บทที่ 1 การพบเจอของเราสอง
วันนี้เป็นวันที่ดาราดังอย่างยามาโตะ อิเซนะ ดาราหน้าใหม่ที่จู่ๆก็ดังขึ้นมาในพริบตาคนนี้มาที่โรงเรียนเซโตนากะในโตเกียว ซึ่งเป็นโรงเรียนที่เขาเคยเรียนมาก่อน และข่าวนี้ก็กระจายไปทั่วโรงเรียนแล้วก่อนที่เขาจะมาโรงเรียนตั้ง2วันเลยนะ จนมาถึงวันนี้เหล่านักเรียนสาวๆและอาจาร์ยสาวๆในโรงเรียนก็พากันมายืนรอยามาโตะ อิเซนะ ดาราดังคนนี้กันแต่เช้าตรู่ จนพอเวลาผ่านไปก็มีรถสปอร์ตสีดำแดงคันโปรดของยามาโตะมาจอดที่หน้าโรงเรียนเซโตนากิพร้อมกับรถตำรวจอีก 2 คันขับตามมาและมอเตอร์ไซค์ตำรวจขับนำหน้ามาอีก 2 คัน ดูเหมือนจะดังมากเลยนะเนี่ยมีรถสปอร์ตเป็นของตัวเองด้วย
ยามาโตะ อิเซนะก้าวขาลงมาจากรถสปอร์ตของเขาพร้อมกับโบกมือ โปรยเสน่ห์ใส่อาจาร์ยสาวๆและนักเรียนสาวๆ จนพวกเธอๆถึงกับขาอ่อนลงไปนอนฟินกันอยู่บนพื้นเรียบร้อยแล้ว เล่นเอาสะยามาโตะคุงถึงกับปวดหัวเลย
"เฮ้อ......วันนี้เหนื่อยจัง ต้องมาร้องเพลงตั้ง4รอบ แจกลายเซ็นให้นักเรียนสาวๆกับอาจารย์สาวๆตั้ง 500 กว่าคน เฮ้อ....กลับบ้านเลยดีกว่า"ยามาโตะบ่นพึมพำกับตัวเองพร้อมกับล้างหน้าเพื่อล้างความเหนื่อยออก
แล้วเดินออกจากห้องน้ำชายในโรงเรียนเซโตนากะ "เอ่อ.....ขอโทษนะค่ะ ขอเวลาหน่อยได้ไหมค่ะยามาโตะซัง"
เสียงหนึ่งดังขึน เป็นเสียงของสาวน้อยคนหนึ่ง เธอยืนก้มหน้าอยู่ข้างหลังยามาโตะ "เอ่อ.....มีอะไรเหรอสาวน้อย นี้มันเวลาเรียนแล้วนะ ทุกคนเขาไปเรียนหมดแล้วนะ" ยามาโตะหันหน้ากลับไปมองสาวน้อยที่ได้เรียกเขา
"เอ่อ.....คะ...คะ...คือว่า ช่วยเป็นแฟนกับหนูได้ไหมค่ะ!"สาวน้อยคนนั้นตะโกนขึ้นมา ทำเอายามาโตะและนักเรียนในห้องใกล้เคียงถึงกับสะดุ้งกันเป็นแถวๆ "มันคงไม่ดีละมั้ง เพราะอายุของพี่และสาวน้อยมัน....ต่างกันเกินไป แล้วพี่ก็ไม่ได้ชอบเด็กด้วย ขอโทษนะ พี่ขอตัวละ พี่จะกลับบ้านไปพักผ่อนบ้าง บาย"
ยามาโตะกล่าวลาพร้อมกับเดินจากไป ปล่อยไว้เพียงเด็กสาวที่ยืนกลั้นน้ำตาอยู่ตรงจุดเดิม
"แต่......ถ้าน้องโตขึ้นกว่านี้แล้วละก็ แล้วถ้าตอนนั้นน้องยังไม่เปลี่ยนใจจากพี่ พี่อาจจะเปลี่ยนมาคบกับน้องก็ได้ ดังนั้นทนรอจนกว่าจะถึงตอนนั้น แล้วเจอกันใหม่"คำทิ้งท้ายนี้มันช่าง.....ดูโรแมนติกเหลือเกินนะ เหมือนในหนังเลยที่พระเอกเดินจากไปแต่ก็ยังทิ้งข้อความสุดท้ายไว้ให้นางเอกมีกำลังใจ แต่สาวน้อยคนนี้ไม่ใช่นางเอก แต่เธอจะเป็นคนที่ทำให้ยามาโตะได้พบกับรักแท้ที่เขารอค่อยมานาน
ยามาโตะขับรถสปอร์ตคันโปรดของเขากลับบ้าน "นี้เราพูดไปได้ไงนะเนี่ย แต่ในเมื่อพูดไปแล้วก็ช่างมัน แต่สาวน้อยคนนั้นก็น่ารักดีนะ อายุก็ห่างจากเราไม่เท่าไหร่เอง......" เขาบ่นพึมพำกับตัวเองเป็นครั้งที่2ของวันนี้ ทำไมถึงพึมพำบ่อยจริง
ผ่านไป1ชั่วโมง ณ บ้านของยามาโตะ อิเซนะ
ยามาโตะไปกลับมาถึงบ้าน เขาก็รีบเอารถสปอร์ตของเขามาจอดในบ้านแล้ววิ่งขึ้นไปชั้นสองของบ้านทันที เขาวิ่งเข้าห้องนอนของเขาแล้วทิ้งตัวลงนอนบนเตียนนิ่มๆของเขาอย่างผ่อนคลาย เขากลิ้งบนเตียนไปมาพร้อมกับกอดหมอนข้างที่แสนจะนุ่มนิ่มของเขาไปด้วย "มีความสุขจังโว้ย!!!! เฮ้อ...ได้พักสักที ขอนอนสัก30นาทีก่อนแล้วค่อยไปอาบน้ำแล้วกัน อือออออ"หลังจากนั้นเขาก็หลับไป วันนี้คงจะเหนื่อยมากเลยสินะถึงได้ขี้เกียจลุกไปอาบน้ำแบบนี้เนี่ย คิๆ แต่ก็น่ารักดีนะ
โปรติดตามตอนต่อไปนะคร้าบบบบบบ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น