ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ประกาศศึก
3
วันนี้เป็นวันอาทิตย์ ฉันเลยเลือกที่จะนอนอยู่ห้องเฉยๆ แทนที่จะไปช็อปปิ้งหรืออะไรเทือกๆ นั้น พักหลังนี้ฉันไม่ค่อยได้คุยกับอลันแหะ สงสัยคงโกรธฉันอยู่มั้ง ที่ไปก่อเรื่องไว้ให้โรงเรียนเค้า ต้องไปง้อซะหน่อยล่ะ
ฟึ่บ~
ไวกว่าความคิดฉันเด้งดึ๋งลงจากเตียง เปิดประตูห้องออกไปทันที
OO!
ค.. ใครอ่ะ หล่อจังเลยกรี๊ดๆ (>_<)
เขาละสายตาจากแมกกาซีนในมือเหลือบมามองฉันแป๊บนึงแล้วยิ้มให้
อ๊ากกกก!! ละลายลงตรงนี้ แต่ถ้าฉันอยู่ในสภาพดีกว่านี้ ไม่ใช่อยู่ในชุดนอนลายเป็ด ผมเผ้าก็ฟูเหมือนรังนกอีมูซะอีก อายจัง TOT
"มาหาใครหรอค่ะ" ฉันยิ้มตอบกลับพลางนั่งลงโซฟาฝั่งตรงข้ามกับเขา
"อ๋อ.. ผมมาหาไอ้อลันน่ะครับ ผมเป็นเพื่อนมัน ^^" อุ้ยตาย! สงสัยจังว่าเพื่อนอีตานั้นหน้าตาดีกันทุกคนรึเปล่า ><
"ออค่ะ.. แล้วคุณชื่ออะไรค่ะ" กรี๊ด! ปากไวเกินไปแล้วฉัน ToT
"ผมชื่อเกรย์ครับ แล้วคุณชื่อ"
"ฉันชื่อจูเวียค่ะ เป็นน้องพี่อลัน ^^" เป็นน้องนอกไส้ค่ะ -0-
"เอ๊ะ? เท่าที่ผมทราบอลันมันไม่มีน้องไม่ใช่หรอครับ"
"น้องต่างพ่อกันค่ะ อยู่ต่างจังหวัด ย้ายมาเรียนที่นี้"
"ออครับ.. ไอ้อลันมันอยู่ไหมครับ"
"อยู่ค่ะๆ อยู่ในห้องนั้นแหละ ^^"
"ขอบคุณครับ ^^" เขาพูดจบก็เดินตรงไปหน้าห้องอีตาอลันทันที ในขณะที่ฉันทำหน้าแบบนี้ *O* คนอะไรหล๊อหล่อ เวลายิ้มนี่แถบละลายกลายเป็นน้ำเลย
"เอ๊ะ!! นั้นมันยัยเคธี่นี่!" ฉันเหลือไปเห็นแมกกาซีนที่พี่เกรย์อ่านเมื่อกี้ เดี๋ยวนี้นางเก่งกาจถึงขนาดขึ้นหน้าปกแมกกาซีน So hot เลยหรอ แหม.. ก็เมื่อปีที่แล้วน่ะสิ นางไปทำอีถ้าไหนกับแฟนไม่รู้ ถึงได้มีคลิปหลุดว่อนเน็ตเต็มไปหมด จากเป็นดาวรุ่งเป็นดาวเคราะห์น้อย เอ้ย!! ดาวโรย ห่างหายจากวงการไปนานนับปี อายุน่าจะประมาณอีตาอลันล่ะมั้ง
"อ่าาาาาห์!!"
เอ๊ะ?! เสียงอะไรวะ ดังมาจากห้องอีตาอลัน
หย่องๆ ~
ฉันอาศัยวิชาตีนแมวหย่องเบาไปที่หน้าห้องอีตาอลัน แล้วเอาหูแนบกับประตู
"เฮ้ยยย!! เบาๆ หน่อยดิ เจ็บนะเฟ้ย!" อีตาอลันเอ่ยขึ้น
ทะ.. ทำอะไรกันน่ะ !!?
"เบาแล้วเฟ้ย! ทำสำออยไปได้" เกรย์ตอบกลับ
กะ.. กรี๊ดดดด!! ไม่นะม่ายยยย~ TOT บัดสีบัดเถลิง (>_< ) ฉันอุตส่าห์หลงรักปักใจ สุดท้ายก็เป็นรักร่วมเพศหรอ
"เจ็บอ่าาาาา" ฉันเจ็บกว่ายะ TOT เสียดาย ผู้ชายหล่อ
"ตับๆ"
"โอ๊ย!!"
กรี๊ดด! บัดสีบัดเถลิงที่สุด (>< ) ( ><) ทนไม่ไหวละ เรื่องนี้ต้องสั่งสอน
แอ๊ดดดดด~
ฉันกระชากประตูออก พลางตะโกนออกไปทั้งที่หลับตาอยู่ ไม่อยากดู บัดสี (>_<)
"ขอโทษนะค่ะ ถ้าจะมาจ้ำจี้กันก็ไปทำกันที่โรงแรมเถอะค่ะ เกรงใจฉันบ้าง (>_<)" ฉันพูดจบก็ลืมตาขึ้น แล้วภาพที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าคือ อีตาอลันนอนหงายอยู่ข้างล่าง ส่วนเกรย์อยู่ข้างบนในมือถือหมอนข้างไว้ในมือ เตรียมจะฟาดใส่อีตาอลัน เอ้าาา!! ไม่ได้ทำเรื่องอย่างว่ากันหรอ หน้าแตกเลยยัยจูเวียเอ้ยยย TOT ฉันเข้าใจผิดสินะ -0-
"เธอพูดอะไรของเธอ?" อลันถามน้ำเสียงนิ่งเรียบ ส่วนเกรย์ก็ทำหน้าเอ๋อบอกอึ้งอยู้บนเตียง
"เอ่อ.. คือ.." พูดไม่ออกแหะ
"นี้เธอคิดว่าพวกเรา เอ่อ.. ทำอะไรอย่างว่าใช่มั้ย" เกรย์ละไว้ในฐานที่เข้าใจ
"มันน่าคิดไหมล่ะ เป็นใครใครก็คิด"
"เฉพาะคนคิดอกุศลแบบเธอใช่มั้ย?" อลันชี้มาทางฉัน
"นี้นาย!!" ฉันทำท่าที่จะพุ่งไปบีบคออีตาอลัน แต่เกรย์เอาตัวมาขว้างไว้
ตัวเขาหอมจัง (>_<)
"อย่าพึ่งฆ่ากัน วันนี้ฉันแวะมาชวนไอ้อลันไปเดินห้างน่ะ อุดอู้อยู่แต่ในห้องมันหน้าเบื่อน เธอไปด้วยมั้ย ^^"
หว่าาา~ ฉันกลับคิดต่างกับเขาลิบลับเลย เดินไปให้กล้ามขาน่ะสิ สู้นอนตีพุ่งอยู่ห้องไม่สบายกว่าเรอะ ?
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น