(จบแล้ว) ลู่จิวไม่ใช่ลูกตระกูลหยาง #ใต้แสงภาสกร

ภาสกรแตกสลายที่สูญเสียมารดาจากโรคร้าย ลู่จิวเองก็แตกสลายที่ถูกพ่อแม่ไล่ออกจากบ้าน จากบุตรชายตระกูลหยางกลายเป็นลูกสาวใช้ใจมารชั่วพริบตา แก้วแตกละเอียดสองใบยืนเคียงข้างกันเพื่อดำดิ่งสู่ปรโลก ทว่าลู่จิวมองดูต้นชวนชมที่คนแปลกหน้าถืออยู่ด้วยความสงสัย สุดท้ายก็เอ่ยถามออกไปเหมือนกลัวว่าตกตายไปแล้วจะมีสิ่งใดค้างคา

ร่างสูงยิ้มบางตอบเด็กข้างกายว่านี่คือต้นไม้ของมารดา เขาจนปัญญาจะดูแลจนมันบวมน้ำใกล้ตายเพราะรดน้ำมันทุกวัน ไม่คิดว่าหลังจากนั้นจะได้ยินคำแนะนำว่าเจ้าอ้วนนี่เป็นต้นไม้ที่ไม่ชอบอาบน้ำ แต่รู้แล้วอย่างไร เราสองคนจะตายอยู่แล้วมิใช่หรือ

ใครจะคิดว่าคุยกันไปมาเขาจะชวนอีกฝ่ายกลับบ้านไปด้วย ไม่มีบ้านเขาก็มีให้ ไม่มีเงินเขาก็มีให้ พ่อแม่ขอชื่อแซ่คืนเขาก็ช่วยคิดชื่อใหม่ให้ ภาสกรมอบให้ลู่จิวทุกอย่างเพียงเพื่อให้อีกฝ่ายช่วยดูแลต้นไม้ต้นนี้ รอดูเป็นเพื่อนกันก่อนตายว่าเจ้าอ้วนนี่จะออกดอกสีอะไร

เป็นบ้านหลังใหม่ที่มีเราสองคน

เติมเต็มส่วนที่ขาดหายของกันและกัน

“วันนี้จิวยังอยากตายอยู่ไหม”

“พรุ่งนี้จิวอยากปลูกต้นไม้มากกว่า พี่ล่ะครับ วันนี้ยังอยากตายอยู่ไหม”

“พี่อยากช่วยจิวปลูกต้นไม้มากกว่า”

       เครดิตนักวาด @Gianna_illust

ห้ามขโมยรูปภาพไปใช้ หากมีผู้ฝ่าฝืนปรับ 5000 บาท มอบให้นักวาด 50 % 

นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายสบาย ๆ มีปมไม่มาก เน้นการใช้ชีวิตอย่างมีความสุข ตัวละครในเรื่องเป็นตัวละครสมมติไม่มีชีวิตจริง เนื้อเรื่องเป็นเรื่องที่ออกมาจากจินตนาการของผู้เขียน  โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน