยังถูกทรมานโดยวิธีต่างๆมากมายในการทรมานแบบไม่ตายและต้องทนแบบนี้มานานถึง 10 ปีก่อนที่จะอายุ 11 และหนีออกจากบ้านมาได้.. มันไม่ควรเรียกว่าบ้านด้วยซ้ำไป.. มันควรเรียกว่านรกมากกว่าสำหรับเด็กเพียงคนเดียว.. แต่ต้องใช้ชีวิตแบบไม่มีที่อยู่นานถึง 1 เดือนเต็มๆ.. ก่อนจะเจอกับผู้หญิงคนนึงที่อายุประมาณ 18 ซึ่งเธอก็พาเซย์จิกลับมาที่บ้านและก็เอานามสกุลของเธอให้เซย์จิใช้ด้วย.. เธออาศัยอยู่คนเดียวเพราะเธอเสียพ่อแม่ไปประมาณ 2 ปีแล้ว.. และเธอก็ต้องทำงานบวกกับเรียนแถมต้องมาเลี้ยงดูเซย์จิด้วย.. และเมื่อเซย์จิอายุได้ 15 เธอก็ต้องเสียชีวิตลงเพราะการทำงานหนักเกินไป.. แต่ก่อนตายเธอก็ซื้อเฮดโฟนอันนี้ให้เซย์จิและก็จากไป..
ช่วงให้คุณโรลตัวละครของคุณ
นี่คือเทปบันทึก
ที่นี้มีคุณกับชายปริศนา
คุณและเค้าหันหน้าเข้าหากัน
เมื่อชายคนนั้นที่เหมือนเตรียมบางอย่างเสร็จ
ก็เอ่ยขึ้นมาว่า
"อ่อคุณคือคาตานะ เซย์จิคุงใช่มั้ยคับ"
"อา"
เมื่อชายคนนั้นได้ยินคุณกล่าวก็เขียนบางสิ่ง
"ไม่ทราบว่าคุณรู้สึกอย่าไงคับที่ถูกรับเลือกให้มาเรียนที่นี้"
"....ไม่รู้"
เมื่อชายคนนั้นได้ยินก็หยิบชามาดื่มพร้อมจดบางอย่าง
"งั้นยินต้อนรับเข้าสู่โรงเรียนของเรา"
"..."
และเค้าก็จากไปและดูเหมือนว่าจู่ๆเค้าก้หยุดเดินกล่าวบางอย่างและจากไปพร้อมย้มปริศนา
"ขอให้โชคดีและขอให้รอดน่ะครับ"
"...ขอบใจ"
ความคิดเห็น