Ice prince ยัยตัวร้าย พิชิตใจ เจ้าชายน้ำแข็ง

ลำดับตอนที่ #2 : ผู้ปกครองสุดหล่อ

2

 

กริ๊งงงงงง~ 

ทันที่ที่ฉันกดปุ่ม  push เสียงแจ้งเตือนภัยก็ดังขึ้นทันที เสียงผู้คนร้องดังระงมไปหมด ทุกคนวิ่งเอาตัวรอดกันจารวัน 

   "กรี๊ดดด!! ไฟไหม้ค่าาาา~ " ฉันแกล้งกรีดร้องขึ้นให้เข้ากับสถานการณ์ คิๆ ><

อ๊ะ! นั้นไง! อีตาอลันวิ่งหอบแม็คบุ๊คออกมาแล้ว ที่นี่ล่ะ! หึๆ!

 ตึกๆ

ฉันวิ่งเข้าห้องอีตานี้อย่างรวดเร็ว แล้วเอาสัมภาระไปเก็บไว้ในห้องที่ว่า

 

 

10 นาที...

ฉันมานั่งแปะอยู่ที่โซฟ่าหน้าทีวี กดนั้นกดนี้ดูฆ่าเวลา 

  แอ๊ดดด~ 

ใครมาน่าาา ต้องเป็นอีตาอลันแน่ๆ (>_<) 

   "ไฮ~ ^^" 

   "ธะ... เธอ!!" อีตานี้ตกใจขนาดนั้นเลยหรอ คงไม่คิดไม่ฝันล่ะสิ จูเวียคนนี้ร้ายกว่าที่นายคิด >< 

   "^O^" 

   "เธอเข้ามาได้ยังไงเนี้ย!!"

   "เหาะมามั้งยะ ฉันเห็นประตูไม่ได้ล็อกฉันก็เลยเข้ามาน่ะ ^^" 

   "ไม่ใช่ว่าเธอไปกดปุ่มแจ้งเตือนหรอกหรอ" อลันกล่าวสีหน้าเรียบแล้วแล้วกล่าวต่อ "ออกไปจากห้องฉันซะ!!" 

 หวาาาา~ อีตานี้รู้ได้ไงกันแล้วที่สำคัญ กล้าไล่ฉันหรอยะ! หยาบคายเกินไปอ่ะ

!!

   "อุ้ยตาย!! รู้ทันด้วย คริคริ (>_<)" ฉันแกล้งเอามือมาป้องปากพลางหัวเราะคิกคักแล้วกล่าวต่อ "ไม่ออก! พี่ซันนี่ให้ฉันอยู่ที่นี้ก็ต้องอยู่ที่นี้" ฉันตอกกลับไปด้วยเหตุผลโง่ๆ อย่างเผ็ดร้อน ?=[]=

  "แต่ยัยนั้นไม่ใช่เจ้าของห้อง!" 

  "หรอ? ฉันไม่แคร์หรอก หาววว~ ง่วงล่ะ ไปนอนและ ^O^" ฉันแกล้งเอามือมาปิดปากพลางหาวหวอดๆ จริงๆ ฉันก็ไม่ได้ง่วงอะไรนักหรอก แค่ฉันกลัวอีตานี่จับฉันโยนออกไปข้างนอกน่ะสิ =[]= 

   "เธอนี่มันนนน!!" อลันทำหน้าเหลืออด

 

 

Victoria hight school                         

   วันนี้ฉันมาเช้าหน่อย  เพราะต้องมารายงานตัวต่อมนุษย์ป้าฝ่ายปกครองขาโหดของโรงเรียน Victoria hight school เฮอะๆ มันช่างน่าเบื่ออะไรเช่นนี้นะ!! ยัยมนุษย์ป้าพวกนี้เอาแต่ถามนู้นถามนี้ถามนั้น -0-? ถามถึงสาเหตุที่ฉันโดนเฉดหัวออกจากโรงเรียน แต่ถ้าฉันบอกไปว่า 'เตะบอลอัดหัว ผอ. ค่ะ' มีหวังโดนไล่เตลิดเปิดเปิงออกจากโรงเรียนแน่ (ได้ยินข่าวว่าเป็นโรงเรียนผู้ดี) เขาคงรับฉันหรอก T^T 

 ณ ห้องเรียน~ 

    "หาวววว~" 

วิชาคณิตศาสตร์ คำเป็นวิชาที่ฉันทำใจเรียนได้ยากที่สุดดดดด!! เรียนทีไรฉันรู้สึกอยากล้มลงนอนจริงๆ หน้าเบื่อ!! 

มากกกกกกกกก!!

   "นี่ยัยผีจูออน!" 

ยัยผู้หญิงกลุ่มหนึ่งเดินมาหยุดอยู่หน้าโต๊ะฉัน มียัยผมสีแดงเพลิงผิวคล้ำๆ แบบสาวผิวสีเป็นหัวหน้าแก๊ง (ชะนีป่า) 

สงสัยคงจะมารับน้องใหม่ล่ะสิ

   "มีอะไรหรอ ยัยกาคาบพริก?"

