ไม่ต้องเข้ามา

ลำดับตอนที่ #1 : D E A T H :: PROJECT สายัณห์แห่งเหล่าคนตาย (รับสมัครตัวละคร) ยูสึ ยูกิโตะ [Yuzu Yukito]

APPLICATION

"เฮ้อ.. ครั้งนี้จะช่วยและจะไม่ตาย.."

A_UNDEAD 

ชื่อ :  ยูสึ ยูกิโตะ [Yuzu Yukito]

ชื่อเรียก : ยู [Yu]

เพศ : ชาย

เชื้อชาติ/สัญชาติ : ญี่ปุ่น-เกาหลี / ญี่ปุ่น

อันเดธรุ่นที่ : 3

เสียชีวิตเมื่อ : 22

สาเหตุการตาย : โดนยิงจากการช่วยเพื่อนสนิท

ลักษณะภายนอก : เป็นพวกหน้านิ่งๆตอลดเวลา สีผิวไม่ขาวและไม่ดำจนเกินไปเหมือนคนญี่ปุ่นปกติ ชอบสวมเสื้อกนัหนาวทับชุดสูท(มั้ง)สวมกางเกงขายาวสีดำ สวมเสื้อด้านในสีขาว และชอบพกหูฟังไปไหนตลอดเวลาเพราะถ้าเบื่อก็จะฟัเพลงเอา สูง 178 ซม. หนัก 64 กก.

นิสัย : เป็นพวกมีใบหน้าเดียวตลอดเกือบตลอดเวลาหรืออาจจะตลอดเวลาเลยก็ได้แต่ก็ยังแสดงสีหน้าอยู่บ้างแต่ไม่บ่อยนักและก็ไม่ค่อยพูด เป็นพวกไม่มีรอยยิ้มแต่ก็อาจจะมีถ้ามีคนทำให้ยิ้มได้แต่ถ้าไม่สนิทจะทำให้ยิ้มยากมากหรืออาจจะไม่เห็นเลยก็ได้แต่ถ้าสนิทมากจะเห็นรอบยิ้มแต่ก็จะไม่บ่อย มีความอดทนสูงมากและก็ยังมีความใจเย็นสุดขีด ไม่ค่อยชอบวางแผนเท่าไหร่แต่เรื่องการวางแผนก็เก่งพอสมควรแต่ไม่ค่อยวางแผนเองแต่ถ้าแผนของคนอื่นพังก็จะคิดแผนของตนเองขึ้นมาในทันที และความใจเย็นทำให้เป็นพวกมีความรอบคอบสูงมาก เป็นคนจับโกหกเก่งมากและถ้ามีคนโกหกเรื่องอารมณ์หรือความกุมใจก็จะพยายามช่วยแบบอ้อมๆแต่บางครั้งก็ต้องช่วยแบบโจ่งแจ้งหน่อยแต่ต้องสนิทน่ะถึงจะช่วยถ้าไม่สนิทก็ไม่สนใจ เป็นพวกมาดีก็ดีมาร้ายก็ร้าย โกหกคนอื่นเก่งแต่ไม่ชอบโกหกใคร ชอบเก็บคิดเรื่องต่างๆเอาไว้คนเดียวแต่ถ้ามีคนโกหกเรื่องความคิดเครียดๆจะช่วยแต่ถ้าตัวเองเก็บเรื่องเครียดๆเอาไว้จะไม่บอกใครทั้งนั้นและจะโกหกจนถึงที่สุดถ้าคนๆนั้นยิ่งถามเรื่องนี้ ไม่ค่อยจะไว้ใจใครเท่าไหร่เลยเย็นชาแต่ถ้าไว้ใจแล้วจะอ่อนโยนด้วย ชอบความอิสระ หมาแมว เทควันโด ไม่ชอบพวกที่หลอกใช้คนอื่นและการบังคับพวกปิดกั้นความอิสระ กลัวการสูญเสียเพื่อนหรือคนสำคัญ

ประวัติ : เป็นเด็กที่ถูกครอบครัวทอดทิ้งตั้งแต่เด็กเลยจำหน้าพ่อแม่ไม่ได้ไม่มีคนมารับเลี้ยงชีวิตเลยต้องอยู่กับการขโมยของตามร้านตั้งแต่เล็กๆและก็ต้องพยายามอ่านเขียนเรียนหนังสือด้วยตัวเองจากการขโมยหนังสือมาจากร้านหนังสือตั้งแต่เด็กเลยทำให้มีความรู้เยอะอยู่พอสมควรและก็เคยถูกหลอกจากผู้ใหญ่ที่ช่วยเหลือด้วยการเอาไปส่งตำรวจแต่ก็รู้ทันและหนีออกมาได้แถมยังเคยโดนหักหลังจากเด็กคนอื่นๆหรือผู้ใหญ่แต่พอโตมาก็เริ่มมีเพื่อนมีเงินมีที่อยู่และสุดท้ายก็ต้องมาจบชีวิตลงเพราะการช่วยเพื่อนจากการถูกยิง (มีเพื่อนเพียงแค่คนเดียว)

ทักษะพิเศษ : -มีความสามารถด้านการพลิกแพลงสถานการณ์ที่สูงมาก

-มีความคิดคำนวนอยู่ในระดับนึงทำให้สามารถคิดแผนการต่างๆออกมาได้สบายๆแต่จะไม่ชอบคิดเองแต่ถ้ามันจำเป็นก็ต้องคิด

-การสู้โดยใช้เทควันโดที่เรียกได้ว่ามีความชำนาญเต็มและสามารถใช้เทควันโดไดด้ทุกรูปแบบแต่เน้นใช้เท้าที่สุด

-มีความเร็วในการวิ่งที่สูงมากและก็ยังมีพลังกายที่เรียกได้ว่าสูงพอสมควร (ก็วิ่งขโมยของมาเยอะนิเนอะ..)

-สัญชาติญาณ ทำให้มีความรู้สึกอะไรต่างๆเพิ่มมากขึ้นและมีประสาทสัมผัสทั้ง 5 ดีกว่าปกติพอสมควร

การตรวจจับมานา : มองเห็น - มองเห็นระยะไกลได้และสามารถจดจำตำแหน่งของคนทุกคนได้หมด (จะมองเห็นเป็นมุมสูงก็ได้หรือแนวสายตาก็ได้)

อบิลิตี้ : การควบคุมเงาที่อยู่ในระยะสายตาสามารถทำให้เป็นดาบแทงทะลุได้ทำให้ปกคลุมตัวเพื่อปกกันหรือเพิ่มความสามารถก็ได้เคลื่อนย้ายตัวเองไปตรงเงาจุดอื่นๆก็ได้แต่ต้องอยู่ในระยะสายตาและถ้าตกกลางคือจะสามารถสร้างเงาตรงไหนก็ได้แต่ก็ต้องอยู่ในระยะสายตาอยู่ดี

ความโดดเด่น : ความไวหลัก ไหวพริบรอง

อุปกรณ์ที่ใช้ :มีดกับปืนพกคู่แต่หลักๆใช้อาวุธจากเงาที่ทำมาเป็นเคียวและคาตานะ

รูปแบบ/สไตล์การต่อสู้ : มีสองระยะใกล้ / ไกล ใช้เงาที่ขาและใช้ความเร็วจัดการทั้งหมดแต่บางครั้งแต่ใช้เคียวหรือคาตานะด้วย

จุดอ่อน : การสูญเสียเพื่อนหรือคนสำคัญและปัญหาทางด้านจิตใจนิดหน่อย

ความประพฤติ : ตามใจตนเองแต่ก็ดีอยู่

เพิ่มเติม : ชอบฝึกเทควันโดตลอดเวลาที่ว่างและจะฟังเพลงไปด้วยส่วนถ้าฟิวขาดโกรธเมื่อไหร่จะหน้ากลัวขึ้นมาก แต่ถ้าหงุดหงิดก็แค่เงียบลง

...........................................................

.....................................