ฉันตอบตามความจริงไป เพราะ สีผมนางกับสีผิวมันช่างส่วนทางกันมากกกก

   "นี่หล่อนกล้าว่าฉันหรอ ห่า! แองจี้ ลูซี่ จับมันไว้" ยัยผมเพลิงสั่งลูกน้องมาจับฉันไว้ แต่ไม่มีวันที่จะมาจับนักเทควันโด้สายดำอย่างฉันได้หรอก 

  ฟึ่บ!!~

  ฟิ่วววว!!~

   ผัวะ!!~

ฉันหลบหลีกจากการเกาะกุมของพวกชะนี่หลงป่าได้อย่างคล่องแคล่ว พลางใช้วิชาเทควันโด้ตวัดมือจับยัยที่ชื่อแองจี้ผลักไปอีกทาง แล้วก็กระโดดถีบยัยลูซี่จนหัวถิ่มไวท์บอร์ด 

   "ว่าธุระของเธอมาสิ :) " ฉันยิ้มเอือบยาพิษไปให้นาง

   "กรี๊ดด! ย.. ยัยป่าเถื่อน!!" ยัยผมเพลิงนั่นกรีดร้องแล้ววิ่งออกจากห้องไป พร้อมกับยัยลูกน้องอีกสองคน 

  เฮอะๆ คิดจะทำร้ายให้คิดใหม่อีกที ^^

พักเที่ยง~ 

  "เธอชื่อจูเวียใช่มั้ย?" จู่ๆ ครูที่ปรึกษาประจำชั้นก็โผล่มาตรงหน้า

คาดว่ายัยผมเพลิงต้องแจ้นไปบอกครู แน่ๆ ยัยขี้ฟ้องเอ้ยยย!! 

  "ค่ะ ^^" ฉันยิ้มเจื่อนๆ

   "มีคนบอกครูว่าเธอไปทำร้ายเขา" 

   "แต่เขามาหาเรื่องหนูก่อนนะค่ะครู!" เอาแล้วไง.. ฉันเผลอขึ้นเสียงไปนิดนึงจนครูหน้าเสียไป

   "เธอพึ่งย้ายเข้ามาใหม่

เธอไม่ควรจะหาเรื่องนะ" 

   "โถ่ครู.. หนูแค่ป้องกันตัวค่ะ T^T" 

   "แต่ยังไงเธอก็ไม่ควรทำนะ เอาเบอร์ผู้ปกครองเธอมา" ครูที่ปรึกษาทำหน้าตาขึงขัง พลางยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเตรียมกด 

เอ๊ะ! แต่ถ้าพี่ซันนี่หรือแม่รู้เข้าต้องเป็นเรื่องแน่ เอาไงดีเอาไง?  อ๊ะ! ฉันคิดออกล่ะ เมื่อเช้าฉันแอบจิ๊กเบอร์อีตาอลันไว้นี่! กะว่าจะโทรกวนหรือเล่นสงครามประสาทกับอีตานั้น 

มีอะไรสนุกๆ ทำแล้วสิ อิอิ (><)

  "066 - 166 - 8166 ค่ะ" 

  "โอเค" 

 

ห้องปกครอง~ 

หลังจากที่คุณครู 'หม้อข้าวหม้อแกง' (ช่างตั้ง -////-) ซึ่งฉันมารู้ชื่อแกผายหลัง รอไม่นานอีตานั้นก็มา (ในฐานะผู้ปกครอง ฮู่ววว~) ดูไกลๆ อีตานั้นก็หล่อดีแหะ >///< อย่างกับบอยแบรนด์แน่ะ แต่ถ้าจำไม่ผิดเขาน่าจะแก่กว่าฉันสองปี แต่ฉันไม่คิดจะเรียกพี่หรอก กระดากปากยังไงไม่รู้ -0-

   "คะ.. คุณ.. คุณอลัน (O_O!)" อะไรกัน! อยู่ดีๆ ครูหม้อข้าวหม้อแกงลิงก็ตาลีตาเหลือกขึ้น ดวงตาเบิกโพร่งประหนึ่งหนุ่มๆ  วง EXO ถอดเสื้อผ้าอยู่ตรงหน้า 

สงสัยคงทึ่งในความหล่อลากไส้ของเขามั้ง..

   "^O^" 

   "ผู้ปกครองเธอจริงๆ หรอ?" ครูหม้อข้าว' ละสายตาจากอลันหันมาถามฉัน 

ฉันมาอยู่กับอีตานี่ แถมยังแก่กว่าฉันตั้งสองปี ก็น่าจะเป็นผู้ครองฉันน่ะแหละเนอะ ^^

    "ใช่ค่ะ หล่อใช่มั้ยค่ะ อือิ >\\\<" 

    "หล่อ! หล่อมากเลยแหละ!!!" ก็แหงและ >< "แถมยังเป็นเจ้าของโรงเรียนนี้ด้วย" 

   หา!

   ช็อค! 

   เงิบ! =()=

อ...  อะไรนะ อีตานี่เนี้ยนะเป็นเจ้าของโรงเรียน ไม่จริงใช่มั้ย? ตอบบ! แล้วที่ฉันไปก่อเรื่องทะเลาะวิวาทไว้ เขาจะไม่เฉดหัวฉันออกจากโรงเรียนเรอะ!! 

   "เฮือก! =[]=" 

 

   "เดี๋ยวผมจัดการเองครับ" อลันหันไปบอกครูที่ปรึกษา และละสายตาที่หนาวเย็นมาทางฉัน "ส่วนเธอ.. มากับฉัน " อลันพูดรวบรัด แล้วมากระชากแขนฉันอย่างแรง

   เหวออออ!! อะไรกันเนี้ย ฉันกะว่าจะให้เขาโดนที่ปรึกษาด่านะ ไม่ใช่ให้เขามากระชากลากถูฉันแบบนี้ T^T

 

บนรถ

   "นี้เธออยากถูกไล่ออกหรอ" เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ หน้าตาก็นิ่ง ราวกับว่าชาตินี้จะไม่ขอมีโมเมนต์ตื่นเต้น โกรธ ดีใจ ไร้ชีวิตชีวาเป็นที่สุด -*-

   "ป่าวซะหน่อย! ฉันก็แค่ป้องกันตัว" 

   "แต่เธอพึ่งย้ายเข้ามาใหม่นะ" 

   "แล้วไง?"

   "เธอนี่มัน..!!" แบร่ๆๆๆ :p