[มุมมองของตัวละคร]

ไม่ต้องอธิบายในเชิงคาแรคเตอร์นะครับ เขียนเหมือนพิมพ์รายงาน

มุมมองที่มีต่อมนุษย์ : ยูมีความเห็นเกี่ยวกับมนุษย์ก็แค่อ่อนแอไร้พลังไม่สามารถปกป้องใครได้

มุมมองที่มีต่ออมนุษย์ : ยูอยากสู้ด้วยสักครั้ง

มุมมองที่มีต่อบีสต์ : ยูคิดว่าพวกมันเป็นพวกแปลกตาไม่เคยเห็น

มุมมองต่อสัตว์ประหลาด :ยูมีแค่ความคิดเพียงแค่กำจัดมันก็พอ

คิดเห็นอย่างไรกับการที่ต้องฆ่าสัตว์ประหลาดใน 13 วัน : ยูได้ท้าทายขีดจำกัดความสามารถของตัวเองและเป็นการฝึกที่ดีได้ด้วย

คิดเห็นอย่างไรกับหมอกสีดำ : ยูไม่มีความรู้สึกกลับมันเพราะไม่เคยคิดจะสนใจมันอยู่แล้ว

คิดเห็นอย่างไรกับองค์กรณ์D_E_A_T_H : ยูก็แค่.. อยากทำลายทิ้ง

[พูดคุยกับตัวละคร]

ตอบในเชิงคาแรคเตอร์ เฉพาะอันเดธเท่านั้น

ยู ค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นในสถานที่อันมืดมิด ทางเดินที่ไร้พื้นและแสงระยิบระยับราวกับดวงดาว

"สวยแหะ..."

สายลมอ่อนๆค่อยๆพัดผ่านออกมา ม้านั่งตัวหนึ่งโผล่ขึ้นมาบนหน้าของเขาพร้อมกับร่างๆหนึ่ง เธอเป็นหญิงสาวผู้มีเส้นผมสีดำ เธอปิดดวงตาของเธอไว้ด้วยผ้าสีดำ การแต่งกายของเธอนั้นเป็นชุดสุภาพไว้ทุกข์สีดำเฉกเช่นเดียวกัน เธอนั่งอยู่บนม้านั่งนั้นอย่างเงียบๆ ก่อนที่จะเอ่ยทักทายเขา

"สวัสดี นี่อาจจะเป็นครั้งแรกที่เราได้เจอกัน และมันจะไม่ใช่ครั้งสุดท้าย" เธอกล่าว

"อ่าดี.. แต่เธอ.. ใคร?"

"ข้าคิดว่าข้าไม่มีชื่อเป็นของตัวเอง พวกเจ้าเรียกข้าว่า 'ความตาย'" เธอกล่าวแนะนำตัวเอง

"ความตาย..?อ่าชั้งมันแสดงว่าฉันตายสิน่ะ.."

"...." เธอนิ่งเงียบซักพัก ปล่อยคำพูดของเขา ราวกับว่ามันไม่ใช่เรื่องที่เธอจะพูดคุยด้วย

สายลมค่อยๆพัดผ่านอีกครั้ง เสียงแอด... ของประตูดังมาจากข้างหลังเขา/เธอ ความว่างเปล่าสีดำกลับกลายเป็นประตูบานใหญ่ที่มีเพียงแสงอันเจิดจ้าเท่านั้นที่บดบังความจริงทุกอย่างอยู่ ยู ค่อยๆหันไปอย่างช้าๆและรู้สึกไว้ใจกับสิ่งนั้นได้

"เจ้าได้รับโอกาศในการกลับไปอีกครา" เธอกล่าว

"แต่จงจำไว้ ข้าไม่ได้ให้โอกาศใครฟรีๆ เจ้าจะต้องตอบแทนข้าอย่างเหมาะสม" เธอยิ้มให้กับเขา

"โอกาศใหม่?อ่าก็ดีแหละ.."

"หึ.. ไม่จำเป็นต้องพูดให้มากความ ไปสิ ไปเร็วเข้า ประตูอาจจะปิดในไม่ช้า ข้าไม่ใช่คนที่กำหนดเวลาคงอยู่ประตูหรอกนะ" เธอกล่าวพลางโบกมือและยิ้มให้อย่างอ่อนโยน

"...บาย"

ร่างของเขา ค่อยๆเดินผ่านประตูไปอย่างช้าๆ ฉับพลันในตอนนั้นร่างของหญิงสีดำได้เอ่ยคำพูดขึ้น

"สิ่งที่เจ้าต้องตอบแทนข้า..."

"คือการตายที่ได้พบกับความสุข มิใช่การโห่ร้องคร่ำครวญอยู่หน้าประตูอันไร้ทางเปิดอีก..." เธอยิ้มออกมาเล็กน้อย ก่อนจะค่อยๆเลือนหายไปพร้อมกับม้านั่ง